© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr

---

Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα

---

Από την απώτατη αρχαιότητα η κατάκτηση της αθανασίας απασχολούσε πολύ έντονα τους ανθρώπους. Όσο περισσότερο πλούτο είχαν στα χέρια τους, τόσο επιχειρούσαν να βρουν τρόπους με τους οποίους θα ανέτρεπαν τη μοίρα που τους περίμενε: το γήρας και τον θάνατο. Στην έρευνα της αθανασίας διακρίθηκαν ιδιαιτέρως οι Κινέζοι ταοϊστές αλχημιστές που προέτρεπαν συστηματικά τους αυτοκράτορες που έμειναν γνωστοί στην Ιστορία ως «Αθάνατοι», στη χρήση ελιξιρίων αθανασίας. Ας δούμε ποια μοίρα είχαν αυτοκράτορες και αλχημιστές, ποιοι είναι οι σημερινοί συνεχιστές τους και ποια θα είναι η πιθανότερη κατάληξή τους.

Οι ταοϊστές φανγκσί

Η λέξη Φανξιαντάο (fangxiandao) προκύπτει από τον συνδυασμό των λέξεων φανγκ (fang), πρώτης συλλαβής της λέξης φανγκσί (fangshi) που σημαίνει «μάγοι», ή φανγκσού (fangshu) που σημαίνει «μαγική τεχνική», ξιάν (xian) που σημαίνει «αθάνατος» και Ντάο (dao) ή Τάο, που σημαίνει «δρόμος, ατραπός», από την οποία προέχεται το θρησκευτικό σύστημα του Ταοϊσμού.


Φανξιαντάο λοιπόν στα κινεζικά σημαίνει «ο τρόπος των μάγων και των αθανάτων» και περιγράφει ένα θρησκευτικό ρεύμα της Κίνας που ξεκίνησε κατά τη Περίοδο της Άνοιξης και του Φθινοπώρου (722 – 481 π.Χ.) και ιδιαίτερα κατά τη Περίοδο των Αντιμαχόμενων Βασιλείων (403 – 221 π.Χ.).

Την εποχή εκείνη στη Κίνα είχαν συγκεντρωθεί περιφερειακοί άρχοντες, αριστοκράτες, και φανγκσί, δηλαδή μορφωμένοι αλχημιστές, μάντεις, προφήτες και εξορκιστές σε αναζήτηση μεγαλύτερων εξουσιών, με στόχο την υφαρπαγή της κεντρικής κινεζικής εξουσίας.

Όλοι αυτοί οι φανγκσί είχαν ως επίσημη ενασχόλησή τους τη κατάκτηση της αθανασίας, που υποστηριζόταν από την πίστη στην ύπαρξη Αθανάτων όντων. ¹

Οι φανγκσί στηρίζονταν στην «άνωθεν» βοήθεια των Αθανάτων, στη πολιτική και στη στρατιωτική επιτυχία των πατρώνων τους, σε διάφορες τεχνικές, όπως η αλχημεία, συνδυασμένες με εξελιγμένες φιλοσοφικές θεωρίες, όπως το Γιν και Γιανγκ και τα Πέντε Στοιχεία (νερό, φωτιά, γη, ξύλο και μέταλλο).

Καλλιτεχνική απεικόνιση Αθανάτου

Το κίνημα Φανξιαντάο άρχισε να εδραιώνεται υπό τον αυτοκράτορα Γου (157 – 87 π.Χ.) της δυναστείας των Χαν, ενσωματώνοντας ορισμένα στοιχεία του παλαιότερου θρησκευτικού ρεύματος Χουανγκ Λάο (Ηuang Lao) επί Κίτρινου Αυτοκράτορα (Χουάνγκ Ντι), που σύμφωνα με την κινεζική ιστορία, βασίλεψε εκατό χρόνια (2698 – 2598 π.Χ.).



Oι Οκτώ Αθάνατοι και τα νησιά τους

Στην αυλή του αυτοκράτορα Γου, συντηρούνταν ήδη πολυάριθμοι φανγκσί. Ο θείος του αυτοκράτορα και σύμβουλός του, Λιού Αν, πρίγκιπας του Χουαϊνάν, χρησιμοποίησε οκτώ από εκείνους τους φανγκσί για τη συγγραφή της περίφημης ταοϊστικής εγκυκλοπαίδειας Χουαϊναντζί (Huainanzi), που ερμηνεύει μεταξύ μυθολογίας, ιστορίας, αστρονομίας, γεωγραφίας, φιλοσοφίας, φυσικής, μεταφυσικής και πολιτικής, τις πρώιμες ταοϊστικές διδασκαλίες για την αναζήτηση της αθανασίας. Εκείνοι οι οκτώ σοφοί κατατάχθηκαν στους ταοϊστικούς θρύλους ως «Οι Οκτώ Αθάνατοι» ή απλά ως «Οκτώ Κύριοι».

Ωστόσο, οι Αθάνατοι δεν ήταν μόνο οκτώ, αλλά πολλοί περισσότεροι, δηλαδή ένας ολόκληρος λαός και θρυλείτο ότι ζούσαν σε συγκεκριμένους τόπους. Αυτοί ήταν είτε πέντε νησιά που βρίσκονταν ανατολικά της Θάλασσας Μποχάι, είτε πέντε ιερά βουνά, μεταξύ των οποίων το μυθικό όρος Πενγκλάι, έδρα των Οκτώ Αθανάτων.

Ο αυτοκράτορας Σι Χουάνγκ (Shi Huang, 259 – 210 π.Χ.), της δυναστείας των Τσιν (Quin), ο πρώτος βασιλιάς που αυτοανακηρύχθηκε αυτοκράτορας αφού κατάφερε να υποτάξει έξι αντιμαχόμενα βασίλεια και να βασιλέψει σε μία ενοποιημένη Κίνα, είχε εμμονή να γίνει αθάνατος και να γλυτώσει επίσης από τον …διάβολο.

Επί των ημερών του κατασκευάστηκε ο περίφημος Πήλινος Στρατός και αποπερατώθηκε το Σινικό Τείχος. Η εμμονική αναζήτηση της αθανασίας τον έκανε να στείλει τον διάσημο μάγο αλχημιστή Ξου Φου (Xu Fu) σε δύο αποστολές προς αναζήτηση του ελιξιρίου της αθανασίας.

Ο αυτοκράτορας Σι Χουάνγκ

Στην πρώτη αποστολή (219 π.Χ.), ο Ξου Φου συνοδευόταν από τον «Αθάνατο» μάγο Άνκι Σενγκ (Anqi Sheng) που ήταν ήδη χιλίων ετών και έλεγε ότι κατοικούσε στο όρος Πενγκλάι, και από έξι χιλιάδες παρθένους νέους και νέες, τεχνίτες και εφόδια.

Η αποστολή είχε στόχο να βρει το Δέντρο της Αθανασίας και τα φρούτα που χάριζαν την αιώνια ζωή, και να φέρει πίσω στον αυτοκράτορα τον λαό των Αθανάτων. Στο μυθικό νησί όπου ήταν το όρος Πενγκλάι, δεν υπήρχε θλίψη, πόνος, αγωνία, χειμώνας και γήρας, αλλά ευτυχία, αιώνια άνοιξη και νεότητα. Η αποστολή επέστρεψε άπρακτη, διότι ο Ξου Φου ισχυρίστηκε ότι συνάντησαν ένα γιγαντιαίο θαλάσσιο τέρας που τους έφραξε το δρόμο.

Εικονογράφηση των Οκτώ Αθανάτων στο μυθικό όρος Πενγκλάι

Η δεύτερη αποστολή (210 π.Χ.) όμως, όπου ο Ξου Φου είχε ζητήσει να συνοδεύεται και από τοξότες ώστε να σκοτώσουν το τέρας, δεν επέστρεψε ποτέ.

Εφόσον δεν υπήρχε τέτοιος λαός και το να επιστρέψει δεύτερη φορά άπρακτοι, σήμαινε τη θανατική της καταδίκη, υπό τον φόβο της εκτέλεσης από τον αυτοκράτορα, η αποστολή εξαφανίστηκε.

Σύμφωνα όμως με τις ιστορικές μαρτυρίες της Ιαπωνίας, ο στόλος του Ξου Φου αντί για το μυθικό όρος των Αθανάτων Πενγκλάι, έφτασε μέχρι τον Ειρηνικό ωκεανό και αυτό που βρήκε ήταν το όρος …Φούτζι της Ιαπωνίας. Ο Ξου Φου αυτοανακηρύχθηκε βασιλιάς της νέας γης στην οποία αποβιβάστηκε, και άθελά του έγινε τελικά ο καταλύτης της ανάπτυξης της αρχαίας γιαπωνέζικης κοινωνίας.

Εξωτερική και εσωτερική αλχημεία

Η ταοϊστική αλχημεία, απομακρυνόμενη από τον πρωτοχημικό πειραματισμό, προκειμένου να επικεντρωθεί στη συμβολική αναπαραγωγή της κοσμογονικής εξέλιξης, σύντομα υιοθέτησε τις ίδιες δογματικές βάσεις με τα πνευματικά ρεύματα Γιν και Γιανγκ, τη Θεωρία των Πέντε Στοιχείων και τις μεταβολές του Τάο.

Αργότερα δε οι πρώτες ύλες των αλχημικών μεταστοιχειώσεων και τα αλχημικά δοχεία αντικαταστάθηκαν σταδιακά από τα τρία συστατικά του ανθρώπινου σώματος: το Πνεύμα, την Αναπνοή και την Ουσία.

Μ’ άλλα λόγια, η εξωτερική αλχημεία Γουαϊντάν (Waidan) και οι τοξικές ουσίες της, υποχώρησαν στην εσωτερική αλχημεία Νεϊντάν (Neidan) που επικράτησε τελικά μετά το τέλος της δυναστείας των Τανγκ (907 μ.Χ.).

Στο μεταξύ, πολύ μακρύτερα από την Κίνα, οι Άραβες είχαν κι αυτοί μυηθεί στις αλχημικές διαδικασίες, χάρη στην επαφή τους με τα έργα των Ελλήνων αλχημιστών.

Συνοπτικά, η εξέλιξη της παγκόσμιας αλχημείας σε βάθος χρόνου, είναι η εξής:

1. Αιγυπτιακή αλχημεία: 5000 – 400 π.Χ.
2. Ινδική αλχημεία: 1200 π.Χ. μέχρι σήμερα
3. Ελληνική αλχημεία: 332 – 642 μ.Χ.
4. Κινεζική αλχημεία: 142 π.Χ. μέχρι σήμερα
5. Αραβική αλχημεία: 700 – 1400 μ.Χ.
6. Ευρωπαϊκή αλχημεία: 1300 μ.Χ. μέχρι σήμερα.

Η ευρωπαϊκή αλχημεία υλοποιείται στην εποχή μας χάρη στις βιοτεχνολογίες μέσω «κοπτοραπτικής» CRISPR-CAS9 (Clustered Regularly Interspaced Short Palindromic Repeats) με κίνδυνο να δημιουργηθούν χιμαιρικά πλάσματα.

Η αλχημεία, θεωρείται ότι πραγματοποιεί ένα βήμα προς την αρχέγονη κατάσταση του ανθρώπου, αλλά προς την εντελώς αντίθετη κατεύθυνση από εκείνη της φυσικής εξέλιξης που οδηγεί στον θάνατο: στην αθανασία.

Όπως το αλχημικό δοχείο ανασυνέθετε το αρχέγονο κινεζικό «κοσμικό αυγό» Χουντούν (Hundun), αντίστοιχο της σημερινής Σημειακής Ιδιομορφίας (Singularity) της αστροφυσικής, το υπέρπυκνο άτομο, που μέσω της διαδικασίας του πληθωρισμού θεωρείται ότι διεστάλη μέχρι που έφτασε τις διαστάσεις ενός ολόκληρου σύμπαντος, έτσι και ο ταοϊστής αλχημιστής αναπαρήγαγε τα στάδια της κοσμογονίας, συμπυκνώνοντάς τα προσωρινά.

Το θανατηφόρο μυστικό των Κινέζων αυτοκρατόρων

Το προϊόν που ελάμβανε αποκαλείτο «χρυσός» ή «χρυσό ελιξίριο». Μετά τη δυναστεία Τανγκ, αυτό το ελιξίριο αποκαλείτο επίσης και «Κιννάβαρι της Επιστροφής» ² (στην αρχέγονη κατάσταση). Το ελιξίριο τρωγόταν, αλλά ενίοτε χρησιμοποιείτο και ως φυλαχτό.

Οι κινέζοι αυτοκράτορες και αρκετοί αξιωματούχοι τους, όχι μόνο χρησιμοποιούσαν χρυσό σε σκόνη για ειδικές μάσκες προσώπου (όπως λέγεται ότι έκανε και η Κλεοπάτρα) προκειμένου να λάμπουν τα πρόσωπά τους, να λειαίνουν τις ρυτίδες τους και να φαίνονται νεώτεροι, αλλά και τον κατάπιναν σε δισκία, όπως και το δηλητηριώδες κιννάβαρι.

Οι πρώτες αλχημικές τεχνικές αναφέρονται στη μεγάλη εγκυκλοπαίδεια Χουαϊναντζί με τον όρο «Τεχνικές κίτρινου και λευκού», χρώματα που υποδηλώνουν το χρυσό και το ασήμι, ενώ το κιννάβαρι ως υποκατάστατό τους είχε εξέχουσα θέση στην κατασκευή δισκίων (χαπιών) μακροζωίας.

Ο εξέχων ταοϊστής αλχημιστής και φιλόσοφος Tζε Χονγκ (Ge Hοng), ο οποίος έζησε τον 4ο αιώνα μ.Χ. και συνέγραψε τις Βιογραφίες των θεϊκών αθανάτων, πίστευε ότι «ο άνθρωπος είναι αυτό που τρώει», οπότε με την κατανάλωση χρυσού, του πιο ευγενούς και πολύτιμου μετάλλου της εποχής, θεωρούσε ότι θα μπορούσε να πετύχει την τελειότητα.

Επειδή όμως το κιννάβαρι θεωρείτο το πιο αποτελεσματικό για την αθανασία διότι περιείχε υδράργυρο, τον «πατέρα» των στοιχείων, προκαλούσε πολλά θύματα μεταξύ των Κινέζων αυτοκρατόρων και των αξιωματούχων τους: τοξική βλάβη στον εγκέφαλο, στα νεφρά, στο συκώτι και σε άλλα όργανα καθώς και στο αναπαραγωγικό σύστημα, σε τέτοιο βαθμό, που μετά τις σοβαρές ψυχικές διαταραχές, τελικά επέφερε έναν φριχτό θάνατο.

Συχνά οι φανγκσί διαβεβαίωναν όσους αυτοκράτορες ήταν εύπιστοι, ότι παίρνοντας κιννάβαρι, στη πραγματικότητα δεν θα πέθαιναν, αλλά θα πήγαιναν στη …Γη της Ευτυχίας, και το σώμα τους θα εξαφανιζόταν τη στιγμή του θανάτου τους, αφήνοντας πίσω τους τα ρούχα τους ως «ένα άδειο περιτύλιγμα».

Ιδού λοιπόν μερικά αυτοκρατορικά θύματα των φανγκσί αλχημιστών:

• Ο πρώτος αυτοκράτορας της ενοποιημένης Κίνας Σι Χουάνγκ (Shi Huang, 259 – 210 π.Χ.), της δυναστείας των Τσιν, που, όπως είδαμε, μετά την εξαφάνιση της δεύτερης αποστολής σε αναζήτηση του ελιξιρίου της αθανασίας, πέθανε από κατάποση χαπιών κινναβάρεως,

• Η αυτοκράτειρα Τζία Νανφένγκ (Jia Nanfeng, 257 – 300 μ.Χ.) της δυναστείας των Τζιν (Jin), που πιέστηκε να πιεί ένα μείγμα κρασιού, κινναβάρεως και ρινισμάτων χρυσού,

• Ο αυτοκράτορας Άι (Αi), επίσης της δυναστείας των Τζιν (341 – 365 μ.Χ.) που πέθανε σε ηλικία μόλις 25 ετών καταναλώνοντας κιννάβαρι προκειμένου να μη γεράσει,

• Ο αυτοκράτορας Ξιάν Ντζονγκ (Xianzong 778 – 820 μ.Χ.) της δυναστείας Τανγκ, που επειδή είχε γίνει ανεξέλεγκτος και καταστροφικός από τη βρώση χρυσού, ανάγκασε τους αυλικούς του να τον δολοφονήσουν,

• Ο γιός του, αυτοκράτορας Μουτζόνγκ (Muzong, 795 – 824 μ.Χ.), επίσης της δυναστείας Τανγκ, που αν και εκτέλεσε τους δολοφόνους του πατέρα του, στο τέλος πείστηκε να πάρει κι αυτός ελιξίρια αθανασίας και πέθανε,

• Ο αυτοκράτορας Τζινγκτζόνγκ (Jingzong, 809 – 827 μ.Χ.), της δυναστείας Τανγκ, που δηλητηριάστηκε μόλις σε ηλικία 17 ετών από ελιξίρια που του έδιναν οι ευνούχοι του παλατιού,

• Ο αυτοκράτορας Γουτζόνγκ (Wuzong, 814 – 846 μ.Χ.) πάντα της δυναστείας Τανγκ, που παραφρόνησε και πέθανε από τα πολλά τοξικά ελιξίρια που έπαιρνε,

• Ο αυτοκράτορας Ξουαντζόνγκ (Xuanzong, 846–849 μ.Χ.), της δυναστείας Τανγκ, που ανακάτευε ορυκτά και φυτικά ελιξίρια,

• Ο αυτοκράτορας Γιονγκτσένγκ (Yongzheng) της δυναστείας των Τσινγκ, που πέθανε το 1735 μ.Χ. δηλητηριασμένος από κιννάβαρι, καθώς και πολυάριθμοι αξιωματούχοι και αυλικοί.

Από τον αυτοκράτορα Σι Χουάνγκ, ως τον αυτοκράτορα Γιονγκτσένγκ, οι φανγκσί δηλητηρίαζαν υποσχόμενοι την αθανασία επί δύο σχεδόν χιλιετίες τους αυτοκράτορες με τοξικά παρασκευάσματα που περιείχαν χρυσό, ασήμι, κιννάβαρι, αρσενικό και μόλυβδο, οδηγώντας τους στη τρέλλα και στον θάνατο.

Αν και όλοι τους γνώριζαν πολύ καλά την τοξικότητα αυτών των στοιχείων, εξαπατώνταν συστηματικά όχι μόνο από τους φανγκσί αλλά και από διάφορους αξιωματούχους, ευνούχους, ερωμένες και συζύγους που είχαν πολιτικά κίνητρα να τους εξολοθρεύσουν.

Συχνά όμως αρκετοί φανγκσί δολοφονούνταν άγρια από τα παιδιά των δηλητηριασμένων αυτοκρατόρων ή αξιωματούχων που τους τιμωρούσαν για το θάνατο των πατεράδων τους.

Κρύσταλλοι κινναβαρίτη.

Προς το τέλος της δυναστείας των Γιουάν, (1271–1368 μ.Χ.), τα ορυκτά ελιξίρια αντικαταστάθηκαν από φυτικά και ζωικά, που όμως δεν ήταν λιγότερο τοξικά.

Στην εποχή μας και παρά το γεγονός ότι το κιννάβαρι είναι θανατηφόρο, τα επίπεδα κινναβάρεως και άλλων βαρέων μετάλλων σε αγιουβερδικά φάρμακα και σε βότανα στη Κίνα και στην Ινδία, είναι πολλαπλάσια από εκείνα που επιτρέπονται στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Ακόμα και σήμερα, οι οπαδοί των ανατολικών θρησκειών εξακολουθούν να πιστεύουν ότι το κιννάβαρι «ενδυναμώνει τα διαισθητικά όνειρα και βοηθά στην απόκτηση οραμάτων και πληροφοριών από διάφορα επίπεδα και από διάφορες στιγμές μέσα στο χωροχρόνο, ενεργοποιώντας την ενέργεια κουνταλίνι και το τρίτο μάτι του ανθρώπου».

Απαιτείται λοιπόν ιδιαίτερη δυσπιστία απέναντι σε τέτοιες πεποιθήσεις και να μην παραγγέλλονται τέτοια φάρμακα διαδικτυακά από μη πιστοποιημένα εργαστήρια που δεν πληρούν τους ευρωπαϊκούς νόμους ασφαλείας τροφίμων και φαρμάκων.

Η αναζήτηση της αθανασίας και ο βασιλιάς Γιλγαμές

Όπως είδαμε λοιπόν, η κατάκτηση της αθανασίας μέσω αλχημικών πρακτικών απασχόλησε, τους ανθρώπους από την αυγή της (επίσημης) ιστορίας, αρχής γενομένης από την αρχαία Αίγυπτο.

Έτσι, μαρτυρίες από τη Μεσοποταμία (2650 π.Χ), μας λένε ότι η πηγή της νεότητας και το ελιξίριο της αιώνιας ζωής αναζητείτο ήδη από την εποχή του Γιλγαμές, του Σουμέριου βασιλιά της Ουρούκ (αρχαίας πόλης του σημερινού Ιράκ).

Ο Γιλγαμές απεδείχθη ότι τελικά υπήρξε ιστορικό πρόσωπο, δεδομένου ότι βρέθηκε σειρά έντεκα πινακίδων που περιγράφουν με κάθε λεπτομέρεια τα κατορθώματά του.

Η πέμπτη πινακίδα που περιγράφει το Έπος του Γιλγαμές, σκαλισμένη με σφηνοειδή γραφή. Μουσείο Σουλεϊμανίγια, Ιράκ, Βαβυλωνιακή περίοδος, 2003-1595 π.Χ.

Οι πινακίδες μας λένε ότι αρχικά ο Γιλγαμές ήταν δεσποτικός και τυραννούσε πολύ τους υπηκόους του, οπότε η θεά-μητέρα Αρούρου για να τον τιμωρήσει κατασκεύασε τον Ενκιντού, έναν τραγόμορφο αγριάνθρωπο, και τον τοποθέτησε σε μια ερημιά όπου τον συνάντησε ο Γιλγαμές.

Στη πραγματικότητα, ο Ενκιντού συμβόλιζε προφανώς την άγρια, αρχέγονη ανθρώπινη φύση και ο Γιλγαμές την πολιτισμένη που άρχισε να αναδύεται ξανά μετά τον κατακλυσμό.

Aνάγλυφη παράσταση πάνω σε ελεφαντόδοντο του τραγόμορφου Ενκιντού (αριστερά), που θυμίζει έντονα τον δικό μας θεό Πάνα, και του Γιλγαμές (δεξιά).

Αφού έγιναν φίλοι και πολέμησαν μαζί πολλά τερατώδη πλάσματα στο Δάσος των Κέδρων (σημερινός Λίβανος), ο Ενκιντού τελικά πέθανε, και ο Γιλγαμές βυθισμένος στη θλίψη, αναζήτησε και βρήκε τον Ουτναπιστίμ (τον Σουμέριο Νώε) και τη γυναίκα του, τους μόνους ανθρώπους που είχαν γλυτώσει από το Μεγάλο Κατακλυσμό και τους είχε δοθεί η αθανασία από τους θεούς, προκειμένου να τον βοηθήσουν να αποφύγει το τέλος του Ενκιντού.

Ο Ουτναπιστίμ, αφού του διηγήθηκε την ιστορία του κατακλυσμού, διστακτικά του έδωσε μια ευκαιρία για να αποκτήσει την αθανασία: του είπε ότι αν κατάφερνε να μείνει ξύπνιος έξι ημέρες κι επτά νύχτες θα κέρδιζε την αθανασία. Ο Γιλγαμές όμως αποκοιμήθηκε, οπότε απέτυχε.

Εικονογράφηση του θρήνου του Γιλγαμές για τον πεθαμένο Ενκιντού (δεξιά).

Εν συνεχεία, ο Ουτναπιστίμ του είπε ότι υπήρχε ένα φυτό που μπορούσε να του χαρίσει την αιώνια νεότητα, αλλά έπρεπε να το αναζητήσει στα βάθη της θάλασσας και να το φάει. Ο Γιλγαμές βρήκε το φυτό, αλλά δεν το έφαγε, γιατί ήθελε να το μοιραστεί με τους γέροντες της πόλης Ουρούκ.

Ένα φίδι όμως του έκλεψε το φυτό, κι έτσι ο Γιλγαμές επέστρεψε στην Ουρούκ άπραγος, έχοντας αποτύχει διπλά. Στην είσοδο της πόλης -που σημειωτέον εκείνη την εποχή ήταν η μεγαλύτερη μεγάπολη του κόσμου με 80.000 κατοίκους- παρατήρησε τα τεράστια και περίτεχνα τείχη της, που στην ανοικοδόμησή τους είχε συμβάλλει και ο ίδιος, και τότε συνειδητοποίησε την αξία των πολιτιστικών επιτευγμάτων του ανθρώπου.

Τελικά, ο Γιλγαμές συμφιλιώθηκε με την ιδέα του θανάτου και αντιλήφθηκε ότι οι άνθρωποι αποκτούν την αθανασία μέσω του πολιτισμού, δηλαδή με τα πνευματικά τους δημιουργήματα που χαράσσονται με θετικό τρόπο στις μνήμες των συνανθρώπων τους και η θύμησή τους μεταδίδεται στις επόμενες γενιές.

Οι χρυσοφάγοι της εποχής μας

Ανατρέχοντας στην ιστορία του διανθρωπισμού θα διαπιστώσουμε ότι από τον 20ό αιώνα μ.Χ. μέχρι τις μέρες μας, στα χνάρια του Γιλγαμές και των Κινέζων αυτοκρατόρων βάδισε πρώτος ο Ρώσος φιλόσοφος Νικολάι Φιοντόροβιτς Φιοντόροφ (Νikolai Fyodorovich Fyodorov), ο προφήτης του σύγχρονου διανθρωπισμού, εμπνευστής του κινήματος του κοσμισμού, το οποίο μεταξύ άλλων πρέσβευε την αθανασία μέσω τεχνολογικών μεθόδων.

Εν συνεχεία, θα ανακαλύψουμε ότι οι οπαδοί της αθανασίας έχουν ακόμα και δική τους εκκλησία, την Εκκλησία της Αιώνιας Ζωής της οποίας οι «θείες» λειτουργίες και οι προσευχές είναι υπέρ της αθανασίας μέσω …κρυογονικής, ενώ τα κηρύγματά της μιλούν για τις τελευταίες ανακαλύψεις στον τομέα της …γηριατρικής.

Στην εποχή μας λοιπόν η αρχαία αλχημεία έχει μεταστοιχειωθεί στη κρυογονική και σε άλλες βιοτεχνολογίες που με τη βοήθεια της πληροφορικής υποτίθεται ότι θα επιτρέψουν να μεταφορτωθεί η συνείδηση των ανθρώπων σε ηλεκτρονικό υπολογιστή και εν συνεχεία να μετεγγραφεί, στο σκληρό δίσκο ανθρωπόμορφων μηχανών οι οποίες θα αυτο-επισκευάζονται και θα αυτο-αναπαράγονται (artilects – singularities).

Ενδεικτικά, οι εμβληματικότεροι εκπρόσωποι αυτής της επιδίωξης είναι οι εξής:

• H εταιρεία κρυογονικής Calico στην οποία η Google έχει επενδύσει δισεκατομμύρια δολάρια, με στόχο τη μακροζωία και την αθανασία,


• Ο Ρέι Κουρτσβάιλ (Ray Kurtzweil), γκουρού του φουτουρισμού και της αθανασίας, διευθυντής μηχανικής της Google και συνιδρυτής του Πανεπιστημίου της Ιδιομορφίας ή Μοναδικότητας (Singularity University),

• Ο ελληνικής καταγωγής Πίτερ Διαμάντης (Peter Diamantis), ο έτερος συνιδρυτής του Πανεπιστημίου της Μοναδικότητας (που άνοιξε παράρτημα και στην Ελλάδα, αλλά απ’ ό,τι φαίνεται τα σχέδιά του …εξαϋλώθηκαν), πρόεδρος της εταιρείας μακροζωίας Human Longevity Inc, που υπόσχεται κι αυτός επιμήκυνση της διάρκειας της ζωής,


• O Έλον Μασκ (Elon Musk), ιδρυτής, μεταξύ άλλων, της εταιρείας αυτοκινήτων χωρίς οδηγό Tesla, της διαστημικής εταιρείας Space X που θέλει να στείλει διαστημόπλοια στον Άρη για να δημιουργήσει κάποτε επανδρωμένη βάση, και της Neuralink, της εταιρείας που θέλει να εμφυτεύσει μικροτσίπ στον εγκέφαλο των ανθρώπων, κάνοντάς τους σάιμποργκ, επενδύει κι αυτός στην αθανασία,


• Ο δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Πίτερ Θιλ (Peter Thiel), συνιδρυτής της πασίγνωστης διαδικτυακής πλατφόρμας πληρωμών PayPal και πρόεδρος της εταιρείας ανάλυσης μεγαδεδομένων Palantir, ο οποίος χρηματοδοτεί μετανθρωπιστικές δράσεις, και που έχει εκφραστεί θετικά για τη παραβίωση, μια αποτρόπαια τεχνική επέκτασης της διάρκειας της ζωής.


• Ο νεαρός δισεκατομμυριούχος επιχειρηματίας της Σίλικον Βάλεϊ στον τομέα της τεχνολογίας Σαμ Άλτμαν (Sam Altman), συνιδρυτής της εταιρείας τεχνητής νοημοσύνης Open AI (Artificial Intelligence), και υποψήφιος για την ηλεκτρονική διαχείριση του Παγκόσμιου Βασικού Εισοδήματος, που έχει γραφτεί σε λίστα αναμονής για να μεταφορτώσει τη συνείδησή του σε ηλεκτρονικό υπολογιστή, ώστε να ζήσει αιώνια, 


• Η οργάνωση Humanity+, πρώην Παγκόσμια Διανθρωπιστική Ένωση (World Transhumanist Association), η μεγαλύτερη διανθρωπιστική ένωση παγκοσμίως,


• Ο Ρώσος μεγιστάνας Ντμίτρι Ιτσκώφ (Dmitri Itskof), εμπνευστής του σχεδίου 2045 Initiative για τη μεταφόρτωση συνείδησης σε ηλεκτρονικό υπολογιστή,


• όλοι οι διεθνείς τραπεζίτες και σπεκουλαδόροι τύπου Τζορτζ Σόρος και πολλοί άλλοι που έχουν κατά καιρούς αναφερθεί από το παρόν ιστολόγιο και είναι αδύνατον να τους απαριθμήσουμε όλους σ’ αυτό το άρθρο.

Μελετώντας λοιπόν πιο προσεκτικά τους σύγχρονους φαγκσί, κατ’ αρχήν διαπιστώνουμε ότι είναι ηγέτες τεχνολογικών κολοσσών της Καλιφόρνιας που όπως άλλοτε οι Μπολσεβίκοι και τα μέλη της Σχολής της Φρανκφούρτης, χρηματοδοτούνται από την εβραιο-ατλαντική τραπεζική ολιγαρχία.

Από την εποχή του Γιλγαμές που αναζητούσε το ελιξίριο της αθανασίας και των Κινέζων αυτοκρατόρων που κατάπιναν χάπια κινναβάρεως για να γίνουν αθάνατοι, μέχρι τον διευθυντή μηχανικής της Google Ρέι Κουρτσβάιλ που καταπίνει περίπου 150 διαφορετικά δυναμωτικά χάπια και βιταμίνες την ημέρα, δαπανώντας χιλιάδες δολάρια ετησίως ώσπου να βρεθεί τρόπος να γίνει αθάνατος, ο τρόμος μπροστά στον θάνατο όχι μόνο δεν αμβλύνθηκε, αλλά αντιθέτως αυξήθηκε, αγγίζοντας ένα ιδιαίτερα χαμηλό σημείο ενσυναίσθησης, ίσως πριν από μια μεγάλη καταστροφή ή ένα μεγάλο ανοδικό συνειδησιακό άλμα.

Αν λοιπόν οι φανγκσί αλχημιστές παρακινούσαν κάποτε τους Κινέζους αυτοκράτορες και αξιωματούχους στην κατάκτηση της αθανασίας, στην εποχή μας αυτό το ρόλο παίζουν οι made in USA ηγέτες των κολοσσών GAFA (Google, Apple, Facebook, Amazon), αλλά και άλλων εταιρειών κρυογονικής και βιοτεχνολογίας, που όπως οι ταοϊστές τσαρλατάνοι αλχημιστές, υπόσχονται αντίστοιχα την κατάκτηση της αθανασίας στους πλούσιους της εποχής μας.

Οι σημερινοί φανγκσί όχι μόνο πειραματίζονται με αντίστοιχες τεχνικές πάνω στους πλούσιους της εποχής μας, αλλά οι πιο ξιπασμένοι απ’ αυτούς τρώνε και φαγητά από χρυσό που κοστίζουν περιουσίες.

Δεν πρόκειται για μυθεύματα, αλλά για τεκμηριωμένη πραγματικότητα.

Ορισμένα ακριβά εστιατόρια στη Γουώλ Στριτ που απευθύνονται σε στελέχη τραπεζών, σερβίρουν πίτσα με ρινίσματα χρυσού αξίας 2000 δολαρίων, γαρνιρισμένη με χαβιάρι (πάνω φωτογραφία), φτερούγες από κοτόπουλο πασπαλισμένες με σκόνη χρυσού αξίας 1000 δολαρίων η μερίδα (μεσαία φωτογραφία), και κουλούρια με κρέμα τυριού, με μαύρη τρούφα και τεμάχια χρυσού, προς 1000 δολάρια το ένα (κάτω φωτογραφία).

Ο τρόμος εμπρός στο γήρας και στον θάνατο, και η αλαζονεία ορισμένων ολιγαρχών, τους ωθεί στους πιο άνομους τρόπους αναζήτησης της αθανασίας, όπου κάθε μέθοδος είναι θεμιτή, όσο δολοφονική και αν είναι για τις κοινωνίες.

Γι’ αυτό ακριβώς είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε ότι οι σημερινές παγκόσμιες ελίτ, και ιδιαίτερα οι ευρωατλαντικές που ελέγχουν τη χώρα μας, δεν αναζητούν την αθανασία μόνο μέσω μεθόδων βιοτεχνολογίας μέσα στο κόσμο μας, αλλά και έξω απ’ αυτόν.

Η αθανασία και η μαύρη τρύπα της παγκόσμιας οικονομίας

Αλήθεια, έχουμε αναρωτηθεί πού καταλήγουν τα τρισεκατομμύρια δολάρια που λείπουν από τη παγκόσμια οικονομία και τα οποία υφαρπάζουν οι σύγχρονοι έμποροι της αθανασίας μέσω ευνοϊκών κρατικών χρηματοδοτήσεων των εταιρειών τους, φοροδιαφυγής, τοξικών τραπεζικών παραγώγων, στοιχημάτων και επαχθούς δανεισμού κρατών, γονατίζοντας χώρες ολόκληρες;

Έχουμε αναρωτηθεί που καταλήγουν τα τρισεκατομμύρια δολάρια από το δουλεμπόριο λαθρομεταναστών, το λαθρεμπόριο ναρκωτικών, λευκής σαρκός, ανθρωπίνων οργάνων, πυρηνικών όπλων και αποβλήτων που διεξάγεται από επίσημους διεθνείς οργανισμούς, κρατικές υπηρεσίες πληροφοριών και πολιτικούς παγκοσμίου φήμης, κάτω από μια παγκόσμια ομερτά;

Μόνο σε επαύλεις ή πύργους με διακόσια δωμάτια και σε πολυτελή διαμερίσματα σε πολλές πρωτεύουσες του κόσμου; Σε ιδιωτικά νησιά, υποβρύχια και αεροπλάνα; Σε συλλογές από δεκάδες λιμουζίνες, και θαλαμηγούς με τουαλέτες από ατόφιο χρυσάφι; Σε πανάκριβα κοσμήματα, πίνακες διασήμων ζωγράφων, σπάνιες αντίκες και αντικείμενα αρχαιοκαπηλείας; Στη κατασκευή μπούνκερ (υπόγειων καταφυγίων πυρηνικού και βιολογικού πολέμου) σε απομακρυσμένα μέρη του κόσμου; Σε πανάκριβες πλαστικές εγχειρήσεις, κούρες αναζωογόνησης και σε φαγητά με χρυσό;

Που καταλήγει επί τέλους τόσο πολύ χρήμα; Όλα τα ανωτέρω δεν αρκούν για να το απορροφήσουν.

Μα στην υλοποίηση πολυδάπανων σχεδίων κατάκτησης της αθανασίας μέσω μετατροπής της ανθρώπινης φυσιολογίας σε κάτι μη ανθρώπινο, και μετάβασης σε άλλες χωροχρονικές συντεταγμένες μέσω πειραμάτων σωματιδιακής φυσικής. Μάλιστα, σωματιδιακής φυσικής.

Από τα σχέδια αυτά, κάποια δημοσιοποιούνται ενώ άλλα παραμένουν κρυφά για το ευρύ κοινό. Μερικά από αυτά που έχουν μεν δημοσιοποιηθεί, αλλά διαφεύγουν της ευρύτερης προσοχής, είναι τα εξής:

• Πειράματα δημιουργίας μικροσκοπικών συμπάντων-βρεφών από ένα και μόνο άτομο, όπως ήταν αρχικά και το δικό μας εντός μεγάλων συγκρουστών σωματιδίων, όπως ο Μεγάλος Συγκρουστής Αδρονίων (LHC) του Eυρωπαϊκού Κέντρου Πυρηνικών Ερευνών (CERN) της Ελβετίας, κάτι για το οποίο θα πληρώσουν αδρά όλοι οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι, αλλά και οι φορολογούμενοι άλλων χωρών, εκτός Ευρωπαϊκής Ένωσης. 



Επ’ αυτού και άλλες μεγάλες δυνάμεις πλέον, όπως η Κίνα, ετοιμάζουν το δικό τους γιγάντιο επιταχυντή που μπροστά του ο LHC θα ωχριά. Και αυτός επίσης θα απαιτήσει αστρονομικά ποσά που θα λείψουν από την πραγματική κινεζική οικονομία. 


• Πειράματα δημιουργίας χωροχρονικών γεφυρών Αϊνστάιν – Ρόζεν (ή αλλιώς σκουληκότρυπων), ³ που θεωρείται ότι συνδέουν το σύμπαν μας με ένα άλλο. 



Τα τρία παραπάνω πειράματα έχουν στόχο την επιβεβαίωση της πιο προωθημένης θεωρίας χορδών, της Θεωρίας Μ, που εξηγεί τη προέλευση της σκοτεινής ενέργειας και ύλης, και που αν στεφθούν με επιτυχία αποτελούν σοβαρές ενδείξεις για την ύπαρξη παράλληλων συμπάντων.


• Σε χρηματοδοτήσεις προγραμμάτων δημιουργίας συνθετικής ζωής που δεν είναι βασισμένη στον άνθρακα.

• Τέλος, σε πειράματα κατασκευής μηχανισμών στρέβλωσης του χώρου με βάση τη Θεωρία του φυσικού Αλκουμπιέρε, ώστε να επιτευχθούν διαστρικά ταξίδια με ταχύτητες μεγαλύτερες του φωτός.

Ή εμείς ή αυτοί

Οι κοινωνίες βυθίζονται στη πολιτική διαφθορά, στη φτώχεια, στο χάος, και στην απόγνωση −που πολλαπλασιάστηκε λόγω κορωνοϊού− διότι οι νάρκισσοι, αλαζόνες και φαύλοι διεθνείς τραπεζίτες, μαζί με τους φανγκσί ηγέτες των τεχνολογικών κολοσσών και τους διεφθαρμένους πολιτικούς ρίχνουν το παγκόσμιο χρήμα σε σχέδια που είναι παντελώς άχρηστα στις εξαθλιωμένες μάζες.

Οι λαοί δεν έχουν ανάγκη από άρπαγες που τους κουνούν διαρκώς το δάχτυλο απειλώντας τους, που ληστεύουν τους κόπους ολόκληρης της ζωής τους και το μέλλον των παιδιών τους στο όνομα μιας αιώνιας λιτότητας.

Για να αποδεσμευτούν όμως οι λαοί από τους άρπαγες χρυσοφάγους που θέλουν να γίνουν αθάνατοι, απαιτείται επειγόντως να απεμπολήσουν το μέχρι τώρα ανεύθυνο τρόπο ζωής τους και να αναλάβουν όσο περισσότερες ευθύνες του εαυτού τους μπορούν, ώστε να γίνουν επιτέλους πολίτες μιας άμεσης συμμετοχικής δημοκρατίας.

Οι ματαιόδοξοι και επικίνδυνοι ηγέτες των ευρωατλαντικών ελίτ δεν θέλουν όμως σε καμμία περίπτωση να συμβεί κάτι τέτοιο. Είτε γιατί λαμβάνουν οι ίδιοι συστηματικά ουσίες αντίστοιχες με το κιννάβαρι και έχουν καταστεί παράφρονες, είτε γιατί αφιονίζονται από την ιδέα της κατάκτησης της δικής τους αθανασίας, θα στρέφονται όλο και περισσότερο κατά των λαών, και ιδιαιτέρως των ευρωπαϊκών, μέχρι να τους αφανίσουν.

Επομένως, μην περιμένουμε να βελτιωθεί ποτέ και η δική μας κατάσταση στην Ελλάδα, αν αφήσουμε τις χρυσοφάγες ατλαντικές ελίτ να δρουν ανεξέλεγκτα.

Ας πολεμήσουμε λοιπόν σε τοπικό επίπεδο, σήμερα κι όλας, με όποιο μέσο μπορούμε: τους απατεώνες και προδότες πολιτικούς, τον εποικισμό της πατρίδας μας από μουσουλμάνους λαθρομετανάστες, τα ξένα όρνεα που θέλουν τη διάλυσή της, τη κατάργηση της ορθοδοξίας και των εθνικών μας παραδόσεων, τη διαφθορά του κλήρου, την υφαρπαγή του δημοσίου χρήματος, τη παραλυσία του δημοσίου τομέα, και τη ληστεία της περιουσίας μας.

Ας πολεμήσουμε σθεναρά τα καταστροφικά προγράμματα του Υπουργείου Παιδείας που μετατρέπουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας σε αγράμματα, απάτριδα και ομοφυλόφιλα ζόμπι, με εξασφαλισμένη ανεργία που θα ζουν μέσα στη φτώχεια, ιδανική πέμπτη φάλαγγα των χρυσοφάγων μαζί τα αριστερά κόμματα και τους Αντίφα, εξαρτημένα από τα ψίχουλα του βασικού εγγυημένου εισοδήματος.

Ας αντιδράσουμε με κάθε πιθανό και απίθανο τρόπο, ώστε οι χρυσοφάγοι και τα σχέδιά τους να εξαφανιστούν για πάντα στον απόπατο της Ιστορίας μαζί με τις αυτοκρατορικές τους επιδιώξεις.

ΠΗΓΕΣ:

• Mircea Eliade, L’alchimie asiatique (l’alchimie chinoise et indienne) / Le mythe de l’alchimie, εκδ. L’Herne, συλλογή «Méandres», 1990.
• Fabrizio Pregadio, Great Clarity: Daoism and Alchemy in Early Medieval China. εκδ. Stanford University Press, 2006.
• Isabelle Robinet, Introduction à l’alchimie intérieure taoïste : de l’unité et de la multiplicité, εκδ. Cerf, συλλογή «Patrimoines: Taoïsme», 1995.
• Isabelle Robinet, The World Upside Down: Essays on Taoist Internal Alchemy. εκδ. Golden Elixir Press, 2011.
• Joseph Needham, Science and Civilisation in China, vol. V, parts 2-5. εκδ. Cambridge University Press, 1983.
• Michio Kaku, Παράλληλοι κόσμοι, εκδ. Τραυλός, 2005.

1. Αθάνατοι: ως Αθάνατοι ορίζονται στην Κίνα κάποια φανταστικά όντα με υπερφυσικές δυνάμεις όπως το να πετούν στον αέρα, των οποίων η κατάσταση ξεπερνά την αντίθεση μεταξύ ζωής και θανάτου. Ο μετασχηματισμός των θνητών, υποψηφίων για αθανασία, επιτυγχάνεται χάρη σε έναν συγκεκριμένο τρόπο ζωής και στον ασκητισμό, με τη βοήθεια της απορρόφησης ελιξιρίων ή βοτάνων μακροζωίας που βρίσκονται σε υποτιθέμενα μαγικά μέρη που ονομάζονται «Ουράνια Σπήλαια» και «Γη της Ευτυχίας», που είναι και οι κύριες κατοικίες αυτών των φανταστικών όντων.
2. Κινναβαρίτης ή κιννάβαρι (cinnabar): θειούχο ορυκτό του υδραργύρου, γνωστό ως θειούχος υδράργυρος, που φέρει χημικό τύπο HgS στον περιοδικό πίνακα στοιχείων και έχει χρώμα καστανέρυθρο. Η λέξη κιννάβαρι είναι πιθανόν περσικής προέλευσης και προέρχεται από τη λέξη zinjifrah (αίμα του δράκοντα) ενώ αναφέρεται για πρώτη φορά από τον αρχαίο Έλληνα φιλόσοφο Θεόφραστο, στο σύγγραμμά του «Περί Λίθων». Το κιννάβαρι από την προϊστορική εποχή χρησιμοποιείτο ως χρωστική ουσία σε βραχογραφίες σπηλαίων, εν συνεχεία σε τοιχογραφίες επαύλεων και ναών, στην αγγειοπλαστική, και στο μεσαίωνα στη ζωγραφική με το όνομα «βερμιγιόν της Κίνας». Το κιννάβαρι ή η σκόνη του είναι άκρως δηλητηριώδης αν καταποθεί ή αν εισπνευστεί.
3. Σκουληκότρυπα ή γέφυρα Einstein-Rosen: Ο έγκριτος καθηγητής αστροφυσικής Στράτος Θεοδοσίου, ορίζει τη σκουληκότρυπα ως εξής: μια τετραδιάστατη γέφυρα μέσω της οποίας η μάζα ταξιδεύει και καταλήγει σ’ ένα καινούργιο, αλλά ξεχωριστό Σύμπαν που -σύμφωνα με κάποιες θεωρητικές απόψεις- συνυπάρχει με το δικό μας χωρίς όμως να γίνεται αντιληπτό από εμάς. Ένα ταξίδι χωρίς γυρισμό. Γι’ αυτό οι αστροφυσικοί έδωσαν στη γέφυρα E-R το όνομα σκουληκότρυπα, λόγω της ιστορίας που χρησιμοποιούσαν οι Άραβες μυστικιστές προκειμένου να περιγράψουν το μυστήριο του χρόνου. Οι Άραβες ανέφεραν: Το σκουλήκι τρυπώνει και τρώγοντας το μήλο, παχαίνει μέχρι να βγει από την άλλη πλευρά και έτσι δεν χωράει να ξαναγυρίσει πίσω από τον ίδιο δρόμο μέσα στη σκουληκότρυπα.