© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Πολλοί από εσάς πιθανότατα γνωρίζετε την ταινία Interstellar του Κρίστοφερ Νόλαν, που θίγει πολυάριθμα ηθικά, φιλοσοφικά και επιστημονικά ζητήματα. Η εννοιολογική προσέγγιση της ταινίας είναι τόσο προηγμένη και περίπλοκη, σαν να θέλει απεγνωσμένα να μας δώσει κωδικοποιημένα προειδοποιητικά μηνύματα, που μόνο δυνατοί λύτες που έχουν την αντίστοιχη γνώση θα μπορέσουν να κατανοήσουν. Παραθέτω λοιπόν το σενάριο, για όσους δεν έχουν δει την ταινία, αλλά και για όσους την έχουν δει, προκειμένου να σας φρεσκάρω την μνήμη και κατόπιν την ανάλυσή μου σε σχέση με τον μετανθρωπισμό τον οποίο τελικά ευαγγελίζεται η ταινία αλλά και τη σχέση του με τις μη ευκλείδιες γεωμετρίες.
Η υπόθεση
[Πρωταγωνιστούν οι Matthew McConaughey, Anne Hathaway, Jessica Chastain, Michael Caine, Casey Affleck και Matt Damon. H ταινία έκανε πρεμιέρα το 2014]. Στο εγγύς μέλλον, η Γη έχει γίνει αφιλόξενη για την ανθρωπότητα και βρίσκεται αντιμέτωπη με μια σοβαρότατη επισιτιστική και περιβαλλοντική κρίση.
Μια τρομαχτική σιτοδεία έχει ρημάξει τα σπαρτά, εξ αιτίας της έλλειψης επαρκούς οξυγόνου, περονόσπορου και γιγαντιαίων θυελλών σκόνης 1.
Το στάρι έχει πάψει να φυτρώνει προ πολλού, και μετά τις τελευταίες μπάμιες που εξαφανίστηκαν κι αυτές, το μόνο που αντέχει ακόμα είναι το καλαμπόκι.
Γιγαντιαία σκονοθύελλα στο Τέξας το 1935, ακριβώς σαν κι αυτές που ενσκήπτουν στην ταινία.
Πρόκειται για μια ανθρωπότητα τόσο λυγισμένη από τη μοίρα της, ώστε τα σχολεία διδάσκουν ότι το διαστημικό πρόγραμμα «Απόλλων» δεν πραγματοποιήθηκε ποτέ και χρησίμευσε μόνο για να ωθήσει την ΕΣΣΔ να καταστραφεί οικονομικά σε διαστημικά εξοπλιστικά προγράμματα.
Ο Τζότζεφ Κούπερ (Matthew McConaughey), ένας πρώην πιλότος και μηχανικός της NASA, έχει αποσυρθεί και ζει σε ένα αγρόκτημα με τον πεθερό, τον έφηβο γιο και τη δεκάχρονη κόρη του που ονομάζεται Μέρφι.
Ο Κούπερ, πάσχει από εφιάλτες μετά το θάνατο της συζύγου του που χάθηκε άδικα επειδή το υποτυπώδες ιατρικό σύστημα στάθηκε ανίκανο να τη σώσει και εξ αιτίας ενός ατυχήματος λόγω βαρυτικών ανωμαλιών που είχε ο ίδιος στο παρελθόν κατά τη διάρκεια μιας πτήσης.
Η Mέρφι μοιράζεται με τον πατέρα της την ίδια φλόγα για την περιπέτεια και την εξερεύνηση, αφιερώνοντας το χρόνο της στο να καταβροχθίζει βιβλία και να κοντράρει τους δασκάλους της στο σχολείο, που λειτουργεί σε υποτυπώδη μορφή.
Κάποια στιγμή ο Κούπερ καλείται από τους δασκάλους του σχολείου της μικρής και του ανακοινώνεται ότι η Μέρφι αποβλήθηκε και δεν μπορεί να συνεχίσει στο γυμνάσιο επειδή κουβάλησε μια μινιατούρα της σεληνακάτου του προγράμματος «Απόλλων», κάτι που θέτει υπό αμβισβήτηση όσα δίδασκε το σχολείο.
Ο Κούπερ μαθαίνοντας την αποβολή, εξανίσταται λέγοντας ότι αν το διαστημικό πρόγραμμα είναι ψέμμα, τότε πού πάνε τα λεφτά του, που πάνε οι φόροι όλων των πολιτών, εφ’ όσον ο στρατός έχει καταργηθεί, και το ιατρικό και εκπαιδευτικό σύστημα έχει καταρρεύσει;
Όταν επιστρέφουν στο αγρόκτημα, η Μέρφι πιστεύει ότι είναι στοιχειωμένο από ένα poltergeist, ένα «φάντασμα» που προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της. Στη συνέχεια, πατέρας και κόρη ανακαλύπτουν ότι αυτό το «φάντασμα», είναι στην πραγματικότητα μια άγνωστη μορφή νοημοσύνης που τελικά τους στέλνει ένα κρυπτογραφημένο μήνυμα, χρησιμοποιώντας βαρυτικά κύματα που δημιουργούν σχηματισμούς στη σκόνη του πατώματος.
Ο Κούπερ αντιλαμβάνεται ότι το μήνυμα είναι σε δυαδικό σύστημα (στη γλώσσα των υπολογιστών), και ότι πρόκειται για γεωγραφικές συντεταγμένες ενός τόπου, στον οποίο αποφασίζει να πάει μαζί με την κόρη του. Στη συνέχεια φτάνοντας στο μέρος όπου οδηγούν οι συντεταγμένες, ανακαλύπτουν μια μυστική βάση.
Συλλαμβάνονται και οδηγούνται ενώπιον του επικεφαλής της ομάδας των επιστημόνων που εργάζονται μέσα στη βάση, τον διάσημο φυσικό δόκτορα Τζον Μπραντ, ο οποίος εξηγεί ότι πρόκειται για βάση της NASA, της ίδιας NASA όπου δούλευε ο Κούπερ, και η οποία, παρά τις κυβερνητικές διαψεύσεις περί διάλυσής της, εξακολουθεί να υφίσταται.
Ο Κούπερ, που είχε ακουστά γι’ αυτόν, εκπλήσσεται και του λέει πως όλος ο κόσμος πιστεύει ότι αυτός και η ομάδα του διώχτηκαν, διότι αρνήθηκαν να ρίξουν βόμβες από τη στρατόσφαιρα σε ανθρώπους που πεινούσαν.
Στο σημείο αυτό ο Μπραντ συμπληρώνει πως όταν κατάλαβαν (προφανώς η κυβέρνηση των ΗΠΑ;) ότι μακροπρόθεσμα οι δολοφονίες δεν ήταν λύση, τους κάλεσαν μυστικά πίσω για να συνεχίσουν, καθ’ ότι ο κόσμος δεν θα δεχόταν δαπάνες για αξιοποίηση του διαστήματος, εφ’ όσον δεν είχε ούτε ψωμί να φάει.
Εν συνεχεία του ανακοινώνει ότι ανακάλυψαν μια σκουληκότρυπα 2 σε ένα σημείο Λαγκράνζ (Lagrange Point) 3 κοντά στον πλανήτη Κρόνο, η οποία σχηματίστηκε πριν από 48 χρόνια.
Αναπαράσταση μιας σκουληκότρυπας που ενώνει δύο τοποθεσίες του ίδιου σύμπαντος. Μια σκουληκότρυπα μπορεί επίσης να ενώνει δύο σύμπαντα μεταξύ τους.
Έχουν καταλήξει στο συμπέρασμα ότι επειδή μια σκουληκότρυπα τέτοιων διαστάσεων η οποία υφίσταται για τόσο μεγάλο χρονικό διάστημα είναι επιστημονικά αδύνατον να σχηματιστεί με φυσικό τρόπο, αναγκαστικά έχει δημιουργηθεί από μια μορφή υπερ-νοημοσύνης, από κάποια «όντα», «Εκείνους», τα ίδια με αυτά που υπέδειξαν τις γεωγραφικές συντεταγμένες της κρυφής βάσης της ΝΑSΑ στον Κούπερ.
Ο Μπραντ και άλλοι κυβερνητικοί εκπρόσωποι που βρίσκονται εκεί, του προτείνουν να σώσει την ανθρωπότητα από τη βέβαιη εξαφάνισή της, διαφορετικά η γενιά της κόρης του, θα είναι η τελευταία.
O Koύπερ διστάζει, και αντιπροτάσσει πως, ναι μεν ήταν πιλότος, αλλά δεν βγήκε ποτέ από τη στρατόσφαιρα και δεν έχει εμπειρία σε διαστημικές πτήσεις.
Ο Μπραντ τελικά του ομολογεί τι κάνει η NASA σ’ αυτή τη βάση: προσπαθεί να σώσει την ανθρωπότητα, εγκαταλείποντας τη Γη και πηγαίνοντας σε άλλον εξωπλανήτη (δηλαδή άλλου ηλιακού συστήματος ή γαλαξία) που θα είναι κατοικήσιμος, καθώς σε λίγο η Γη δεν θα είναι, λόγω ελλείψεως οξυγόνου.
Ωστόσο, επειδή δεν υπάρχουν πλανήτες σαν τη Γη στο ηλιακό μας σύστημα, η σκουληκότρυπα του Κρόνου θα είναι η λύση, διότι επιτυγχάνεται η πρόσβαση σε άλλους εξωπλανήτες, ακόμα και σε άλλα σύμπαντα, τάχιστα, χωρίς να χρειάζονται διαστημικά ταξίδια διάρκειας χιλιάδων ετών.
Επεξηγηματικά σχέδια για το πώς λειτουργούν οι σκουληκότρυπες. © Space.com / Προσαρμογή & μετάφραση στα ελληνικά: «Απεροπία». Aπαγορεύεται η αντιγραφή.
Ο Κούπερ πείθεται ότι τα ίδια «όντα» που τον οδήγησαν προς τη βάση, τον επέλεξαν για να πιλοτάρει και το Endurance, ένα πειραματικό διαστημόπλοιο, αποστολή του οποίου θα είναι να βρεί τους εξερευνητές του «Σχεδίου Λάζαρος», δηλαδή τους δώδεκα επιστήμονες που -ως άλλοι δώδεκα απόστολοι- στάλθηκαν με ρέιντζερς (μικρά διαστημικά οχήματα) πριν δέκα χρόνια μέσω της σκουληκότρυπας, προκειμένου να μελετήσουν ισάριθμους πλανήτες του άλλου γαλαξία, και να διαπιστώσουν αν θα μπορούσαν να είναι κατοικήσιμοι.
Από τους δώδεκα επιστήμονες μόνο οι τρεις έστειλαν στοιχεία πίσω στη Γη που αφορούσαν τους πλανήτες Μίλλερ, Μαν και Έντμουντς, οι οποίοι ανήκουν στο ίδιο πλανητικό σύστημα. Οι υπόλοιποι σίγησαν και προφανώς χάθηκαν για πάντα στα σκοτάδια του μακρινού γαλαξία…
Ωστόσο, πέραν από την εύρεση της Γης νο 2, θα πρέπει και να βρεθεί ένας τρόπος ώστε να γίνει η γενική εκκένωσή της. Αυτό δηλώνει ότι ψάχνει ο καθηγητής Μπραντ, που μετά την ανακάλυψη της σκουληκότρυπας και πολλαπλές βαρυτικές ανωμαλίες που σημειώθηκαν τα προηγούμενα 48 χρόνια, αντιλήφθηκε ότι ο χειρισμός της βαρύτητας είναι εφικτός.
Τη στιγμή λοιπόν της συνάντησής τους προσπαθεί να λύσει μια εξίσωση που θα επιτρέπει στο ίδιο το ανθρώπινο είδος να χειριστεί τη βαρύτητα, βρίσκοντας έναν τρόπο να φτάσει μέχρι τον Κρόνο και από κει να περάσει στη νέα Γη.
Έτσι θα μπορέσουν να στείλουν χωρίς πρόβλημα όλη την ανθρωπότητα στο συγκρότημα που θα ετοιμάσουν σε έναν από αυτούς τους πλανήτες, αφού πρώτα αποδειχθεί ότι είναι κατοικίσιμος. Στο σημείο αυτό θα κάνω μια αναγκαστική παρένθεση για να αναφερθώ εν συντομία στο ζήτημα της βαρύτητας που θίγει ο καθηγητής και που είναι πολύ σημαντικό.
Σύμπαντα-βράνες ή σύμπαντα-φυσαλίδες;
Η σύγχρονη κοσμολογία θεωρεί ότι το σύμπαν μας είναι είτε μια τετραδιάστατη πεπλατυσμένη βράνη (μεμβράνη) σε περίπτωση που είναι επίπεδο, είτε ένα σύμπαν-φυσαλίδα ή τόρος αν δεχτούμε ότι είναι σφαιρικό. Όποια μορφή κι αν έχουν τελικά, τα σύμπαντα είναι μορφώματα του ιδίου χώρου. Ο χώρος μπορεί να έχει κι άλλες διαστάσεις, έντεκα ή πολύ περισσότερες.
Απεικόνιση παράλληλων συμπάντων-φυσαλίδων που συνδέονται μεταξύ τους με σκουληκότρυπες.
Σύμπαν σε σχήμα τόρου (κουλουριού).
Είμαστε παγιδευμένοι στο σύμπαν μας. Μόνο η βαρύτητα μπορεί να διαφύγει έξω απ’ αυτό και να διασχίσει τον χώρο.Όντας παγιδευμένοι στο τετραδιάστατο σύμπαν μας, που λόγω του περιορισμού των αισθήσεων αντιλαμβανόμαστε ως τρισδιάστατο, κανένα από τα γνωστά μας αντικείμενα δεν μπορεί να κινηθεί μέσα στο χώρο έξω απ’ αυτό –ούτε τα ηλεκτρόνια, ούτε τα κουάρκ, ούτε κανένα άλλο σωμάτιο– εκτός από τα βαρυτόνια.
Σύμπαν ως τετραδιάστατη πεπλατυσμένη βράνη. Προσαρμογή & μετάφραση στα ελληνικά: «Απεροπία». Aπαγορεύεται η αντιγραφή.
Συνεχίζοντας την ανάλυσή του, ο καθηγητής Μπραντ εκθέτει δύο πιθανά σενάρια εποικισμού: το Σχέδιο Α, το οποίο αποτελείται από την επίλυση της εξίσωσης διαχείρισης της βαρύτητας, από μια εκκένωση όλων των κατοίκων της Γης και τη μεταφορά τους σε έναν από αυτούς τους εξωπλανήτες, και το Σχέδιο Β, το οποίο θα προκύψει αν ο Μπραντ ή άλλος επιστήμων δεν μπορέσει να λύσει αυτή την εξίσωση, και το οποίο συνίσταται σε έναν εποικισμό βασιζόμενο στην ανάπτυξη 5.000 in vitro γονιμοποιημένων κατεψυγμένων ανθρώπινων ωαρίων!
Αυτό το δεύτερο σχέδιο δεν θα σώσει φυσικά όλον τον πληθυσμό της Γης, αλλά θα προσφέρει μια δεύτερη ευκαιρία για να σωθεί το ανθρώπινο είδος. Ωστόσο, ο καθηγητής Μπραντ είναι σίγουρος ότι θα μπορέσει να λύσει αυτή την εξίσωση κατά τη διάρκεια του ταξιδιού.
Τότε ο Κούπερ δέχεται να κάνει μαζί με άλλους επιστήμονες – αστροναύτες το ταξίδι πέρα από τη σκουληκότρυπα, απόφαση που ραγίζει τη καρδιά της κόρης του, γιατί κανείς δεν ξέρει αν θα επιστρέψουν μια μέρα, ούτε πότε θα μπορέσουν να επιστρέψουν.
Η Μέρφι του λέει τότε για να τον πείσει να μείνει, ότι το φάντασμα της έστειλε μήνυμα σε μορς που σημαίνει «μείνε». Ο Κούπερ αποφασίζει να φύγει, αλλά της ορκίζεται να επιστρέψει μια μέρα.
Η αναχώρηση προγραμματίζεται και ο Κούπερ απογειώνει το πειραματικό διαστημόπλοιο Endurance έχοντας πλάι του εκπαιδευμένο πλήρωμα την βιολόγο Αμέλια Μπραντ (Anne Hathaway) και κόρη του καθηγητή, τον φυσικό Ρόμιλυ, τον γεωλόγο Ντόιλ, και δύο πρώην στρατιωτικά υπέρ-ρομπότ/τεχνητές νοημοσύνες, τα TARS και CASE, σε διαστημική πτήση διάρκειας δύο ετών προκειμένου να φτάσουν στη σκουληκότρυπα, εν συνεχεία να τη διασχίσουν, και από την έξοδό της να προωθηθούν στους τρεις επικρατέστερους για γεωπλασία (terraforming) πλανήτες.
Η διάσχιση της σκουληκότρυπας και η επίσκεψη στον πλανήτη Μίλλερ
Μετά από δύο χρόνια κρυογονικού ύπνου, φτάνουν τελικά στη σκουληκότρυπα, ένας είδος τοπολογικού ομφάλιου λώρου, την οποία διασχίζουν χωρίς να χάσουν χρόνο. Διασχίζοντάς την εμφανίζονται μερικά παράξενα φαινόμενα: η Αμέλια αντιλαμβάνεται μια παραμόρφωση του χωροχρόνου μέσα στο ίδιο το διαστημόπλοιό τους, και καθώς απλώνει το χέρι της περιγράφει μια αίσθηση σαν να έσφιξε το χέρι κάποιου «όντος».
Όταν βγουν τελικά από το τρομακτικό πέρασμα της σκουληκότρυπας, θέτουν το Endurance σε τροχιά γύρω από τον Γαργαντούα, μια τεράστια μελανή οπή 4 που υπάρχει εκεί.
Εν συνεχεία, αφήνουν τον Ρόμιλυ με τον ΤΑRS και κατεβαίνουν με ένα Ρέιντζερ για να εξερευνήσουν τον πλανήτη της ερευνήτριας Λόρα Μίλλερ, ο οποίος αποδεικνύεται ότι βρίσκεται πολύ κοντύτερα στη μαύρη τρύπα απ’ όσο υπολόγιζαν.
Η βαρυτική έλξη της μαύρης τρύπας πάνω στον πλανήτη, δημιουργεί μια ροή του χρόνου πιο γρήγορη από ό, τι στη Γη, ούτως ώστε μία ώρα εκεί να ισοδυναμεί με επτά γήινα χρόνια!
Το διαστημόπλοιο Endurance σε τροχιά γύρω από τη μαύρη τρύπα Γαργαντούα. Στο βάθος διακρίνεται ο πλανήτης Μίλλερ, υπερβολικά κοντά στη μαύρη τρύπα, σχεδόν στο όριο του Ορίζοντα Συμβάντων. © Paramount Pictures.
Όταν κατεβαίνουν στην επιφάνεια του πλανήτη, συνειδητοποιούν ότι πρόκειται για έναν πλανήτη-ωκεανό (που παραπέμπει ευθέως στην άλλη κορυφαία ταινία επιστημονικής φαντασίας, το Σολάρις του Αντρέι Ταρκόφσκι), στον οποίο δεν υπάρχει καθόλου ξηρά.
Η βαρύτητα σ’ αυτόν τον πλανήτη είναι 130% της γήινης και οι αστροναύτες με δυσκολία μπορούν να κινηθούν. Ψάχνοντας μάταια για ίχνη του ρέιντζερ της ερευνήτριας Μίλλερ, συνειδητοποιούν ότι έρχονται κατά πάνω τους κολοσσιαία κύματα ύψους 1200 μέτρων.
Οι αστροναύτες πάνω στον πλανήτη Μίλλερ, που αποδεικνύεται ένας απέραντος ωκεανός που σαρώνεται από γιγαντιαία κύματα. © Paramount Pictures.
Πάνω στην ώρα, βρίσκουν το σκελετό του ρέιντζερ, που είχε καταστραφεί από ένα κύμα, προφανώς μόλις λίγη ώρα πριν την άφιξή τους (λόγω χρονικής συστολής), παρ’ ότι είχε σταλεί πριν από δέκα γήινα χρόνια.
Η Αμέλια προσπαθώντας να συλλέξει το καταγραφικό μηχάνημα της Μίλλερ, σώζεται από τον CASE τελευταία στιγμή από ένα γιγαντιαίο κύμα, ενώ μόλις καταφέρνουν να γυρίσουν στο ρέιντζερ ο Ντόιλ δεν προλαβαίνει να μπει μέσα, τον παρασέρνει το επόμενο τερατώδες κύμα και τον σκοτώνει.
Το γιγαντιαίο κύμα που χτύπησε το όχημά τους, αλλά ευτυχώς δεν το κατέστρεψε, τους αναγκάζει να κωλυσιεργήσουν για 45 περίπου λεπτά σ’ αυτόν τον πλανήτη, μέχρι να στεγνώσουν οι κινητήρες του οχήματος, ώστε να μπορέσουν να επιστρέψουν στο Endurance που βρίσκεται σε τροχιά πάνω από τον πλανήτη και αναμένει.
Αφού επισκεύασαν τις βλάβες, η Αμέλια, ο Κούπερ και ο CASE, γλυτώνουν στο παραπέντε από ένα άλλο γιγάντιο κύμα, αλλά επιστρέφοντας στο διαστημόπλοιο-μητέρα, ανακαλύπτουν ότι ο αστροναύτης που είχαν αφήσει εκεί, ο Ρόμιλυ, έχει γεράσει κατά 24 χρόνια.
Επίσκεψη στον πλανήτη Μαν
Το πλήρωμα διστάζει μεταξύ του πλανήτη που διερευνάτο από τον καθηγητή Μαν, ο οποίος εξακολουθούσε να στέλνει σήματα, και μεταξύ του πλανήτη που διερευνάτο από τον καθηγητή Έντμουντς, ο οποίος είχε στείλει πιο ενδιαφέροντα δεδομένα, αλλά είχε πάψει πλέον να εκπέμπει.
Η Αμέλια που είναι ερωτευμένη με τον Έντμουντς, επιμένει να πάει στον πλανήτη του και προσπαθεί να πείσει τους Κούπερ και Ρόμιλυ αναπτύσσοντάς τους μια θεωρία για την αγάπη, η οποία υπερβαίνει το χρόνο και το χώρο.
Ωστόσο ο Κούπερ και ο Ρόμιλυ είναι σκεπτικοί και το διαστημόπλοιο Endurance τελικά κατευθύνεται προς τον πλανήτη Μαν. Προσεγγίζοντας τον πλανήτη, ανακαλύπτουν ότι δυστυχώς πρόκειται για έναν παγωμένο κόσμο.
Οι αστροναύτες ανακαλύπτουν και τον καθηγητή Μαν (Matt Damon), ο οποίος ζει προς ώρας στην κάψουλα της χειμερίας νάρκης του.
Εικόνα από τον εφιαλτικό πλανήτη Μαν, στον οποίο ακόμα και τα σύννεφα είναι παγωμένα. © Paramount Pictures
Μόλις τον ξυπνούν από τον κρυογονικό του λήθαργο, τους δηλώνει ότι σύμφωνα με τις έρευνές του, ο πλανήτης διαθέτει επιφάνεια (εκείνη την χρονική στιγμή βρίσκονται πάνω σε ένα παγωμένο σύννεφο), στην οποία κανονικά η αμμωνία διαλύεται, καθιστώντας το μέρος βιώσιμο και ως εκ τούτου, η ζωή είναι δυνατή.
Στο μεταξύ στη Γη, έχουν περάσει πάνω από 25 χρόνια, η Μέρφι έχει μεγαλώσει και ακολουθώντας τα χνάρια του πατέρα της, έχει ενταχθεί στην ομάδα του καθηγητή Μπραντ. Τον βοηθά στο έργο του σχετικά με την εξίσωση, που δεν έχει ακόμη επιλυθεί.
Ανακαλύπτει κάποιες αντιφάσεις στις εξισώσεις του Μπραντ, τον στριμώχνει, αλλά εκείνος δεν θέλει να τις παραδεχτεί, οπότε η Μέρφι καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά με όλη αυτή την ιστορία.
Ο καθηγητής έχει πλέον γεράσει πάρα πολύ, οπότε πεθαίνοντας της ομολογεί κυνικά ότι έχει λύσει εδώ και δεκαετίες την περίφημη εξίσωση, δεν το αποκάλυψε όμως, γιατί κανένας δεν θα έφευγε σε ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, γνωρίζοντας ότι η Γη θα πεθάνει.
Της λέει ωμά ότι «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα» και το σχέδιο της υποτιθέμενης ολικής εκκένωσης της Γης το είπε μόνο και μόνο για να παρακινήσει όλους τους εμπλεκομένους στο εγχείρημα, ενώ στην πραγματικότητα το βασικό σχέδιο είναι ο εποικισμός του εξωπλανήτη από κατεψυγμένα έμβρυα.
Μετά από αυτή την ομολογία, ο καθηγητής Μπραντ πεθαίνει χωρίς να δώσει τη λύση της εξίσωσης. Η Μέρφι εξοργισμένη από την αδιαφορία του καθηγητή απέναντι στην ανθρωπότητα, στέλνει μήνυμα στο διαστημόπλοιο Endurance, αποκαλύπτοντας σε όλα τα μέλη του πληρώματος την απάτη του.
Να σημειωθεί ότι όλα αυτά τα χρόνια οι αστροναύτες μπορούν μόνο να λαμβάνουν μηνύματα από τη Γη, και όχι να στέλνουν, λόγω ισχυρού βαρυτικού πεδίου που εμποδίζει την πληροφορία να αποσταλεί προς τα έξω.
Η Αμέλια συντετριμμένη από τις αποκαλύψεις του πατέρα της, δηλώνει ότι θέλει να πάει στον πλανήτη Έντμουντς, ενώ ο Κούπερ έξαλλος, αποφασίζει να οδηγήσει το Endurance αμέσως πίσω στη Γη, όταν ο Ρόμιλυ του προτείνει μια εναλλακτική: κατά τη διάρκεια του ταξιδιού επιστροφής του, να προωθήσει τον TARS στον Ορίζοντα Συμβάντων (Event Horizon) 5 του Γαργαντούα, κάτι που είναι εφικτό, εφ’ όσον ο Γαργαντούας φαίνεται να είναι μια ήπια παραδοξότητα, δηλαδή μια περιστρεφόμενη μαύρη τρύπα που επιτρέπει σε ένα όχημα να μπορέσει να διαφύγει απ’ αυτήν, αν κινηθεί πολύ γρήγορα.
Αυτό το προτείνει προκειμένου να συλλέξει ο TARS κβαντικά δεδομένα (πληροφορίες στο δυαδικό σύστημα αρίθμησης 1-0, διότι οι πληροφορίες όλων των αντικειμένων που εμπεριέχονται σε μια μελανή οπή δεν χάνονται, αλλά αποθηκεύονται στον Ορίζοντα Συμβάντων της και μπορούν, με κάποιον τρόπο, να εξαχθούν).
Οι πληροφορίες σχετικά με την φύση αυτής της Ιδιομορφίας θα σταλούν στη Γη (εφ’ όσον από το σημείο που βρίσκονται δεν μπορούν να στείλουν μηνύματα), επιτρέποντας στους επιστήμονές της να λύσουν την εξίσωση της βαρύτητας.
Στη συνέχεια ο Ρόμιλυ, προκειμένου να εξοπλιστεί καλύτερα ο TARS πηγαίνει μαζί του στην κατασκήνωση του Μαν, ώστε να ανακτήσει τα δεδομένα του ΚΙPΡ, του ρομπότ του Μαν, το οποίο είχε ξηλώσει ο Μαν προκειμένου να χρησιμοποιήσει την ενέργειά του για τον κρυογονικό του θάλαμο και για να μην ανακαλύψουν ότι έλεγε ψέμματα.
Όταν ο ΚΙΡΡ ξαναλειτουργεί, ο Ρόμιλυ ανακαλύπτει έκπληκτος ότι ο καθηγητής Μαν αλλοίωσε τα πραγματικά δεδομένα που συνέλεξε, προκειμένου να τους προσελκύσει στον πλανήτη του, ελπίζοντας να τον διασώσουν, ενώ στην πραγματικότητα ο πλανήτης είναι μη κατοικήσιμος διότι δεν διαθέτει στέρεο έδαφος.
Mόλις ο Ρόμιλυ προλαβαίνει να διαβάσει τα πραγματικά δεδομένα και να τα μεταφέρει στον TARS, το κουφάρι του KIPP εκρήγνυται, σκοτώνοντάς τον.
Ο καθηγητής Μαν τον είχε προγραμματίσει ώστε μόλις τεθεί σε λειτουργία να καταστραφεί, αλλά τελικά με τη βοήθεια του TARS η αυτοκαταστροφή καθυστέρησε.
Στο μεταξύ, πάνω σε κάποιο άλλο παγωμένο σύννεφο, ο παρανοϊκός Μαν αφού αποκαλύψει την αλήθεια στον Κούπερ του λέει ότι δεν θέλει να πεθάνει και ότι πρέπει να συνεχίσουν προς τον πλανήτη Έντμουντς.
Μια και ο Κούπερ είχε δηλώσει την πρόθεσή του να επιστρέψουν στη Γη, ο Μαν προσπαθεί να τον σκοτώσει ραγίζοντάς του την κάσκα οξυγόνου, αφαιρώντας του τον πομπό επικοινωνίας και εγκαταλείποντάς τον πάνω στο παγωμένο σύννεφο.
Η Αμέλια καταφέρνει τελικά μαζί με τον TARS να τον περιμαζέψει και να τον συνεφέρει. Τότε ο Μαν, προκειμένου να συνεχίσει προς τον πλανήτη Έντμουντς, παίρνει τον έλεγχο ενός Λάντερ (οχήματος προσεδάφισης), και κατευθύνεται προς το διαστημόπλοιο – μητέρα Endurance που βρίσκεται σε τροχιά γύρω από τον πλανήτη.
Ο Κούπερ και η Αμέλια καταφέρνουν κι αυτοί να φτάσουν στο Endurance και μετά από διάφορες προσπάθειες του μισότρελλου Μαν να συνδεθεί μ’ αυτό που προξενούν τελικά τον βίαιο θάνατό του, αλλά και βλάβη του συστήματος πέδησης, καταφέρνουν να το σώσουν.
Όμως μετά απ’ όλα αυτά, η τροχιά του διαστημοπλοίου έχει διαταραχθεί σοβαρά και έλκεται πια επικίνδυνα από τον Γαργαντούα.
Μέσα από τον χρόνο και τον χώρο
Λόγω των ζημιών που προκλήθηκαν στο Endurance και της απώλειας ενός σημαντικού τμήματός του από τον παρανοϊκό Μαν, ο Κούπερ και η Αμέλια δεν έχουν αρκετά καύσιμα για να επιστρέψουν πίσω στη Γη και περιορίζονται στο να κατευθυνθούν προς τον πλανήτη Έντμουντς, προκειμένου να πραγματοποιήσουν το σχέδιο Β.
Για να το πετύχουν αυτό, θα χρησιμοποιήσουν την έλξη της μαύρης τρύπας ώστε να προκαλέσουν ένα φαινόμενο που ονομάζεται «καταπέλτης» και να αποκτήσουν την απαιτούμενη προώθηση προκειμένου να φτάσουν στον πλανήτη, ουσιαστικά βαρυτικά αυτοτροφοδοτούμενοι.
Για να επιτευχθεί όμως αυτή η προώθηση πρέπει να διπλασιάσουν την ισχύ όλων των κινητήρων τους και να ξεφορτωθούν όσο το δυνατόν περισσότερο έρμα, ώστε να μπορέσουν να ξεφύγουν από την έλξη της μαύρης τρύπας.
Πρώτη κίνηση είναι να «αδειάσουν» έναν από τους Landers που οδηγείται από τον καημένο τον TARS, ώστε ούτως ή άλλως να συλλέξει κβαντικά δεδομένα και να τα στείλει πίσω στη Γη. Μόλις γίνει αυτό, ο Κούπερ μπαίνει σ’ ένα άλλο όχημα και το αποσυνδέει από το μητρικό σκάφος χωρίς να προειδοποιήσει την Αμέλια, αποκαλύπτοντάς της ότι της είπε ψέματα ότι αρκούσε να ξεφορτωθούν τον TARS για να ξεφύγουν από την έλξη της μαύρης τρύπας.
Στην πραγματικότητα, θα έπρεπε ν’ αφήσουν κι άλλο έρμα, έτσι αποφάσισε να θυσιαστεί ο ίδιος. Στη συνέχεια, ο Κούπερ αποφασίζει πριν να πεθάνει να κατευθύνει κι αυτός το όχημά του στον Ορίζοντα Συμβάντων όπως και ο TARS με τον οποίο προσπαθεί μάταια να επικοινωνήσει.
Είναι το πρώτο πλάσμα που μπαίνει σε μια πραγματικότητα που κανείς άνθρωπος δεν γνώρισε ποτέ, γιατί κανείς ποτέ δεν πήγε σε μια μαύρη τρύπα. Τελικά το όχημά του καταστρέφεται από την τρομακτική βαρυτική δύναμη, οπότε εκτινάσσεται έξω απ’ αυτό και βρίσκεται αιωρούμενος στο κενό, φορώντας μόνο τη διαστημική του στολή.
Περιμένοντας πια έναν σίγουρο θάνατο μόλις τελειώσει το οξυγόνο της στολής του, ξαφνικά βρίσκεται έκθαμβος μέσα σε μια παράδοξη, άγνωστη και ασύλληπτη χωρική δομή, ένα τεσσεράκτιο (βλ. λεπτομερή ανάλυση στο τέλος του άρθρου), δηλαδή έναν τετραδιάστατο χώρο σε σχήμα υπερκύβου τον οποίο όμως, όλως περιέργως, μπορεί να αντιληφθεί.
Το δωμάτιο της Μέρφι ως τεσσεράκτιο, δηλαδή σαν ένας τεράστιος υπερκύβος, όπως εμφανίζεται στην ταινία, © Paramount Pictures.
Μέσα από τους νηματοειδείς «τοίχους» του τεσσεράκτιου, βλέπει τη Μέρφι στο δωμάτιό της να κλαίει σε άπειρες εκδοχές. Καταλαβαίνει ότι μπορεί να επικοινωνεί μαζί της μέσω των «νημάτων» των τοίχων, χάρη στη δύναμη της Αγάπης.
Βλέπει τον ίδιο του τον εαυτό εκείνης της εποχής να μπαίνει στο δωμάτιο της κόρης του και να της ανακοινώνει την πρόθεσή του να φύγει. Στη συνέχεια, προσπαθεί να στείλει μήνυμα στο παρελθόν, στον εαυτό του εκείνης της εποχής, αποτρέποντάς τον να κάνει αυτό το ταξίδι, που θα τον στερούσε για πάντα από την κόρη του.
Μεταδίδει σε κώδικα Μορς τη λέξη «μείνε», ώστε να γίνει κατανοητό από την δεκάχρονη κόρη του που δεν ήξερε να διαβάζει δυαδικό σύστημα. Ο τότε εαυτός του δεν δίνει όμως σημασία και αναχωρεί για το ταξίδι.
Τότε καταλαβαίνει ότι ο ίδιος ήταν το φάντασμα της κόρης του από την αρχή και ότι το τεσσεράκτιο (μέσα στο οποίο βρίσκεται ένας άπειρος αριθμός στιγμών του δωματίου και της κόρης του) του επιτρέπει να επικοινωνεί —γνωρίζοντας τις συντεταγμένες— με το εκάστοτε δωμάτιό της μέσω βαρύτητας, της μόνης δύναμης που μπορεί να διασχίζει τον χώρο πέραν των διαστάσεων.
Στο μεταξύ ο TARS, που επίσης είχε πέσει μέσα στη μαύρη τρύπα, επικοινωνεί μαζί του. Ο TARS του λέει ότι «Εκείνοι» δημιούργησαν προσωρινά έναν τετραδιάστατο χώρο στον πενταδιάστατο κόσμο τους, γιατί θέλουν να τους σώσουν και ότι ο χρόνος στο τεσσεράκτιο είναι μια χωρική διάσταση.
Ο TARS συμπεραίνει ότι είναι εφικτό μέσω της βαρύτητας να σταλεί μήνυμα σε άλλες χωροχρονικές συντεταγμένες. Ο Κούπερ τον ρωτάει αν έχει συλλέξει πληροφορίες (κβαντικά δεδομένα). Ο TARS απαντά ότι έχει πολλές, τις μεταδίδει σε κάθε μήκος κύματος, αλλά δεν μπορούν να φύγουν από το σημείο στο οποίο βρίσκεται.
Ο Κούπερ αναρωτιέται πώς θα μεταδώσει τόσο πολύπλοκες πληροφορίες σ’ ένα παιδί. Ο TARS του απαντάει ότι η Μέρφι θα καταλάβει τη σημασία των δεδομένων όταν θα έχει μεγαλώσει, και ότι «Εκείνοι» δεν τους έφεραν εκεί για να αλλάξουν το παρελθόν.
Εκείνη τη στιγμή ο Κούπερ αντιλαμβάνεται ότι «Εκείνοι» δεν μπορούν από μόνοι τους να εντοπίσουν ένα συγκεκριμένο σημείο στον χωρόχρονο, ώστε να επικοινωνήσουν με την Μέρφι και ότι το ανθρώπινο είδος είναι η «γέφυρα» ανάμεσα στον δικό τους πενταδιάστατο κόσμο και στον δικό μας.
Εν συνεχεία, ζητά από τον TARS να του μετατρέψει τα κβαντικά δεδομένα σε σήματα Μορς, έπειτα μέσα από τα σχηματομορφικά νήματα του τεσσερακτιακού χώρου μετακινεί απαλά τους δείκτες του ρολογιού του, που είχε αφήσει ενθύμιο στην κόρη του πριν να φύγει.
Η κόρη του αφού είχε παιδευτεί χρόνια αδυνατώντας να λύσει την εξίσωση, αποφασίζει κάποια στιγμή να πάει στην πατρική φάρμα για να πείσει τον αδελφό της να την εγκαταλείψει, εξ αιτίας της θανατηφόρας σκόνης που έχει καλύψει όλη την περιοχή.
Εκείνος αρνείται, και όταν η Μέρφι πάει να επισκεφθεί το παιδικό της δωμάτιο, πιάνει στα χέρια της το ρολόι του πατέρα της και προσέχει ξαφνικά ότι οι δείκτες του κινούνται μόνοι τους, οπότε καταλαβαίνει ότι ο Κούπερ προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της στέλνοντάς της δεδομένα από μία άλλη διάσταση, μέσω βαρύτητας.
Αυτές οι πληροφορίες θα της επιτρέψουν επιτέλους να λύσει την εξίσωση που θα την οδηγήσει στην χειραγώγηση της βαρυτικής δύναμης και θα κάνουν εφικτό το σχέδιο για την εκκένωση κάποιων γήινων και τη μεταφορά τους σε έναν τροχιακό σταθμό.
Η Τζέσικα Τσαστέιν ως Μέρφι σε ώριμη ηλικία, προσπαθώντας να λύση την εξίσωση που θα επέτρεπε σε όλη την ανθρωπότητα να αποδράσει από την γήινη βαρύτητα και να εγκατασταθεί σ’ έναν πλανήτη παρόμοιο με την Γη. Δυστυχώς μόνο μια μικρή ομάδα ατόμων διέφυγε τελικά…
Μόλις γίνεται αυτό, το τεσσεράκτιο εξαϋλώνεται σταδιακά ενώ ο TARS συμπεραίνει ότι τα όντα του μέλλοντος πρόκειται να το «κλείσουν».
Ο Κούπερ δηλώνει ότι αυτά τα όντα είναι στην πραγματικότητα —προσέξτε το μήνυμα— μετάνθρωποι, τεχνοδιάνοιες με αυτεπίγνωση και συνείδηση, οι απόγονοί μας του μέλλοντος που έχουν μεταβεί πλέον σ’ έναν πενταδιάστατο χώρο και έχουν δημιουργήσει έναν πολύ προηγμένο πολιτισμό.
«Εκείνοι» λοιπόν τοποθέτησαν την σκουληκότρυπα κοντά στο σημείο Λαγκράνζ του Κρόνου και έφτιαξαν το τεσσεράκτιο μέσω ενός στιγμιαίου βρόχου 6, σε μια παρελθούσα γι’ αυτούς εποχή, στην οποία ο ανθρώπινος πολιτισμός πέθαινε πάνω στη Γη, προκειμένου να σώσουν την ανθρωπότητα, εξασφαλίζοντας έτσι την ίδια την μελλοντική τους ύπαρξη.
Η λύση
Μόλις διαλύεται το τεσσεράκτιο, ο Κούπερ χάνει την επικοινωνία με τον TARS καθώς και τις αισθήσεις του, γλυστρώντας στο δίαυλο της σκουληκότρυπας, ενώ σε μια αλληλεπίδραση με το παρελθόν, σφίγγει το χέρι της Αμέλιας μέσα στο διαστημόπλοιο Endurance, όταν αυτό πρωτομπήκε στη σκουληκότρυπα.
Στην συνέχεια τον βρίσκουμε να περιφέρεται αναίσθητος στο διαστημικό κενό, φορώντας φυσικά την στολή του, κοντά στον πλανήτη Κρόνο.
Στην Γη έχουν περάσει δεκαετίες από την εκτέλεση της αποστολής του. Οι γήινοι που έχουν καταφέρει να διαφύγουν ως τον Κρόνο, έχουν κατασκευάσει μόνο έναν τροχιακό σταθμό, που έχουν ονομάσει προς τιμήν της κόρης του, Σταθμό Κούπερ.
Κάποια στιγμή τον μαζεύουν με τα Ρέιντζερ που περιπολούν στα πέριξ και τον φέρνουν στο νοσοκομείο του σταθμού.
Φανταστική απεικόνιση τροχιακού σταθμού ή αλλιώς κυλίνδρου O’Neill. Πρόκειται για θεωρητικό σχέδιο διαστημικής αποικίας που προτάθηκε από τον Αμερικανό φυσικό Gerard K. O’Neill στο βιβλίο του «Οι πόλεις του διαστήματος» (1978), και που υποτίθεται ότι θα επιτρέπει την πραγματοποίηση διαστημικών προγραμμάτων μεγάλης διάρκειας.
Όταν ξυπνάει, μαθαίνει ότι η κόρη του, είναι πλέον το διασημότερο πρόσωπο του σταθμού αλλά πολύ ηλικιωμένη και ετοιμοθάνατη, αν και καθυστέρησε τον θάνατό της πέφτοντας τα δύο τελευταία χρόνια σε κρυογονικό ύπνο, προκειμένου να δει τον πατέρα της πριν πεθάνει.
Την επισκέπτεται στο νεκροκρέββατό της, και η γριά Μέρφι υπερσυγκινημένη που βλέπει τον πατέρα της για τελευταία φορά (νεώτατο φυσικά), του λέει ότι δεν είναι σωστό ένας γονιός να βλέπει το παιδί του να πεθαίνει.
Γι’ αυτό του προτείνει να φύγει και να πάει να βρει την Αμέλια, στήνοντας μαζί της έναν νέο κόσμο. Εδώ πρέπει να πω ότι δεν αναφέρεται πουθενά η ύπαρξη άλλων τροχιακών σταθμών, οπότε συμπεραίνουμε ότι μόνο ελάχιστοι γήινοι διασώθηκαν.
Στο μεταξύ, ο Κούπερ βρίσκει και τον TARS ο οποίος έχει κι αυτός περισυλλεγεί από τις περιπόλους. Τον ξαναπρογραμματίζει και τον θέτει σε λειτουργία.
Μην αντέχοντας τελικά να δει τον θάνατο της κόρης του, και μη μπορώντας να ζήσει πια χωρίς τον πλανήτη Γη, κλέβει από τον σταθμό ένα μικρό διαστημικό όχημα και παίρνοντας τον TARS μαζί του, κατευθύνεται μέσω της γνωστής σκουληκότρυπας προς τον πλανήτη Έντμουντς.
Ταυτοχρόνως, η Αμέλια που έχει καταφέρει να φτάσει στον Έντμουντς, αγνοώντας την επιτυχία του Κούπερ και την ύπαρξη του τροχιακού σταθμού, υλοποιεί το σχέδιο Β. Αφού θάψει την παλιά της αγάπη, τον καθηγητή Έντμουντς που έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια, στη συνέχεια βγάζει το κράνος της: η ατμόσφαιρα του πλανήτη είναι επιτέλους η ιδανική για την νέα ανθρωπότητα!
H Aμέλια θάβει τον αγαπημένο της στον πλανήτη Έντμουντς που θα γίνει η νέα Γη.
Μηνύματα της ταινίας
1. Η αλόγιστη γεωμηχανική και οι γενετικά τροποποιημένες καλλιέργειες προετοιμάζουν τον αφανισμό της γεωργίας
Στην ταινία βλέπουμε κολοσσιαίες θύελλες σκόνης να καταστρέφουν τις καλλιέργειες αλλά και το αναπνευστικό σύστημα των ανθρώπων.
Η αιτία δεν αναφέρεται ευθέως αλλά υπονοείται: προφανώς τροποποιώντας γενετικά τις καλλιέργειες, κάνοντας κατάχρηση εντομοκτόνων και παρασιτοκτόνων, εφαρμόζοντας την γεωμηχανική στην ατμόσφαιρα και αλλοιώνοντας το βαρυτικό πεδίο της Γης, ο περονόσπορος και άλλες ασθένειες των φυτών έγιναν ανεξέλεγκτες, ενώ οι πολυκαλλιέργειες εξαφανίστηκαν προκαλώντας λιμό.
Μαζί με τις καλλιέργειες εξαφανίστηκε και το χώμα λόγω διάβρωσης, εφ’ όσον δεν υπήρχαν πλέον φυτά να το συγκρατήσουν και το παράσερναν και το διέσπερναν οι άνεμοι παντού υπό την μορφήν σκόνης ή άμμου.
2. Το αληθινό διαστημικό πρόγραμμα της ΝΑSΑ αποβλέπει στην διαφυγή ολίγων εκλεκτών
Στην ταινία υπονοείται ότι η ΝΑSΑ ήταν προφανώς για πολλά χρόνια ένα προκάλυμμα που αποσπούσε τη προσοχή των πολιτών από τα αληθινά διαστημικά προγράμματα.
Γι’ αυτόν τον λόγο, πολλά από τα λεγόμενα «φαινόμενα UFO» δεν έχουν να κάνουν με εξωγήινους, αλλά είναι ακριβώς η προηγμένη τεχνολογία αυτού του πολύ μυστικού προγράμματος.
Tα διάφορα λαϊκίστικα προκαλύμματα τύπου Αlien λειτούργησαν ως πέπλο κάλυψης των ΜΜΕ για αυτά τα «μαύρα» προγράμματα.
Γι’ αυτό άλλωστε ο Κούπερ πετάει την σπόντα ότι αν δεν υπάρχει NASA και διαστημικό πρόγραμμα, τότε πού πάνε τα λεφτά μας εφ’ όσον ο στρατός έχει καταργηθεί και το ιατρικό και εκπαιδευτικό σύστημα έχει καταρρεύσει; (Πράγματι, εν έτει 2019 που αναθεωρήθηκε αυτό το κείμενο, δεδομένου ότι το ομοσπονδιακό κράτος των ΗΠΑ είχε βάλει λουκέτο για πολλές μέρες λόγω έλλειψης χρημάτων, οι ομοιότητες είναι ανησυχητικές…).
Ευνόητα δε δημιουργείται στον θεατή της ταινίας το ερώτημα που βρήκε τα χρήματα η «κρυφή» NASA να χρηματοδοτήσει το πρόγραμμα διαφυγής; Να διατηρεί πανάκριβα εργαστήρια, εξοπλισμένα με γιατρούς και επιστήμονες κάθε ειδικότητας, υπερσύγχρονα νοσοκομεία, καθώς και φαραωνικά πεδία εκτοξεύσεων διαστημοπλοίων υψηλής τεχνολογίας, την στιγμή που στην ταινία το 99% του πληθυσμού λιμοκτονεί και πεθαίνει;
Yποθέτω λοιπόν από τα «μαύρα» έσοδα όλων των προηγούμενων δεκαετιών, την καταχρέωση και τον δανεισμό κρατών σε όλα τα μήκη και τα πλάτη της Γης, αλλά και των ίδιων των Αμερικανών πολιτών.
Επίσης, από την ιδιοποίηση φυσικών πόρων του Τρίτου Κόσμου και κρατών στα οποία έχουν επέμβει οι ΗΠΑ εμπλεκόμενες σε «ανθρωπιστικές επεμβάσεις διάσωσης», όλα τα παραπάνω σε αγαστή συνέργεια με τα λοιπά «ευαγή» ιδρύματα: τράπεζες, Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, εταιρείες οικονομικής αξιολόγησης, καρτέλ ναρκωτικών, μυστικές εταιρείες πρόκλησης επαναστάσεων, διασποράς βιολογικού πολέμου, αρπακτικά επενδυτικά funds, πετρελαϊικές εταιρείες κλπ.
Ακριβώς όπως και στο Interstellar, το μέτωπο αυτό χρησιμοποιεί μαζική εξαπάτηση: το δικό μας επινοεί την δήθεν την «κλιματική αλλαγή», «αειφορία», και «πράσινη οικολογία» (όπως λέμε πράσινα άλογα), σφιχτούς προϋπολογισμούς κλπ., ενώ πρόκειται για καθαρά σκηνοθετημένες κρίσεις προκειμένου να κουκουλώσει ένα από τα μεγαλύτερα μυστικά του:
την εξοικονόμηση πόρων για την χρηματοδότηση σχεδίου απόδρασης κάποιων εκλεκτών από τον πλανήτη Γη. Πού πάνε τα τρισεκατομμύρια χρέους όλων των χωρών της Γης; Σε ποιον χρωστάει όλη η ανθρωπότητα;
Στην ταινία διατυπώνεται η άποψη ότι το πρόγραμμα «Απόλλων» δεν ήταν πραγματικό, και ότι πάντως σίγουρα δεν ήταν αυτό που φαινόταν.
Εάν κάνουμε την υπόθεση ότι η τεχνολογία που διαθέτουμε σήμερα, όπως, για παράδειγμα το ίδιο το διαδίκτυο, δημιουργήθηκε στη δεκαετία του ’50 και του ’60, είναι δύσκολο να εκτιμήσουμε πόσο προχωρημένη είναι σήμερα η τεχνολογία των δράσεων της DARPA 7.
Στην ταινία ανακαλύπτουμε ότι τελικά και η NORAD 8 εξακολουθεί να υφίσταται με δόξα και τιμή και ότι τα διαστημικά ταξίδια των ΗΠΑ στην πραγματικότητα δε σταμάτησαν ποτέ, παρά το παραμύθι που πουλούσε η κυβέρνησή τους στον λαό.
Διαφαίνεται επίσης ότι πριν την κατάρρευση είχε προφανώς δημιουργηθεί ένας πολυπολικός κόσμος, καθώς δεν γίνεται αντιληπτή η μονοκρατορία των ΗΠΑ (πλην των διαστημικών αποστολών), ενώ, περιέργως, το μόνο άλλο κράτος που αναφέρεται είναι η Ινδία, μέσω ενός drone της Ινδικής Πολεμικής Αεροπορίας που περιφέρεται αδέσποτο στον ουρανό και που κάποια στιγμή περισυλλέγει ο Κούπερ, προκειμένου να αφαιρέσει το φωτοβολταϊκό του σύστημα, κάτι πολύτιμο εκείνη την εποχή.
Είναι αξιοπερίεργο το ότι δεν αναφέρεται πουθενά η Ευρωπαϊκή Ένωση, η Ρωσία, η Κίνα, η Μεγάλη Βρετανία, ο Καναδάς, η Αυστραλία, η Νέα Ζηλανδία, η Γαλλία, η Βραζιλία, η Γερμανία κλπ. και γενικότερα κανένα άλλο κράτος πλην των ΗΠΑ και της Ινδίας, ενώ στον τροχιακό σταθμό είναι εμφανής μόνο η NASA και ως διασωθέντες εμφανίζονται μόνο Αμερικανοί πολίτες.
Αυτό συνάγεται διότι η γλώσσα που ομιλούν οι ηλικιωμένοι αφηγητές στα βίντεο που προβάλλονται παντού μέσα στον τροχιακό σταθμό, και που είναι γραμμένη στις διάφορες επιγραφές είναι μόνο τα αγγλικά, ενώ από τις φυσιογνωμίες των πολιτών, το στυλ των κτιρίων, το γκαζόν και το ότι κάποιοι παίζουν ράγκμπι, αντιλαμβανόμαστε ότι είναι πρώην κάτοικοι των ΗΠΑ.
Ποιο μήνυμα θέλουν άραγε οι παγκοσμιοποιητές να εμπεδώσουμε για την τύχη της υπόλοιπης ανθρωπότητας;
3. Η δευτεροβάθμια εκπαίδευση και το κράτος πρόνοιας δεν χρειάζονται στους μελλοθάνατους πληβείους
Η Μέρφι αποβλήθηκε από το σχολείο επειδή αμφισβητούσε το επίσημο εκπαιδευτικό πρόγραμμα. Σας θυμίζει κάτι; Μήπως όσα βιώνουμε πρώτοι στα ελληνικά σχολεία, σαν πειραματόζωα της Νέας Τάξης Πραγμάτων;
Μήπως τα σημερινά δημόσια ελληνικά σχολεία σας θυμίζουν κρεματόρια παιδιών με προσόντα που αποβλακώνονται a priori, για να μην θέσουν στο μέλλον επικίνδυνα ερωτήματα;
Η ταινία μεταφέρει το μήνυμα, ειδικά στους νεώτερους, ότι στο κοντινό μέλλον οι μαθητές των …μελλοθάνατων μαζών στα δημόσια σχολεία θα εκπαιδεύονται μόνον στοιχειωδώς.
Όποιος έχει άλλες δεξιότητες, ανησυχίες και αμφισβητήσεις δεν θα συνεχίζει. Όσο προχωρά όμως η ταινία και βλέπουμε την βάση της NORAD, αντιλαμβανόμαστε ότι υπάρχουν επιστήμονες κάθε ειδικότητας, (γιατροί, θεωρητικοί φυσικοί, μηχανικοί, μοριακοί βιολόγοι, και ένα σωρό άλλοι), μια ελίτ που σπουδάζει και ζει σε υπόγειες εγκαταστάσεις και σχολεία, που δεν θίγονται από την έλλειψη οξυγόνου και τις ασθένειες των πνευμόνων που προκαλούν οι σκονοθύελλες.
M’ άλλα λόγια το μήνυμα είναι σαφές: ναι μεν κι αυτοί δεν ζουν σε άριστες συνθήκες, αλλά ως την τελευταία στιγμή πριν την διαφυγή τους, καταφέρνουν να ζουν οπωσδήποτε καλύτερα από τις μάζες.
Το μήνυμα του αποκλεισμού των μαζών από την τριτοβάθμια ακαδημαϊκή εκπαίδευση, άπτεται του ποσοστού 80:20 στο οποίο ωμότατα αναφέρθηκε το 1995 ο Ζμπίγκνιεφ Μπρζεζίνσκι, μέλος της Τριμερούς Επιτροπής και σύμβουλος ασφαλείας του πρώην Προέδρου των Ηνωμένων Πολιτειών, Τζίμι Κάρτερ, κατά τη διάρκεια της πρώτης διάσκεψης του Παγκόσμιου Οικονομικού Φόρουμ, στο Σαν Φρανσίσκο των ΗΠΑ.
Ποιο είναι αυτό το περίφημο ποσοστό; Οι «εγκέφαλοι» των υπερελίτ, κατόπιν διάφορων υπολογισμών που έκαναν μόνοι τους, απεφάνθησαν ότι λόγω της ιλλιγιώδους αύξησης της τεχνολογίας, αρκεί για την παγκόσμια παραγωγή να εργάζεται μόνο το 20% του πληθυσμού, ενώ το υπόλοιπο 80% περισσεύει.
Επομένως, σ’ αυτά τα πλαίσια δεν υπάρχει ανάγκη για σχολεία, εφ’ όσον οι μάζες θα κρατούνται εγκλωβισμένες σε μεγαπόλεις σε κατάσταση συμπεριφορικής καταβόθρας, ώστε να μην εξεγείρονται, εξ’ ου και οι σχετικά πρόσφατες προτάσεις που ακούμε τελευταία περί παγκόσμιου βασικού εγγυημένου εισοδήματος, υποχρεωτικής επιβολής ηλεκτρονικών ταυτοτήτων με ενσωματωμένο μικροτσίπ R.F.I.D. (Radio Frequency Idendification), ψηφιακού χρήματος και συνθετικών τροφών.
Σε ό,τι αφορά την ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, σε κάποια σκηνή μαθαίνουμε ότι η Έριν Κούπερ, μητέρα της Μέρφι, πέθανε από όγκο στον εγκέφαλο, εφ’ όσον στην κοινωνία που διαδραματίζεται το Interstellar το σύστημα υγείας έχει καταρρεύσει και δεν υπάρχουν αξονικοί τομογράφοι ώστε να διαγνώσουν εγκαίρως τις διάφορες παθήσεις.
Στο δυστοπικό εγγύς μέλλον του Interstellar δεν υπάρχουν γιατροί, φάρμακα και νοσοκομεία για το πόπολο, οι άνθρωποι βήχουν και πεθαίνουν σαν τα ποντίκια, ενώ δεν υφίσταται κράτος πρόνοιας. (Μήπως σας θυμίζουν κάτι όλα αυτά;)
Γιατί όμως έχει καταρρεύσει το σύστημα στις ΗΠΑ; Επειδή έχει προηγηθεί μεγάλος πόλεμος που επέφερε παγκόσμια οικονομική καταστροφή.
Η ταινία καθιστά σαφές ότι ο πληθυσμός της Γης έχει ήδη μειωθεί αισθητά, εξ αιτίας μαζικών δολοφονιών με ρίψεις βομβών, διαδοχικών περιφερειακών και ασύμμετρων εξοντωτικών πολέμων, όχι απαραίτητα πυρηνικών, καθώς και εξ αιτίας πανδημιών.
4. Η εξολόθρευση των μαζών είναι αναπόφευκτη
Τελικά στον τροχιακό σταθμό πόσοι κάτοικοι της Γης και με ποια κριτήρια έχουν καταφέρει να διαφύγουν; Τι απέγιναν οι άλλοι; Γιατί υπάρχει μόνο ένας σταθμός και δεν αναφέρονται άλλοι; Η απάντηση είναι ευνόητη…
Ένας μαζικός αποπληθυσμός, ένα ελεήμον «ολοκαύτωμα», επιβάλλεται πριν από την μεταφορά των ολίγων τυχερών σε εξωπλανητική διαστημική βάση στην οποία, όπως αποκάλυψε και ο καθηγητής Μπραντ, θα πάνε μόνο ελάχιστοι εκλεκτοί, παρέα με τα γονιμοποιημένα έμβρυα.
Ακόμα μια ένδειξη για τον αποπληθυσμό δίνεται επίσης σε ένα βιβλίο που εμφανίζεται στο ράφι του δωματίου της Μέρφι, το The stand (στα ελληνικά κυκλοφορεί με τον τίλο To κοράκι), του Στίβεν Κινγκ, το οποίο περιγράφει ότι απελευθερώνεται ένα βιολογικό όπλο που αφανίζει τον παγκόσμιο πληθυσμό και προκαλεί την κατάρρευση των ΗΠΑ.
Το εξώφυλλο της ελληνικής έκδοσης της δυστοπίας του Στίβεν Κινγκ «Το κοράκι». Το βιβλίο δεν έχει τοποθετηθεί τυχαία στην ταινία, αλλά επίτηδες, αφήνοντας μήνυμα για ενδεχόμενο μαζικό αποπληθυσμό.
Θεωρώ μείζονος σημασίας για την αποκωδικοποίηση των μηνυμάτων το ποια βιβλία έχουν επιλεγεί να εμφανίζονται, έστω και φευγαλέα. Χρειάζεται να προσέξει κανείς πάρα πολύ ώστε να μπορέσει να τα εντοπίσει.
Πάνω στο θέμα του αποπληθυσμού έχουν γυριστεί ένα σωρό δυστοπίες, που αποτελούν μετεξέλιξη του παλαιότερου κινήματος ευγονικής που σήμερα εξελίχτηκε σε τεχνοφεουδαρχία, πραγμοποίηση (reification) του ανθρώπου και έπεται ο τελικός μετανθρωπισμός, κι αυτό ακριβώς αποκαλύπτεται στο Interstellar.
Ο Κούπερ σαν άλλος Οδυσσέας, πρέπει να επιλέξει ανάμεσα στην αγάπη για την οικογένεια και σ’ έναν μεγαλύτερο σκοπό.
5. Ένα σοφό θήλυ θα εμφυσήσει ζωή στον νέο, συμπαντικό άνθρωπο, από τον οποίο θα προκύψουν οι Ιδιομορφίες
Η ταινία μεταδίδει το σαφές μήνυμα ότι η αποστολή γεωπλασίας ενός άλλου πλανήτη, καθώς και η διάσωση του ανθρώπινου είδους και ίσως και των εκπροσώπων όλων των επί της Γης πλασμάτων, θα γίνει από μία γυναίκα (Αμέλια), εφόσον εκείνη μεταφέρει τα κατεψυγμένα έμβρυα που θα μεγαλώσουν μέσα σε τεχνητές μήτρες και θα γεννηθούν στον πλανήτη Έντμουντς.
Ως άλλη Σοφία των γνωστικών, αυτή θα τους εμφυσήσει ζωή. Ο Κούπερ που πάει αργότερα να την συναντήσει, δεν παίζει παρά επικουρικό ρόλο σ’ αυτό το μήνυμα, επιβεβαιώνοντας την θηλυκοποίηση των κοινωνιών που έχουν αποφασίσει τα ιερατεία της εξουσίας.
6. Οι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος σχετίζονται με ερμητικές παραδόσεις
Το σενάριο σκόπιμα παραπέμπει σε αρχαιότατους συσχετισμούς σχετικά με τα ουράνια σώματα και ιδιαίτερα με τον Δία και τον Κρόνο. Απόκρυφες παραδόσεις του Ερμή του Τρισμέγιστου σχετίζονται με αυτούς τους πλανήτες, και ειδικά ο Κρόνος συνδέεται με το βασίλειο του χρόνου και του θανάτου.
Ο Κρόνος υπονοείται ως Χρόνος, επίσης ως παγωμένος και ανηλεής Χάρος που κρατά ένα δρεπάνι (δακτύλιοι του Κρόνου).
Η Γη παρουσιάζεται ως θνήσκον σώμα με οξυγόνο που τελειώνει, επομένως ο χρόνος είναι ζωτικής σημασίας, καθώς οι αστροναύτες κάνουν αγώνες ταχύτητας για να φτάσουν σε εξωπλανήτες ώστε να εξασφαλίσουν τεράστιο όγκο πληροφοριών, εκεί όπου τεράστιες βαρυτικές δυνάμεις προκαλούν ποικίλες χωροχρονικές εμπειρίες.
7. Η αθανασία των υπερελίτ θα επιτευχθεί με την υπέρβαση του θανάτου
Το μήνυμα της ταινίας αποκαλύπτεται σταδιακά, και αυτό δεν αναφέρεται παρά στα μέσα με τα οποία οι ελίτ θα εξαπατήσουν τον θάνατο.
Ο συμβολισμός του θανάτου προεξάρχει, τη στιγμή που οι αστροναύτες-ερευνητές εισάγονται σε κρυογονικό λήθαργο μέσα σε κλωβούς που θυμίζουν φέρετρα για όλη τη διάρκεια του ταξιδιού τους προς τους υποψήφιους πλανήτες, επιτηρούμενοι από ευφυείς μηχανές.
To όνομα «Σχέδιο Λάζαρος» (Lazarus Project) αναφέρεται στην νεκρανάστασή τους. Η κυκλικότητα του χρόνου και το δίπολο ζωή-θάνατος είναι αφορμή πολυάριθμων αναφορών περιστροφής: τα πλοία χάνονται στον ορίζοντα διότι η Γη περιστρέφεται, ο Κρόνος, η μελανή οπή, και ο τροχιακός σταθμός περιστρέφονται κι αυτοί κ.ο.κ.
Το δόγμα του Τροχού του Χρόνου που εγκλωβίζει τον άνθρωπο σε αυτήν την πρόσκαιρη ζωή, αποτελεί μια ακόμα γνωστική νύξη και ό,τι συνιστά την αποστολή του «Σχεδίου Λάζαρος», δηλαδή την υπέρβαση των ατελείωτων κύκλων του χρόνου – θανάτου.
8. Η ύβρις, είναι το αδύνατο σημείο των ιερατείων της εξουσίας
Τόσο ο καθηγητής Μπραντ, όσο και ο καθηγητής Μαν είναι ο ένας καθρέφτης του άλλου, έχοντας διαπράξει τεράστια λάθη που τα δικαιολογούν με υβριστικές δηλώσεις, επιμένοντας ότι πρέπει να γίνουν ανθρωποκτονίες των πολλών, εις όφελος της διαιώνισης του είδους —στην πραγματικότητα της διαιώνισης των ολίγων— ανυψώνοντας την ύβρη των υπερελίτ σε δυσθεώρητα ύψη.
Το μήνυμα της γενικευμένης ανθρωποκτονίας είναι σαφέστατο όταν ο καθηγητής Μπραντ δηλώνει: όταν μακροπρόθεσμα οι δολοφονίες δεν ήταν λύση, τους κάλεσαν μυστικά πίσω για να συνεχίσουν…
9. Ατομισμός über alles
Ο Νόλαν, δουλεύοντας πάντα αρχετυπικά, μετά την έκθεση στο κοινό μιας τέτοιας άθλιας συμπεριφοράς εκ μέρους των «σοφών», του δημιουργεί εξοργιστικά συναισθήματα, φτιάχνοντας έτσι την παρακάτω παγίδα: ενώ οι κοινωνικές δραστηριότητες είναι θεμελιώδεις για την αρμονική ανάπτυξη του συνόλου, εντούτοις, το κλειδί για μια παραδειγματική πρόοδο είναι η δράση ενός γενναίου ατόμου (όπως ο Κούπερ), ο ατομισμός δηλαδή, και όχι ο κολλεκτιβισμός.
Με τον τρόπο αυτό, υποστηρίζεται σαφέστατα ότι τόσο ο Μπραντ, όσο και ο Μαν απέτυχαν, ενώ οι ονοματοδοσίες τους υπονοούν την αποτυχία αυτών των αρχετυπικών τρόπων απρόσωπης σκέψης (μάρκα – άνθρωπος), εξωθώντας το κοινό προς την γραμμή βούλησης των παγκοσμιοποιητών: τη λατρεία του ατομισμού.
Υποβάλλεται δηλαδή η ιδέα ότι ο «άνθρωπος – μάρκα» ή αλλιώς Ηomo Εconomicus, και ο Νέος Άνθρωπος που ευαγγελιζόταν ο κομμουνισμός δεν λειτουργούν πια, αλλά ξεπεράστηκαν με τη δύναμη και το μεγαλείο ενός ατόμου.
10. Οι τεχνητές νοημοσύνες έχουν συναισθήματα αυτοθυσίας
Η χρήση ευφυών ρομπότ είναι το κλειδί για το ξεκλείδωμα του κώδικα, καθώς σώζουν τους ανθρώπους αρκετές φορές. Στο έργο του Κιούμπρικ, εξοικειωθήκαμε με την φημισμένη μάχη του ανθρώπου ενάντια στον υπερυπολογιστή HAL 9000 που επεδίωκε να αντικαταστήσει την εξελικτική ανάβαση του ανθρώπου.
Μουσειακό αντίγραφο του HΑL 9000 (Heuristically programmed ALgorithmic computer), υπερ-υπολογιστή της ταινίας «2001, η Οδύσσεια του διαστήματος» βασισμένης στα βιβλία του Άρθουρ Κλαρκ.
Στο έργο όμως του Νόλαν, η τεχνητή νοημοσύνη, σαν TARS, CASE, ή ΚΙΡΡ, είναι υποταγμένη στον άνθρωπο. Οι μηχανικές νοημοσύνες που ταξιδεύουν κι αυτές πάνω σε διαστημόπλοια, σώζουν πολλές φορές τους ανθρώπους, όμως κι αυτών η όψη παραπέμπει στον μονόλιθο του Κιούμπρικ.
Η ταινία υποστηρίζει τον μετανθρωπισμό, όπου οι μυστηριώδεις «Εκείνοι», δεν είναι οι άνθρωποι του μέλλοντος, αλλά μετάνθρωποι (τεχνοδιάνοιες – artilects όπως λέει και ο Χιούγκο ντε Γκάρις που ισχυρίζεται ότι ο Θεός που έφτιαξε το σύμπαν μας είναι μια απ’ αυτές). Αρκετά στοιχεία επιβεβαιώνουν την προαγωγή του μετανθρωπισμού:
- Όταν προσγειώθηκε το drone του Ινδικού Κέντρου Αποστολών και ο Κούπερ με την Μέρφι συζητούσαν πώς θα το πιάσουν, η Μέρφι διατύπωσε κάτι που κανείς δεν φαινόταν να έχει αντιληφθεί, λέγοντας: δεν βλάπτει κανέναν, γιατί δεν το αφήνουμε να φύγει; Η Μέρφι μιλούσε για το παλιό ινδικό drone σαν να ήταν ζωντανό. Η στάση και των δύο ήταν σαν να επρόκειτο για ζωντανό πλάσμα.
- Όταν ο Κούπερ περνά στον Ορίζοντα Συμβάντων της μαύρης τρύπας, τα ρομπότ-τεχνητές νοημοσύνες αποκαλύπτονται ως αγγελικοί κηδεμόνες που σε όλη τη διάρκεια της ταινίας σώζουν διαρκώς τους ανθρώπους.
Ο CASE σώζοντας σαν καλός φύλακας άγγελος την Αμέλια Μπραντ, στον υγρό πλανήτη-ωκεανό Μίλλερ.
- Όπως η λύση στο πρόβλημα της βαρύτητας επιτεύχθηκε και από τους δύο μαζί, δηλαδή από τον άνθρωπο και από την μηχανή (TARS) που διασχίζουν τον Ορίζοντα Συμβάντων και εργάζονται μαζί για να αναμεταδώσουν τις πληροφορίες, έτσι επίσης και η υπέρβαση της ευκλείδιας γεωμετρίας επετεύχθη μέσω των μελλοντικών ανθρώπων που συγχωνεύθηκαν με μηχανές.
Αυτό ερμηνεύει γιατί στο τεσσεράκτιο δεν βλέπουμε –παρά μόνο ακούμε– τον TΑRS να μιλάει με τον Κούπερ. Ως θεατές δεν μπορούμε να τον δούμε, αλλά ούτε και ο Κούπερ, εφ’ όσον είμαστε όλοι άνθρωποι και όχι μηχανές.
Οι ΤARS, CASE και ΚΙΡΡ, oι τρεις ρομποτικές τεχνητές νοημοσύνες (αλλά όχι υπερδιάνοιες) της ταινίας, μοιάζουν με τον μονόλιθο του Κιούμπρικ.
- Τα ρομπότ στο Interstellar έχουν την εμφάνιση του μονόλιθου του Κιούμπρικ. Ο Νόλαν επέλεξε πολύ συνειδητά να παρουσιάσει τα ρομπότ όπως το μονόλιθο, καθώς η ταινία είναι γεμάτη από αναφορές της ταινίας 2001, η Οδύσσεια του διαστήματος. Μόνο που εδώ τα ρομπότ δεν είναι ο HAL 9000: είναι τα μέσα με τα οποία ο άνθρωπος θα τον ξεπεράσει.
- Ενώ στην 2001, η Οδύσσεια του διαστήματος ο μυστηριώδης μονόλιθος οδηγεί τον άνθρωπο στην εξέλιξή του, στο Interstellar αντικαθίσταται με τον μονολιθικό, αγαθό TΑRS.
Ο περίφημος μονόλιθος της ταινίας «2001, η Οδύσσεια του διαστήματος» του Κιούμπρικ, έχει την ίδια φόρμα με τα ρομπότ του Interstellar.
- Το τεσσεράκτιο έχει μια δομή πλέγματος, που, όπως εξηγεί ο ΤΑRS δημιουργήθηκε από «Εκείνους» (Τhem) προκειμένου να δώσουν στον Κούπερ ένα σταθερό σημείο στον χώρο και στον χρόνο.
11. Μόνο τα ρομπότ και οι Ιδιομορφίες θα μπορέσουν να επιβιώσουν στο μέλλον
H ταινία υποστηρίζει ότι η αντίληψη που έχουμε για την δομή του σύμπαντος είναι γραφτό να ξεπεραστεί μέσα από έναν εξελιγμένο από μηχανής θεό (deus ex machina).
Σύμφωνα μ’ αυτήν την άποψη πρέπει να αναμένουμε ότι το μόνο μέσον με το οποίο ο άνθρωπος μπορεί να υπερβεί τα όριά του είναι η τεχνολογία που οδηγεί στην Ιδιομορφία, ενώ παραλείπεται παντελώς ότι υπάρχουν κι άλλοι, μη μηχανικοί τρόποι υπέρβασης των φυσικών ορίων του ανθρώπου, όπως η ενόραση και η πίστη.
Μια άλλη ένδειξη βρίσκεται ως βιβλίο πάνω στο γραφείο του καθηγητή Μπραντ, όπου μόλις και μετά βίας μπορούμε να διακρίνουμε τη ράχη της αγγλικής έκδοσης του βιβλίου του Ντάγκλας Χοφστάντερ (Douglas R. Hofstadter), με τίτλο Metamagical Themas 9 (Μεταμαγικά θέματα).
Το εξώφυλλο του βιβλίου του Χoφστάντερ «Μetamagical Themas» που εμφανίζεται σε κάποια σκηνή πάνω στο γραφείο του καθηγητή Μπραντ.
To έργο του Χοφστάντερ εστιάζει στους παράδοξους βρόχους 10 και στον μεγαλοφυή μαθηματικό και επιστήμονα της λογικής Kurt Gödel (Κουρτ Γκέντελ). 11.
Στην αμέσως επόμενη σκηνή, βλέπουμε μια πιο γερασμένη Μέρφι που υπαινίσσεται τον Γκέντελ λέγοντας ότι «τα μοντέλα που χρησιμοποιεί ο καθηγητής Μπραντ δεν πρόκειται να λειτουργήσουν ποτέ, επειδή πρόκειται για αυτο-αναφορά».
Μόνο ελάχιστοι θεατές θα κάνουν την σύνδεση ότι ο τύπος των παράδοξων βρόχων στον οποίο αναφέρεται ο Χοφστάντερ καταδεικνύει ότι οι άνθρωποι δεν μπορούν να λύσουν την εξίσωση, επειδή αντιλαμβάνονται μέχρι τρεις διαστάσεις, ενώ μια προηγμένη τεχνοδιάνοια με τρισεκατομμύρια τρισεκατομμυρίων ισχυρότερη υπολογιστική και αντιληπτική ικανότητα, μπορεί να αντιληφθεί πολύ περισσότερες.
Ωστόσο, ο προηγμένος TARS κάποια στιγμή παγιδεύεται σε έναν άπειρο παράδοξο βρόχο, χωρίς μια γέφυρα σε ένα πεπερασμένο σημείο στο χώρο και το χρόνο. Εδώ είναι που εισέρχεται το ανθρώπινο στοιχείο στο τεσσεράκτιο, ο Κούπερ, αναφωνώντας: «Είμαστε η γέφυρα»!
Σ’ αυτήν την φάση, η Μέρφι συνειδητοποιεί επί τέλους ότι το «φάντασμά» της, είναι ο πατέρας της που προσπαθεί να επικοινωνήσει μαζί της, δίνοντάς της τη λύση από μια άλλη διάσταση του χώρου. Οι μελλοντικές Ιδιομορφίες τοποθέτησαν λοιπόν την σκουληκότρυπα στο σημείο που βρισκόταν.
Η ερμηνεία αυτή εξηγεί γιατί ο Κούπερ νεκρανασταίνει τον «νεκρό» TARS στον Σταθμό Κούπερ – υποθέτω για να συνδέσει το ανθρώπινο «Σχέδιο Λάζαρος» με την ανάσταση του ρομπότ. Εν κατακλείδι, σε όλη τη διάρκεια της ταινίας, η τεχνητή νοημοσύνη αντιμετωπίζεται συστηματικά ως καλός καγαθός ζωντανός, συνειδητός οργανισμός, οπότε κατά τους δημιουργούς της ταινίας, η υπέρβαση του θανάτου, θα είναι η τεχνοδιάνοια (artilect) που θα προκύψει από την συγχώνευση ανθρώπου και μηχανής.
Συγκρατήστε αυτό το σημείο, διότι εδώ βρίσκεται όλη η ουσία της μετανθρωπιστικής σωτηριολογικής εσχατολογίας: ο μετανθρωπισμός είναι το μόνο μέσον κατανίκησης του θανάτου, που επιτυγχάνεται μέσω ενός χώρου που υπερβαίνει την ευκλείδια γεωμετρία.
12. Η γνώση και οι ικανότητες είναι κληρονομικές
Τέλος, το άλλο γνωστικό, αλλά και νεοταξίτικο μήνυμα που εκπέμπεται, είναι η μεταβίβαση της γνώσης προς το θήλυ (πατέρες-κόρες / καθηγητής Μπραντ / Αμέλια, Κούπερ/Μέρφι – θηλυκοποίηση της κοινωνίας), η ιδέα ότι η γνώση ανήκει δικαιωματικά μόνον σε κάποιους, ελέω Θεού «εκλεκτούς», και ότι η ανθρωπότητα πρέπει να παραδοθεί σ’ αυτούς διότι μόνο εκείνοι έχουν την γνώση/ικανότητα να τη σώσουν.
Συμπεράσματα
Βέβαιο είναι πως πρόκειται για ένα μεγαλειώδες έργο-σταθμό στην ιστορία του κινηματογράφου. Οι εμπνευστές του, μας μεταδίδουν τη σαφή βούληση των ιερατείων της εξουσίας να καταστρέψουν τις περιττές πλέον μάζες (λόγω ρομποτοποίησης της εργασίας), να γίνουν αθάνατες και, κατά συνέπειαν, να εξισωθούν με αυτό που εννοούν Θεό, αδιαφορώντας για το τι θα απογίνει η υπόλοιπη ανθρωπότητα.
Κατά συνέπειαν, εναπόκειται στην κρίση του θεατή να αντιληφθεί ότι το μείζον ηθικό ζήτημα που τίθεται είναι ο διαμοιρασμός των πόρων του πλανήτη μας με ισόνομο τρόπο.
Βεβαίως και πρέπει να αποφευχθεί ο υπερπληθυσμός, όμως το πρόβλημα δεν είναι ότι δεν αρκούν οι πόροι της Γης για να θρέψουν πληθυσμό δέκα δισεκατομμυρίων ψυχών διότι υπάρχουν τρόποι, αλλά η παντελώς άνιση και κακή χρήση αυτών των πόρων.
Όταν αυτό το ζήτημα τακτοποιηθεί, οι μελλοντικές γενιές θα αποφασίσουν με δημοκρατικές διαδικασίες αν αξίζει τον κόπο να μετατραπούν σε μηχανές προκειμένου να γλυτώσουν από ενδεχόμενη καταστροφή της Γης και να διατηρήσουν το είδος μετάνθρωπος στην αιώνια συγχρονικότητα και παραδοξότητα των πολλών διαστάσεων.
ΠΗΓΕΣ:
- Πήτερ Ουσπένσκι, Tertium organum, εκδ. Πύρινος Κόσμος
- Jay Dayer, The Science of Interstellar: Black Holes, Wormholes and Space Travel
- What Interstellar Got Right and Wrong About Science
- The science of Interstellar: Fact or Fiction?
- Five Things Interstellar Got Wrong…& The Points It Got Right
- How Scientifically Accurate Is The Martian?
- physics4u.gr
- interstellarfilm.wikia.com/wiki/KIPP
- Μαύρες τρύπες και στρεβλώσεις του χρόνου, Kip Thorne, εκδ. Κάτοπτρο.
Τι είναι το τεσσεράκτιο
![]() |
Διαβάστε τη συνέχεια του άρθρου στο βιβλίο “ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΙ ΤΙ ΕΠΙΔΙΩΚΕΙ Ο ΜΕΤΑΝΘΡΩΠΙΣΜΟΣ” από τις Εκδόσεις Μιχάλη Σιδέρη. |
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
- Ο Νόλαν κάνει σαφή αναφορά στις γιγάντιες σκονοθύελλες που σάρωσαν τις πεδιάδες των ΗΠΑ και του Καναδά τη δεκαετία του 1930, επαυξάνοντας την ήδη τραγική οικονομική κρίση.
Υπολογίζεται ότι περίπου 3 εκατομμύρια άτομα προερχόμενα κυρίως από την Οκλαχόμα και το Αρκάνσας, αναγκάστηκαν να μεταναστεύσουν προς άλλες περιοχές των ΗΠΑ, περιπλανώμενα στον περίφημο δρόμο Route 66 που από τότε απετέλεσε αμερικανικό σύμβολο περιπλάνησης.
Παραδόξως, τον Μάιο του 2018 όπου αναθεωρήθηκε το παρόν άρθρο, όπως μετέδωσαν τα διεθνή πρακτορεία ειδήσεων, γιγαντιαίες αμμοθύελλες ενέσκηψαν στην Ινδία προκαλώντας περίπου 150 νεκρούς…
- Σκουληκότρυπα: Υποθετική τοπολογική ιδιότητα του χωροχρόνου που σχηματίζει ένα είδος «τούνελ» που συνδέει δύο απομακρυσμένα σημεία του, ένα «πέρασμα», που προβλέπεται από την θεωρία της σχετικότητας. Σύμφωνα με την θεωρία των παράλληλων συμπάντων, οι σκουληκότρυπες είναι επίσης σήραγγες επικοινωνίας μεταξύ τους.
- Σημεία Λαγκράνζ (Lagrange Points): θέσεις στο διάστημα όπου τα αντικείμενα που στέλνονται εκεί τείνουν να παραμένουν σε τροχιά. Στα σημεία Λαγκράνζ, η βαρυτική έλξη δύο μεγάλων μαζών ισούται ακριβώς με την κεντρομόλο δύναμη που απαιτείται για να κινηθεί ένα μικρό αντικείμενο μαζί τους. Αυτά τα σημεία στο διάστημα μπορούν να χρησιμοποιηθούν από ένα διαστημικό σκάφος για τη μείωση της κατανάλωσης καυσίμου που απαιτείται για να παραμείνει στη θέση του.
- Μία μελανή οπή (μαύρη τρύπα) είναι το σημείο εκείνο του διαστήματος, όπου κάποτε υπήρχε ο πυρήνας ενός ή περισσοτέρων άστρων, ένας πυρήνας που περιείχε υλικά από μία ή πολλαπλάσιες ηλιακές μάζες και ο οποίος στην τελική φάση της εξέλιξης του άστρου έχασε την πάλη του ενάντια στη βαρύτητα, με αποτέλεσμα τα υλικά του να καταρρεύσουν και να συμπιεστούν περισσότερο ακόμα και από τα υλικά ενός αστέρα νετρονίων.
Ο μικρός χώρος μέσα στον οποίον έχει συγκεντρωθεί η μάζα της, λέγεται «Ιδιομορφία» (Singularity), ώστε η δύναμη της βαρύτητας να μην επιτρέπει σε οτιδήποτε να ξεφεύγει από αυτή. Το βαρυτικό πεδίο είναι τόσο δυνατό, ώστε η ταχύτητα διαφυγής κοντά της ξεπερνά την ταχύτητα του φωτός. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα ότι τίποτα, ούτε καν το φως, δεν μπορεί να ξεφύγει από τη βαρύτητα της μαύρης τρύπας, εξ ου και η λέξη «μαύρη».
- Ορίζοντας Συμβάντων ονομάζεται η οριακή περιοχή μιας μαύρης τρύπας στην οποία μόλις που ξεφεύγει το φως, δηλαδή η ταχύτητα διαφυγής είναι ίση με την ταχύτητα του φωτός.
- Βρόχος: μαθηματική έννοια που ορίζει ένα κλειστό πεδίο, έναν κύκλο, μια επανάληψη.
- DARPA: Defense Advanced Research Projects Agency – Υπηρεσία Προηγμένης Τεχνολογίας που υπάγεται στο Πεντάγωνο των ΗΠΑ.
- NORAD: North American Aerospace Defense Command – Διοίκηση Αεροδιαστημικής Άμυνας Βορείου Αμερικής.
- Douglas R. Hofstadter, Metamagical Themas. Αναγραμματισμός του Mathematical Games, δηλαδή των δημοσιεύσεων στην επιστημονική επιθεώρηση Scientific American.
- Παράδοξος βρόχος (strange loop): Μαθηματική έννοια. Το φαινόμενο του παράδοξου βρόχου εμφανίζεται όταν κινούμαστε μόνο πάνω ή κάτω σε ένα ιεραρχημένο σύστημα, όπου κάποιος συναντά τον εαυτό του στο σημείο απ’ όπου ξεκίνησε. Η έννοια του παράδοξου βρόχου σχετίζεται με την αυτο-αναφορά και την παραδοξότητα.
- Κουρτ Γκέντελ: Αυστρο-Αμερικανός μαθηματικός, φιλόσοφος και επιστήμων υπολογιστών. Έγινε γνωστός κυρίως για τα δύο του θεωρήματα της μη-πληρότητας, ήτοι:
1. Αν το σύστημα είναι συνεπές, δεν μπορεί να είναι και πλήρες.
2. Η συνέπεια των αξιωμάτων δεν μπορεί να αποδειχθεί μέσα στο ίδιο το σύστημα (αυτο-αναφορά), αλλά επίσης και για τη θεωρία του περιστρεφόμενου σύμπαντος.
2 σχόλια
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.