Τι δουλειά μπορεί να έχει ο πρώην πρέσβης των ΗΠΑ (παρών κατά τα γεγονότα στην Ουκρανία, και δεξί χέρι της Βικτόρια Νούλαντ), Τζέφρι Πάιατ στα… Τρίκαλα στις 20 Μαρτίου 2017, συνοδευόμενος και από την Γενική Πρόξενο των ΗΠΑ στη Θεσσαλονίκη Ρεμπέκα Φογκ; Μα ποια άλλη; Να μοιράσει «καθρεφτάκια» (βεβαιώσεις συμμετοχής) σε 42 συμμετέχουσες μαθήτριες του Δήμου Τρικκαίων στο πρόγραμμα CodeGirls που έχει στόχο να εντοπίσει τα πιο λαμπρά γυναικεία μυαλά στον τομέα του προγραμματισμού και των τεχνολογιών ανάπτυξης.
Προ των πυλών το downloading ανθρώπινης συνείδησης σε μηχανές
ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ BLUE BRAIN
Ενόσω εμείς στην Ελλάδα, ασχολούμεθα καθημερινώς με τους «κόφτες», την αφόρητη ακρίβεια, την ανεργία, την ανεξέλεγκτη και παράνομη μετανάστευση, την εκτροπή του Συντάγματος, αγωνιούμε για τον επιούσιο άρτο και την εδαφική ακεραιότητα της πατρίδας μας, κάποιοι επιστήμονες δουλεύουν σκληρά προκειμένου να καταφέρουν να προσομοιώσουν τον ανθρώπινο εγκέφαλο ―και κατά συνέπειαν την ανθρώπινη συνείδηση― με απώτερο στόχο το «κατέβασμά» της (downloading) σε μηχανικά μέσα (υπολογιστές).
Η κατάκτηση της οντολογικής γνώσης ως νόημα της ζωής
ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ ΕΝΑΝΤΙΟΝ ΚΑΤΑΝΑΛΩΤΙΣΜΟΥ
Από την εποχή που ο Homo Sapiens απέκτησε αυτοσυνείδηση τον απασχολούσε το ζήτημα του νοήματος της ζωής. Όλα τα θρησκευτικά και φιλοσοφικά συστήματα πρότειναν κατά καιρούς διάφορες εξηγήσεις, όπως ότι το νόημα της ζωής είναι η λατρεία του θεού ή των θεών, η εγκατάλειψη του εαυτού, η αγάπη προς τους άλλους, ακόμα και η θυσία της ίδιας της ζωής και οι αλλεπάλληλες μετενσαρκώσεις που θα οδηγήσουν στην ευτυχία πέραν τούτου του κόσμου. Άλλοι πάλι πιστεύουν πως το νόημα της ζωής βρίσκεται αποκλειστικά στη βελτίωση της κοινωνίας, των συνθηκών διαβίωσης των ανθρώπων και στην απόλαυση της ζωής ως αντίβαρο στον τρόμο του θανάτου, ενώ άλλοι δεν αναγνωρίζουν καν ότι η ζωή έχει κάποιο νόημα και αρνούνται οποιαδήποτε προσπάθεια ανακάλυψής του. Μήπως όμως διαπιστώνουμε ότι μέσα σε όλα αυτά λείπει η κατάκτηση της οντολογικής γνώσης ως νοήματος της ζωής; Τι εννοούμε οντολογική γνώση και πώς μπορεί να επιτευχθεί στην Ελλάδα του 21ου αιώνα;
Μαθουσάλες 1000 ετών εναντίον πρεκαριάτου
ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ ΠΙΕΖΟΥΝ ΩΣΤΕ ΤΟ ΓΗΡΑΣ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΘΕΙ ΩΣ ΑΣΘΕΝΕΙΑ
Επιστημονικές ομάδες της Δύσης μέσω ερευνών, δημοσιευμάτων, τηλεοπτικών εκπομπών, διαλέξεων και φυσικά χάρις στα χρηματοπιστωτικά τραστ που τις χρηματοδοτούν αδρά, επενδύοντας το άνομο και λιμνάζον κεφάλαιό τους, αγωνίζονται να χαρίσουν στις ελίτ, Μαθουσάλες που θα ζουν μέχρι και 1000 χρόνια!
Η κουλτούρα του θορύβου, δεκανίκι της παγκοσμιοποίησης
OI ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΙΑ ΣΥΝΑΙΣΘΗΣΗ ΟΤΙ Ο ΘΟΡΥΒΟΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΚΑΤΑΣΤΡΕΠΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ
Από τα μέσα της δεκαετίας του ’70 παρατηρήθηκε στη χώρα μας η σταδιακή μετάλλαξή της σε τόπο ηχορυπαρό. Ξένοι φίλοι, που επισκέπτονται την Ελλάδα ήδη από εκείνη την εποχή, θυμούνται με νοσταλγία τον καφέ που έπιναν στα καφενεία όπου ακούγονταν μόνο ο ήχος από το τάβλι και οι ανθρώπινες συζητήσεις και τις ταβέρνες στις οποίες η ένταση της μουσικής ήταν σε ανεκτά επίπεδα.
Δοκός
ΤΟ ΑΡΧΑΙΟΤΕΡΟ ΝΑΥΑΓΙΟ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΚΑΙ Η ΧΑΜΕΝΗ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΚΑΣΤΡΟΠΟΛΙΤΕΙΑ
Απ’ όλα τα μέρη του Σαρωνικού η νήσος Δοκός (η μόνη με αρσενικό όνομα), που στην αρχαιότητα ονομαζόταν Απεροπία, λόγω της άπειρης θέας που προσφέρει από τα πιο ψηλά της σημεία ―και η οποία χάρισε το όνομά της στο παρόν ιστολόγιο― είναι η περισσότερο άγνωστη στο ελληνικό ευρύ κοινό. Από μια άποψη καλύτερα, γιατί είναι ήδη (δυστυχώς) γνωστή από τους ξένους ιστιοπλόους και τις εταιρείες ενοικιάσεως σκαφών.
Ύδρα
Η ΞΕΧΑΣΜΕΝΗ ΕΠΟΠΟΙΪΑ ΤΩΝ "ΜΗΧΑΝΙΚΩΝ"
Το παγκοσμίως γνωστό αυτό νησί, ιδιαίτερα μετά τις περιβόητες ταινίες ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ, (1956) στην οποία πρωταγωνίστησε η Σοφία Λόρεν, και ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ, όπου πρωταγωνιστούσαν η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν, για αιώνες δεν διαδραμάτισε κανέναν ιδιαίτερο ρόλο, και υπήρξε άσημη αποικία Δρυόπων – Δολόπων βοσκών από την Πίνδο, που μετατράπηκαν αργότερα σε αγρότες και ψαράδες.
Σπέτσες
Η ΟΜΑΔΙΚΗ ΕΞΟΛΟΘΡΕΥΣΗ ΤΩΝ ΣΤΟΛΙΔΙΩΝ ΤΟΥ ΑΙΓΑΙΟΥ
Το σημερινό όνομα των Σπετσών, το έδωσαν οι Ενετοί που τις κατέλαβαν τον 13ο αι. και το βάφτισαν Ίζολα ντι Σπέτσια, που σημαίνει Αρωματοφόρος Νήσος, γιατί έλεγαν πως ευωδίαζε, ενώ κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν και εκείνη Πιτυούσσα, όπως και το Αγκίστρι, που ονομαζόταν Πιτυόνησος. Και οι Σπέτσες κατοικούνταν από τα πανάρχαια χρόνια, όπως όμως και η Ύδρα, δεν είχαν παίξει κάποιο σημαίνοντα ρόλο πριν από την Επανάσταση του 1821. Το νησί δέχτηκε κύματα Αρβανιτών χριστιανών προσφύγων, μετά την καταδίωξή τους από τους Τούρκους, οι οποίοι αφομοιώθηκαν από τον ντόπιο πληθυσμό και ανέπτυξαν αργότερα σημαντική ναυτική δύναμη, λόγω του διαμετακομιστικού εμπορίου που διεξήγαγαν επωφελούμενοι από τους Ρωσοτουρκικούς και Αγγλογαλλικούς πολέμους.
Αγκίστρι
Η ΚΑΡΑΪΒΙΚΗ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ ΚΑΙ ΟΙ ΔΑΙΜΟΝΕΣ ΤΗΣ ΘΑΛΑΣΣΑΣ
Το νησάκι Αγκίστρι, η αρχαία Πιτυόνησος (=νησί των πεύκων) και μετέπειτα Κεκρυφάλεια που σημαίνει «κρυμμένη-στολισμένη κεφαλή» ή «κάλυμμα κεφαλιού», διαθέτει και αυτό, όπως και η Σαλαμίνα ένα τεράστιο πευκοδάσος. Εκτός από την τουριστική εξέλιξη που συνέβη στο νησί τα τελευταία επάρατα 30 χρόνια, με την ανέγερση κι άλλων «μεζονετών» οι οποίες πάνε πακέτο με αποθήκη και πάρκινγκ (!), ευτυχώς που ακόμα θυμίζει τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων.
Αίγινα
ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΛΙΜΑΝΙΑ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΩΤΟ ΕΥΡΩΠΑΪΚΟ ΝΟΜΙΣΜΑ
Οι περισσότεροι από εσάς, γνωρίζετε την Αίγινα των φυστικιών, της Σουβάλας, της Πέρδικας, και του ονομαστού ναού της Αφαίας. Το γραφικό λιμάνι της Αίγινας, αποτελεί και αυτό, εδώ και πολλά χρόνια πόλο έλξης σκαφών. Εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι πως τα αρχαία λιμάνια της Αίγινας ήταν μια θανατηφόρα παγίδα για τους εχθρικούς στόλους που ήθελαν να κυριεύσουν το νησί.