© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Το δίχτυ και οι «φυλές» των διανθρωπιστών απλώνονται σε όλη τη Γη, δημιουργώντας ιδρύματα, οργανισμούς και ερευνητικά εργαστήρια τα οποία πολλαπλασιάζονται πλέον σαν καρκινικά κύτταρα.
Από τη Νατάσα Βίτα-Μορ (Natasha Vita-More), εκκεντρική εικαστικό, συγγραφέα, και πρόεδρο του κινήματος «Παγκόσμιος Διανθρωπιστής» (World Transhumanist), τον σύζυγό της φιλόσοφο Μαξ Μορ (Max More) και πρόεδρο της εταιρείας κρυογονικής Alcor Life Extension Foundation, ως τον γνωστό μας Ρέι Κουρτσβάιλ (Ray Kurzweil), διευθυντή μηχανικής της Google, συγγραφέα και εφευρέτη, οι οργανώσεις του διανθρωπισμού επεκτείνουν συνεχώς τα πλοκάμια τους, ενώ τα λόμπι τους επηρεάζουν όλο και περισσότερους πολιτικούς, επενδυτές και διανοούμενους, δημιουργώντας τελικά σύγχυση στο ανυποψίαστο ευρύ κοινό, προετοιμάζοντάς το να απεμπολήσει την ανθρώπινη ιδιότητά του.
Πώς δημιουργήθηκε ο διανθρωπισμός
Ο διανθρωπισμός εμφανίστηκε το 1957 μέσω της πένας του βιολόγου Τζούλιαν Χάξλεϊ (Julian Huxley), αδελφού του συγγραφέα Άλντους Χάξλεϊ (Aldous Huxley). Ο Τζούλιαν ήταν γνωστός για τις θέσεις του σχετικά με την ευγονική και την εξέλιξη των ειδών από τις οποίες άλλωστε εμπνεύστηκε ο Άλντους, για να γράψει το βιβλίο του «Θαυμαστός καινούργιος κόσμος» (Brave New World).
Ο Τζούλιαν Χάξλεϊ λοιπόν ήταν αυτός που όρισε τον «διάνθρωπο» (transhuman) ως έναν άνθρωπο που ξεπερνά την ίδια τη φύση του, δίνοντας χώρο σε ένα νέο ανθρώπινο είδος που θα μπορέσει να εκπληρώσει καλύτερα το πεπρωμένο του.
Ο όρος «διανθρωπισμός» στη συνέχεια παραλήφθηκε από τους μελλοντιστές (φουτουρολόγους) κάθε είδους και από τους κριτικούς των νέων τεχνολογιών.
Έπρεπε να περιμένουμε μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του 1980 τον Βρετανό φιλόσοφο Μαξ Μορ για να παγιωθεί η έννοια στον τρέχοντα ορισμό της, δηλαδή ως «ένα κίνημα που στοχεύει στη βελτίωση του Ανθρώπου χάρις στην τεχνική και στην επιστημονική πρόοδο».
Ο Μορ όμως δεν ήταν ειλικρινής σ’ αυτή του την διατύπωση. Αν ήταν ειλικρινής θα έλεγε ότι «ο διανθρωπισμός είναι ένα κίνημα που στοχεύει στη αντικατάσταση του Ανθρώπου»…
Η Καλιφόρνια, λίκνο του διανθρωπισμού
Ένα από τα κύρια χαρακτηριστικά του διανθρωπισμού είναι το εντονότατο ενδιαφέρον για τις νέες τεχνολογίες, και ιδιαίτερα αυτές της Silicon Valley, η οποία και συγκεντρώνει τους εγκεφάλους και τα οικονομικά μέσα των μεγάλων ψηφιακών επιχειρήσεων.
Έτσι ο Ρέι Κουρτσβάιλ, εμβληματική φιγούρα του μετανθρωπισμού στον οποίο έχουμε αναφερθεί εκτενώς, εργάζεται στην Google, ενώ είναι συνιδρυτής του Πανεπιστημίου της Μοναδικότητας (Singularity University).
Όμως και η Alphabet, μητρική της Google και το Πανεπιστήμιο της Μοναδικότητας τυγχάνει να έχουν έδρα την Καλιφόρνια.
Επίσης, οι περισσότερες οργανώσεις και κινήματα υπέρ του διανθρωπισμού συνδέονται με την εταιρεία Humanity+, πρώην Παγκόσμια Διανθρωπιστική Ένωση (World Transhumanist Association), με έδρα το Λος Άντζελες, πρόεδρος της οποίας είναι η Νατάσα Βίτα-Μορ, η οποία επιπλέον είναι και σύμβουλος στο πανεπιστήμιο της Μοναδικότητας!
Όλες αυτές οι εταιρείες δεν εδρεύουν κατά τύχη στην Καλιφόρνια και το γεγονός δεν είναι καθόλου ανεξάρτητο από τους τεχνολογικούς κολοσσούς, τις πέντε «αδελφές» GAFAM 1 που επίσης εδρεύουν εκεί. Mπορούμε λοιπόν να πούμε ότι ο διανθρωπισμός είναι τελικά μια καθαρά καλιφορνέζικη υπόθεση…
Η Νατάσα Βίτα-Μορ, ηγερία του διανθρωπισμού
Μετά από αρκετές αισθητικές επεμβάσεις, βιταμινούχα σκευάσματα και εμφυτεύματα στο σώμα της, στην ηλικία των 67 ετών έχει γίνει αγνώριστη, ενώ η ίδια υποστηρίζει ότι δεν κάνει …μπόντι μπίλντινγκ, δεν έχει κάνει λίφτιγκ, παρά απλώς παίρνει ένα ιδιαίτερο κοκτέιλ αυξητικής ορμόνης, που ονομάζεται Regenesis (Αναγέννηση).
Με την πρώτη ματιά αντιλαμβάνεται κανείς ότι πρόκειται για ένα σχεδόν μη ανθρώπινο πλάσμα, χαρακτηριστικό δείγμα διανθρωπισμού. Επίσης, αν παρακολουθήσει κάποιος τα λεγόμενά της στα διάφορα βίντεο που είναι αναρτημένα στο διαδίκτυο, θα καταλάβει ότι παραληρεί. Ποια ψυχολογική άβυσσο μπορεί τελικά να κουβαλάει μέσα της για να είναι τόσο δυσαρεστημένη από την ανθρώπινη φύση της;
Τέτοια άτομα όμως φαίνεται ότι θα ορίσουν τις τύχες του κόσμου μας στα χρόνια που έρχονται, καθώς οι θαυμαστές της είναι πολυάριθμοι, και το χειρότερο είναι ότι η επιρροή των εταιρειών τις οποίες ελέγχει αυτή και ο σύζυγός της, έχει απλώσει τα πλοκάμια της σε όλον τον πλανήτη.
Η Νατάσα το 1983 έγραψε Το Μανιφέστο του Διανθρώπου (Τhe Τranshuman Manifesto) το οποίο πραγματευόταν την πιθανότητα της οριστικής επιμήκυνσης της ανθρώπινης ζωής στο μέλλον.
Το 1997 δημιούργησε ένα παραληρηματικό σχέδιο του μελλοντικού διανθρώπου που ονόμασε Primo Posthuman και στο οποίο παρουσίαζε πώς μπορεί να είναι ένας άνθρωπος που έχει υποστεί τεχνολογικές παρεμβάσεις (σε τέτοιο βαθμό που δεν είναι πια Homo Sapiens…)
Τέλος, εκτός από πρόεδρος του κινήματος «Παγκόσμιος Διανθρωπιστής» η Νατάσα Βίτα-Μορ υπήρξε και πρόεδρος του Ινστιτούτου Eκτροπίας 2 (Extropy Institute), το οποίο κατά δήλωσή της ήταν ένα μετανθρωπιστικό δίκτυο δικτύωσης και πληροφόρησης.
Εκτροπιανισμός και εκτροπισμός
Ας δούμε όμως δύο από τις κύριες «φυλές» των μετανθρωπιστών, τους εκτροπιανιστές (extropians) και τους εκτροπιστές (extropists).
Οι εκτροπιανιστές πιστεύουν ότι οι πρόοδοι στην επιστήμη και την τεχνολογία κάποια μέρα θα επιτρέψουν να ζήσουν οι άνθρωποι επ’ αόριστον (άλλη μια μορφή θρησκείας δηλαδή, η οποία υπόσχεται την αιωνιότητα).
Ένας εκτροπιανιστής μπορεί να επιθυμεί να συμβάλει σε αυτόν τον στόχο, κάνοντας για παράδειγμα έρευνα και ανάπτυξη ή δοκιμάζοντας εθελοντικά πάνω στο σώμα του τη νέα τεχνολογία, τοποθετώντας εμφυτεύματα ή άλλα συνθετικά μέλη, όπως η Νατάσα Βίτα-Μορ.
Ο εκτροπιανισμός προέρχεται από μια σειρά αρχών που αναπτύχθηκαν από τον Μαξ Μορ, στο πόνημά του «Οι αρχές της εκτροπίας» (Principles of Εxtropy), στο οποίο αναπτύσσει ότι η εκτροπιανική σκέψη δίνει μεγάλη έμφαση στην ορθολογική σκέψη και στην πρακτική αισιοδοξία.
Πολλοί εκτροπιανιστές προβλέπουν μια ζωή που θα έχει αόριστη διάρκεια και την ανάκτηση ―χάρη στις μελλοντικές εξελίξεις στη βιοϊατρική τεχνολογία ή τη μεταφόρτωση ανθρώπινης συνείδησης― της ζωής εκείνων των οποίων τα σώματα / ή μόνο οι εγκέφαλοι θα έχουν διατηρηθεί μέσω κρυογονικής, (δηλαδή μέσω τεχνικών διατήρησης νεκρών ανθρωπίνων σωμάτων ή μόνο κεφαλών μετά εγκεφάλου σε εξαιρετικά χαμηλές θερμοκρασίες, την επανακόλλησή τους σε άλλα σώματα και την τελική αναζωογόνησή τους).
Και δια του λόγου το αληθές, ο αγαπητός κύριος Μορ ίδρυσε και την εταιρεία κρυογονικής Alcor Life Extension Foundation που ασχολείται ακριβώς μ’ αυτό το αντικείμενο…
Όσον αφορά το Ινστιτούτο Εκτροπίας, στο οποίο προήδρευε η σύζυγός του, δανείστηκε το όνομά του από το περιοδικό Extropy, το οποίο πλασσάρονταν ως το πρώτο περιοδικό της διανθρωπιστικής σκέψης (Journal of Transhumanist Thought), που είδε για πρώτη φορά το φως το 1988 και είχε ως θέμα την «εκτροπία», που την αποκαλούσαν «το εμβόλιο για το σοκ του μέλλοντος».
Στο περιοδικό έγραφαν στοχαστές με ενδιαφέροντα για τη τεχνητή νοημοσύνη, τη νανοτεχνολογία, τη γενετική μηχανική, την επιμήκυνση της ζωής, τη μεταφόρτωση/κατέβασμα (downloading) της ανθρώπινης συνείδησης σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, τα μιμίδια, τη ρομποτική, την πολιτική και την οικονομία του μετανθρωπισμού.
Τα εναλλακτικά μέσα ενημέρωσης σύντομα άρχισαν να αναθεωρούν την αρνητική άποψή τους για το περιοδικό και προσέλκυσαν το ενδιαφέρον ομοϊδεατών στοχαστών.
Το 1992 το Ινστιτούτο άρχισε να οργανώνει τα πρώτα συνέδρια περί μετανθρωπισμού και τις δικές του μετανθρωπιστικές ομάδες. Διαλέξεις, συναντήσεις, πάρτι, on-line συζητήσεις και ντοκιμαντέρ σχετικά με την Εκτροπία, συνεχίζουν από τότε να διαδίδουν τον μετανθρωπισμό στο ευρύ κοινό.
Το 2006, το διοικητικό συμβούλιο του Ινστιτούτου αποφάσισε να το κλείσει, δηλώνοντας ότι η αποστολή του ουσιαστικά ολοκληρώθηκε.
Εν συνεχεία προέκυψε ο εκτροπισμός (extropism), ως μια σύγχρονη παράδοση της μετανθρωπιστικής φιλοσοφίας του εκτροπιανισμού. Ο εκτροπισμός ακολουθεί την ίδια παράδοση με τον εκτροπιανισμό ―εξ ου και η ομοιότητα στην ονομασία― αλλά έχει αναθεωρηθεί για να ταιριάζει καλύτερα στα αντιληπτά παραδείγματα του 21ου αιώνα.
Υποτίθεται ότι κι αυτός προωθεί μια αισιόδοξη φουτουριστική φιλοσοφία που μπορεί να συνοψιστεί στις ακόλουθες πέντε φράσεις, οι οποίες εξηγούν τη λέξη εκτροπισμός στα αγγλικά:
EXTROPISM: Endless eXtension, Transcending Restriction, Overcoming Property, Intelligence, Smart Machines, δηλαδή σε ελληνική μετάφραση: Ατελείωτη Επέκταση (του ανθρώπινου οργανισμού), Ξεπερνώντας τον Περιορισμό (τροποποίησης του ανθρώπινου είδους), Υπερβαίνοντας την Ιδιότητα (την ανθρώπινη), Ευφυία (Τεχνητή Νοημοσύνη), Έξυπνες Μηχανές (δηλαδή ο μετανθρωπισμός είναι ο τελικός στόχος του εκτροπισμού).
Οι εκτροπικοί επιθυμούν επίσης «να παρατείνουν τη διάρκεια της ζωής τους σε μια σχεδόν αθάνατη κατάσταση και να υπάρχουν σε έναν κόσμο όπου η τεχνητή νοημοσύνη και η ρομποτική θα έχουν καταστήσει την εργασία περιττή».
Όμως ―όπως συμβαίνει πάντα με όλους αυτούς τους Γκουρού της Αθανασίας― δεν εξηγούν πώς θα επωφεληθεί το σύνολο των ανθρώπων της Γης με το υπάρχον πολιτικό και οικονομικό σύστημα.
Τηρούν δε σιγήν ιχθύος στην ερώτηση ποιος θα συντηρεί άεργους πληθυσμούς για να ζουν ως αθάνατοι και να πολλαπλασιάζονται επ’ άπειρον, σε έναν πλανήτη που ήδη ασφυκτιά από υπερπληθυσμό και στον οποίο η ανθρώπινη εργασία θα είναι στα αζήτητα;
Σε ένα τέτοιο δυστοπικό (εγγύς) μέλλον, καθίσταται σαφές ότι μόνο οι εκπρόσωποι των υπερεθνικών ελίτ θα μετατραπούν σε όντα Primo Posthuman.
Οι υπόλοιποι …άχρηστοι πληθυσμοί των Homo Sapiens, είτε θα αναγκαστούν να εξεγερθούν και να απαιτήσουν αλλαγή πολιτικού και οικονομικού συστήματος (γεγονός αρκετά απίθανο κατά τη γνώμη μας), είτε θα επιβληθεί το παγκόσμιο ελάχιστο εγγυημένο εισόδημα, το οποίο όμως θα καταστήσει όσους απ’ αυτούς καταφέρουν να επιβιώσουν πλήρως εξαρτημένα υποχείρια των ισχυρών διανθρώπων – παγκοσμιοποιητών, είτε θα εφαρμοστεί ανοιχτός αποπληθυσμός.
Eικονικά κέντρα μελέτης κινδύνων ανάπτυξης της τεχνητής νοημοσύνης
Λαμβάνοντας υπ’ όψιν όλα τα παραπάνω κινήματα, ιδρύματα και λόμπι που προετοιμάζουν τη Μεγάλη Ρήξη, πολλά αγγλοσαξονικά πανεπιστήμια ακολουθώντας τη γνωστή παρελκυστική τακτική, έχουν δημιουργήσει εργαστήρια τα οποία υποτίθεται ότι είναι αφιερωμένα στη μελέτη των κινδύνων που ενέχουν οι τεχνολογικές εξελίξεις, συμπεριλαμβανομένης της πιθανής εξαφάνισης του ανθρώπινου είδους.
Μερικά από αυτά είναι το CSER (Centre for the Study of Existential Risk ― Κέντρο για τη Μελέτη του Υπαρξιακού Κινδύνου) του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ, ή το FHI (Future of Humanity Institute ― Ινστιτούτο για το μέλλον της Ανθρωπότητας) του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης ή το Ινστιτούτο Foresight το οποίο ειδικεύεται στον τομέα της νανοτεχνολογίας.
Τα ιδρύματα αυτά, απέχουν μακράν του να είναι «αθώες περιστερές», καθώς υποστηρίζονται από τους γνωστούς τεχνολογικούς κολοσσούς και ουσιαστικά δεν υπερασπίζονται την ηθική ύπαρξη του ανθρώπου έναντι του διανθρωπισμού.
Για παράδειγμα, το Ινστιτούτο Foresight (με έδρα άλλωστε και αυτό, το Πάλο Άλτο της Καλιφόρνιας) έχει κατηγορηθεί ως «φυτώριο μελλοντιστών», όπως ο Νικ Μπόστρομ (Nick Bostrom), γνωστός υπέρμαχος του διανθρωπισμού, ο οποίος είναι εξωτερικός σύμβουλος στο CSER και ταυτόχρονα καθηγητής φιλοσοφίας (του διανθρωπισμού) στο FHI, καθώς και ο Έλον Μασκ (Elon Musk) πρόεδρος των εταιρειών διαστημικής και τεχνολογίας SpaceX και Tesla Motors!
Σε επόμενη ανάρτησή μας θα αναφερθούμε εκτενώς στις υπόλοιπες «φυλές» των διανθρωπιστών οι οποίες έχουν γίνει πλέον πολυάριθμες και επικίνδυνες.
Γι’ αυτό λοιπόν ας είμαστε ενημερωμένοι και ας μην ξεχνάμε ποτέ τη ρήση «Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας».
ΠΗΓΕΣ:
Les organisations transhumanistes dans le monde – La Croix
More, Max (1998). The Extropian Principles (A Transhumanist Declaration). Extropy Institute
The Alcor Team
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.