© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Ενόσω εμείς στην Ελλάδα, ασχολούμεθα καθημερινώς με τους «κόφτες», την αφόρητη ακρίβεια, την ανεργία, την ανεξέλεγκτη και παράνομη μετανάστευση, την εκτροπή του συντάγματος, αγωνιούμε για τον επιούσιο άρτο και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, κάποιοι επιστήμονες δουλεύουν σκληρά προκειμένου να καταφέρουν να προσομοιώσουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο ―και κατά συνέπειαν την ανθρώπινη συνείδηση― με απώτερο στόχο το «κατέβασμά» της (downloading) σε μηχανικά μέσα (υπολογιστές).
Ξεκινώντας από την ενδελεχή μελέτη των εγκεφάλων των τρωκτικών, επιστημονικά κέντρα διαφόρων ειδικοτήτων έχουν ήδη φτάσει στην ανασύσταση-προσομοίωση του ανθρώπινου εγκεφάλου. Με τη βοήθεια αλγορίθμων, πολύπλοκων υπολογισμών, τρισδιάστατων αναπαραστάσεων και στατιστικών στοιχείων που προέρχονται από εξειδικευμένα λογισμικά που τρέχουν μόνο σε υπερ-υπολογιστές με γιγαντιαία ισχύ, το κυρίως ερευνητικό κέντρο αυτής της προσπάθειας εδρεύει στην Ελβετία, αλλά συνεργάζεται και με άλλα ερευνητικά κέντρα από όλο τον κόσμο επιχειρώντας την πεμπτουσία της ύβρης: την κατασκευή τεχνητού ανθρώπινου εγκεφάλου. Με τη δικαιολογία ότι το πρόγραμμά τους που ονομάζεται Blue Brain (Γαλάζιος εγκέφαλος), στοχεύει στην ανάλυση και θεραπεία όλων των εγκεφαλικών ασθενειών, αυτοί οι επιστήμονες συνεχίζουν ακάθεκτοι το δρόμο προς τον μετανθρωπισμό, προσομοιώνοντας κατ’ αρχήν όλες τις λειτουργίες και αντιδράσεις του εγκεφάλου των τρωκτικών, ενώ ο απώτερος στόχος είναι ο βιονικός ανθρώπινος εγκέφαλος, όπως θα δούμε στη συνέχεια.
Ο δήθεν στόχος
Να τι διαβάζουμε στο επίσημο ανακοινωθέν του προγράμματος (οι υπογραμμίσεις με έντονα γράμματα είναι δικές μας): «Ο στόχος του προγράμματος Blue Brain είναι να οικοδομηθούν βιολογικά λεπτομερείς ψηφιακές αναπαραστάσεις και προσομοιώσεις των εγκεφάλων των τρωκτικών, με απώτερο στόχο την πλήρη προσομοίωση του ανθρωπίνου εγκεφάλου […]
[…] Η στρατηγική αυτή επιτρέπει την κατασκευή ψηφιακών αναπαραστάσεων (μοντέλα υπολογιστών) του εγκεφάλου σε ένα πρωτοφανές επίπεδο βιολογικής λεπτομέρειας. Ο υπερυπολογιστής που βασίζεται σε προσομοίωση της συμπεριφοράς τους, μετατρέπει την κατανόηση του εγκεφάλου σε ένα προσιτό πρόβλημα, παρέχοντας ένα νέο εργαλείο για τη μελέτη των πολύπλοκων αλληλεπιδράσεων μέσα σε διαφορετικά επίπεδα οργάνωσης του εγκεφάλου και ερευνά τις συνδέσεις μεταξύ των διαφόρων επιπέδων, ξεκινώντας από τα γονίδια και καταλήγοντας στη γνωστική λειτουργία.
Με τα 100 δισεκατομμύρια νευρώνες του (τα εγκεφαλικά κύτταρα δηλαδή) και τα 100 τρισεκατομμύρια συνάψεις του, ο ανθρώπινος εγκέφαλος είναι ένα πολύπλοκο σύστημα πολλαπλών επιπέδων. Οι συνδέσεις μεταξύ των νευρώνων σχηματίζουν μια ιεραρχία κυκλωμάτων, από τα τοπικά μικροκυκλώματα μέχρι το επίπεδο ολοκλήρου του εγκεφάλου. Στο μεταξύ, σε τοπικότερο επίπεδο, κάθε νευρώνας και κάθε σύναψη είναι μια πολύπλοκη μοριακή μηχανή από μόνη της. Οι αλληλεπιδράσεις μεταξύ αυτών των επιπέδων, δημιουργούν την ανθρώπινη συμπεριφορά, τις ανθρώπινες συγκινήσεις και τις ανθρώπινες γνωστικές λειτουργίες.
Ψηφιακή ανακατασκευή
Το Πρόγραμμα Blue Brain έχει ως στόχο να αναπτύξει ολοκληρωμένες ψηφιακές αναπαραστάσεις (μοντέλα υπολογιστών) του εγκεφάλου, οι οποίες περιλαμβάνουν τα διαφορετικά επίπεδα της οργάνωσής του, καθώς και τις αλληλεπιδράσεις τους […]. Οι προσομοιώσεις του προγράμματος αναπαράγουν τη λεπτομερή κυτταρική ανατομία, τη συνδεσιμότητα, και την ηλεκτρική συμπεριφορά ενός μικρού μέρους του νεοφλοιού (neocortex) των νεαρών αρουραίων (δεδομένα από περίπου ένα τρίτο ενός κυβικού χιλιοστού ιστού). Η στρατηγική ανοικοδόμηση του Blue Brain εντοπίζει αλληλεξαρτήσεις των πειραματικών δεδομένων (π.χ. εξαρτήσεις μεταξύ του μεγέθους των νευρώνων και των πυκνοτήτων τους, εξαρτήσεις μεταξύ των σχημάτων των νευρώνων και των συνάψεων που σχηματίζουν, εξαρτήσεις μεταξύ των αριθμών των «κουμπιών» των νευρικών αξόνων και των αριθμών των συνάψεων κλπ). Μέσω του προγράμματος αίρονται οι περιορισμοί προκειμένου η πιστή ανακατασκευή του εγκεφάλου να γίνει δυνατή ακόμα και μέσω ελαχίστων διαθέσιμων πειραματικών δεδομένων, αποφεύγοντας την ανάγκη να «μετρώνται τα πάντα». Στην πραγματικότητα, η τελευταία αναπαράσταση της συνδεσιμότητας μικροκυκλώματος του φλοιού (cortex) που έκανε το Blue Brain, βασίζεται σε πειραματικά δεδομένα που αντιπροσωπεύουν λιγότερο από το 1% των συνολικών συνδέσεων του κυκλώματος. Επειδή τα εργαστηριακά πειράματα νέων δεδομένων είναι περιορισμένα, τα ήδη υπάρχοντα, καθιστούν δυνατή, μέσω αλγορίθμων, την εξέταση και τη σταδιακή βελτίωση της ψηφιακής αναπαράστασης.
Προσομοίωση
[…] Το Πρόγραμμα Βlue Brain χρησιμοποιεί μαθηματικά μοντέλα των μεμονωμένων νευρώνων και συνάψεων προκειμένου να υπολογίσει την ηλεκτρική δραστηριότητα του δικτύου, καθώς εξελίσσεται με το πέρασμα του χρόνου. Αυτό όμως απαιτεί μια τεράστια υπολογιστική προσπάθεια, δυνατή μόνο μέσω μεγάλων υπερ-υπολογιστών. Προσομοιώσεις μεγαλύτερων όγκων ιστού, σε όλο και υψηλότερα επίπεδα λεπτομέρειας, θα χρειαστούν όλο και πιο ισχυρούς υπολογιστές. Το πρόγραμμα Βlue Brain χρησιμοποιεί ψηφιακές αναπαραστάσεις ως βάση για μια δυνητικά απεριόριστη σειρά από προσομοιώσεις, ενώ η κάθε μία αντιπροσωπεύει ένα in silico 1 πείραμα. Οι ερευνητές μπορεί να μετρήσουν την αυθόρμητη ηλεκτρική δραστηριότητα του εικονικού (virtual) ιστού, χρησιμοποιώντας τα πρωτόκολλα διέγερσης και μέτρησης της απόκρισης, και να χειριστούν τον ιστό με διάφορους τρόπους […]
Ειδικότερα, η προσομοίωση επιτρέπει πειράματα που θα ήταν δύσκολο ή αδύνατο να γίνουν πάνω σε βιολογικούς ιστούς ή σε ζωντανά ζώα ―για παράδειγμα, πειράματα που απαιτούν ταυτόχρονες μετρήσεις μεγάλου αριθμού νευρώνων. […]
[…] Το Πρόγραμμα Blue Brain κατασκευάζει κανονικά εργαλεία νευρο-ρομποτικής, δηλαδή προσομοιώσεις εγκεφάλου συνταιριασμένες με προσομοιωμένα ρομπότ και περιβάλλον, σε έναν κλειστό βρόχο (περιβάλλον). Τα νέα εργαλεία θα επιτρέψουν να αναπαραχθούν γνωστικά και συμπεριφορικά πειράματα σε ζώα, κατά τα οποία τα αισθητήρια όργανά τους θα συλλαμβάνουν και θα κωδικοποιούν πληροφορίες σχετικά με το περιβάλλον τους, ενώ ο εγκέφαλός τους θα ενεργοποιεί κινητική ανταπόκριση. Αυτή η προσέγγιση θα επιτρέψει να μελετηθούν in silico οι μηχανισμοί του εγκεφάλου που διέπουν την αντίληψη των ζώων, τη γνωστική λειτουργία και τη συμπεριφορά τους» […]
Φανταστείτε λοιπόν πόσο έχουν προχωρήσει τα υπολογιστικά μοντέλα των λογισμικών του Blue Brain, ώστε αυτοί οι επιστήμονες να βασίζονται μόνο σε τμηματικά και όχι σε συνολικά δεδομένα (data). Όσο για την αναπαραγωγή γνωστικών πειραμάτων σε ζώα, προσθέστε και σε ανθρώπους και θα έχετε μια ευρύτερη εικόνα. Αυτά εν περιλήψει αναφέρονται στους επίσημους ιστότοπους του προγράμματος το οποίο κατά τη κρίση μας παρουσιάζεται σαν κάτι λίγο πιο κάτω από τον… Θεό.
Οι δικαιολογίες…
Οι ειδικοί του προγράμματος ισχυρίζονται ότι ένας από τους κύριους στόχους της νευροεπιστήμης είναι η κατανόηση των βιολογικών μηχανισμών που ευθύνονται για την ανθρώπινη νοητική δραστηριότητα. Ειδικότερα, η μελέτη του εγκεφαλικού φλοιού, χωρίς καμία αμφιβολία, λένε ότι θα είναι η μεγαλύτερη πρόκληση για την επιστήμη στους επόμενους αιώνες, δεδομένου ότι αντιπροσωπεύει το θεμέλιο της ανθρωπιάς μας. Με άλλα λόγια, η δομή του εγκεφαλικού φλοιού σχετίζεται με τις δυνατότητες που διακρίνουν τους ανθρώπους από τα άλλα θηλαστικά. Χάρη στην ανάπτυξη και εξέλιξη του εγκεφαλικού φλοιού είμαστε σε θέση να εκτελέσουμε εξαιρετικά πολύπλοκες ανθρώπινες δραστηριότητες, όπως το να συγγράψουμε ένα βιβλίο, να συνθέσουμε μια συμφωνία ή να αναπτύξουμε τεχνολογία. Ως εδώ καλά, και κανείς δεν αντιλέγει με τις παραπάνω διαπιστώσεις. Όμως, όπως θα δούμε, το Πρόγραμμα Blue Brain προέκυψε το 2005, όταν η Ομοσπονδιακή Πολυτεχνική Σχολή της Λωζάννης (Ελβετία) και η IBM ξεκίνησαν από κοινού ένα φιλόδοξο σχέδιο για τη δημιουργία ενός λειτουργικού μοντέλου του εγκεφάλου με τη βοήθεια της μηχανικής του εγκεφάλου των θηλαστικών, χρησιμοποιώντας τον Blue Gene, έναν υπερυπολογιστή της IBM που εμείς επισημαίνουμε ότι μοιάζει παραδόξως με τον υπερ-υπολογιστή Tars της ταινίας επιστημονικής φαντασίας Interstellar καθώς και με τον μαύρο μονόλιθο της ταινίας 2001, η Οδύσσεια του διαστήματος.
Ο στόχος ήταν να κατανοηθούν οι λειτουργίες και οι δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, μέσω αναλυτικών προσομοιώσεων. Μέχρι τα τέλη του 2006, το Πρόγραμμα Blue Brain είχε δημιουργήσει ένα μοντέλο της βασικής λειτουργικής μονάδας του εγκεφάλου, της στήλης του νεοφλοιού (neocortical column). Ωστόσο, οι στόχοι που ετέθησαν από αυτό το σχέδιο, το οποίο ήταν σχεδιασμένο να καλύψει μια περίοδο 10 ετών, επέβαλαν τη μετατροπή του σε μια διεθνή πρωτοβουλία. Σε αυτό το πλαίσιο, η δράση Cajal Blue Brain η οποία ξεκίνησε τον Ιανουάριο του 2009 υπό την ηγεσία του Πολυτεχνείου της Μαδρίτης (Universidad Politécnica de Madrid-UPM) και του Ανώτατου Συμβουλίου Επιστημονικών Ερευνών (Consejo Superior de Investigacionas Científicas-CSIC), είναι η ισπανική συμβολή στο διεθνές πρόγραμμα, ενώ άλλοι φορείς που συμμετέχουν είναι οι εξής: Εβραϊκό Πανεπιστήμιο Ιερουσαλήμ, ΙΒΜ Νέας Υόρκης, St. Elizabeth’s Medical Center – Βοστώνη, Πανεπιστήμιο Λονδίνου, Πανεπιστήμιο Νεβάδα – Ρίνο, και Πανεπιστήμιο Γιέηλ – Νιού Χέιβεν.
Ο Santiago Ramón y Cajal, 1852 – 1934, ήταν Ισπανός παθολόγος, ιστολόγος, νευροεπιστήμονας, και νομπελίστας. Το ισπανικό τμήμα του προγράμματος τίμησε το όνομά του, δίνοντάς το στο ερευνητικό του έργο για τη προσομοίωση του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ο Cajal παρομοίαζε τη Φαιά Ουσία με ανθισμένο κήπο, τα ψυχικά κύτταρα με μυστηριώδεις πεταλούδες, των οποίων «ο χτύπος των φτερών», όπως έλεγε, «μια μέρα θα ξεκαθάριζε το μυστήριο της διανοητικής ζωής». Θεωρούσε ότι ακόμα και από αισθητική άποψη ο νευρωνικός ιστός περιελάμβανε τα πιο εντυπωσιακά θεάματα που τα παρομοίαζε με πολυτελή πάρκα, μέσα στα οποία φύονταν εκπληκτικά δένδρα (εννοούσε τους δενδρίτες) όπως τα κύτταρα Purkinje, (τα οποία είναι από τους μεγαλύτερους νευρώνες του ανθρώπινου εγκεφάλου), της παρεγκεφαλίδας και τα λεγόμενα «κύτταρα της ψυχής» που φτιάχνουν τη διάσημη εγκεφαλική πυραμίδα. Είχε μάλιστα σχεδιάσει και ρεαλιστικότατες εικόνες των εγκεφαλικών συνάψεων που πράγματι παρέπεμπαν σε κήπους |
…Και τα πραγματικά κίνητρα
Να επισημάνουμε ότι η επιστημονική κοινότητα είναι διχασμένη όσον αφορά τη σκοπιμότητα και την αξία αυτής της εργασίας, ενώ οι υπέρμαχοί της υποστηρίζουν ότι παρόμοιες αντιρρήσεις διατυπώθηκαν και όταν στήθηκε για πρώτη φορά το Πρόγραμμα Χαρτογράφησης του Ανθρώπινου Γονιδιώματος, το οποίο σήμερα προβάλλεται ευρέως ως μια μεγάλη επιστημονική επιτυχία, ενώ ταυτόχρονα δεν μας παρέχεται κανένα στοιχείο ως προς το ποσοστό του παγκόσμιου πληθυσμού που επωφελήθηκε απ’ αυτό.
Να τονίσουμε επίσης ότι όπως η χαρτογράφηση του ανθρώπινου γονιδιώματος η οποία με τυμπανοκρουσίες ειπώθηκε ότι χρησίμευε μόνο για την εξέλιξη της γενετικής, την πρόληψη διαφόρων κληρονομικών ασθενειών και την εξάλειψή τους ―κατά συνέπειαν για την ευημερία και την πρόοδο όλης της ανθρωπότητας― επί της ουσίας ούτε το 0, 01% του παγκόσμιου πληθυσμού δεν επωφελήθηκε απ’ αυτήν, αντιστοίχως και η προσομοίωση του ανθρώπινου εγκεφάλου στην πραγματικότητα στοχεύει μεν στη θεραπεία και στην εξάλειψη των εγκεφαλικών βλαβών και ασθενειών αλλά μόνον όσων ανήκουν στις υπερελίτ, και επιπλέον στην κατασκευή πραγματικών βιονικών ανθρώπινων εγκεφάλων, οι οποίοι σε συνδυασμό με τη γνώση του ανθρώπινου γονιδιώματος θα επιτρέψουν τη δημιουργία ολόκληρων βιονικών ανθρώπων, δηλαδή μετανθρώπων.
Δεδομένου ότι κάθε δύο χρόνια η υπολογιστική ισχύς των ηλεκτρονικών υπολογιστών διπλασιάζεται, το «κατέβασμα» της ανθρώπινης συνείδησης δεν αποτελεί πλέον επιστημονική φαντασία. Βάσει δε της υπολογιζόμενης διάρκειας του προγράμματος Blue Brain, λογικά το 2016 πρέπει ήδη να κατασκευάστηκε τεχνητός εγκέφαλος.
Γιατί όμως επιδιώκεται να «φορτωθεί» η ανθρώπινη συνείδηση σε μηχανές; Είτε για να εξυπηρετήσει τη «μετοικεσία» των ελίτ σε άλλους πλανήτες, είτε για να εμφυτευθεί σε βιονικούς σκλάβους που θα χρησιμοποιηθούν ως εργάτες εξόρυξης σε αστεροειδείς – ορυχεία μεταλλευμάτων, οπότε έτσι εξηγείται και το ότι οι σεναριογράφοι των χολυγουντιανών ταινιών επιστημονικής φαντασίας ήξεραν πολλά επ’ αυτού…
Οι ταχύτητες του ανθρώπινου εγκεφάλου είναι απίστευτες
Όσον αφορά τις ταχύτητες, παρ’ όλη τη γιγαντιαία υπολογιστική δύναμη του Blue Gene της IBM, προς ώρας «κολλάει» στο να επεξεργάζεται πληροφορίες ταυτόχρονα, υστερώντας έτσι τραγικά σε σχέση με έναν βιολογικό εγκέφαλο. Για να σας δώσουμε να καταλάβετε: ένας υπολογισμός που κάνει ο εγκέφαλος 1.5 δισεκατομμυρίου νευρώνων μίας γάτας χρειάζεται ένα δευτερόλεπτο, ο Blue Gene χρειάζεται δέκα ή ακόμη και εκατό δευτερόλεπτα για τον ίδιο υπολογισμό. Άλλα εμπόδια στην κατασκευή προσομοιώσεων του εγκεφάλου είναι ο χώρος αποθήκευσης και η καθαρή επεξεργαστική ισχύς. Ένας πλήρης χάρτης του ανθρώπινου εγκεφάλου περιέχει λεπτομερείς πληροφορίες σχετικά με κάθε νευρώνα και συνάψεις και καταλαμβάνει περίπου 20.000 terabytes, ενώ απαιτεί 1016 flops 2 Επί του παρόντος, απ’ όσα γνωρίζουμε, το πρόβλημα δεν έχει λυθεί πλήρως, αλλά είναι θέμα (λίγου) χρόνου. Εάν η τεχνολογία των υπολογιστών συνεχίζει να ακολουθεί τις πρόσφατες τάσεις, και το νόμο του Moore 3, διπλασιάζοντας την επεξεργαστική ισχύ κάθε δύο χρόνια, είναι πιθανό ότι οι περισσότεροι υπερυπολογιστές θα είναι σε θέση να τρέξουν μια ακριβή προσομοίωση του ανθρώπινου νου μέσα στα επόμενα λίγα χρόνια! Επιπλέον, καθώς οι δυνατότητες αποθήκευσης συνεχίζουν να αυξάνονται, θα είναι πιο εφικτή και οικονομική η αποθήκευση ψηφιακών χαρτών του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ως ένδειξη, το 2007, η μεγαλύτερη προσομοίωση φλοιού περιείχε περίπου 8 εκατομμύρια νευρώνες, που ισοδυναμούσε με το μισό ενός ποντικίσιου εγκεφάλου, ενώ μόλις τέσσερα χρόνια αργότερα, δηλαδή το 2011, οι επιστήμονες ήταν σε θέση να μιμηθούν εγκεφάλους που περιλάμβαναν πάνω από 1,5 δισεκατομμύριο τέτοιες δομές.
Συντονισμένες προσπάθειες μοντελοποίησης μυαλού
Εκτός από τους υπερ-υπολογιστές και τα λογισμικά εγκεφαλο-μοντελοποίησης, ισχυρές τεχνολογίες εγκεφαλικής απεικόνισης είναι επίσης στην πρώτη γραμμή των προσπαθειών για την κατασκευή εικονικών εγκεφάλων με στόχο να στεγάσουν τελικά την ανθρώπινη συνείδηση. Σύμφωνα με πολλούς νευροεπιστήμονες της τεχνοφεουδαρχίας που βλέπουν στον άνθρωπο μόνο μια μηχανιστική χρησιμότητα, το ανθρώπινο μυαλό είναι ακριβώς ένα συγκρότημα ηλεκτρονικών υπολογιστών των οποίων η λειτουργία εξαρτάται από ηλεκτροχημικές διεργασίες. Στα μάτια τους, αν μπορέσουν να μιμηθούν επαρκώς τα νευρωνικά δίκτυα που αποτελούν τον ανθρώπινο εγκέφαλο, είναι φυσικό ότι η νοημοσύνη και η συνείδηση θα πρέπει να ακολουθήσουν. Ως αποτέλεσμα, αυτοί οι νευροεπιστήμονες έχουν στραφεί στις απεικονίσεις μαγνητικού συντονισμού (MRI), και σε μια σειρά από άλλες πιο επεμβατικές τεχνικές, προκειμένου να κατασκευάσουν ένα λεπτομερή χάρτη του ανθρώπινου εγκεφάλου. Ερευνητές του πανεπιστημίου Στάνφορντ έχουν εφαρμόσει αυτές τις τεχνικές για τη χαρτογράφηση των εγκεφάλων ποντικών, επιτυγχάνοντας ένα πρωτοφανές επίπεδο λεπτομέρειας στην οπτικοποίηση των συνάψεων. Χάρη σ’ αυτές τις τεχνικές, τμήματα του εγκεφαλικού φλοιού ενός ποντικιού απεικονίζονται σαν χρωματιστές φέτες, ενώ ταυτόχρονα λαμβάνονται φωτογραφίες υπέρ-υψηλής ανάλυσης, δημιουργώντας έτσι ένα τρισδιάστατο μωσαϊκό των συνάψεων το οποίο μπορεί να περιστραφεί στο χώρο (3D). Σε συνδυασμό με τα υπάρχοντα δεδομένα σχετικά με τις δομές υψηλότερου επιπέδου, οι αναδυόμενες αυτές τεχνικές θα φέρουν τους ερευνητές ένα βήμα πιο κοντά στη δημιουργία επακριβών μοντέλων του ανθρώπινου εγκεφάλου. Αν και μια σύντομη εξέταση της τρέχουσας τεχνολογίας για την οποία είμαστε σε θέση να πληροφορηθούμε (χωρίς να αποκλείεται φυσικά κάποιοι να έχουν φτάσει πολύ μακρύτερα), μας αποκαλύπτει ότι είμαστε ακόμα μακριά από το «κατέβασμα» συνειδητού εγκεφάλου σε άλλα μέσα, οι πρόσφατες εξελίξεις στους υπερ-υπολογιστές, στη χαρτογράφηση του εγκεφάλου, και στις επεμβατικές τεχνικές απεικόνισης είναι σίγουρα μια αιτία ανησυχίας. Αν κάποιοι είναι σε θέση να δημιουργήσουν ένα λειτουργικό μοντέλο του ανθρώπινου εγκεφάλου, τότε δεν υπάρχει κανένας λόγος για τον οποίο αυτό το μοντέλο να μη μπορεί να βασίζεται σε εγκεφάλους συγκεκριμένων ατόμων. Επιπλέον, άλλες φουτουριστικές τεχνολογίες που καλπάζουν ολοταχώς, όπως οι διεπαφές εγκεφάλου-υπολογιστή, μπορεί να παρέχουν την απαραίτητη σύνδεση μεταξύ νου και μηχανήματος, που θα επιτρέψει τελικά σε κάποιους να «ανεβάσουν» (uploading), τη συνείδηση ενός ζωντανού ανθρώπου σε μια μηχανή. Καλύτερα να μη τολμήσουμε να φανταστούμε τι θα σημαίνει η προσομοίωση του εγκεφάλου ενός Χίτλερ, ενός κατά συρροήν δολοφόνου κ.ά, και το «κατέβασμα» της συνείδησής τους σε άλλο «μέσο» όπως για παράδειγμα σε ρομποτικά σώματα, κάτι που θα ανοίξει τις Πύλες της Κολάσεως…
ΠΗΓΕΣ:
Stanford University
http://bluebrain.epfl.ch/
http://cajalbbp.cesvima.upm.es/
https://www.humanbrainproject.eu/en/
ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ
- Ιn silico: νεολογισμός που επινοήθηκε τα τελευταία 30 χρόνια (προερχόμενος από τη λέξη silicium=πυρίτιο, το βασικό συστατικό [κρύσταλλος] των επεξεργαστών των ηλεκτρονικών υπολογιστών) εμπνευσμένος από τις λατινικές εκφράσεις in vitro, in vivo, in utero κλπ, που σημαίνει έρευνα ή πείραμα ή γέννηση που πραγματοποιείται μέσα σε περιβάλλον υπολογιστών, μέσω συσχετισμών αλγορίθμων και λοιπών πολύπλοκων μετρήσεων, και ο οποίος χρησιμοποιείται στους κλάδους γενομική και βιοπληροφορική
- Flop: πράξη κινητής υποδιαστολής ανά δευτερόλεπτο.
- Νόμος του Moore: σύμφωνα με το νόμο του Moore κάθε δύο χρόνια διπλασιάζεται η επεξεργαστική ισχύς των υπολογιστών.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.