ΚΟΣΜΟΘΕΩΡΗΣΕΙΣ /

Τι είναι και τι επιδιώκει η νεκροπολιτική

ΓΙΑΤΙ ΟΙ ΔΥΤΙΚΟΙ ΛΑΟΙ ΑΔΥΝΑΤΟΥΝ ΝΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΟΥΝ ΣΤΙΣ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΤΩΝ ΕΛΙΤ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΤΟΥΣ

© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr


Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα


Παρ’ όλη την επίθεση της διεθνούς εγκληματικής συμμορίας εναντίον των πολιτών της Δύσης, οι λαοί αδυνατούν να αντιδράσουν. Μήπως έχουν πέσει θύματα θανατηφόρας πολιτικής; Τι είναι η νεκροπολιτική και τι την χαρακτηρίζει; Ζoύμε κάτω από την επίδρασή της; Όσοι ασχολούνται με την Αποκάλυψη, καλύτερα να μελετήσουν την έννοια της νεκροπολιτικής και τους τρόπους εφαρμογής της, ένας από τους οποίους είναι η εσκεμμένη δημιουργία νοητικής υστέρησης. Πώς θα αποτινάξουμε τελικά από πάνω μας αυτόν τον ζόφο και ποιοι θα είναι οι μελλοντικοί επαναστάτες;

Τι μας διδάσκει τελικά η κρίση του κορωνοϊού, η άνοδος του τεχνολογικού ολοκληρωτισμού, και το πλανητικό στρατόπεδο συγκέντρωσης που επιδιώκεται από τη διεθνή εγκληματική συμμορία που έχει προκάλυμμα το Φόρουμ του Νταβός;

Ότι οι περισσότεροι δυτικοί άνθρωποι έχουν γίνει ηλίθιοι και δειλοί (δείτε πόσο μικρή απήχηση έχουν στις μεγάλες δυτικές μάζες όσοι καταγγέλλουν τη δυτική χούντα και πόσο τεράστια απήχηση έχουν οι ινσταγκράμερ πόρνες, οι τηλεπερσόνες του απόλυτου Τίποτε, και τα τηλεπαιχνίδια για αμόρφωτους και διανοητικά καθυστερημένους παίκτες).

Η διανοητική ανεπάρκεια του δυτικού ανθρώπου αντικατοπτρίζεται και στη διανοητική παρακμή των ίδιων των κυβερνώντων του, εφόσον πολίτες διανοητικά ανεπαρκείς τους ψήφισαν και τους επέτρεψαν να μπουν στα κοινοβούλια και εφόσον μόνο ηλίθιοι, ή διεφθαρμένοι ως το μεδούλι προδότες πολιτικοί εξυπηρετούν τα συμφέροντα διεστραμμένων μεγιστάνων που στρέφονται εναντίον των συμφερόντων των πολιτών και των χωρών τους.

Δυστυχώς έχουμε φτάσει στο σημείο ο όχλος, που μοιάζει να μην τον ενοχλεί η παγκοσμιοποίηση −διότι δεν αντιλαμβάνεται περί τίνος πρόκειται− να θέλει τη Μεγάλη Επανεκκίνηση, να ζητάει εμβόλια και τσιπάρισμα, φυλάκιση και θάνατο, που η ελίτ τα βαφτίζει με παραπλανητικά ονόματα, όπως «υγειονομική ασφάλεια», «ασφαλής ταυτοποίηση», «ενεργειακή μετάβαση» και «προστασία του περιβάλλοντος», αλλά ο όχλος αδυνατεί να τα αποκωδικοποιήσει.

Φτάσαμε στο σημείο ο όχλος να θέλει εκούσια σκλαβιά. Γιατί άραγε; Δυστυχώς η βούληση για εθελοδουλεία που το υποκείμενο δεν την προσλαμβάνει ως τέτοια, είναι χαρακτηριστικό νοητικής υστέρησης.

Ουρές ακόμα και τη νύχτα έξω από το εμβολιαστικό κέντρο Περιστερίου. Μάϊος 2021.

Σήμερα, μπορούμε να πούμε ότι τρόπον τινα είμαστε όλοι σκλάβοι, υπό την έννοια ότι είμαστε φυλακισμένοι μπροστά σε μια τηλεόραση ή σε οθόνες.

Ωστόσο, ένας άνθρωπος ικανός για λογικές σκέψεις μπορεί να διακρίνει αυτή την κατάσταση και να αποφασίσει να σπάσει τα δεσμά της φυλακής του, πληρώνοντας και το ανάλογο τίμημα.

Καθώς όλα, μα όλα, σήμερα βαφτίζονται θεωρίες συνωμοσίας, ο όχλος −που χαρακτηρίζεται από νοητική υστέρηση− έχει πειστεί ότι όσοι αμφισβητούν τα καθεστωτικά αφηγήματα είναι συνομωσιολόγοι, και δεν ενδιαφέρεται πλέον για τίποτε άλλο, πέραν της καθημερινής επιβίωσης. Δεν προβληματίζεται, δεν αμφισβητεί, και δεν ερευνά.

Μέσα σ’ αυτά τα πλαίσια, η διανοητική ανεπάρκεια και η αμετροέπεια των οργάνων του μεγάλου κεφαλαίου και του σατανισμού όπως ο Κλάους Σβαμπ και ο Μπιλ Γκέιτς, και των πολιτικών κνώδαλων όπως ο Τζόε Μπάιντεν, ο Εμμανουέλ Μακρόν, ο Σαρλ Μισέλ, ο Μαργαρίτης Σχοινάς, ή ο Κυριάκος Μητσοτάκης, δεν εκπλήσσει τις μάζες, για τον εξής απλούστατο λόγο: δεν γίνεται αντιληπτή.

Η προσπάθεια του διεθνούς κεφαλαίου και των ξένων πρεσβειών που έχουν γονατίσει τη χώρα μας, να διασπάσουν οποιοδήποτε συγκροτημένο πατριωτικό κίνημα εμφανιστεί στην Ελλάδα, με κατασκευασμένα κόμματα ιδιοτελών που οι ίδιοι χρηματοδοτούν και προωθούν, δεν γίνεται αντιληπτή παρά από ελάχιστους.

Όσοι εξαπατήθηκαν ήδη από τα υπάρχοντα κόμματα που οι ίδιοι ψήφισαν ή εξαναγκάστηκαν να εμβολιαστούν παρά τη θέλησή τους, το πιθανότερο είναι ότι θα εξαπατηθούν ακόμα μια φορά, διότι αδυνατούν να αντιληφθούν το ποιόν και τις διασυνδέσεις των στελεχών των περισσότερων νέων κομμάτων.

Τούτων δοθέντων, η περιβόητη Μεγάλη Επανεκκίνηση, οι αθρόοι εμβολιασμοί κατά του κορωνοϊού και πιθανόν στο εγγύς μέλλον, κατά της «πιθηκίτιδας», οι αποδοχή των κυρώσεων κατά της «κακής» Ρωσίας, η πείνα και οι στερήσεις που οι διεθνείς συμμορίτες μας λένε ότι πρέπει να υποστούμε, είναι επακόλουθο της νοητικής υστέρησης των πληθυσμών που, ωστόσο, προκλήθηκε με δόλο.

Νεκροπολιτική

Πώς προέκυψε όμως αυτή; Μα ως αποτέλεσμα εφαρμογής της νεκροπολιτικής.

Η νεκροπολιτική είναι ο όρος που επινοήθηκε από τον Καμερουνέζο καθηγητή Ασίλλε Μπέμπε (Achille Mbembe) 1 σε ένα δοκίμιο με τον ίδιο τίτλο, που γράφτηκε μετά τις τρομοκρατικές επιθέσεις της 11ης Σεπτεμβρίου, και δημοσιεύθηκε το 2003, ενώ στα ελληνικά κυκλοφόρησε το 2020.

Ο καθηγητής Ασίλλε Μπέμπε, επινοητής του όρου νεκροπολιτική.

Η ανάπτυξη της νεκροπολιτικής δημιουργεί αυτό που ο Μπέμπε αποκαλεί κόσμους του θανάτου (deathworlds), ή «νέες και μοναδικές μορφές κοινωνικής ύπαρξης στις οποίες τεράστιοι πληθυσμοί υπόκεινται σε συνθήκες διαβίωσης που τους προσδίδουν το καθεστώς των ζωντανών-νεκρών».

Η νεκροπολιτική θεωρείται ως προέκταση της βιοεξουσίας, ενός όρου που ο Γάλλος φιλόσοφος και ψυχοπαθολόγος Μισέλ Φουκώ (Michel Foucault, 1926-1984) παρουσίασε ως μηχανισμό «προστασίας», επισημαίνοντας όμως ότι αυτή η «προστασία» εκδηλώνεται ως υποταγή των «μη κανονιστικών» πληθυσμών.

Πράγματι, αυτό ακριβώς συμβαίνει σήμερα.

Αν και ο Μπέμπε, λόγω των φρικαλεοτήτων εκ μέρους των δυτικών αποίκων στις αφρικανικές και τις αμερικανικές φυτείες, τάσσεται υπέρ της ελεύθερης μετανάστευσης όλων των εθνοτήτων στις χώρες της Δύσης, ωστόσο, όπως θα διαπιστώσουμε, η ανάλυσή του για τη νεκροπολιτική, μπορεί να φανεί πολύτιμη στους δυτικούς γηγενείς πληθυσμούς.

Και τούτο διότι από την εποχή του Φουκώ μέχρι σήμερα έχει συμβεί η εξής θεμελιώδης αλλαγή: μέχρι πριν μερικές δεκαετίες ως «μη κανονιστικοί» πληθυσμοί στη Δύση θεωρούνταν οι γύφτοι, οι αλλόχθονες, οι ομοφυλόφιλοι, οι τοξικομανείς και οι ιερόδουλοι.

Σήμερα όμως η σημασία των λέξεων έχει αντιστραφεί: μη «κανονιστικοί» πληθυσμοί θεωρούνται οι αυτόχθονες κάτοικοι, δηλαδή η πλειοψηφία των νομίμων, που σιγά σιγά τείνει να γίνει μειοψηφία.

Όλος ο γηγενής, νόμιμος πληθυσμός εξολοθρεύεται αργά αλλά σταθερά μέσω νεκροπολιτικής, ενώ προστατεύονται οι προαναφερθείσες μειονότητες στις οποίες έχουν προστεθεί και οι αφροασιάτες μουσουλμάνοι λαθρομετανάστες.

Ο Μπέμπε όμως, αν και υποστηρικτής τους, είναι ξεκάθαρος ως προς το ότι η νεκροπολιτική μπορεί να στραφεί ακόμα και εναντίον των ίδιων των πολιτών μιας χώρας:

«Η νεκροπολιτική, εκτός από το ότι περιλαμβάνει διάφορες μορφές πολιτικής βίας, όπως το δικαίωμα επιβολής κοινωνικού ή πολιτικού θανάτου και το δικαίωμα να υποδουλώνεις άλλους, περιλαμβάνει επίσης το δικαίωμα να εκθέτεις άλλους ανθρώπους (συμπεριλαμβανομένων των πολιτών μιας χώρας εκ μέρους των κυβερνήσεών τους) σε θανάσιμο κίνδυνο και θάνατο».

Νεκροεξουσία

Ο Μπέμπε μας παρέχει έναν τρόπο ανάλυσης των «σύγχρονων μορφών υποταγής της ζωής στη δύναμη του θανάτου» χρησιμοποιώντας παραδείγματα δουλείας, απαρτχάιντ, αποικισμού της Παλαιστίνης και τη φιγούρα του βομβιστή αυτοκτονίας, προκειμένου να απεικονίσει διαφορετικές μορφές νεκροεξουσίας πάνω στο ανθρώπινο σώμα (κρατική, φυλετική, κατάσταση εξαίρεσης, εκτάκτου ανάγκης και μαρτυρίου) και πώς αυτές οδηγούν τους ανθρώπους σε συνθήκες επισφαλούς ζωής.

Να λοιπόν γιατί κατά τη διάρκεια της ψευτο-πανδημίας του κορωνοϊού που γιγαντώθηκε από τα νοσοκομειακά «πρωτόκολλα του θανάτου», τη μη παροχή ιατρικής και φαρμακευτικής βοήθειας και τέλος, από τα εμβόλια, προωθήθηκε τόσο πολύ η έννοια της «ατομικής ευθύνης» προς την κοινωνία, και εν ανάγκη, ακόμα και της εθελοντικής [ανθρωπο]θυσίας, για όσους δίσταζαν να εμβολιαστούν.

Να λοιπόν γιατί προωθείται τόσο πολύ η έννοια του μαρτυρίου −και ουσιαστικά ακόμα και της αυτοκτονίας− σε όσους προβληματίζονται για ποιο λόγο πρέπει να απεμπολίσουν τις άμυνές τους απέναντι στην πείνα, το κρύο, τη βρωμιά, και την αφαίρεση της συνταγματικά κατοχυρωμένης ελεύθερης και άνευ όρων μετακίνησης, με δικαιολογία δύο σαθρά αφηγήματα που μπάζουν από παντού:

Την «κακή» Ρωσία και την ανθρωπογενή κλιματική αλλαγή, ενώ προετοιμάζεται και ένα τρίτο: η εισβολή κακών εξωγήινων που μόνο μια παγκόσμια κυβέρνηση [εννοείται υπό χαζαρo-αμερικανική ηγεμονία] μπορεί να αντιμετωπίσει.

Νεκροπολιτική και δυτική νεωτερικότητα

Στο δοκίμιο του Μπέμπε διατυπώνεται η υπόθεση ότι η κυριαρχία στην έσχατη έκφρασή της έγκειται, σε μεγάλο βαθμό, στην εξουσία και τη δικαιοδοσία της να ορίζει ποιος μπορεί να ζήσει και ποιος πρέπει να πεθάνει.

Κατά συνέπειαν, τα όρια της κυριαρχίας, τα κύρια χαρακτηριστικά της, είναι το να σκοτώνει ή να αφήνει κάποιον να ζήσει.

Κυρίαρχος είναι αυτός που ασκεί έλεγχο στη θνητότητα και ορίζει τη ζωή ως την επίδειξη και την εκδήλωση της εξουσίας.

Σύμφωνα με τον Μπέμπε, η ικανότητα να αποφασίζει κάποιος ποιος θα ζήσει και ποιος θα πεθάνει, αποτελεί την ιστορικά αληθινή, νεκροπολιτική πραγματικότητα της κυριαρχίας όπως αυτή ασκήθηκε κατά τη διάρκεια των 400 χρόνων της δυτικής νεωτερικότητας, από τις φυτείες των σκλάβων μέχρι τον πόλεμο των δυτικών κυβερνήσεων, δήθεν κατά της τρομοκρατίας.

Από την ιστορία της Γαλλικής Επανάστασης, όπου η εμφάνιση του ορθολογισμού είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με την εμφάνιση του τρόμου ως εσκεμμένης πολιτικής τακτικής, μέχρι τα ναζιστικά στρατόπεδα θανάτου που, σύμφωνα με τον Μπέμπε, δεν πρέπει να θεωρηθούν ως μια μοναδική εξαίρεση, αλλά ως μέρος μιας «γενικευμένης εργαλειοποίησης της ανθρώπινης ύπαρξης», η νεωτερικότητα της Ευρώπης δείχνει πάντα προς μια οικουμενικότητα, όπου η άσκηση της εξουσίας ήταν συνδεδεμένη με την ανάγκη για έναν φανταστικό εχθρό που πρέπει να κατασκευαστεί, να περιοριστεί, να εμπορευματοποιηθεί και τέλος, να εξοντωθεί (μέχρι την επινόηση του επόμενου).

Στην εποχή των νέων αυταρχικών στρατηγικών περιορισμού των πολιτών που επιβλήθηκαν εκ μέρους των δυτικών κυβερνήσεων, η νεκροπολιτική του Μπέμπε παρουσιάζει πολύ μεγάλο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, καθώς αυτό που εκτυλίσσεται, μπροστά στα μάτια μας, δεν είναι τίποτα λιγότερο από μια πλανητικής κλίμακας ανανέωση της εχθρότητας των παλαιών αυτοκρατορικών αποικιοκρατών προς τους γηγενείς, που στις μέρες μας επιβιώνει ως απαρτχάιντ, ήδη εναντίον των ανεμβολίαστων και ως σαφάρι εξόντωσης τελικά εναντίον όλων των δυτικών πολιτών που αντιδρούν στον δυτικό ολοκληρωτισμό, πλην των διαπλεκόμενων με τη διεθνή συμμορία.

Μπορούμε λοιπόν να πούμε με βεβαιότητα ότι εφαρμόζεται με επιτυχία νεκροπολιτική όταν οι περισσότεροι πολίτες μιας χώρας, όπως, για παράδειγμα, της Ελλάδας, είναι πνευματικά, κοινωνικά και πολιτικά νεκροί, ωστόσο ζουν ως απλές οργανικές πύλες, ως άψυχα, αυτόματα εργαλεία των Κυριάρχων.

Νεκροζώντανοι

Η ερμηνεία του όρου «κυριαρχία» από τον Μπέμπε, σύμφωνα με την οποία ζωντανοί χαρακτηρίζονται οι «ελεύθεροι και ισότιμοι άνδρες και γυναίκες», επεκτείνει τον ορισμό της νεκροπολιτικής συμπεριλαμβάνοντας όχι μόνο τα άτομα που βιώνουν σωματικό θάνατο, αλλά και κοινωνικό ή πολιτικό θάνατο.

Ο Μπέμπε θεωρεί πως τα άτομα που δεν μπορούν να θέσουν τους δικούς τους περιορισμούς λόγω κοινωνικής ή πολιτικής παρέμβασης, δεν είναι πραγματικά ζωντανά, καθώς δεν είναι πλέον κυρίαρχα στο ίδιο τους το σώμα: είναι νεκροζώντανα.

Κατά συνέπειαν, η ικανότητα ενός κράτους να υποτάσσει τους πληθυσμούς του σε τέτοιο βαθμό ώστε να μην έχουν ελευθερία αυτονομίας στη ζωή τους, είναι ένα παράδειγμα νεκροπολιτικής που δημιουργεί ζώνες ύπαρξης νεκροζώντανων οι οποίοι δεν έχουν πλέον κυριαρχία πάνω στο ίδιο τους το σώμα:

Αυτό ακριβώς επιχειρείται με τον εκβιαστικό εμβολιασμό επί ποινή στέρησης του δικαιώματος εργασίας, με τα παράνομα πρόστιμα στους ανεμβολίαστους άνω των εξήντα ετών επί ποινή κατάσχεσης της περιουσίας τους, για μη χρήση μάσκας, για παραβίαση απαγόρευσης κυκλοφορίας, κ.ά.

Η νεκροπολιτική δεν υπάρχει μόνο πέραν ​​των ορίων της διοικητικής ή κρατικής εξουσίας που επιβάλλεται στα σώματα των πολιτών, αλλά επίσης εσωτερικεύεται και ελέγχει συμπεριφορές απέναντι στο φόβο του θανάτου ή το φόβο έκθεσης στους κόσμους του θανάτου.

Kρατικά επιχορηγούμενος θάνατος

Ένα άλλο παράδειγμα νεκροπολιτικής που χρησιμοποιεί ο Μπέμπε, είναι επίσης το σημερινό αφρικανικό σύστημα φυλακών.

Η ζωή σ’ αυτές τις φυλακές αποτελεί έναν ζωντανό θάνατο, ένα «κόλλημα», μια εσκεμμένη πρόκληση θανάτου που χρηματοδοτείται από το κράτος.

Αυτός ο θάνατος υλοποιείται μέσω υποσιτισμού και στέρησης ιατρικής βοήθειας, όταν η διοίκηση των φυλακών με δικαιολογία κάποιες βίαιες ενέργειες μεταξύ των κρατουμένων (που η ίδια έχει υποδαυλίσει) αρνείται να τους ταΐσει και να τους περιθάλψει επαρκώς.

Αν προσομοιώσουμε τώρα τις αφρικανικές φυλακές με τις σύγχρονες δυτικές κοινωνίες σε κατάσταση ομηρίας, τουλάχιστον τα τελευταία 21 χρόνια, μετά το σκηνοθετημένο επεισόδιο των Δίδυμων Πύργων στη Νέα Υόρκη το 2001, και αντιστοιχίσουμε τους θανάτους των Αφρικανών κρατουμένων με τους θανάτους των δυτικών πολιτών που έχουν προκύψει ως συνέπεια:

1. Των παραποιημένων οικονομικών στοιχείων που κατέστησαν ολόκληρες χώρες ομήρους της διεθνούς τραπεζικής και του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου,

2. Των πειραματικών εμβολίων κατά του τεχνητά κατασκευασμένου ιού Sars-Cov2, των πρωτοκόλλων θανάτου στα νοσοκομεία, της απαγόρευσης χορήγησης αντιβιoτικών και άλλων αντιϊκών φαρμάκων, της διάλυσης του κρατικού τομέα Υγείας, των διαρκών εγκλεισμών και των απαγορεύσεων εργασίας, ψυχαγωγίας, άθλησης, και ελεύθερης μετακίνησης,

3. Των παράνομων μέτρων που αποφασίζονται με δικαιολογία την ανθρωπογενή υπερθέρμανση του πλανήτη, την προστασία του οικοσυστήματος και τη δαιμονοποίηση των ορυκτών καυσίμων.

4. Του τεχνητού πληθωρισμού που φέρνει στερήσεις, ακόμα και αδυναμία σίτισης και θάνατο των πιο ευάλωτων, με δικαιολογία τον «κακό» Πούτιν που «εισέβαλε» στην «καλή» και «δημοκρατική» Ουκρανία,

τότε γίνεται αντιληπτό ότι όλα τα ανωτέρω είναι μέθοδοι άσκησης νεκροπολιτικής.

Η πρόκληση νοητικής υστέρησης

Ο καθηγητής του πανεπιστημίου της Οξφόρδης, Κάρλο Τσίπολα (Carlo Cippola, 1922-2000) διατύπωσε έναν εξαιρετικό ορισμό του ανόητου: «ανόητος είναι ο άνθρωπος της απόφασης που βλάπτει όλους τους γείτονές του, χωρίς απαραίτητα να τους εκμεταλλεύεται».

Σίγουρα έχουν εξαγοραστεί αρκετοί δημόσιοι λειτουργοί και προσωπικότητες με μεγάλη αναγνωρισιμότητα από τον Τζορτζ Σόρος (κοινοβούλια και δικαστές) τον Μπιλ Γκέιτς (γιατροί και δημοσιογράφοι), και διάφορες δήθεν «δεξαμενές σκέψης» της διεθνούς συμμορίας, αλλά το να εξαγοραστεί το 70-80% του πληθυσμού, είναι κάτι που θα έβαζε στο «κόλπο» της εφαρμογής νεκροπολιτικής πάρα πολλούς ανθρώπους, όπερ αδύνατον, γι’ αυτό και αναζητήθηκαν άλλοι τρόποι.

Η καταστροφή της δημόσιας παιδείας ήταν ο πιο αποτελεσματικός, έτσι λοιπόν, σχεδόν όλες οι χώρες της Δύσης (με εξαίρεση ίσως την Ουγγαρία), κατέρρευσαν όχι μόνο σε νοητικό επίπεδο, αλλά και σε ηθικό, οικονομικό, υλικοτεχνικό, ακόμα και σε επίπεδο φιλελευθερισμού, εν ολίγοις σε όλα τα επίπεδα.

Η εσκεμμένη υποβάθμιση της παιδείας σε συνδυασμό με την πλύση εγκεφάλου των καθεστωτικών ΜΜΕ προκαλεί νοητική υστέρηση στους μαθητές, διαμορφώνοντας ορδές κρετινοποιημένων παιδιών και αργότερα ενηλίκων.

Έτσι λοιπόν φτάσει στο σημείο, που οι πολίτες [που είναι διανοητικά ανεπαρκείς] και οι περισσότεροι πολιτικοί [που είναι ψυχοπαθείς και άνθρωποι των διεθνών συμμοριτών], να μην ενδιαφέρονται να ανατραπεί αυτή η κατάρρευση, διότι οι μεν πρώτοι αδυνατούν έστω και να την αντιληφθούν, οι δε δεύτεροι ζουν πλουσιοπάροχα λόγω ακριβώς της νοητικής ανεπάρκειας των ψηφοφόρων τους.

Ο νεοφιλελευθερισμός βασίζεται στην ηλιθιότητα των φτωχών ψηφοφόρων.

Κάτω από ποιες συνθήκες όμως εφαρμόστηκε με τόση επιτυχία αυτή η εξουσία που σκοτώνει τον κόσμο, και επιτρέπει σε όσους αφήνει να επιβιώνουν, να ζουν σαν νεκροζώντανοι;

Φαίνεται ότι παρακάτω ενέργειες είναι αυτές που ενίσχυσαν περισσότερο στην άνοδο της νεκροπολιτικής και την πρόκληση σκοπούμενης μαζικής ηλιθιότητας:

1. Το τέλος του κανόνα της ισοτιμίας του δολαρίου με τον χρυσό με το σπάσιμο της συμφωνίας του Μπρέτον Γουντς το 1971, πράξη που πυροδότησε τον πληθωρισμό, διογκώνοντας τα κοινωνικά προγράμματα.

2. Η αποβιομηχάνιση της Δύσης (η παραγωγή βιομηχανικών αγαθών σε χώρες με φτηνά εργατικά χέρια και κυρίως στην Κίνα) που μείωσε δραματικά τις δαπάνες για την κρατική εκπαίδευση και εγκαινίασε τα πενιχρά κρατικά επιδόματα στις στρατιές των εκατομμυρίων ανέργων που δημιουργήθηκαν εξ αιτίας της.

3. Η εφαρμογή του δήθεν αντιτρομοκρατικού νόμου Πάτριοτ Ακτ (Patriot Act) των ΗΠΑ το 2001 που εγκαινίασε τη μόνιμη παρακολούθηση των επικοινωνιών παντός τύπου των πολιτών, την παραβίαση του ιδιωτικού απόρρητου και μείωσε το δικαίωμα της ελευθερίας γνώμης.

4. Η άνοδος της πληροφορικής που μέσω των αλγορίθμων και ειδικών scripts, χειραγωγεί την ελεύθερη διάδοση της πληροφορίας, παραποιεί τα αποτελέσματα των διαδικτυακών ευρέσεων, και εξαφανίζει ή αδρανοποιεί τις ανεξάρτητες πηγές πληροφόρησης,

5. Η μαζική διάδοση των έξυπνων κινητών των οποίων η διαρκής χρήση προκαλεί απόσπαση προσοχής,

6. Το ξαναγράψιμο με άθλιο τρόπο της Ιστορίας και των επιστημών μέσω της Βικιπαίδειας, που βρίθει γλωσσικών λαθών και επιστημονικών ανακριβειών, που δυστυχώς αποτελεί σχεδόν τη μοναδική πηγή πληροφόρησης των μαθητών, με αποτέλεσμα να δημιουργείται μια στρεβλή εικόνα του κόσμου που εξυπηρετεί τα συμφέροντα της διεθνούς συμμορίας,

7. Η ψηφιοποίηση των περισσότερων τομέων της ζωής που αυτοματοποίησε μια σειρά λογικών ενεργειών που απαιτούσαν νοητικές δεξιότητες και φυσικές επαφές.

Η Χιροσίμα του διαδικτύου

Στις μέρες μας λοιπόν ο καθημερινός βομβαρδισμός των μέσων μαζικής ενημέρωσης προκαλεί μια μόνιμη διανοητική Χιροσίμα, έναν βομβαρδισμό του πνεύματος τέτοιας έντασης που μπορεί κάλλιστα να παραλληλιστεί με μια διαρκή ρίψη ατομικών βομβών.

Ωστόσο, οι σκεπτόμενοι, αλλά χειρώνακτες, λόγω έλλειψης χρόνου και σωματικής κόπωσης, λαμβάνουν πολύ λιγότερη διαδικτυακή πληροφόρηση, επεξεργάζονται λιγότερες και πιο συγκεντρωτικές πληροφορίες και αναλαμβάνουν δράση πολύ ταχύτερα από τους «βομβαρδισμένους».

Η υπερπληροφόρηση, είτε προέρχεται από καθεστωτικά, είτε από μη καθεστωτικά ΜΜΕ, προκαλεί στους λήπτες αδυναμία συγκροτημένης σκέψης και ανυπαρξία δράσης ή αντίδρασης.

Οι καθημερινές αναρτήσεις των μη χειρωνακτών και οι διάλογοι στον ψηφιακό κόσμο που περιορίζονται σε έντονες, αλλά εικονικές διαμαρτυρίες, ενισχύουν τη νεκροπολιτική και παράγουν πολύ πενιχρά ή ακόμα και κανένα απολύτως αποτέλεσμα.

Η γράφουσα έχει ήδη μειώσει στο ελάχιστο τις αναρτήσεις της για την επικαιρότητα στις προσωπικές της σελίδες στα Μέσα Κοινωνικής Δικτύωσης, και κρούει τον κώδωνα του κινδύνου στους πατριώτες ιστολόγους που αναλώνονται σε πολύωρες καθημερινές αναρτήσεις στα ιστολόγιά τους και σε ατέρμονες συζητήσεις με τους αναγνώστες τους, για την αναποτελεσματικότητα αυτών των ενεργειών.

Οι διεθνείς και οι εγχώριοι συμμορίτες γελούν με όλα αυτά διότι τους προσφέρουν απλόχερα άνετη παράταση της παραμονής τους στην εξουσία.

Μόνο με σταδιακή (ή απότομη) επιστροφή στον φυσικό κόσμο και απόσυρση από τον ψηφιακό, θα μπορέσουμε όχι μόνο να επιβιώσουμε, αλλά και να αποκτήσουμε ξανά τις δεξιότητες και το ανάλογο ψυχικό σθένος που θα μας κάνουν εν τέλει να τιμωρήσουμε τους ενόχους της καταστροφής της πατρίδας μας και ημών των ιδίων, όπως τους αξίζει.

Νεκροπολιτική και κινηματογράφος

Όλες οι καταστάσεις που προκαλεί η νεκροπολιτική έχουν κατά καιρούς εκφραστεί θαυμάσια σε −κυρίως αμερικανικές− κινηματογραφικές ταινίες και τηλεοπτικές σειρές, που ουσιαστικά αντικατοπτρίζουν μια ολοκληρωμένη οντολογική κατάρρευση και στις οποίες το ευρύ δυτικό κοινό αναγνώρισε ευχαρίστως τον εαυτό του.

Ειδική μνεία αξίζει η σατιρική αμερικανική ταινία Ηλιθιοκρατία: Ο πλανήτης των βλακών (Idiocracy: Planet Stupid) που προβλήθηκε το 2006, όπου οι πρωταγωνιστές, ένας κάπως χαζούλης μέσος Αμερικανός στρατιώτης που δουλεύει ως βιβλιοθηκάριος στον αμερικανικό στρατό, και μία πόρνη, επιλέχθηκαν από το Πεντάγωνο ως πειραματόζωα για ένα άκρως απόρρητο πρόγραμμα χειμερίας νάρκης.

Το πρόγραμμα διακόπηκε βίαια, οι ιθύνοντες οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη για εγκληματικές δραστηριότητες, αλλά επειδή η τοποθεσία της κρυογονικής τους κάψουλας ήταν απόρρητη, τα δύο ξεχασμένα πειραματόζωα παρέμειναν πεντακόσια χρόνια στην κατάψυξη.

Όταν ξύπνησαν, πέντε αιώνες αργότερα, ανακάλυψαν μια κοινωνία που είχε γίνει τόσο ανόητη, που οι ίδιοι ήταν πλέον οι πιο έξυπνοι άνθρωποι στον πλανήτη.

H αφίσα της ταινίας Ηλιθιοκρατία.

Η τεχνολογία εξελίχτηκε κάπως και απλοποιήθηκαν κάμποσα πράγματα, ωστόσο η γλώσσα περιορίστηκε τρομερά (όπως ακριβώς συμβαίνει σήμερα), η τηλεόραση γέμισε από διαφημίσεις, η διατροφή του κόσμου ήταν κάκιστη, οι δρόμοι ξεχείλιζαν από σκουπίδια και το νερό είχε αντικατασταθεί από ένα …ενεργειακό ποτό με αποτέλεσμα οι καλλιέργειες να μην αποδίδουν.

Ο δείκτης νοημοσύνης είχε πέσει σε επίπεδα κάτω του 80, ενώ όσοι άνθρωποι δεν ήταν σφραγισμένοι με τατουάζ στο χέρι τους, θεωρούνταν παράνομοι.

Παρότι η ποιότητα της ταινίας χαρακτηρίζεται από τη συνηθισμένη αμερικανική κακογουστιά, ωστόσο αξίζει να την αναφέρουμε, και για το θέμα της, δηλαδή ότι το μέλλον της ανθρωπότητας δεν είναι αναγκαστικά ανοδικό, αλλά μπορεί να είναι και τραγικά καθοδικό, και διότι στην αρχή μας εξηγεί πως στην εποχή μας [το 2005 που γυριζόταν], τα ζευγάρια με αυξημένο δείκτη νοημοσύνης αποφάσιζαν να κάνουν παιδιά μετά τα 45, κάτι που γινόταν όλο και πιο δύσκολο και μόνο μέσω τεχνητής γονιμοποίησης, οπότε ο κόσμος γέμισε με παιδιά ζευγαριών χαμηλού δείκτη νοημοσύνης.

Οι συντελεστές της ταινίας δήλωσαν πρόσφατα ότι πραγματικά έχουν σοκαριστεί από το κατάντημα των δυτικών πολιτών και δεν περίμεναν να φτάσουμε ουσιαστικά στην ίδια κατάσταση δεκαέξι χρόνια μετά την ταινία, αλλά σε πεντακόσια…

Το μέλλον της ανθρωπότητας


Αρχίζει λοιπόν να διαφαίνεται (σε όσους βέβαια έχουν επαρκή δείκτη νοημοσύνης), ότι ίσως τελικά οδεύουμε περισσότερο προς μια κατάρρευση, παρά προς την Αποκάλυψη του Ιωάννου ή μια τρομακτική δικτατορία, διότι και οι δικτατορίες για να λειτουργήσουν χρειάζονται έξυπνα στελέχη, κάτι που φαίνεται να αποτελεί είδος προς εξαφάνιση.

Επομένως, μήπως όσοι βλέπουμε ότι οδεύουμε προς την άβυσσο και δεν νιώθουμε νεκροζώντανοι πρέπει να συνομιλούμε μόνο με ανθρώπους που βλέπουν μεν και εκείνοι το ίδιο, είναι δηλαδή και σκεπτόμενοι, αλλά ταυτόχρονα κάνουν και χρήσιμη χειρωνακτική εργασία, όπως ψαράδες, γεωργούς, κτηνοτρόφους, οικοδόμους, και άλλους, διότι οι υπόλοιποι και κυρίως οι γραφειοκράτες και οι δημόσιοι υπάλληλοι που δεν έχουν ιδέα από χειρωνακτικές εργασίες, παρουσιάζουν μια εμφανή νοητική υστέρηση, όταν δεν είναι συνειδητά διεφθαρμένοι και προδότες της πατρίδας μας;

Η γράφουσα, μετά από την εμπειρία της στην ιστιοπλοΐα και την καλλιέργεια της γης, και του σωματικού μόχθου που απαιτούν και οι δύο αυτές ενασχολήσεις, κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι άνθρωποι που συνδυάζουν και πνευματικές και πρακτικές δεξιότητες, είναι το μέλλον της ανθρωπότητας.

Με τη διαφορά ότι στη Δύση αυτό είναι ανύπαρκτο είδος. Οι διανοούμενοι δεν έχουν ιδέα από επιβίωση, οι δε χειρώνακτες είναι σχεδόν όλοι αλλογενείς που όταν νομιμοποιούνται ψηφίζουν τα συστημικά κόμματα που θα τους δώσουν τα περισσότερα επιδόματα και δικαιώματα εις βάρος των αυτοχθόνων.

Σε περίπτωση όμως που συμβεί μια μείζων φυσική ή εθνική καταστροφή που θα αχρηστεύσει όλες τις ηλεκτρικές υποδομές, το διαδίκτυο, και τα συστήματα ανεφοδιασμού των μεγαλουπόλεων, εκτός από τους πολύ πλούσιους που διαθέτουν ειδικά καταφύγια, μόνο οι ευφυείς χειρώνακτες που είναι εξοικειωμένοι με μεθόδους επιβίωσης προ-βιομηχανικής εποχής θα επιβιώσουν.

Aπεικόνιση τερατώδους ηλιακής εκλάμψεως. Αριστερά, η Γη αναλογικά με την έκλαμψη.

Στη πατρίδα μας, ένα τέτοιο αβυσσαλέο σκηνικό μπορεί να προσφέρει σε μια χούφτα έξυπνους νέους, πατριώτες και καλά εκπαιδευμένους στην επιβίωση, ένα εξαιρετικό παράθυρο δράσης στα χωριά και τις μικρές επαρχιακές πόλεις.

Και αυτό θα είναι το μέλλον.

ΣΗΜΕΙΩΣΕΙΣ

  1. Ασίλλε (Αχιλλέας) Μπέμπε (Achille Mbembe): ιστορικός, θεωρητικός της πολιτικής, συγγραφέας και ερευνητής των εγκλημάτων της αποικιοκρατίας στην αφρικανική ήπειρο. Ο Μπέμπε ήταν ο πρώτος μελετητής που διερεύνησε σε βάθος τον όρο νεκροπολιτική.

33 σχόλια

  1. (/) 5 Ιουνίου 2022 @ 17:25

    Στην θαυμάσια ελληνική γλώσσα η λέξη καταστρέφω ( κάτω στρέφω) έχει και άλλες σημασίες,ως παράδειγμα αναφέρω ότι ό ήλιος καθημερινά κάτω* στρέφει τής ακτίνες φωτός του, έτσι ώστε να υπάρχει ή ζωή στην γενικότερη έκφανση της.
    Τώρα, χρόνος και ενέργεια είναι δύο αλληλοεξαρτώμενες καταστάσεις*, μέσα σε αυτές τις δύο καταστάσεις εμπίπτει ή πληροφορία , που προσδίδει σε αυτές μια απροσδιόριστη δυναμική…. Στο θαυμάσιο*** άρθρο σας, ο όρος Νεκροπολητικη και Τεχνολογική Μαγεία, θα έδινε* μια άλλη διάσταση ερμηνείας, με κάθε σεβασμό στο έργο σας.
    Τεχνο λογική
    Έντεχνο λογική
    Φυσιο λογική
    Τρεις διαστάσεις της λογικής που προϋποθέτουν διαφορετικό Πνεύμα ή κάθε μία.
    Πνεύμα και Πληροφορία
    Χρόνος και Ενέργεια
    Άνθρωπος και λογική
    Σιωπή
    Θόρυβος
    Άρθρο
    Άρθρωση
    Λόγος

  2. Δουλγέρης 5 Ιουνίου 2022 @ 20:27

    Εξαιρετική, όπως πάντα. Η επιστροφή στην ύπαιθρο σε συνδυασμό με τη σύγχρονη ζωή φαίνεται όντως να είναι η βέλτιστη πρακτική. Ωστόσο κι εκεί υπάρχουν πλείστα θέματα, βλέπε ποικιλίες σπόρων, ασθενείες κτλ αλλά και το μεγαλύτερο πρόβλημα που είναι ΤΟ ΞΕΒΟΛΕΜΑ.

    Τι καλύτερο λοιπόν να αρχίσουμε να ξεβολευομαστε στη σκέψη κ σιγά σιγά να προσεγγίζουμε τη φύση. Είναι ο,τι μας απέμεινε κι αυτό που θα μας σώσει.

    Όχι γτ θα μας δώσει να φάμε, όταν το κλεινόν άστυ θα μοιράζει μόνο πεινα. Θα μας σώσει επειδή θα μας φέρει πιο κοντά στο δημιουργό μας. Μια μια οι ψευδαισθήσεις καταρρέουν κ μαζί τους εξαφανίζεται κι η ελπίδα του αμερικαν ντριμ για ευμάρεια κι ευτυχία του δυτικού πολιτισμού. Καιρός να ξυπνήσουμε σιγά σιγά πριν ξυπνήσουμε απότομα.

  3. Νότης Μπρίνης 5 Ιουνίου 2022 @ 22:32

    Εύστοχη προσέγγιση του θέματος. Αιτιολογημένες οι σκέψεις. Ευτυχώς όμως που πολλοί από εμάς τους Έλληνες είμαστε συνειδητοποιημένοι Χριστιανοί Ορθόδοξοι και βιώνουμε, άλλος λιγότερο άλλος περισσότερο, την εμπειρία του φωτισμού του νου, (φωτισμός) ο οποίος αποτρέπει τη νοητική υστέρηση που προκαλεί το παγκόσμιο σύστημα στους ανυποψίαστους.

  4. Χρυσούλα Μπουκουβάλα 7 Ιουνίου 2022 @ 17:18

    Ο φωτισμός αν δεν μετουσιωθεί σε πράξεις δεν είναι φωτισμός. Δίχως πράξεις, η ίδια τύχη με τον ανυποψίαστο περιμένει και τον φωτισμένο.

  5. Αλήθεια 7 Ιουνίου 2022 @ 22:02

    «ΧΩΡὶΣ ΕΜΟΥ ΟΥ ΔΥΝΑΣΘΕ ΠΟΙΕΙΝ ΟΥΔΕΝ (ΙΩΑΝ. 15, 5)» ΑΓΑΘΟ γιατί δικές μας είναι μόνο οι αμαρτίες.

  6. Φιλοπουλου 8 Ιουνίου 2022 @ 02:23

    Συμπερασμα: Όσοι έχουμε καταλάβει τι γίνεται πίσω από τον καθρέφτη και βιώνουμε την ιεροσυλία,την προδοσία, την λεηλασιας

  7. Σπυριδούλα Παπαδημητρίου 8 Ιουνίου 2022 @ 07:58

    Βρίσκω το άρθρο σας άριστα δομημένο και στοιχειοθετημένο, έχει λογική άποψη και διακρίνεται η αντιληπτοτητα σας.
    Κατά την κρίση μου, η αντίληψη είναι αυτή που διακρίνει τους ανθρώπους σε νοήμονες ή όχι, η δυνατότητα να βλέπουν πίσω από τις εικόνες.
    Ζώντας ήδη με τον τρόπο που προτείνεται, συμφωνώ πως το μέλλον της ανθρωπότητας βρίσκεται στην επιστροφή του ανθρώπου στη φύση, που είναι και το φυσικό του περιβάλλον, καθώς η ψυχή γεμίζει από την επαφή αυτή.
    Η δράση δημιουργεί αντίδραση… Και τώρα είναι ο καιρός για δράση.

  8. Φ Τ 8 Ιουνίου 2022 @ 08:11

    Οπως παντα διεισδυτικη ματια.

  9. Άννα 8 Ιουνίου 2022 @ 12:51

    Το παραπάνω άρθρο σας είναι πραγματικά άριστο και γεμάτο αλήθειες. Μια μικρή ακτίδα αισιοδοξίας προέρχεται από το εξωτερικό (Αμερικη) όπου έχουν ήδη δημιουργηθεί ομάδες (The Greater Reset Activation) με στόχο την εκπαιδευση των μελών στην δημιουργία κοινωνιών, οι οποίες θα είναι ικανές να παράγουν την τροφή τους αλλά και γενικά να απεξαρτηθούν πλήρως από το σύστημα.

    Οι ομάδες λέγονται freedom cells. Θεωρώ πως σύντομα και στην Ελλάδα θα υπάρξουν τέτοιου είδους πρωτοβουλιες απλα ίσως αργήσουν. Δυστυχώς ειμασταν πολύ καιρό στο σκοτάδι και όπως είπε και ο Willem Reich «Όταν ζεις για μακρύ διάστημα στο βάθος μιας σκοτεινής σπηλιάς θα σιχαθείς το φως του ήλιου. Και το πιθανότερο είναι ότι τελικά τα μάτια σου θα χάσουν τη δύναμη να αντέχουν.

    Να γιατί καταλήγουμε να μισούμε το φως του ήλιου».

  10. Αριστόνικος 9 Ιουνίου 2022 @ 11:34

    Δεν είναι τόσο διεφθαρμένοι όλοι , μη παίζεις άθελά σου το παιχνίδι τους, δηλαδή την προπαγάνδα ότι όλοι πλέον είναι μια άβουλη μάζα.

    Όχι, η πλειοψηφία των Ελλήνων ξύπνησαν. όλοι γνωρίζουν πλέον ότι τα οικονομικά στοιχεία του κράτους παραποιούνται , όλοι γνωρίζουν ότι ποσοστά εμβολιασμού διαρκώς παρουσιάζόταν μεγαλύτερά για να σπρώξουν κόσμο προς την κατεύθυνση που αυτοί ήθελαν.

    Όλοι γνωρίζουν ότι η πανδημία είναι ένα όχημα για τον πληροφοριακό ολοκληρωτισμό που ετοιμάζουν. Όπως δηλαδή και με τις δημοσκοπήσεις των κομμάτων που τις φτιάχνουν όπως θα ήθελαν να βγούν τα αποτελέσματα τους μετά τις εκλογές.

    Η κοινωνία μας είναι ένα καζάνι που βράζει, έτοιμο να εκραγεί , αυτοί που εμβολιάστηκαν έχουν μεγαλύτερο θυμό μέσα τους για την κοροϊδία που υπέστησαν, λίγο ακόμη θέλει και ο κόσμος θα αρχίσει να δέρνει πολιτικούς και δικαστές, και όλους αυτούς που στάθηκαν μπροστά στην καταστροφή που βιώνουμε.

    Πλησιάζει η ώρα. Το αισθάνονται ήδη και οι πολιτικοί , έχουν αρχίσει να ψάχνουν για διεξόδους διαφυγής στο εξωτερικό, μεταφέρουν τα χρήματά τους , αποφεύγουν το μη »αποστειρωμένο» πλήθος.
    Έρχονται δύσκολα χρόνια με αναταραχές για το κόσμο , αλλά και με απαλλαγή από τα παράσιτα.

  11. Ελένη Γοραντωνάκη 9 Ιουνίου 2022 @ 13:02

    Εξαιρετικό το άρθρο σας! Ευχαριστούμε! Είναι δυστυχώς λίγοι οι άνθρωποι που αντιλαμβάνονται τι γίνεται. Η εικονική πραγματικότητα έχει καταλάβει μεγάλο χώρο και ήδη τους εμποδίζει να δουν,να σκεφτούν, να κάνουν συνειρμούς. Ο εγκέφαλος είναι σε διαρκή ύπνωση.

  12. Νότης Μπρίνης 9 Ιουνίου 2022 @ 17:33

    Αν ο φωτισμός δεν μετουσιώνεται σε πράξη, τότε δεν είναι αληθινός φωτισμός, αλλά φαινόμενος. Ο αληθινός φωτισμός προέρχεται από το Άγιο Πνεύμα, εν ονόματι του Ιησού Χριστού, και εκδηλώνεται πρωτίστως με τη μετάνοια, δηλαδή την αλλαγή του νοός, ήτοι του τρόπου σκέψης, (αλλαγή) η οποία πιστοποιείται περαιτέρω με την ανάλογη συμπεριφορά. Μην ανησυχείτε, στις δύσκολες ημέρες οι φωτισμένοι θα πράξουν τα δέοντα. Άλλωστε οι πνευματοφόρες μορφές της Εκκλησίας μας χρόνια τώρα μας προετοιμάζουν σχετικά (…).

  13. Belissario 9 Ιουνίου 2022 @ 23:16

    Αν και δεν διαφωνώ ,με την ανωτέρω ανάλυση το θέμα είναι ότι χάνεται όλη η ουσία του θέματος.Η ουσία είναι ότι το σάπιο πρέπει να κοπεί από την κοινωνία , ώστε η κοινωνία ελεύθερη πια από τα αποστήματα, να μπορέσει να βρει τον δρόμο της προς το πεπρωμένο της.

  14. Κώστας 10 Ιουνίου 2022 @ 09:22

    κύριε Νότη Μπρίνη, η Εκκλησία έχει παραδοθεί πλήρως , παραμυθιάζει τον κόσμο χρόνια τώρα.
    Αν δεν αποφασίσεις εσύ να βγεις μπροστά και να αρχίσεις να φτύνεις πολιτικούς , δημοσιογράφους, δικαστές, αλλά και ανθρώπους της εκκλησίας, να είσαι σίγουρος ότι σύντομα θα κυκλοφορείς σαν τα μοσχαράκια με τσιπάκι

  15. ουρλιάς 10 Ιουνίου 2022 @ 15:47

    Κυρία Μπουκουβάλα και λοιποί αναγνώστες του Απεροπία, χαίρετε!

    Δυστυχώς ή μάλλον δυστυχέστατα, οι ιθαγενείς-χειρώνακτες που γνωρίζω προσωπικά (και είναι ούκ ολίγοι), τρέξανε όλοι να τρυπηθούνε.
    Υπακούνε τυφλά την τηλοψία, την κομματίλα και οι θρησκευόμενοι -ωιμέ- την πουλημένη μερίδα της ιεραρχίας. Ακόμα και μερικοί που ήταν αντιρρησίες, τελικά υπέκυψαν στον τρομο-κρατικό εκβιασμό.

    Η ιδιοτέλεια και η νοητική θολούρα έχουν κυριαρχήσει. Το αρχαίο φίδι ανέλαβε την απόλυτη εξουσία και ξέρει καλά πώς να κεντρίσει τους πάντες. Κατά κόσμον, είμαστε δεμένοι χειροπόδαρα.

    Μόνον ο Νους, η Συνειδητότης, δηλαδή η Ψυχή όσων δεν έχουν ακόμη αλωθεί, άρα, όσων έχουν Πνευματικότητα και απόλυτη Πίστη (εμπιστοσύνη) στο Θεό, μπορεί να του ξεγλυστρά και να δραπετεύει.

    Υγιένετε!

  16. 137 11 Ιουνίου 2022 @ 12:15

    Η ανάδειξη της πτυχής της νεκροπολιτικής είναι όντως μια προσέγγιση που χρειάζεται να εισαχθεί στο λόγο για την πορεία των ανθρωπίνων κοινωνικών πραγμάτων. Επιτρέψτε μου, εν είδει συνεισφοράς, κάποιες παρατηρήσεις.

    Σχετικά με την υπόθεση της «εξαγοράς» του 70-80% του πληθυσμού που αναφέρετε, και την οποία απορρίπτετε ως αδύνατη: Φρονώ ότι εδώ ανακύπτει ένα ζήτημα/πρόβλημα σκοπιάς.

    Ασφαλώς και δεν υπήρξε, δεν υπάρχει υπάρχει ευθεία και ρητή εξαγορά. Αυτή όμως επιδιώχτηκε και επετεύχθη μεθοδικά και σταδιακά δια της οικοδομήσεως και εγκαταστάσεως -πάντα στην προοπτική ενός δήθεν εξελιγμένου κοινωνικού modus vivedi- ενός διαρκώς διογκούμενου modus operandi (έξωθεν οργάνωση, ετερονομία, γραφειοκρατία, καθολικά αγοραία συνθήκη ζωής, επέκταση των ρυθμίσεων στα πεδία της αυτονομίας) το οποίο εισήγαγε και μετεξέλιξε η βιομηχανοποίηση-αστικοποίηση της ζωής, και εσχάτως οι τεχνολογίες …αφής και οι εικονικές …κοινωνικές πλατφόρμες του διαδικτύου. Κι αυτό συνέβη όχι απλά με τη συναίνεση των μαζών, αλλά κατ’ απαίτηση των μαζών του λεγόμενου δυτικού κόσμου.

    Η γραφειοκρατία κυριολεκτικά σκοτώνει. Με τις κρατικές σφραγίδες «σφραγίζεται» όλη η ζωή. Μια σφραγίδα είναι η απονομή δικαιοσύνης, μια σφραγίδα είναι η έγκριση μιας θεραπείας, μια σφραγίδα είναι η συνταγογράφηση ενός αντιβιοτικού, μια σφραγίδα είναι το «μπαγλάρωμα» σε ένα ψυχιατρείο, μια σφραγίδα είναι η απόδοση ενός επαχθούς φόρου.

    Μιλάμε για ανθρώπους-δομικά στοιχεία μιας διαρθρωμένης δομής, όπου ο καθένας εκτελεί χωρίς αναστολή ή δεύτερη σκέψη το ρόλο που του έχει ανατεθεί, και που σωρευτικά αθροίζονται στην κατάσταση που βιώνουμε σήμερα, άσχετα αν ο ίδιος δεν μπορεί να αντιληφθεί τις συνέπειες των πράξεών του.

    Όταν κάνετε λόγο για νεκρο-πολιτική, τότε αντιλαμβανόμαστε ότι έχουμε να κάνουμε με ακραίες καταστάσεις στα ανθρώπινα πράγματα. Σε κάθε νεκρο-πολιτική υπάρχουν ιθύνοντες και εκτελεστικά όργανα, έστω κι αν τα δεύτερα πράττουν ό,τι πράττουν ανεπίγνωστα.

    Σημασία έχει η συναίνεση. Ακραία ανάλογη κατάσταση, ωστόσο ανθρωπολογικά σύμφυτη, είναι ο πόλεμος, όπου άνθρωπος σκοτώνει άνθρωπο, όχι απαραίτητα γιατί βιώνει και ταυτίζεται σε όλο το υπαρξιακό βάθος με τον σκοπό του πολέμου ή επειδή υπερασπίζεται ό,τι θεωρεί όσιο και ιερό, αλλά απλώς γιατί διατάχθηκε να το κάνει.

    Και πολλές φορές θα πράξει φρικαλεότητες ξεπερνώντας σε βαρβαρότητα ακόμα και τους ιθύνοντες νόες του πολέμου. Είναι γνωστό ότι εύκολα μπορεί να ξεκινήσει ένας πόλεμος, αλλά δεν ξέρει κανείς πότε και πώς θα τελειώσει, διότι ένας πόλεμος έχει τη δική του δυναμική. Μια διαφορά του πολέμου από την νεκρο-πολιτική είναι ότι ένας πολεμος έχει επίσημη κήρυξη στο θέατρο επιχειρήσεων.

    Θα περίμενε κανείς, εάν όντως υπάρχει σχέδιο καταστροφής της παιδείας, να είχαν υπάρξει εκείνες οι δυνάμεις που θα προέβαλαν κάποια στιγμή μιαν αντίσταση στους σχεδιασμούς αυτούς.

    Εγώ θα επιχειρήσω μιαν άλλη ανάγνωση: Δεν υπήρξαν, όχι γιατί αποβλακώθηκαν στην πορεία, αλλά επειδή, εξ αρχής και εκ των πραγμάτων, τα μαζικά συστήματα εκπαίδευσης αφορούν στον ελάχιστο κοινό παρονομαστή και σχεδιάστηκαν να υπηρετούν το modus vivedi και το modus operandi που αναφέρθηκαν παραπάνω.

    Όπερ σημαίνει, ότι προκειμένου οι εξαγγέλλοντες (σ.σ. OHE, lobby, think tanks, κλπ.) το «total inclusion» (συμπερίληψη) και το «tolerance» (ανοχή) -ως παρακολούθημα της μαζικοδημοκρατίας- να υπάρξουν συνεπείς στις εξαγγελίες τους, έπρεπε να προσαρμοστεί το εκπαιδευτικό σύστημα και πρόγραμμα και στον πληθυσμό που έχει IQ μικρότερο του 100 (ο μισός πληθυσμός της γης), έως και 70, κάτω από το οποίο ξεκινά …ιατρικώς η νοητική υστέρηση και τα Ειδικά Σχολεία (αν και με την Σύμβαση του ΟΗΕ για τα Δικαιώματα των Ατόμων με Αναπηρίες επιχειρείται, έτι περαιτέρω και με δόλιο τρόπο, η χύδην συμπερίληψη των νοητικά υστερούντων ή/και αυτιστικών ατόμων στο κανονικό εγκύκλιο πρόγραμμα).

    Το να αμφισβητήσει κανείς τα συστήματα παιδείας σημαίνει ipso facto να αμφισβητήσει τα «ιερά» του ηθικού οικουμενισμού, ήτοι την «ανοχή», την «διαφορετικότητα» και την «συμπερίληψη».

    Συνελόντι ειπείν, εάν κάποιοι δάσκαλοι αρχίσουν ξαφνικά να έχουν παραπάνω απαιτήσεις από τους μαθητές, τραβώντας αυτιά στα «στουρνάρια», θα βρούν απέναντί τους θα ένα πλήθος εξαγριωμένων γονέων, που θα κάνουν λόγο για «εκπαιδευτικό μπούλινγκ» και «οπισθοδρόμηση».

    Κι όταν τα εκπαιδευτικά προγράμματα προσαρμόζονται στους λιγότερο εύστροφους, πρόβλημα δεν έχουν οι «αργοί», αλλά αποβάλλονται ως απροσάρμοστοι οι ευφυείς, διότι «καίγονται».

    Όπως και να το κάνουμε, προκειμένου η μαζικοδημοκρατία να έχει την «συμπερίληψη» που εξαγγέλλει, κάνει και ένα μεγάθυμο …σκόντο προς τα …κάτω. Αυτό που εσείς διαβάζετε και ερμηνεύετε ως έκπτωση του νοητικού επιπέδου είναι, κατά την άποψή μου, αναπόδραστη συνέπεια περισσότερο, και λιγότερο ένας πλήρως εγνωσμένος σχεδιασμός.

    Άλλες μορφές κοινωνικής οργάνωσης, κατά το παρελθόν, ουδόλως είχαν ως προγραμματική εξαγγελία την «συμπερίληψη», ούτε δίνανε δεκάρα τσακιστή για τα «στουρνάρια». Παλαιότερα, όποιος «δεν έπαιρνε τα γράμματα», γινόταν σκαφτιάς, χωρίς καμία άλλη συμπαραδήλωση. Αυτό που βιώνει ένας ευφυής άνθρωπος μέσα σε αυτή την διαμορφωμένη κατάσταση σήμερα, είναι μια ιδιότυπη «αναπηρία» (σε αντίθεση με την νοητική υστέρηση που συνιστά μια στατική «διαφορετικότητα»).

    Αλλά ποτέ δεν γίνεται να έχεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο στα ανθρώπινα πράγματα. Αυτό που βιώνουμε ως τραγική ειρωνεία είναι η κατάρρευση, ακριβώς επειδή βγάλαμε και απορρίψαμε ολοσχερώς την κατάρρευση ως εκδοχή από τον ορίζοντα των κινδύνων του πολιτισμού.

    Υ.Γ. Αναφορικά με την έκθεση στο διαδίκτυο, και ειδικά στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, συμφωνώ κι εγώ ότι είναι εξόχως επικίνδυνη για την φαιά ουσία. Όσο λιγότερη έκθεση κι εμπλοκή, τόσο το καλύτερο.

  17. Χρυσούλα Μπουκουβάλα 11 Ιουνίου 2022 @ 14:59

    Εξαίρετο το κείμενό σας. Συγχαρητήρια για τις εύστοχες επεξηγήσεις σας.

  18. Νότης Μπρίνης 13 Ιουνίου 2022 @ 20:16

    Κύριε Κώστα,
    ας υποθέσουμε ότι, όπως λέτε, βγαίνουμε μπροστά και αρχίζουμε να φτύνουμε πολιτικούς, δημοσιογράφους, δικαστές και εκκλησιαστικούς. Μετά τί θα κάνουμε; Τί θα εισφέρουμε στην κοινωνία; Ποιόν αξιακό κώδικα θα προτείνουμε; Σε ποιές αρχές θα θεμελιώσουμε την κοινωνία που υποτίθεται ότι οραματιζόμαστε;

    Η σημερινή κοινωνία που εμείς, οι κάπως ψαγμένοι, αμφισβητούμε, μην ξεχνάτε ότι έχει θεμελιωθεί στις «ωραίες», δυτικού τύπου, αρχές της δημοκρατίας, των ατομικών δικαιωμάτων, της ελευθερίας (…) κλπ, κλπ, κλπ, που αφετηρία έχουν την αρχαία ελληνική σκέψη. Εμείς τί θα αντιτάξουμε;

    Τελικά πώς εννοούμε τον άνθρωπο; Μήπως στερούμαστε του αναγκαίου πνευματικού οπλοστασίου για να αντιμετωπίσουμε τον μετανθρωπισμό; Μήπως πάμε ξυπόλητοι στ’ αγκάθια;

    Αρκεί άραγε ο πατριωτισμός και η διάθεση για κάθαρση ή μήπως απαιτείται και κάτι πιο σημαντικό, πιο αληθινό και πιο αποτελεσματικό;

  19. Νίκος Ζ. 17 Ιουνίου 2022 @ 01:26

    Εξαιρετικό άρθρο, right to the point που λένε και στο χωριό μου.

  20. Ασκαρδαμυκτί 17 Ιουνίου 2022 @ 15:37

    Διάβασα με προσοχή το κύριο άρθρο και τα περισσότερα (όσα άντεξα) από τα σχόλια. Το συμπέρασμά μου είναι ότι: η θρησκοληψία, ο ρατσισμός και η συνομωσιολογία προσφέρονται απλόχερα, με «περίτεχνους» (με έμφαση στα εισαγωγικά) συλλογισμούς, σε μια προσπάθεια προσέγγισης ανθρώπων οι οποίοι διακατέχονται από πολλές και διάφορες φοβίες (παγκοσμιοποίηση, μετανάστευση, εμβολιασμός και αμφισβήτηση της επιστήμης κ.λ.π.).

    Μου κάνει δε μεγάλη εντύπωση το γεγονός ότι, υπάρχει μια διόλου ευκαταφρόνητη μάζα που πιστεύει ότι ανήκει στους «νοήμονες», έχοντας ταυτόχρονα την πεποίθηση ότι όλοι οι υπόλοιποι είναι ανόητοι. Ωστόσο, εκεί που πραγματικά έμεινα άφωνος είναι ο τρόπος που η ιδεοληψία παρουσιάζεται ως «ιδανική» και «ευφάνταστη» ιδεολογία.

    Είναι ευδιάκριτο τουλάχιστον στα δικά μου μάτια ότι, παρά τα δεινά που πέρασε και περνάει ο λαός μας, συνεχίζουν να υπάρχουν εκείνοι που ΘΕΛΟΥΝ απεγνωσμένα κάτι να πουν, ενώ στην ουσία ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ να πουν τίποτα. Εξακολουθούν δυστυχώς και σήμερα να βρίσκουν ευήκοα ώτα.

  21. ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΛΑΣΟΣ 18 Ιουνίου 2022 @ 18:41

    κ. ΧΡΥΣΟΥΛΑ ΣΑΣ ΕΥΧΑΡΙΣΤΟΥΜΕ ΠΟΥ ΜΑΣ ΔΙΑΦΩΤΙΖΕΤΕ & ΕΝΗΜΕΡΩΝΕΤΕ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΟΥ ΑΓΝΟΥΜΕ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΝ ΑΜΕΣΑ !

  22. Χρυσούλα Μπουκουβάλα 21 Ιουνίου 2022 @ 16:10

    Eσείς ως μη θρησκόληπτος, αντιρατσιστής, μη συνομωσιολόγος, εμβολιολάγνος, διεθνιστής, και υπέρμαχος της «μπιστήμης» των μπολιών, μπορείτε να παρακολουθείτε 24/24 τα καθεστωτικά ΜΜΕ και να μη διαβάζετε αυτό το ιστολόγιο. Δεν σας υποχρέωσε κανείς. Και επί τη ευκαιρία, εσείς που έχετε να πείτε ΚΑΤΙ, τι έργο έχετε να παρουσιάσετε προς τους συνανθρώπους σας;

    Τα πρακτοριλίκια να ξέρετε ότι βγάζουν μάτι πλέον.

  23. Κώστας 23 Ιουνίου 2022 @ 17:08

    Κύριε Μπρίνη
    Δεν νομίζω να είσαι ηλίθιος , είσαι απλά ένας άνθρωπος του συστήματος, ένας ακόμη βαλτός . Δυστυχώς σε αυτόν τον κόσμο αναγκάζομαι και εγώ και άλλοι σαν εμένα να υποφέρουμε την θηλιά που κάποιοι βολεμένοι σαν εσένα μας έχουν περάσει.

  24. Απόγονος 24 Ιουνίου 2022 @ 13:26

    Την τέχνη της ψεύτικης ηρωοποιήσεις μέσω ενός κατάλληλου σχεδιασμένου περιβάλλοντος, την δημιουργία προαναγγελθέντων συμβάντων που μόνο αυτοί μπορούν να σε σώσουν οδηγώντας βέβαια τα ανυποψίαστα θύματα εκεί που θέλουν… την τέχνη λοιπόν αυτή την γνωρίζουν πάνω από δυόμιση χιλιάδες χρόνια όταν μέσω της εξαπάτησης των θαυμάτων κατάλαβαν ποσο εύκολο ήταν να κυριαρχήσουν στους κοντινούς τους λαούς …

    Μην γελιέστε, η ίδια παρέα είναι, απλα αλλάξαν οι εποχές και είναι αναγκασμένοι να τα εφαρμόσουν την εποχή της παγκοσμιοποιήσεις που αυτοί επιδίωξαν.

    Τα νέα θαύματα δεν έχουν πλέον στόχους τους κοντινούς λαούς αλλά ολόκληρη την ανθρωπότητα, και τα θαύματα αυτά δεν χρειάζονται να τα χρεώσουν σε έναν δικό τους θεό αλλά πλέον θα γίνονται και θα επιβάλλονται από την δικιά του επιστημονική κοινότητα

  25. Λαπίθης 27 Ιουνίου 2022 @ 00:36

    Άστο Χρυσούλα.
    Το γράφεις στην αρχή του
    διαφωτιστικού άρθρου σου :
    δεν δύναται να αντιληφθεί τι ακριβώς διαδραματίζεται ,όχι πίσω
    από κάποια κουρτίνα ,αλλά μπροστά στα μάτια όλων.
    Eyes Wide Shut …
    Ας αναλάβει δράση ο καθείς όπως
    νομίζει και αν δεν μπορεί ,ας απλώσει το χέρι να ζητήσει βοήθεια.Υπάρχει κόσμος που δύναται περισώσει κάμποσα αδέλφια του:
    Τα κτήματα στο βουνό θέλουν χέρια.Δεν «κουλαντρίζεται» το δάσος από έναν-δύο «νοματαίους» .
    Ειδικά αν μας αποχαιρετήσει η πολυτέλεια των ορυκτών καυσίμων.
    Δίχως αλυσοπρίονα,θαμνοκοπτικά,
    αγροτικά οχήματα και φορτηγάκια,φρέζες,ραβδιστικά,
    ψεκαστήρες…
    Χρειάζονται χέρια αρκετά.
    Για να τραφούν όλοι,όμως!
    Γιατί ένας-δύο-τρεις μονάχα ,
    πάνω στο βουνό …
    Αγρίμια θα καταλήξουν σύντομα,
    ρακένδυτοι τροφοσυλλέκτες,
    με παράσιτα γιομάτοι.

    Δεν λέω «άμα» …
    Αλλά ΟΤΑΝ φτάσει εκείνη η ώρα ,
    όσοι θέλουν ακόμη να παραμείνουν
    «κατ’εικόνα και ομοίωση «,ας Του το ζητήσουν.Πάντα είχε,έχει και θα έχει ο Κύριος για όσους επιθυμούν
    τη σωτηρία, επίγεια και ουράνια.
    Γιατί «ξεχωρίζει» πλέον «η ήρα από το σιτάρι».

    Και το σιτάρι -καθόλου τυχαία-ολοένα και λιγοστεύει …

  26. Λαπίθης 27 Ιουνίου 2022 @ 01:06

    Γιατί θεωρείται πως ο «σκαφτιάς» είναι και αγράμματος ή αμόρφωτος ή τέλος πάντων «αυτός που δεν παίρνει τα γράμματα;
    Αποκλείετε την περίπτωση ή έστω την εκδοχή πως αποτελεί σοφία η
    εν λόγω επιλογή ;
    Ίσως ο σοφός άνθρωπος να μην
    επιθυμεί να εμπλακεί στη κρεατομηχανή οποιουδήποτε «συστήματος» .
    Ίσως ο σοφός να μην επιλέγει συνειδητά να γίνει γιατρός,δικηγόρος,μηχανικός,
    πανεπιστημιακός,λόγιος,διδάκτωρ.
    Θα έχει τους λόγους του,μαντεύω.
    Μπορεί η θέα του Αιγαίου ,ψηλά από το βουνό να του αρκεί .
    Μπορεί ο σοφός να επιθυμεί να απολαμβάνει καθημερινά τα αγαθά και τις εμπειρίες,που οι «πετυχημένοι -μορφωμένοι με τάδε καριέρα » ονομάζουν διακοπές αναψυχής .
    Ανά-ψυχής.

    Είναι ο μόχθος του εκάστοτε σοφού-σκαφτιά που γεμίζει τα
    στομάχια της οικογένειας του.

    Για τους σπουδαγμένους έχω
    ακούσει πως είναι η απατεωνιά .

  27. Νότης Μπρίνης 27 Ιουνίου 2022 @ 16:00

    Αγαπητέ Κώστα.
    Αν θέλεις να είσαι αξιόπιστος συνομιλητής, θα πρέπει να μάθεις έναν βασικό κανόνα του διαλόγου: Στις απόψεις να προβάλλεις απόψεις με επιχειρήματα και όχι να μέμφεσαι το πρόσωπο που διατυπώνει τυχόν αντίθετες, προς τις δικές σου, θέσεις.

  28. Ασκαρδαμυκτί 28 Ιουνίου 2022 @ 01:07

    Κυρία Μπουκουβάλα, κατ’ αρχήν να ξεκαθαρίσω ότι πρόθεσή μου δεν ήταν να σας προσβάλλω ή να σας μειώσω. Διαφωνώ κάθετα με το περιεχόμενο του άρθρου σας και αισθάνθηκα την ανάγκη να εκφράσω την εκ διαμέτρου αντίθετη άποψή μου. Εάν αισθανθήκατε προσβεβλημένη, ζητώ ειλικρινά συγγνώμη. Το άρθρο σας υπέπεσε στην αντίληψή μου συμπτωματικά. Το κοινοποίησε κάποιος από τους αναγνώστες σας ως σχόλιο σε άρθρο της αρεσκείας μου και μπήκα στην διαδικασία να το διαβάσω από περιέργεια. Ωστόσο, διαβάζοντας την απάντησή σας στο σχόλιό μου, θέλω να σας ξεκαθαρίσω ότι:
    Με τους χαρακτηρισμούς, «μη θρησκόληπτος», «αντιρατσιστής», » μη συνομωσιολόγος», «διεθνιστής», συμφωνώ απόλυτα.
    Ο χαρακτηρισμός » εμβολιολάγνος» είναι αν μη τι άλλο προσβλητικός. Αυτό που με χαρακτηρίζει και το υποστηρίζω με παρρησία, είναι η αμέριστη υποστήριξη στην επιστήμη (και όχι «μπιστήμη» όπως ειρωνικά αποκαλείτε) της λοιμωξιολογίας , που τόσα έχει προσφέρει διαχρονικά στην ανθρωπότητα και που δυστυχώς εσείς δεν αναγνωρίζετε.
    Στην προτροπή- υπόδειξη,» μπορείτε να παρακολουθείτε 24/24 τα καθεστωτικά ΜΜΕ και να μη διαβάζετε αυτό το ιστολόγιο . Δεν σας υποχρέωσε κανείς. «, η απάντηση είναι αυτονόητη. Εξ όσων γνωρίζω , αντίθετα με τις δικές σας πεποιθήσεις, το πολίτευμα της χώρας μας εξακολουθεί να είναι η φιλελεύθερη αντιπροσωπευτική ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ. Άρα μπορώ να διαβάζω ΕΛΕΥΘΕΡΑ οποιοδήποτε ανάγνωσμα, χωρίς τη δαμόκλειο σπάθη της λογοκρισίας.
    Ως προς το έργο προς τους συνανθρώπους μου, που μου ζητάτε μετ’ επιτάσεως να σας παρουσιάσω, σας απαντώ ευθέως ότι αυτό δεν σας αφορά.
    Ότι προσφέρω στους συνανθρώπους μου το κάνω γιατί το αισθάνομαι και όχι παρακινούμενος από την ανάγκη αναγνώρισης της προσφοράς μου.
    Τέλος ως προς τον επίλογο της απάντησής σας στο σχόλιό μου, «Τα πρακτοριλίκια να ξέρετε ότι βγάζουν μάτι πλέον» ,θεωρώ ότι δεν υπάρχει λόγος να απαντήσω. Εδώ ισχύει η σοφή λαϊκή ρήση, » η σιωπή είναι χρυσός».

  29. Σπήλιος Καραδήμας 30 Ιουνίου 2022 @ 20:05

    Απόδειξη της διαμόρφωσης και υλοποίησης της νεκροπολιτικής στη Χώρα μας αποτελούν τα διάφορα σχόλια που αναρτούν στα ιστολόγια εκατοντάδες κρετίνων και ανεγκέφαλων ψυχοπαθών, οι οποίοι, μολονότι δεν έχουν να πουν τίποτα, εντούτοις εξωτερικεύουν ελεύθερα τα πνευματικά σκοτάδια και τα ψυχικά πάθη στα οποία είναι εγκλωβισμένοι.

    Αυτοί δυστυχώς (και εκατοντάδες χιλιάδες άλλων που το ένστικτο δεν τους επιτρέπει να συμμετέχουν σε δημόσιο διάλογο) εκφράζουν την κρατούσα αντίληψη περί ζωής και κοινωνικής συμπεριφοράς στη Χώρα. Αυτοί υποβιβάζουν τον άνθρωπο σε ανθρωποειδές.

    Αυτοί θα είναι τα πρώτα δείγματα του μετανθρωπισμού.

    Δεν πρόκειται να πετύχουμε τίποτα ως Έθνος, όσο κυριαρχεί αυτό το είδος ανθρώπων. Απόδειξη: ο βάλτος στον οποίο έχει περιέλθει η Ελλάς τα τελευταία πενήντα χρόνια. Αποτύχαμε!!!

    Αιτίες: η υποβάθμιση της κλασσικής παιδείας, η ταύτιση της Ορθόδοξης αλήθειας με την οποιαδήποτε θρησκεία, η έλλειψη διδασκαλίας της Λογικής σε όλο το φάσμα της Εκπαίδευσης, η Πολιτική και, άρα, η Νομοθέτηση με όρους συντεχνιακούς και προχειρότητας, η κακή Δημόσια Διοίκηση και, εντέλει, η έλλειψη σοβαρότητας και αξιών ως τρόπου ζωής.

  30. 137 3 Ιουλίου 2022 @ 20:48

    Αγαπητέ Λαπίθη,

    σας ευχαριστώ για τις επισημάνσεις. Διόλου δεν εννοώ ότι οι άνθρωποι του μόχθου δεν μπορούν να είναι σοφοί. Επεχείρησα μια περιγραφή των συνθηκών που έφεραν τα εκπαιδευτικά συστήματα εδώ που βρίσκονται σήμερα, και είναι σαφές ότι το πλαίσιο αναφοράς έχει ήδη αλλάξει εφόσον πέτυχε τον στόχο του: …Τίτλοι Πανεπιστημίου για όλους! Συνεπώς, το ερώτημα που τίθεται είναι: «ποια γράμματα;».

    Η «εκπαίδευση για όλους», η εισαγωγή του «προλεταριάτου» και η συνακόλουθη εννοιολογική μετατόπισή του στις τάξεις των «εργαζόμενων», ήταν αυτά που έδιωξαν τον σκαφτιά (πλην ελαχίστων εξαιρέσεων) από τη γη, τον μόχθο, την αξίνα, και τον έκαναν θυρωρό, κλητήρα και δημόσιο υπάλληλο στην πόλη· μορφωμένοι όλοι. Επομένως, ποιοι σκαφτιάδες;

    Ο σοφός σκαφτιάς υπάρχει, μπορεί να υπάρξει, όταν και όσο καλλιεργείται η Παράδοση. Έχει πάψει να καλλιεργείται η Παράδοση. Το να σκάβει κανείς κυριολεκτικά, και μάλιστα από επιλογή, την σήμερον, ως ιδιώτης, δεν κάνει τίποτε άλλο από το να ποτίζει με τον δικό του ιδρώτα την αυταρέσκειά του. Δεν αρκεί μόνον ο δικός του ιδρώτας για να σχηματιστεί το έτερο ποτάμι της σοφίας, όχι εκείνο της γνώσης των γραμμάτων, αλλά εκείνο της λαϊκής-κοινοτικής σοφίας, της Παράδοσης. Ακούγεται σκληρό, μα έτσι είναι. Κι εδώ, ας σταθούμε μπροστά στο μακάβριο κυνισμό ώστε να μετρηθούμε αν υπάρχουμε περισσότεροι από μια χούφτα σκαφτιάδες. Ας ρωτήσουμε πόσοι από εμάς έχουν το θάρρος να σκάψουν με τα χέρια τους και να προετοιμάσουν τον δικό τους τάφο μες το χώμα… Μήπως φοβόμαστε μην και μας πούνε …νεκροθάφτες;

    Σε κάθε περίπτωση, δεν λογίζεται σκαφτιάς -κι ούτε έτσι εγώ τον γνωρίζω- εκείνος που τσάπισε δυο πόες ή σκάλισε μια ροδιά, στη σύνταξή του καθώς βγήκε. Όσο για τους γραμματιζούμενους, αυτούς που γέμισε ο τόπος, «σοφοί» μπορεί να λέγονται και να τιμώνται ως τέτοιοι. Αλλά …ανάρχιδους σοφούς, όσο κι αν λεν ότι υπήρξαν Σκαπανείς της Γνώσης, ούτε τους θέλω ούτε έχουν τίποτε να κομίσουν. Υπό αυτό το πρίσμα, συμφωνώ μαζί σας ότι τα γράμματα δεν κάνουν τον σοφό. Αντίθετα, τον άτιμο παιδεύουνε τα γράμματα στους χρόνους μας, επιστημονικά τον κάνουνε να ασκεί την ατιμία…

    Χαίρομαι που με ευγένεια και νοσταλγία ανοίγετε την κουβέντα για τη σοφία. Ούτε τα γηρατειά κάνουν ποτάμι τη σοφία. Ένα από τα λιγότερο γνωστά διηγήματα του Ανδρέα Καρκαβίτσα είναι «Ο Αρχαιολόγος». Μέσα σε αυτό ο λογοτέχνης βάζει στο κάδρο τον κάπηλο σκαφτιά, τον επηρμένο, που από τα γράμματα κινούμενος σακάτεψε τα πατρογονικά χωράφια. Εδώ που είμαστε σήμερα, υπάρχουν πράγματα που δεν μπορεί να τα χωνέψει η γης. Γιαυτό λοιπόν, το σκάψιμο και τον σκαφτιά πρέπει ως έννοιες να τα ξαναβρούμε. Όσο για τα γράμματα, τα κίβδηλα και μολυσμένα, μάλλον θερμαστές χρειάζουνται παρά σκαφτιάδες… Ρομαντικοί ας είμαστε, μα και σκληροί συνάμα.

  31. Φώτης 4 Ιουλίου 2022 @ 12:44

    Ρε Κώστα, γιατί δεν πας στο καφενείο να φτύνεις όποιον μιλάει ελληνικά;
    Τί θες και ανακατεύεσαι με τέτοια θεωρητικά θέματα;
    Αφού δεν τόχεις, άσε καλύτερα.
    Τώρα, όσον αφορά τη θηλιά που πάντα κάποιοι άλλοι περνάνε σε κάτι ταλαίπωρους σαν κι εσένα, κοίτα λίγο τις επιλογές που έχεις κάνει στη ζωή σου και μετά θα βρεις την άκρη. Άντε γεια.

  32. Λαπίθης 5 Ιουλίου 2022 @ 20:48

    Αγαπητέ 137,
    με βρίσκετε σύμφωνο με τις
    διευκρινίσεις σας .
    Η απώλεια παιδείας,ήθους και παράδοσης είναι το στερνό και μετέωρο βήμα,λίγο πριν την
    κατακρήμνιση του Ελληνικού πνεύματος-συνάμα και έθνους-
    στην άβυσσο .

  33. Λαπίθης 5 Ιουλίου 2022 @ 21:17

    Σε ποια ακριβώς «επιστήμη» αναφέρεστε κύριε ;

    Σε αυτήν που δεν διστάζει να διώξει
    ποινικά την εκάστοτε αντίρρηση ή
    τον όποιο αντίλογο;

    Σε αυτήν που εξαναγκάζει σε αποκλεισμό και ένδεια τους
    διαφωνούντες;

    Σε αυτή που απειλεί με πρόστιμα,
    με στέρηση δικαιωμάτων ή (το ακούσαμε και αυτό από χείλη «επιστήμονα» ) με στέρηση της ελευθερίας;

    Σε αυτή που αποκρύβει ή
    παραποιεί στοιχεία ;

    Σε αυτή που λοιδωρεί και συκοφαντεί;

    Που είδατε εσείς «επιστήμη»;
    Να μας τη δείξετε να τη δούμε και οι
    υπόλοιποι .

    Το εξ’ Αμερικής «When money talks,
    bullshit walks» ,είναι επιχειρηματική
    πρακτική και όχι επιστήμη .

    Ρωτήστε κάποιον «ιατρικό επισκέπτη «,για περισσότερες λεπτομέρειες .

    Εκτός αν πράγματι είστε τόσο
    ρομαντικά αφελής και θαρρείτε πως
    σε τούτον τον αγγελικά πλασμένο κόσμο ,ο Claus,o Bill,o Joe και τόσα άλλα καλόπαιδα ,πραγματικά
    κόπτονται τα μάλα για την υγεία ,την ευεξία και την ευημερία όλων των υπολοίπων.

    Και πως η «επιστήμη» έχει μόνο φωτεινές πλευρές και ουδέποτε εξυπηρέτησε συμφέροντα και «ατζέντες» σκοτεινών υπάνθρωπων.

    Αν τυχόν η απάντησή σας είναι καταφατική,το μόνο που έχω να προσθέσω σε τούτη τη περίπτωση
    είναι πως ξέρω να σας πω ένα καλύτερο με έναν Αμερικάνο ,έναν Γερμανό και έναν Πόντιο .

Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.

Aperopia