© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Στο 3ο και τελευταίο μέρος αυτής της μεγάλης έρευνας θα δείξουμε τη σχέση των Ναϊτών Ιπποτών με τον Τεκτονισμό, την αλήθεια για τον Καρλ Μαρξ και την αποσιώπηση των Ρότσιλντ από το έργο του, τη Διεθνή των Εργατών, την καταγωγή και τη σχέση των Μπολσεβίκων ηγετών με εβραϊκές σέχτες και τη Μασονία, πώς και γιατί δημιουργήθηκε η Κεντρική Τράπεζα των ΗΠΑ, τον ρόλο της Στρογγυλής Τραπέζης, του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και των αφορολόγητων ιδρυμάτων των ΗΠΑ, και πώς θα ανατραπούν τελικά τα σχέδια των μυστικών εταιρειών για τη καταστροφή του πολιτισμού και της ανθρωπότητας.
Ο μύθος του Χιράμ Αμπίφ
Πριν προχωρήσουμε την έρευνά μας πάνω στις μυστικές εταιρείες, οφείλουμε να γνωρίζουμε τον μύθο του Χιράμ Αμπίφ, που παίζει σημαντικό ρόλο στις τεκτονικές τελετουργίες.
Αν και στην Παλαιά Διαθήκη μνημονεύονται διαφορετικά πρόσωπα με το όνομα Χιράμ, οι Μασόνοι λέγουν ότι ο Χιράμ Αμπίφ, ή Γιος της Χήρας των τελετουργιών τους (δηλαδή της θεάς Ίσιδας/Αστάρτης που στα μυστήριά της ήταν μυημένος ο Χιράμ), ήταν ο Τύριος αρχιτέκτονας του ναού του Σολομώντα, και τον θεωρούν τον μεγαλύτερο διδάσκαλο Μασόνο όλων των εποχών.
Συνοπτικά, ο Αμπίφ που τον συναντάμε και με το όνομα Αδωνιράμ, δολοφονήθηκε από τρεις δόκιμους τέκτονες όταν προσπάθησαν να τον εξαναγκάσουν να αποκαλύψει την τοποθεσία που βρισκόταν ο ιερός θησαυρός του προφήτη Ενώχ, που είχε αποκαλυφθεί τυχαία κατά τη διάρκεια εργασιών που γίνονταν στο ναό.
Ο θησαυρός αποτελείτο από χρυσά και ορειχάλκινα πιάτα με αιγυπτιακά ιερογλυφικά που περιέγραφαν την αληθινή ιστορία του κόσμου και τα αρχαία μυστήρια που διαφύλαξε ο Ενώχ, που ορισμένα απ’ αυτά αναφέρονται στο απόκρυφο «Ευαγγέλιο» του Ενώχ.
Ο Ενώχ έθαψε τη μυστική αναφορά λίγο πριν από τον Μεγάλο Κατακλυσμό που μνημονεύει η Βίβλος προκειμένου να τη διαφυλάξει, προφητεύοντας ότι κάποτε ένας απόγονος Ισραηλιτών θα ανακάλυπτε τη μεγάλη και «ιερή» κληρονομιά του.
Εικονογράφηση της τελετής μύησης του 3ου βαθμού που αναπαριστά τον φόνο του Χιράμ Αμπίφ, από βιβλίο του 1733.
Από δω και πέρα οι Ναΐτες Ιππότες συνδέονται με τον Ενώχ και τον Χιράμ ως εξής: Σύμφωνα με το βιβλίο του ιστορικού Tim Wallace-Murphy με τίτλο The Knights of the Holy Grail: The Secret History of the Knights Templar, του 2012, οι ηγέτες των Ναϊτών Ιπποτών κατάγονταν από τη βασιλική γενιά του Δαβίδ.
Μετά την καταστροφή της Ιερουσαλήμ από τον Ρωμαίο αυτοκράτορα Τίτο το 70 μ.Χ., οι ευγενείς εβραίοι πρόγονοί τους διέφυγαν στην Ευρώπη. Εν συνεχεία, μέσω γάμων, αναμείχθηκαν με τις ευρωπαϊκές βασιλικές οικογένειες.
Σύμφωνα μ’ αυτήν την εκδοχή, οι ιουδαϊκής ρίζας Ναΐτες, επέστρεψαν στην Ιερουσαλήμ, όχι για να την απελευθερώσουν από τους μουσουλμάνους, αλλά για να ανακτήσουν τον θησαυρό του πανάρχαιου προγόνου τους Ενώχ, που πίστευαν ότι τους ανήκε. Στον θησαυρό θεωρείται ότι περιεχόταν και η Κιβωτός της Διαθήκης.
Αφού έσκαψαν επί 9 χρόνια στην τοποθεσία του Ναού του Σολομώντα, βρήκαν τον θησαυρό, και μετά από πολλές περιπέτειες κατέληξαν να τον κρύψουν στο παρεκκλήσι του Rosslyn της Σκωτίας, κοντά στο σημείο που αργότερα ιδρύθηκε η μητρική Στοά των Ελευθεροτεκτόνων της Ευρώπης.
Μια άλλη παραλλαγή είναι των ερευνητών Christopher Knight και Robert Lomas, και το βιβλίο τους The Hiram Key: Pharaohs, Freemasonry, and the Discovery of the Secret Scrolls of Jesus, του 1996, που ισχυρίζονται ότι οι ρίζες του Ελευθεροτεκτονισμού ανάγονται στην δολοφονία από τους Υκσώς το 1570 π.Χ. του φαραώ της αρχαίας Αιγύπτου Σεκένενρε, που ήταν μέγας μύστης.
Έτσι, μπορούμε να πούμε ότι οι Ναΐτες Μάγιστροι που είχαν διαφυλάξει τις προηγμένες γνώσεις των αρχαίων Αιγυπτίων, των Πυθαγορίων και των Γνωστικών, τις έκρυψαν με ασφάλεια μέσα στον Ελευθεροτεκτονισμό που οι ίδιοι ίδρυσαν στη Σκωτία, 12ο μ.Χ. αιώνα και όχι τον 17ο που λέει η επίσημη εκδοχή.
O Kαρλ Μαρξ
Ο αγαπημένος των μυστικών εταιρειών είναι ο Καρλ Μαρξ, ο πατέρας του Κομμουνισμού και συγγραφέας του Κομμουνιστικού Μανιφέστου. Ίσως ποτέ δεν υπήρξε μια τόσο πεπλανημένη λαϊκή πεποίθηση γύρω από ένα πρόσωπο, όσο για τον Μαρξ.
Ωστόσο, υπάρχουν πλείστες αποδείξεις ότι ο Μαρξ ενδιαφερόταν πολύ λιγότερο για τα βάσανα των φτωχών ανθρώπων, απ’ όσο για όσα τον πρόσταζαν οι μυστικές εταιρείες.
Ο Μαρξ γεννήθηκε το 1818 στη Γερμανία από ευκατάστατους εβραίους γονείς. Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος, απόγονος οικογένειας ραββίνων. Για να κάνει τη ζωή των παιδιών του πιο εύκολη, όπως και τη δική του, είχε μεταστραφεί στον χριστιανισμό, όπως έκαναν πάρα πολλοί εβραίοι της εποχής του, και βάφτισε τον Καρλ χριστιανό σε ηλικία 7 ετών. Έτσι ο Καρλ ως παιδί είχε πειστεί ότι ήταν χριστιανός.
Όπως γράφει ο Αμερικανός καθηγητής νομικής και συγγραφέας Willard Cleon Skousen, στο βιβλίο του The Naked Communist (Ο απογυμνωμένος κομμουνιστής), του 1958: «Δεν θα μάθουμε ποτέ γιατί ο Μαρξ στράφηκε τόσο λυσσαλέα εναντίον του χριστιανισμού, ωστόσο είναι σαφές ότι μυήθηκε σε σατανιστικά τελετουργικά πριν από την ηλικία των 19 ετών. Έτσι, δεν έγινε άθεος, όπως πιστεύεται, αλλά σατανιστής».
Γιατί ο Μαρξ, εκτός από Μασόνος, ήταν και σατανιστής, κάτι υποτίθεται ασυμβίβαστο. Στις Βρυξέλλες, γνώρισε τον Σιωνιστή Moses Hess, επίσημα «φλογερό σοσιαλιστή» αλλά στην πραγματικότητα έναν καμπαλιστή ραββίνο, που τον μύησε σε προχωρημένο στάδιο του σατανισμού.
Tο ίδιο επιβεβαιώνει και ο καθηγητής πολιτικών επιστημών Paul Kengor στο βιβλίο του The Devil and Karl Marx: Communism’s Long March of Death, Deception, and Infiltration, του 2020. Δεν είναι τυχαίο ότι το 1837 ο Μαρξ έγραψε: «Η ψυχή μου, που ήταν κάποτε ανοιχτή στο Θεό, διαλέχτηκε για την κόλαση».
Αδιαμφισβήτητες αποδείξεις περί του Μαρξ μπορεί να αναζητήσει κάθε ενδιαφερόμενος και στο ελληνικό τεκτονικό περιοδικό «Πυθαγόρας», τεύχος 98, του 2008, όπου αναγράφονται τα εξής:
«Στην πρόσφατη επαναστατική ιστορία της Ευρώπης, πολλοί πρωτεργάτες ανατρεπτικῶν θεωριών, όπως ο Καρλ Μαρξ, αλλά και ο πατέρας του αναρχισμού Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν, καθώς και πολλοί ηγήτορες των μετέπειτα Ρωσικών Επαναστάσεων του 1905 και του 1917, μεταξύ των οποίων ο Νικολάϊ Ίλιτς Ουλιάνωφ (Βλαδίμηρος Λένιν) και ο Αλέξανδρος Κερένσκι, επέρασαν από τον Τεκτονισμό».
Ως νέος, ο Μαρξ έπινε, έμπλεκε σε καυγάδες και ξόδευε αφειδώς το πατρικό χαρτζιλίκι που δεν ήταν διόλου ευκαταφρόνητο. Το 1843 πήγε στο Παρίσι για να μελετήσει τον γαλλικό Κομμουνισμό, και εκεί συνάντησε τον νεαρό Έγκελς, άλλον ένα μαθητή του Hess, πλούσιο γιο ενός Γερμανού βιομηχάνου, με ριζοσπαστικές ιδέες. Και οι δύο ζούσαν με τα πατρικά εμβάσματα και στόχευαν στο πολιτικό όφελος της ανάδειξης των ιδεών τους.
Ωστόσο, στην εποχή τους δεν ήταν οι μόνοι που πρέσβευαν τον Κομμουνισμό για πολιτικό όφελος. Πολλοί φίλοι τους είχαν τις ίδιες απόψεις, όπως ο Μιχαήλ Μπακούνιν, που δήλωνε αναρχικός, και ο οποίος μέσα από τις δηλώσεις του παραδεχόταν την άμεση σχέση ανάμεσα στις σοσιαλιστικές επαναστάσεις και τον σατανισμό:
«Ο Διάβολος είναι η επανάσταση εναντίον της θεϊκής εξουσίας, όπου βλέπουμε το γόνιμο σπέρμα όλων των ανθρώπινων χειραφετήσεων: την επανάσταση. Ο Σατανάς είναι ο αιώνιος στοχαστής, ο πρώτος απελευθερωμένος διανοούμενος».
Ο Μπακούνιν αποκάλυψε ότι «Ο αληθινός στόχος των επαναστάσεων δεν είναι η απελευθέρωση του φτωχού από την εκμετάλλευση, αλλά να ξυπνήσουν τον Διάβολο στους ανθρώπους και να προκαλέσουν τα χαμηλότερα πάθη του. Η αποστολή μας είναι να καταστρέφουμε, και όχι να καλυτερεύουμε».
Ένας άλλος φίλος του Μαρξ, ο Πιέρ Ζοζέφ Προυντόν, ακολουθώντας τη φιλοσοφία του Φράνσις Μπέικον, έγραφε στο βιβλίο του Τι είναι η ιδιοκτησία; που εξεδόθη το 1840, ό,τι ακριβώς πρεσβεύουν και οι σημερινοί σατανιστές, δηλαδή η κλίκα του Φόρουμ του Νταβός: «Η ιδιοκτησία είναι κλοπή, η αυτοκτονία της κοινωνίας και η μητέρα της τυραννίας». Και φυσικά, πάντα εννοούν την ιδιοκτησία όλων των άλλων, πλην της δικής τους.
Βλακωδώς λοιπόν, σήμερα διαμαρτύρονται αρκετοί αδαείς και στη χώρα μας ότι αυτά που ξεστομίζει η ελληνική κυβέρνηση, το Φόρουμ και τα τσιράκια του, είναι πρωτοφανή πράγματα που αντιστρέφουν τη λογική.
Δείχνει μεγάλη άγνοια να αναρωτιώμαστε με ποιο δικαίωμα δείχνουν τόσο θράσος οι «Global», εκλεκτοί ηγέτες των δυτικών κυβερνήσεων κατασκευής Κλάους Σβαμπ, και εκφοβίζουν ότι μέχρι το 2030 δεν θα κατέχουμε τίποτε και ότι θα μας αρέσει:
Κατ’ ευθείαν από τους Ιλλουμινάτους, τους Κομμουνιστές και την άγρια επιθυμία τους για πλιάτσικο κάθε ξένης περιουσίας, κυρίως, χριστιανικής. Έχουμε επανειλημμένως καταδείξει ότι οι ρίζες αυτής της κοσμοθεώρησης είναι πολύ παλιές.
Η αποσιώπηση των Ρότσιλντ
Στο Κεφάλαιο όπου ο Μαρξ κατήγγειλε τα θεμέλια του καπιταλισμού, δεν αναφέρει καθόλου τους κυρίαρχους της εποχής του, τους Ρότσιλντ. Αυτή η παράλειψη είναι εντελώς ύποπτη, καθώς εκείνη η εποχή, από το 1820 και μετά, έμεινε γνωστή ως «Η εποχή των Ρότσιλντ».
Πώς και δεν άκουσε τίποτε γι’ αυτούς ο Μαρξ;
Ο Des Griffin, στο βιβλίο του Descent into Slavery, του 1961, επισημαίνει ότι το γεγονός ότι οι Ρότσιλντ δεν αναφέρθηκαν καθόλου από τον Μαρξ, δεν είναι καθόλου τυχαίο, αλλά καλλιεργήθηκε προσεκτικά από τον ίδιο.
Οι Ρότσιλντ ήλεγχαν, και εξακολουθούν να ελέγχουν, πολλούς βιομηχανικούς, εμπορικούς, τουριστικούς και μεταλλευτικούς οργανισμούς και εταιρείες, χωρίς όμως να φέρουν το όνομά τους. Το αν ήταν μυστικοί χρηματοδότες των Ιλλουμινάτων της Γαλλικής Επανάστασης και της Ιακωβινικής εισβολής στις ΗΠΑ, δεν αποδεικνύεται από κάποια έγγραφα, αλλά δια της λογικής, όταν συσχετίσουμε τα ιστορικά γεγονότα.
Σε κάθε περίπτωση όμως, η επιρροή των Ρότσιλντ στη βιομηχανική Αμερική του 19ου αιώνα, ήταν πασιφανής. Δουλεύοντας μέσα από τις φίρμες της Wall street, Kuhn, Loeb & Co. και J. P. Morgan, χρηματοδότησαν τον Τζων Ροκφέλερ για να δημιουργήσει την αυτοκρατορία πετρελαίου, τον Έντουαρντ Χάριμαν (σιδηρόδρομοι) και τον Άντριου Κάρνεγκι (αλουμίνιο).
Την εποχή που ο Μαρξ τελείωσε το Κεφάλαιο τα πλούτη του φανερού πλέον οίκου των Ρότσιλντ, ήταν τόσα πολλά ώστε υπολογίστηκε πως ήλεγχαν το 50% του παγκόσμιου πλούτου.
Πόσο είναι λογικό το γεγονός ότι ο Μαρξ, ένας άνδρας που κατήγγειλε τον καπιταλισμό, απέφυγε να αναφερθεί στους κυριώτερους πρωταιτίους του; Πώς μπορούμε να εξηγήσουμε την απίστευτη αυτή παράλειψη;
Μόνο αναγνωρίζοντας ότι ο Μαρξ δεν ήταν ειλικρινής όταν αποκήρυσσε το καπιταλιστικό σύστημα, διότι είχε άλλους σκοπούς στο μυαλό του. Ο Μπακούνιν, που είχε αντιληφθεί τον ρόλο του, έγραφε τα παρακάτω:
«Ο Μαρξ, εβραίος ο ίδιος, έχει γύρω του, στο Λονδίνο και τη Γαλλία, αλλά ειδικά στη Γερμανία, ένα πλήθος, ραδιούργων, κινητικών και κερδοσκόπων εβραίων: εμπορικούς ή τραπεζικούς πράκτορες, συγγραφείς, πολιτικούς, ανταποκριτές εφημερίδων όλων των αποχρώσεων, με το ένα πόδι στην τράπεζα, και το άλλο στο σοσιαλιστικό κίνημα, και με τα μέσα που έχουν στον γερμανικό ημερήσιο Τύπο −έχουν πάρει στην κατοχή τους όλες τις εφημερίδες− μπορείτε να φανταστείτε τι είδους αηδιαστική λογοτεχνία παράγουν.
Τώρα, ολόκληρος αυτός ο εβραϊκός εσμός, ο οποίος σχηματίζει μια ενιαία κερδοσκοπική αίρεση, έναν λαό αιμορούφουλων, ένα λαίμαργο παράσιτο, σφιχτά δεμένος όχι μόνο υπεράνω των εθνικών συνόρων, αλλά και όλων των πολιτικών απόψεων, σήμερα στέκεται ως επί το πλείστον στη διάθεση του Μαρξ και ταυτόχρονα, στη διάθεση των Ρότσιλντ.
Είμαι βέβαιος ότι, από την μία πλευρά, η οικογένεια Ρότσιλντ εκτιμά την αξία του Μαρξ, και από την άλλη πλευρά, ο Μαρξ αισθάνεται μία ενστικτώδη συμπάθεια και τρέφει έναν μεγάλο θαυμασμό για την οικογένεια Ρότσιλντ. Αυτό ίσως φαίνεται περίεργο. Τι κοινό θα μπορούσε να υπάρχει μεταξύ του κομμουνισμού και της υψηλής διαχείρισης χρημάτων;
Ο κομμουνισμός του Μαρξ ζητά έναν ισχυρό συγκεντρωτισμό στο κράτος και όπου συμβαίνει κάτι τέτοιο, πρέπει αναπόφευκτα να υπάρχει μία κεντρική, κρατική τράπεζα, και όταν αυτή υφίσταται, εκεί το παρασιτικό εβραϊκό έθνος, το οποίο κερδοσκοπεί πάνω στον μόχθο του λαού, θα βρίσκει πάντοτε τα μέσα να επικρατεί».
[Michael Bakunin, Personliche Beziehungen zu Marx. 1871, Gesammelte Werke (Προσωπικές σχέσεις με τον Μαρξ. Συλλετικά έργα. Τόμος 3), Βερολίνο, 1924. Μετάφραση της γράφουσας από τα αγγλικά].
Για να το πούμε λοιπόν πιο απλά, ο Κομμουνισμός ήταν ένα κατασκεύασμα των εβραίων μεγαλοτραπεζιτών, και ο Μαρξ, ως Μασόνος και σατανιστής τους εξυπηρέτησε αφάνταστα.
Η Διεθνής
Η 1η Διεθνής Ένωση Εργατών δημιουργήθηκε το 1864 στο Λονδίνο και στην πραγματικότητα ήταν ένα Μασονικό μείγμα από επίλεκτους σοσιαλιστές, κομμουνιστές, άθεους και σατανιστές, έτοιμους να φιλοσοφήσουν για την εργατική τάξη. Ωστόσο, ελάχιστοι απ’ αυτούς είχαν οποιαδήποτε πρακτική εμπειρία.
Η 1η Διεθνής δεν μπορεί να θεωρηθεί σαν κάτι διαφορετικό από μια μεταμφίεση, της «Πεφωτισμένης» Μασονίας. Η Διεθνής έβρισκε παντού υποστήριξη από τη Μασονία, και μέχρι σήμερα οι τεκτονικές στοές υποστηρίζουν θερμά τον Κομμουνισμό.
Η Διεθνής δεν ήταν λοιπόν παρά μια συνάθροιση των μυστικών εταιρειών της Ευρώπης και της Αμερικής, υπό τον μανδύα μιας εργατικής συνέλευσης, ένα διεθνές γραφείο καθοδήγησης της εργατικής τάξης, υποτίθεται για την προάσπιση των συμφερόντων της, κάτι που, αλλοίμονο, δεν εκπληρώθηκε ποτέ.
Χάρτης της Παγκόσμιας Επανάστασης. Μελετήστε τον προσεκτικά για να καταλάβετε τη «Μεγάλη Εικόνα». © www.aperopia.fr. Aπαγορεύεται η αναδημοσίευση χωρίς ενεργό σύνδεσμο στο aperopia.fr.
Όπως αναφέρει η Nesta Webster στο βιβλίο της World Revolution. The Plot against Civilisation, του 1921:
«Όλες οι συζητήσεις για την θέση των εργατών και τα πρακτικά προβλήματα της βιομηχανίας, παραγκωνίστηκαν, και η Διεθνής έγινε απλώς μια μηχανή που σκόπευε να πολεμήσει τον πολιτισμό. Με την άλωσή της από τις μυστικές εταιρείες και τις διδασκαλίες του Ιλλουμινισμού, όλος ο μηχανισμός της επανάστασης, πέρασε στους κόλπους της. Έτσι, όπως η Λέσχη των Ιακωβίνων εξετέλεσε φανερά το κρυμμένο σχέδιο των Ιλλουμινάτων, η Διεθνής καθοδηγούσε στα φανερά την Παγκόσμια Επανάσταση, έχοντας τα ίδια τρομερά μυστικά».
Η φιλοσοφία που απέρρευσε από τη Διεθνή, δεν ήταν παρά μια δικαίωση του Κακού. Όλα τα μέσα ήταν αποδεκτά, ηθικά ή ανήθικα, αρκεί να ήταν αποτελεσματικά. Το επικρατέστερο σύνθημα ήταν το πασίγνωστο «Νόμος είναι το δίκαιο του εργάτη», οπότε καμμία ενέργεια που υποτίθεται ότι συνδεόταν με την προστασία των εργαζομένων, δεν μπορούσε να είναι παράνομη, και ας ήταν ανήθικη.
Το μαρξιστικό κίνημα, αφού ξεγέλασε την ανθρωπότητα με επαναστάσεις, εξεγέρσεις και εμφυλίους πολέμους, ως δια μαγείας κατέρρευσε παταγωδώς το 1989, όπου με τη Συμφωνία της Μάλτας, εγκαινιάστηκε η επικαιροποιημένη Νέα Τάξη Πραγμάτων.
Έτσι, προδόθηκε ότι το Σχέδιο είχε διάρκεια ακριβώς 200 ετών, έχοντας εξαθλιώσει, καταχρεώσει και γενοκτονήσει τους λαούς, και τοποθετήσει στο κέντρο της παγκόσμιας εξουσίας εβραϊκές Κεντρικές Τράπεζες που είναι όλες ιδιωτικές και ελέγχουν το παγκόσμιο χρήμα, ώστε οι λαοί να δεχτούν ως πανάκεια τη λύση μιας Παγκόσμιας Κυβέρνησης δέκα Αντίχριστων, σύμφωνα με το Σχέδιο της αναβίωσης της Ατλάντιας Κοινοπολιτείας.
Ρωσική Επανάσταση και Τουρκο-χάζαροι εβραίοι αιρετικοί
Επισημαίνουμε εδώ, ότι από τα 22 μέλη των Λαϊκών Επιτροπών της πρώτης Σοβιετικής Κυβέρνησης, τα 17 ήταν Χαζαρο-εβραϊκής προελεύσεως και από τους 554 Λαϊκούς Επιτρόπους, οι 447 ήταν επίσης Χάζαρο-εβραίοι (όχι Ιουδαίοι).
Ο ίδιος ο Ρώσος πρόεδρος Πούτιν έχει δηλώσει δημοσίως ότι η πρώτη Σοβιετική Κυβέρνηση απαρτιζόταν κατά 80-85% από εβραίους.
Όπως τονίζει ο Ρώστος ιστορικός Oleg Budnitskii, στο βιβλίο του Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920, του 2012, συνέβη ένα μοναδικό φαινόμενο στην Ιστορία, κατά το οποίο της μεγαλύτερης επανάστασης όλων των εποχών, ηγούνταν άτομα που αντιπροσώπευαν μόλις το 3% του συνολικού πληθυσμού των 136 εκατομμυρίων πολιτών της αχανούς Ρωσικής Αυτοκρατορίας του 1914. Μόλις όμως εξασφάλισαν την κυριαρχία τους, καταδίωξαν με φοβερά πογκρόμ τους πραγματικούς, ορθόδοξους εβραίους, όπως και τους πιστούς όλων των άλλων δογμάτων.
Πώς μπορεί άραγε να δικαιολογηθεί αυτή η δυσανάλογη αντιπροσώπευση; Ο πρωτεργάτης του Σιωνισμού, Θεόδωρος Χερζλ, το 1905 που είχε επισκεφθεί τη Ρωσία, απέδωσε αυτό το γεγονός στην πρότερη, μεγάλη τους καταπίεση από την τσαρική κυβέρνηση (The Diaries of Theodore Herzl, 1958).
Επισημαίνουμε ότι όλοι οι εβραίοι επαναστάτες προέρχονταν από την ανώτερη τάξη, ήταν διανοούμενοι, με πανεπιστημιακή μόρφωση και ξένες γλώσσες. Ελάχιστοι ήταν οι εργάτες, ενώ δεν υπήρχαν καθόλου αγρότες. Αν καταπιέζονταν τόσο πολύ, πως είναι δυνατόν να υπήρχε τόσο προηγμένη ανώτερη τάξη;
Η απάντηση είναι ότι ο τσάρος Αλέξανδρος Β΄ με τη μεταρρύθμιση του 1861 και τον πολλαπλασιασμό των Μασονικών Στοών, τους είχε απονείμει πάρα πολλά προνόμια, μεταξύ των οποίων και το δικαίωμα να αναλαμβάνουν κυβερνητικές θέσεις, εφόσον βέβαια είχαν κάνει κατάλληλες σπουδές. Και οι πλούσιες εβραϊκές οικογένειες που μπορούσαν να σπουδάσουν τα παιδιά τους ήταν πολλές, απόδειξη ότι είχαν ευκαιρίες πλουτισμού.
Ωστόσο, μετά τη δολοφονία του τσάρου το 1881, το κλίμα αντιστράφηκε και ο λαός που γνώριζε τις προθέσεις των μορφωμένων Χαζαρο-εβραίων για αποκλειστική πολιτική και οικονομική ηγεμονία, τους καταδίωκε συχνά και ενίοτε, απηνώς.
Και λέμε Χαζαρο-εβραίων, διότι ουδόλως επρόκειτο για απόγονους Σημιτών από την Ιουδαία. Αυτοί οι άνθρωποι φυλετικά ανήκαν σε μια ημι-νομαδική τουρκική φυλή που οι χρονικογράφοι αναφέρουν ότι την εποχή του Μεγάλου Αλεξάνδρου ζούσε ήδη στα βάθη της Ασίας, ανάμεσα στην Κασπία και τη λίμνη Αράλη.
Οι Χάζαροι ήταν επιμειξία Τούρκων, Ούννων, Μογγόλων, και Τάταρων. Οι βασιλιάδες τους που ονομάζονταν χαγάνοι (khagan= αυτοκράτορας) και οι ηγεμόνες τους χάνοι (khan), εξ ου και τα εβραϊκά επώνυμα Khagan, Khan ή Khun, που δείχνουν χαζαρική καταγωγή, σταδιακά διεύρυναν την επικράτειά τους σε πραγματική αυτοκρατορία.
Πιεζόμενοι από τη μια από τη Βυζαντινή Αυτοκρατορία, και από την άλλη από το Χαλιφάτο των Ομεϋαδών και των Αβασσιδών, οι Τουρκο-Χάζαροι που μέχρι τότε ήταν τεγκριστές, πίστευαν δηλαδή σε έναν συγκερασμό παγανιστικών δοξασιών, περί το 720 μ.Χ. προσχώρησαν στον εβραϊσμό για ευνόητους γεωπολιτικούς λόγους, χωρίς όμως να είναι Σημίτες.
Την εποχή της Ρωσικής Επανάστασης οι κυριώτερες εστίες των Χαζαρο-εβραίων εντοπίζονταν σε μία μεγάλη περιοχή που περιέκλειε την Οδησσό και το Κίεβο της σημερινής Ουκρανίας, και έφτανε μέχρι τη Βαρσοβία της Πολωνίας και το Βίλνιους της Λιθουανίας. Η σημερινή Ουκρανία δεν υπήρχε ως ξεχωριστό κράτος, αλλά ως επαρχία της Ρωσικής Αυτοκρατορίας και η Χαζαρία (Khazaria) ήταν οι νοτιοανατολικές περιοχές της.
Χάρτης της χαζαρικής αυτοκρατορίας γύρω στο 700 μ.Χ. Από το βιβλίο του Άρθουρ Καίστλερ «Η 13η φυλή».
Πρέπει λοιπόν να γίνει σαφές ότι οι εξεβραϊσθέντες Χάζαροι δεν είχαν, και οι απόγονοί τους εξακολουθούν να μην έχουν, καμμία απολύτως γενετική σχέση με τον σύμμεικτο λαό Σημιτών του Μωϋσή και του Σολομώντα, ούτε με τους Ιουδαίους της εποχής του Τίτου.
Οι εβραίοι Μπολσεβίκοι επαναστάτες, φυλετικά δεν ήταν σε καμμία περίπτωση Σημίτες, αλλά Τουρκο-Χάζαροι, και μάλιστα αιρετικοί στις θρησκευτικές πεποιθήσεις τους. Αυτός λοιπόν ο κατασκευασμένος μύθος του αντι-σημιτισμού πρέπει επιτέλους να τελειώσει οριστικά.
Διότι πολλοί εβραίοι αυτών των περιοχών, αιώνες νωρίτερα, είχαν ασπαστεί τον Σαμπαταϊσμό και άλλοι τον Φρανκισμό που ήταν εβραϊκές μεσσιανικές, σατανιστικές σέχτες.
Μασονία και Μπολσεβίκοι
Σύμφωνα με πολλούς ερευνητές που μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης, ερεύνησαν διαβαθμισμένα έγγραφα, όπως ο Εσθονός δημοσιογράφος και συγγραφέας Jüri Lina, οι Λένιν και Τρότσκι ήταν αποδεδειγμένα Μασόνοι.
Και οι δυό τους, ήταν μέλη της Μασονικής Στοάς Art & Travail (Τέχνη και Εργασία) του Παρισιού, και είχαν λάβει μέρος στη Διεθνή Συνδιάσκεψη των Ελευθεροτεκτόνων στην Κοπεγχάγη το 1910.
Ο αντιμασόνος και αντικομμουνιστής Lina, που επί Σοβιετικής Ένωσης διώχθηκε από την KGB για τις έρευνές του και αυτοεξορίστηκε στη Σουηδία, παραθέτει τα ευρήματά του στο συγκλονιστικό βιβλίο Under the Sign of the Scorpion: The Rise and Fall of the Soviet Empire, του 1998, καθώς και στο ντοκιμαντέρ Ιn the Shadow of Hermes, που σας καλούμε να παρακολουθήσετε οπωσδήποτε.
Ο Λίνα, αποδεικνύει ότι ο Τρότσκι ήταν «μπροστινός» του Γερμανο-Αμερικανού σιωνιστή τραπεζίτη Jacob Schiff, που καταγόταν από διακεκριμένη και παλαιότατη ραβινική οικογένεια Χάζαρων ευγενών Ασκενάζι, και ότι πίσω από τις επαναστάσεις βρισκόταν η διεθνής εβραϊκή υπερ-στοά Μπενέ Μπερίτ (Β’nai B’rith) της οποίας ο Τρότσκι ήταν μέλος.
Επιπλέον, ο Βρετανός οικονομολόγος και συγγραφέας Antony Sutton, που ερεύνησε διαβαθμισμένα έγγραφα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, στο βιβλίο του Wall Street and the Bolsevik Revolution, του 2012, αποκαλύπτει ότι και ο Schiff ήταν μέλος της Μπενέ Μπερίτ, ενώ οι φίλοι του, Felix Warburg, Otto Kahn, Mortimer Schiff, και Isaac Seligman, μοχθούσαν για να ανατρέψουν τον τσάρο της Ρωσίας.
O Sutton ήταν επίσης αυτός που ανακάλυψε την τεράστια οικονομική βοήθεια και την τεχνογνωσία που είχαν δώσει οι κυβερνήσεις των ΗΠΑ στη Σοβιετική Ένωση, εν αγνοία των Αμερικανών φορολογούμενων.
Πώς κατάφεραν οι Μασονικές Στοές και οι Χαζαρο-εβραίοι τραπεζίτες να ανατρέψουν μια ολόκληρη αυτοκρατορία; Oι Ρώσοι τσάροι στο παρελθόν είχαν λάβει μέτρα κατά της βρετανικής και γερμανικής Μασονίας που είχαν ανοίξει παραρτήματα στη Ρωσία.
Ωστόσο, ο Νικόλαος Β΄ φάνηκε εύπιστος: η πτώση του επιταχύνθηκε, όταν η Στοά Μεγάλη Ανατολή (Grand Orient) της Γαλλίας του έστειλε ως σύμβουλό του τον περιβόητο Γάλλο γιατρό, Gérard Encausse.
O Encausse όμως ήταν μαρτινιστής, καμπαλιστής και μάγος, μέλος του ερμητικού Τάγματος της Χρυσής Αυγής, και έμεινε γνωστός στον εσωτερισμό ως Papus. Ο Papus, σαν εγκάθετος της Μεγάλης Ανατολής έδρασε σαν Δούρειος Ίππος: στόχος του ήταν η ανατροπή της ρωσικής αυτοκρατορίας και η εξάλειψη της Ορθοδοξίας.
Ήλθε στη Ρωσία ως γιατρός του τσάρου και της τσαρίνας και σύμβουλός τους σε θέματα υπνωτισμού και μεντιουμνισμού −που τότε ήταν της μόδας− και τους έπεισε να αφήσουν ανενόχλητες τις τεκτονικές Στοές, στις οποίες όμως φώλιαζαν εκείνοι που τελικά τους έσκαψαν τον λάκκο.
Η Επανάσταση των Μπολσεβίκων
Ο επόμενος μεγάλος στόχος των μυστικών εταιρειών ήταν η κατάκτηση της Ευρώπης. Aυτό που δεν πέτυχαν οι Χαζαρο-εβραίοι Φρανκιστές με τον εισοδισμό τους στη Μασονία και στους Ιακωβίνους της Γαλλικής Επανάστασης, πίστευαν ότι θα το πετύχαιναν τώρα μέσω του εισοδισμού τους στον Κομμουνισμό, με τη δημιουργία εκείνου που θα ονομαζόταν Σοβιετική Ένωση.
Και αυτό που δεν πέτυχαν μέσω του Κομμουνισμού, εν συνεχεία, πίστευαν ότι θα το πετύχουν μέσω του εισοδισμού τους στον Ναζισμό και την Εταιρεία της Θούλης.
Και αυτό που δεν πέτυχαν με τον Ναζισμό, πίστευαν ότι θα το πετύχουν μέσα από τη δημιουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης και το πέτυχαν σε μεγάλο βαθμό. Αλλά για να το ολοκληρώσουν 100%, πιστεύουν ότι είναι απαραίτητος ένας συνδυασμός τριών τρομοκρατικών μεθόδων: ασφυκτικός ψηφιακός έλεγχος, και μόνιμη υγειονομική και κλιματική δικτατορία.
Θα αποτύχουν και πάλι, αλλά τα θύματά τους θα είναι εκατομμύρια.
Η επανάσταση στη Ρωσία άρχισε να γεννιέται τη δεκαετία του 1880, δεν ξέσπασε όμως παρά στις αρχές του 1900. Το 1905 έγινε μια πρόωρη εξέγερση στους δρόμους της Πετρούπολης και της Μόσχας, αλλά κατεστάλη αμέσως, ενώ ο τσάρος εξαναγκάστηκε να ιδρύσει ένα εκλεγμένο κοινοβούλιο, τη Δούμα.
Η κυβέρνηση, φυλάκισε και εξόρισε 250.000 συνομώτες μεταξύ των οποίων και ο Λένιν που κατέφυγε στη Σουηδία. Ο συνεργάτης του, Τρότσκι, συνελήφθη, δραπέτευσε από τη φυλακή και κατέφυγε στη Γαλλία. Toυλάχιστον 10.000 συνομώτες κατέφυγαν στις ΗΠΑ και εκπαιδεύτηκαν εκεί από τους τραπεζίτες και τις Στοές για να επιστρέψουν στη Ρωσία ξεσηκώνοντας επανάσταση.
Την περίοδο 1906 – 1911, επί πρωθυπουργίας του μεγαλύτερου μεταρρυθμιστή στη ρωσική ιστορία, Πιότρ Στολύπιν, η Ρωσία ορθοπόδησε. Ο στρατός και το ναυτικό εκσυγχρονίστηκαν και το ΑΕΠ της αυξήθηκε θεαματικά, ώστε παρήγαγε τέτοιες ποσότητες σταριού όσο οι ΗΠΑ, ο Καναδάς και η Αργεντινή μαζί.
Οι Μασονικές Στοές της Αγίας Πετρούπολης αφηνίασαν. Το 1911 ένα υποχείριό τους επιτέθηκαν στον Στολύπιν, τον τραυμάτισε θανάσιμα και λίγες μέρες μετά πέθανε. Ήταν η 11η και μοιραία απόπειρα δολοφονίας του.
Το 1917 ο αδέκαρος Τρότσκι πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου δούλεψε για λίγο σαν δημοσιογράφος σε μία ρωσόφωνη κομμουνιστική εφημερίδα. Εκεί, ανακάλυψε ότι η ιδέα μιας παγκόσμιας κομμουνιστικής επανάστασης είχε ισχυρούς Αμερικανούς «φίλους» με δύναμη και επιρροή: τους πλούσιους τραπεζίτες που ήταν πρόθυμοι να τη στηρίξουν στη Ρωσία. Ο Jacob Schiff τον ανέλαβε πλήρως οικονομικά, του νοίκιασε πολυτελές διαμέρισμα με όλες τις ανέσεις, και τον προετοίμασε για την τρομακτική αποστολή του.
Μέσα σε δύο μήνες, και εν μέσω Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τρότσκι έφυγε από τις ΗΠΑ για να επιστρέψει στη Ρωσία, έχοντας μαζί του πολύ χρήμα και μία ομάδα από αφοσιωμένους επαναστάτες για να τον βοηθήσουν, που οι περισσότεροι ήταν Αμερικανοί.
Όπως αναφέρει ο Gary Allen στο μπεστ σέλερ του None Dare Call it Conspiracy, του 1976, όταν το πλοίο Christianiafjord με το οποίο ταξίδευε, έπιασε λιμάνι στη Νέα Σκωτία του Καναδά, Βρετανοί αξιωματούχοι τον συνέλαβαν και τον φυλάκισαν με την κατηγορία του πράκτορα των Γερμανών, κατάσχοντας και τα χρήματα που μετέφερε.
Ωστόσο, κάποιος κατάφερε να πείσει τελικά την καναδική κυβέρνηση υποσχόμενος ότι όταν ο Τρότσκι και οι Μπολσεβίκοι πάρουν την εξουσία στα χέρια τους στη Ρωσία, θα κάνουν ειρήνη με τους Γερμανούς, τερματίζοντας τον πόλεμο.
Ποιος ήταν αυτός που μεσολάβησε ώστε να πειστούν να απελευθερωθεί ο Τρότσκι από τη φυλακή και να του επιστραφούν τα χρήματα που μετέφερε;
Μα ο στενός σύμβουλος του Αμερικανού προέδρου Woodrow Wilson, συνταγματάρχης Edward Mandell House, ο άνθρωπος που αργότερα επέβαλε στις ΗΠΑ το κεντρικό τραπεζικό σύστημα και ήταν έμπιστος των Ρότσιλντ.
Μέσα σε λίγες μέρες, ο Τρότσκι εφοδιάστηκε με αμερικανικό διαβατήριο και επέστρεψε στη Ρωσία που πλήττονταν από τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, ως Αμερικανός.
Ο Λεβ Νταβίντοβιτς Μπρονστάιν, ψευδώνυμο Τρότσκι.
Τον Μάρτιο του 1917 οι πολίτες επαναστάτησαν, ο τσάρος παραιτήθηκε και ανέβηκε η κυβέρνηση Κερένσκι. Σύντομα, ο ρωσικός στρατός ξαναβρήκε το μαχητικό του πνεύμα, και οι Γερμανοί έψαχναν απεγνωσμένα να σταματήσουν τους Ρώσους στο Ανατολικό Μέτωπο.
Η λύση βρέθηκε στο πρόσωπο του πρόθυμου Λένιν που βοηθήθηκε από Γερμανούς πράκτορες να επιστρέψει στη Ρωσία, καθώς τότε ήταν και αυτός εξόριστος.
Έτσι, τον Απρίλιο του 1917, ο Λένιν επιβιβάστηκε σε ένα σφραγισμένο τραίνο στη Ζυρίχη της Ελβετίας με προορισμό την Αγία Πετρούπολη, διασχίζοντας με την ανοχή και την προστασία της γερμανικής κυβέρνησης όλη τη γερμανική επικράτεια, εν συνεχεία τη Σουηδία και τη Φινλανδία, μεταφέροντας τουλάχιστον 5 εκατομμύρια αμερικανικά δολάρια για τις ανάγκες της επανάστασης. Μαζί του ταξίδευαν άλλοι 159 αφοσιωμένοι Μπολσεβίκοι επαναστάτες.
Δεδομένου ότι ο Λένιν είχε υποσχεθεί στους Γερμανούς τη λήξη του πολέμου, οι Γερμανοί ανυπομονούσαν να δουν τους Μπολσεβίκους να παίρνουν την εξουσία. Γι’ αυτό άφησαν το τραίνο να κατευθυνθεί στον προορισμό του χωρίς καμμία αντίρρηση.
Οι ακλόνητες αποδείξεις που έχουν έλθει στο φως εδώ και έναν αιώνα δείχνουν λοιπόν ολοφάνερα ότι Ευρωπαίοι και Αμερικανοί Χαζαρο-εβραίοι τραπεζίτες χρηματοδότησαν τους Τρότσκι και Λένιν για να υποκινήσουν την επανάσταση στη Ρωσία.
Η Ρωσική Επανάσταση δεν ήταν επομένως μια αυθόρμητη εξέγερση του λαού, όπως εξακολουθούν να ισχυρίζονται όλα τα κομμουνιστικά κόμματα και ακόμα τους πιστεύουν αρκετοί αφελείς, αλλά μια διαδικασία συστηματικής εξαπάτησης και δημαγωγίας όπου τελικά με τη δύναμη των όπλων, το «Κόμμα» και η «Κόκκινη» γραφειοκρατία, κατάφερε να διαλύσει τη Ρωσική Αυτοκρατορία και να προκαλέσει γενοκτονία.
Η μεγάλη δημοτικότητα των πρωτεργατών της, επετεύχθη με την αρχαία μέθοδο της συνομωσίας, όπου οι συνομώτες, αν και υπόσχονταν ένα πράγμα, έκαναν ακριβώς το αντίθετο.
Τον Ιούλιο του 1917 ο Λένιν κατάφερε να υποκινήσει μια επανάσταση, αλλά ο ρωσικός στρατός την κατέστειλε. Ο Κερένσκι, διέταξε τη σύλληψή του σαν πράκτορα της Γερμανίας, και ο Λένιν κατέφυγε στη Φινλανδία. Στις αρχές Οκτωβρίου αισθάνθηκε ασφαλής να επιστρέψει πάλι στη Ρωσία και στις 7 Νοεμβρίου κατάφερε να υποκινήσει ξανά επανάσταση, που τελικά πέτυχε.
Ωστόσο, οι Μπολσεβίκοι απαίτησαν εκλογές και ο Λένιν εξαναγκάστηκε να δεχτεί. Ποσοστό περισσότερο από 75% του λαού ψήφισε εναντίον του. Ο Λένιν ζήτησε διάλυση του Συμβουλίου του Λαού που είχε γεμίσει από αντιπροσώπους που ήταν εναντίον του, αλλά το Συμβούλιο αρνήθηκε. Τότε εφαρμόστηκε στην πράξη το ρητό «όπου δεν πίπτει λόγος πίπτει ράβδος»:
Ο Λένιν έστειλε ένοπλους φρουρούς και διέλυσαν το Συμβούλιο. Με λίγα λόγια, οι κομμουνιστές εμπόδισαν ωμά ένα σύστημα αντιπροσωπευτικής κυβέρνησης.
Εν συνεχεία, οι Μασόνοι Λένιν και Τρότσκι υποσχέθηκαν ένα συνταγματικό Συμβούλιο που ήταν η πρώτη ενέργεια διάλυσης της Δούμας. Το 1918 έκαναν πραγματική ειρήνη με τους Γερμανούς, στέλνοντας εκατομμύρια Γερμανούς στρατιώτες στα δυτικά μέτωπα.
Γι’ αυτό το σκοπό, Αμερικανικοί τραπεζικοί οίκοι που ελέγχονταν από τους Ρότσιλντ, τους αντάμειψαν με άφθονο ρευστό χρήμα προκειμένου να στηρίξουν τη δικτατορία τους.
Συνολικά, από το 1917 έως το 1953 έχει αποδειχτεί ότι τα θύματα των Μπολσεβίκων από τις διώξεις, τα βασανιστήρια, τις εκτοπίσεις, τις εκτελέσεις, και την πείνα, ανήλθαν σε 70 εκατομμύρια ψυχές αλλά κανείς δεν τις μνημονεύει όσο μνημονεύει τους απείρως λιγότερους εβραίους που εξολόθρευσαν οι Ναζί…
Οι χρηματοδότες της γενοκτονίας
Ποιοι ακριβώς όμως χρηματοδότησαν τον Τρότσκι και τον Λένιν; Ένας απ’ αυτούς ήταν ο Χαζαρο-εβραίος Γερμανός τραπεζίτης, Max Warburg, αδελφός του Paul Warburg, του πρώτου εισηγητή της εγκαθίδρυσης μιας Κεντρικής Τράπεζας των ΗΠΑ, γνωστής ως Federal Reserve System / FED (Ομοσπονδιακό Σύστημα Αποθεματικού Κεφαλαίου).
Ο Max, ίδρυσε στην Φραγκφούρτη μια οικογενειακή τράπεζα, σύμμαχη με τους Ρότσιλντ, και όλως τυχαίως ήταν επικεφαλής της γερμανικής μυστικής αστυνομίας κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου.
O άλλος αδελφός του, ο Felix, ήταν γαμπρός του Jacob Schiff. Ο Schiff ήταν συνέταιρος στον επενδυτικό εμπορικό οίκο της Wall Street, Kuhn, Loeb & Co. Mέσω αυτού του οίκου χρηματοδότησε τους Μπολσεβίκους με 20 εκατομμύρια δολάρια.
Άλλοι Αμερικανικοί οργανισμοί και μεγιστάνες που βοήθησαν οικονομικά τους Μπολσεβίκους ήταν η τράπεζα J. P. Morgan & Co, η επιχείρηση πετρελαίων Ροκφέλερ, ο λόρδος Alfred Milner (κυβερνήτης της αποικίας του Κέιπ Τάουν της Νότιας Αφρικής, τραπεζίτης, έμπιστος της J.P. Morgan, των Ρότσιλντ και άλλων τραπεζιτών, και μετέπειτα πρόεδρος της Στρογγυλής Τραπέζης), κ.ά.
Σύμφωνα με τον Leon Skouzen, αρκετά χρόνια αργότερα, ο Ρώσος στρατηγός Arsene de Goulévitch επιβεβαίωσε τη χρηματοδότηση των Μπολσεβίκων, αναγνωρίζοντας τον Jacob Schiff ως μακροχρόνιο υποστηρικτή τους.
Ο Goulévitch, δήλωσε επίσης ότι Βρετανοί πράκτορες μοίραζαν λεφτά σε Ρώσους στρατιώτες τον Νοέμβριο του 1917 για να στασιάσουν κατά της κυβέρνησης Κερένσκι που δημιουργήθηκε μετά την εκθρόνιση του τσάρου, και υπέρ των Μπολσεβίκων.
Στο σημείο αυτό επιβάλλεται να απαντήσουμε σε ένα απλό ερώτημα λογικής: Πώς είναι δυνατόν μερικοί από τους ισχυρότερους και πλουσιότερους άνδρες του κόσμου, να χρηματοδότησαν ένα κίνημα που υποτίθεται ότι απαιτούσε την κατάλυση των τεράστιων ιδιωτικών περιουσιών, δηλαδή και των δικών τους;
Πώς γίνεται αυτοί οι άνθρωποι να μην φοβούνταν τον κομμουνισμό που απειλούσε να τους εξοντώσει; Η απάντηση είναι ότι τον ήλεγχαν οι ίδιοι.
Η FED
Στον 20ό αιώνα στις ΗΠΑ και στην Ευρώπη οι πολιτικές δραστηριότητες των μυστικών εταιρειών ήταν κρυμμένες πίσω από πολυμαθή ιδρύματα και ενώσεις. Εστιάζονταν στην απόκτηση του ελέγχου του τραπεζικού συστήματος και στην εποπτεία του εκπαιδευτικού συστήματος. Διότι αυτοί που ελέγχουν την πίστωση ενός κράτους και διαμορφώνουν τις πεποιθήσεις του λαού, κρατάνε στα χέρια τους και την τύχη του.
Οι ΗΠΑ είχαν αντισταθεί σθεναρά στις πιέσεις για την ίδρυση μιας και μόνο κεντρικής τράπεζας. Αρχικά, υπήρχαν χιλιάδες ανεξάρτητες τράπεζες που διατηρούσαν την αυτονομία τους.
Μέχρι την ίδρυση της FED, είχαν γίνει πολλοί εκβιασμοί Αμερικανών προέδρων. Το 1861 η ομοσπονδιακή κυβέρνηση δεν είχε κεντρική τράπεζα. Η υποκίνηση του εμφυλίου ήταν προειδοποίηση των τραπεζιτών.
Στις αρχές του 1907 ο Jacob Schiff προειδοποίησε ότι αν δεν θεσπιζόταν μία κεντρική τράπεζα, θα δημιουργούνταν οικονομικό χάος. Έτσι, το 1913, και με εισήγηση του Paul Warburg, δημιουργήθηκε η FED, προς αγαλλίαση των αρπακτικών.
Με τον Α΄Παγκόσμιο Πόλεμο σε εξέλιξη, η FED δάνεισε αμερικανικά δολάρια στους Μπολσεβίκους και ακολούθησε η Ρωσική Επανάσταση.
Τριάντα χρόνια αργότερα, στη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έγινε ξανά μια παρόμοια τροφοδότηση. Οι περισσότεροι άνθρωποι, και κυρίως οι Αμερικανοί, θα σοκάρονταν αν μάθαιναν πόσα χρήματα δόθηκαν από το δημόσιο ταμείο των ΗΠΑ εις όφελος των Σοβιέτ.
Σήμερα, το χρέος των ΗΠΑ ανέρχεται στο ιλλιγγιώδες ποσό των 32 τρισεκατομμυρίων δολαρίων (2023), ένα χρέος που φυσικά δεν υπάρχει περίπτωση να ξεπληρώσει ποτέ ο Αμερικανικός λαός, και γι’ αυτό οδηγείται στον εμφύλιο και τη γενοκτονία.
Το ίδιο όμως γίνεται πλέον και σε όλες τις χώρες της Δύσης, και επιχειρείται να γίνει και σε όλη την ανθρωπότητα, που βρίσκεται στο έλεος ενός γιγαντιαίου ιδιωτικού μονοπωλίου που ελέγχεται από μια χούφτα αιμοδιψών τραπεζιτών. Αν δεν σταματήσει αυτή η χολέρα, η ανθρωπότητα που θα καταφέρει να επιβιώσει δεν θα έχει λόγους να ζει.
Η Στρογγυλή Τράπεζα (Round Table)
Το συγκλονιστικό βιβλίο του John P. Cafferky, με τίτλο Lord Milner’s Second War, του 2013, μας πληροφορεί ότι στα τέλη του 19ου αιώνα, ο Βρετανός πολυεκατομμυριούχος επιχειρηματίας Cecil Rhodes (Σέσιλ Ρόουντς), και μερικοί από τους πλουσιότερους φίλους του, μεταξύ των οποίων και ο λόρδος Μίλνερ, αποφάσισαν να δημιουργήσουν μια μυστική εταιρεία που να βασίζεται στους θρύλους που περιέβαλλαν τον βασιλιά Αρθούρο και τους Ιππότες της Στρογγυλής Τραπέζης, αλλά που να στηρίζεται στις αρχές του Τεκτονισμού.
Η ομάδα, που δημιουργήθηκε το 1881, αποτελείτο από έναν ενδότερο κύκλο που περιελάμβανε τον Ρόουντς, τον Ναθάνιελ Ρότσιλντ, τον Άλφρεντ Μίλνερ και άλλους, γνωστό ως Society of the Elects και έναν εξωτερικό κύκλο, γνωστό στο ευρύ κοινό ως Round Table.
Ο Ρόουντς υπήρξε ιδιοκτήτης των αιματοβαμμένων αδαμαντορυχείων De Beers που τυραννούσαν τους μαύρους εργάτες τους, ένας από τους στυγνότερους ρατσιστές και αποικιοκράτες της Νοτίου Αφρικής. Πίστευε στην ανωτερότητα της βρετανικής φυλής και οι εκτάσεις που ήλεγχε ονομάζονταν Ροδεσία (σήμερα Ζιμπάπουε).
Σύμφωνα μάλιστα με τον Robin Brown, και το βιβλίο του The Secret Society: Cecil John Rhodes’s Plan for a New World Order, του 2016, επειδή ο Ρόουντς ήταν ομοφυλόφιλος, όπως και τα μέλη της Round Table, ήθελε μαζί με τους gay φίλους του να ελέγχουν απόλυτα την πολιτική όλης της βρετανικής αυτοκρατορίας, και ειδικά των ΗΠΑ, εγκαθιδρύοντας μια …ομοφυλοφιλική Νέα Παγκόσμια Τάξη.
Οι κύριοι στόχοι του εσωτερικού κύκλου ήταν βασισμένοι σε έναν συγκερασμό των αρχών του Πλάτωνα, του Μαρξ, του Ένγκελς και του Προυντόν, για μια ιδανική κοινωνία στην οποία μία κυρίαρχη τάξη που διαθέτει ισχυρό στρατό, διατηρείται στην εξουσία, ενώ οι υπόλοιπες τάξεις έχουν ολοκληρωτική υποταγή στη μονολιθική επικράτηση των κανόνων που θέτει η κυρίαρχη τάξη.
Για να εγκαθιδρυθεί όμως μια τέτοια κοινωνία, είναι απολύτως αναγκαία η εξάλειψη των ήδη υπαρχουσών κυβερνήσεων και κοινωνικών δομών.
Η ομάδα της Στρογγυλής Τραπέζης, ανάμεσα στο 1909 και στο 1913, εμπνεόμενη από την ιδανική κοινωνία του Πλάτωνα που απαιτούσε περιορισμό των γάμων και της οικογένειας, έτσι ώστε όλες οι γυναίκες να ανήκουν σε όλους τους άντρες και αντίστροφα, τα παιδιά να τα παίρνει και να τα ανατρέφει το κράτος, και από την ιδέα ότι η ατομική ιδιοκτησία πρέπει να περιορίζεται μόνο στην κυρίαρχη τάξη που θα αφιερώνει όλη της την πνευματική ενέργεια για να καθορίζει τι είναι καλό για τις μάζες της εργατικής τάξης, εφάρμοσε τους διεθνείς της στόχους:
Εγκαθίδρυσε ημι-μυστικές ομάδες στις ΗΠΑ που ήταν αφοσιωμένες στη βρετανική ηγεμονία, προκειμένου να διαδώσουν τους κανόνες τους. Αυτές οι ομάδες εξακολουθούν μέχρι σήμερα να ελέγχουν τις οκτώ κύριες αγγλόφωνες χώρες.
RIIA (Chatham House) και Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (CFR)
Όταν το 1902 πέθανε ο Ρόουντς, άφησε την περισσότερη περιουσία του στον θεσμό των Υποτροφιών Rhodes, ένα πρόγραμμα που έγινε για σπουδάζουν οι ξένοι φοιτητές στο πανεπιστήμιο της Οξφόρδης τις αρχές της κυρίαρχης τάξης. Την υπόλοιπη περιουσία του την άφησε στην εσωτερική ομάδα της Στρογγυλής Τραπέζης.
Oι (κυρίως ομοφυλόφιλοι) Young Global Leaders που εκπαιδεύει ο Κλάους Σβαμπ (από τα χέρια του έχουν περάσει και ο Μητσοτάκης, ο Μακρόν, ο Τρυντώ κ.ά), δεν είναι παρά η συνέχιση του κοινού σχεδίου.
Εξοπλισμένη με αυτά τα λεφτά και με όσα προσέφεραν άλλοι χρηματοδότες, το 1919 η Στρογγυλή Τράπεζα δημιούργησε μία άλλη ομάδα που ονομάστηκε Βασιλικό Ίδρυμα Διεθνών Υποθέσεων (Royal Institut of International Affairs- RIIA ή αλλιώς Chatham House), σαν μέρος ενός φιλόδοξου προγράμματος για τη διεθνή εξάπλωσή τους.
Στις ΗΠΑ, η ομάδα αυτή έγινε γνωστή σαν Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων (Council of Foreign Relations − CFR). Οι μελέτες του CFR περιστρέφονται στο πως θα παραδοθεί η κυριαρχία των ΗΠΑ στα Ηνωμένα Έθνη και πώς θα εγκαθιδρυθεί η Παγκόσμια Κυβέρνηση μέσω της ενίσχυσης της εξουσίας του ΟΗΕ.
Ο ερευνητής James Perloff, στο βιβλίο του The Shadows of Power: The Council on Foreign Relations and the American Decline, του 1988, αναφέρει ότι η συμμετοχή στο CFR ήταν η συστατική επιστολή για την επιτυχία στην πολιτική, όπως και η συμμετοχή στη Μασονία.
Το 1923 το 69% της Βουλής των Αντιπροσώπων των ΗΠΑ και το 63% των Γερουσιαστών ήταν Μασόνοι. Φανταστείτε πόσοι είναι σήμερα, και μάλιστα με χαμηλότερη διανοητική στάθμη απ’ ότι οι προγενέστεροι…
Όταν ο ρεπουμπλικάνος Warren Harding κέρδισε τις εκλογές του 1920 ως αντίπαλος του Μπολσεβικισμού και της Κοινωνίας των Εθνών με 60%, ακολούθησε μια πρωτοφανής ευημερία στις ΗΠΑ που συνοδεύτηκε όμως από τον πολλαπλασιασμό κατά 62% των κρατικών επιχορηγήσεων στις τράπεζες.
Και όταν το 1929 εξελέγη ο Herbert Hoover, πάλι Ρεπουμπλικάνος, το CFR μηχανεύτηκε τη χρεωκοπία του 1929, συνέπεια της ίδρυσης της FED, που υποτίθεται ότι ιδρύθηκε γι’ αυτόν ακριβώς το λόγο: για να αποκλειστούν οι χρεωκοπίες.
Όμως με τόσες χρεωκοπίες από τότε, η FED έπρεπε να πάψει να υπάρχει, όπως και όλες οι ιδιωτικές κεντρικές τράπεζες.
Την ίδια χρονιά, το CFR μετακόμισε στα καινούργια του γραφεία, ακριβώς δίπλα από το σπίτι του νέου κυβερνήτη της Νέας Υόρκης, Φραγκλίνου Ρούσβελτ, που το CFR προόριζε για πρόεδρο.
Ο υψηλόβαθμος Μασόνος Ρούσβελτ, όλα τα χρόνια της προεδρίας του δεν έκανε τίποτε άλλο παρά να ενισχύει τους δεσμούς του με τους Κομμουνιστές, να βοηθάει τη σοβιετική βιομηχανία και να προωθεί τα σχέδια της Νέας Παγκόσμιας Τάξης.
Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι Σοβιετικοί Κομμουνιστές κατέλαβαν τη μισή Ευρώπη υπό το λάβαρο του ΟΗΕ. Περιττό να πούμε πόσοι Αμερικανοί και Ευρωπαίοι ηγέτες ήταν και είναι Μασόνοι…
Το δυτικό εκπαιδευτικό σύστημα
Για τις μυστικές εταιρείες, το σημαντικότερο κλειδί για την επιβολή της Παγκόσμιας Κυβέρνησης, ήταν πάντοτε η «αναδόμηση» της εκπαίδευσης. Και επειδή η Δύση ήταν χριστιανική, ο χριστιανισμός ήταν ο υπ’ αριθμόν ένα εχθρός τους.
Γι’ αυτό και φρόντισαν όλες οι θρησκευτικές αναφορές να βγουν από τη δημόσια εκπαίδευση, με τη δικαιολογία ότι «η θρησκεία δεν μπορεί να εξαναγκάζει τα παιδιά».
Σιγά σιγά, στη θέση του χριστιανισμού μπήκε η θρησκεία του Λόγου του Βαϊσχάουπτ και των Μασόνων, που σήμερα είναι γνωστή ως «Ουμανισμός» και «Δικαιώματα του ανθρώπου», και οι εκπαιδευτικοί υπέστησαν ειδική πλύση εγκεφάλου ώστε να διδάξουν την μαρξιστική κοσμοθεώρηση.
Γι’ αυτό σιγά σιγά εξαλείφθησαν όλες οι αναφορές για τον πατριωτισμό, την παραδοσιακή οικογένεια, την ιστορική κληρονομιά και τις χριστιανικές πεποιθήσεις εκατομμυρίων Αμερικανών και Ευρωπαίων και επιβάλλεται η ομοφυλοφιλία, η παιδεραστία, και σύντομα η κτηνοβασία.
Το ξαναγράψιμο της Ιστορίας
Μερικοί από τους μεγιστάνες των ΗΠΑ του 20ού αιώνα δημιούργησαν ιδρύματα για τη μελέτη της μεθόδευσης της εκπλήρωσης των στόχων των μυστικών εταιρειών, προκειμένου να επαναπροσδιορίσουν τις αξίες των επόμενων γενεών γράφοντας τα δικά τους σχολικά βιβλία και τη δική τους εκδοχή της Ιστορίας.
Ωστόσο, κάποιοι που αντιλήφθηκαν το σχέδιο, όπως ο Ιρλανδός ακαδημαϊκός, Caroll Quingley, ο οποίος είχε επιλεγεί απ’ αυτές τις μυστικές εταιρείες ακριβώς γι’ αυτόν τον σκοπό, αποφάσισαν τελικά να τους καταγγείλουν.
Στο μνημειώδες βιβλίο του με τίτλο Tragedy and Hope, 1348 σελίδων, που κυκλοφόρησε το 1966, όχι μόνο κατήγγειλε και αυτός την παγκόσμια συνομωσία του Σέσιλ Ρόουντς και της εσωτερικής ομάδας του «Κοινωνία των Εκλεκτών» για παγκόσμια ηγεμονία, αλλά αποκάλυψε ότι ο Μακκάρθυ δεν είχε σκοπό να ξετρυπώσει τους λίγους Κομμουνιστές στις ΗΠΑ, αλλά ακριβώς το αντίθετο: να καλύψει την ουσία του προβλήματος.
Και αυτή ήταν η στήριξη πλειάδας αμερικανικών αφορολόγητων ιδρυμάτων στον Κομμουνισμό, μεταξύ των οποίων το Ίδρυμα Carnegie για τη Διεθνή Ειρήνη, η τράπεζα J. P. Morgan, το Ίδρυμα Ροκφέλερ, το Ίδρυμα Γκουγκενχάιμ κ.ά…
Το κάθε ένα απ’ αυτά, ήταν εντεταλμένο να αλλοιώσει τα πιστεύω των πολιτών σε έναν συγκεκριμένο τομέα: άλλο στην Ιστορία, άλλο στον πολιτισμό, άλλο στις κοινωνίες, άλλο στον χριστιανισμό κ.ο.κ.
Πιο συγκεκριμένα, ο Quingley γράφει ότι τα μέλη των ιδρυμάτων αυτών, συγκεντρώνονταν σε ακαδημαϊκές συζητήσεις με θέμα τις δυνατότητες που υπήρχαν για μέσα πιο αποτελεσματικά από έναν πόλεμο για να αλλάξει τη ζωή των πολιτών ενός κράτους.
Επιπλέον, σύμφωνα με όσα αποκαλύπτει ο Perloff, αποκαλύφθηκε ότι αυτά τα ιδρύματα εμπλέκονταν και στην πρόκληση των δύο Παγκόσμιων Πολέμων:
Σε έλεγχο που έγινε το 1954 από τον οικονομικό εμπειρογνώμονα και τραπεζικό μάνατζερ Norman Dodd, διορισμένο από το Κογκρέσσο στην Επιτροπή Διερεύνησης των Αφορολόγητων Ιδρυμάτων για τις σχέσεις τους με τη χρηματοδότηση των Σοβιέτ, στα αρχεία του Ιδρύματος Carnegie, βρήκε στοιχεία που αποδείκνυαν ότι οι καθοδηγητές της οργάνωσης Μαύρη Χειρ που εμπλεκόταν στην πρόκληση του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου, ήλπιζαν να περιπλέξουν τις ΗΠΑ σε έναν παγκόσμιο πόλεμο προκειμένου να ετοιμαστεί το σκηνικό για μια Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Ο Ντοντ, ανακάλυψε ότι αυτά τα ιδρύματα που είχαν φορολογική απαλλαγή βρίσκονταν στην καρδιά ενός μηχανισμού που προοριζόταν να καταστρέψει τις Ηνωμένες Πολιτείες, και εν συνεχεία τον υπόλοιπο κόσμο.
Η δε εκπαιδευτική μεταρρύθμιση έπρεπε να γίνεται με αργό ρυθμό, ώστε οι αλλαγές να μην γίνονται αντιληπτές από τον πληθυσμό. Γι’ αυτό τα ίδια εφαρμόστηκαν αργότερα και στην Ευρωπαϊκή Ένωση, κατασκεύασμα άλλωστε των μυστικών εταιρειών, προκειμένου να υλοποιηθεί η παγκόσμια κυβέρνησή τους.
Ο Ντοντ, το 1982, λίγο πριν πεθάνει, αποκάλυψε σε συγκλονιστική συνέντευξή του, την οποία καλούμε θερμά να παρακολουθήσει όποιος μπορεί, τα εξής:
«Η δύναμή τους προέρχεται από την προσπάθεια να γίνει αποδεκτή από το λαό αυτής της χώρας η ιδέα μιας παγκόσμιας κυβέρνησης. Αυτός είναι και ο πρωταρχικός στόχος και κάθε τι που συνέβηκε από τότε, είναι ένα μέσον για τον τελικό τους στόχο, την επικράτηση μιας τέτοιας κυβέρνησης».
Στα πλαίσια των ερευνών του Ντοντ, όταν συναντήθηκε με τον πρόεδρο του Ιδρύματος Φορντ εκείνος του αποκάλυψε εντελώς ψυχρά τα εξής αδιανόητα:
«Όλοι εμείς εδώ, στα διάφορα ιδρύματα, λειτουργούμε με οδηγίες που εκδόθηκαν από τον Λευκό Οίκο. Η ουσία αυτών των οδηγιών είναι να χρησιμοποιήσουμε όλη τη δύναμη που μας παρέχεται για να αλλάξουμε τη ζωή στις Ηνωμένες Πολιτείες, ώστε να μπορέσουμε να συγχωνευτούμε εύκολα με τη Σοβιετική Ένωση».
Ο Νοντ έμεινε άναυδος! Δεν μπορούσε να πιστέψει αυτά που άκουγε, που φυσικά απεκρύβησαν προσεκτικά από όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ των ΗΠΑ εκείνης της εποχής. Στο τέλος της έρευνας, και αφού είχε καταθέσει στο Κογκρέσσο όλα όσα διαπίστωσε, έμεινε άνεργος. Όλες οι τράπεζες του έκλεισαν τις πόρτες τους…
Γιατί όμως ήθελαν κάποιοι από τους πλουσιότερους άνδρες του κόσμου να στηρίζουν οικονομικά τον Σοσιαλισμό και τον Κομμουνισμό, τα συστήματα που φανερά υποστήριζαν την καταστροφή του καπιταλισμού που τους έκανε πλούσιους; Σύμφωνα με τον Γκάρυ Άλλεν:
«Αν κάποιος καταλάβει ότι ο σοσιαλισμός δεν είναι ένα πρόγραμμα ίσης κατανομής του πλούτου, αλλά μία μέθοδος για την εδραίωση και τον έλεγχο του πλούτου, τότε το παράδοξο των πάμπλουτων ανδρών που προάγουν τον σοσιαλισμό, δεν είναι καθόλου παράδοξο. Αντίθετα, γίνεται το τελειότερο εργαλείο των μεγαλομανών που επιδιώκουν την εξουσία. Ο κομμουνισμός, ή πιο σωστά, ο σοσιαλισμός, δεν είναι ένα κίνημα των καταπιεσμένων μαζών, αλλά των ελεγκτών της οικονομίας».
Αλλά και ο Σκούζεν, έγραφε στο βιβλίο του The Naked Capitalist:
«Σχεδόν όλοι οι πάμπλουτοι φιλοδοξούν κάποια μέρα να ελέγχουν όχι μόνο τα δικά τους πλούτη, αλλά και τον πλούτο όλου του κόσμου. Για να το πετύχουν, έδιναν πρόθυμα τροφή στις φιλοδοξίες των πεινασμένων για εξουσία συνομωτών, που στόχευαν στην εξολόθρευση όλων των υπαρχουσών κυβερνήσεων και στην εγκαθίδρυση μιας κεντρικής, παγκόσμιας εμβέλειας, δικτατορίας».
Σύνοψη και επίλογος
Η μεγάλη αυτή και κοπιώδης έρευνα έχει σκοπό να δείξει πώς ένα πανάρχαιο Σχέδιο παρέμεινε καλά κρυμμένο για αιώνες μέσα στους κόλπους των μυστικών εταιρειών. Η μηχανορραφία αυτή σκοπεύει να υποτάξει την ανθρωπότητα κάτω από μία μόνο Παγκόσμια Κυβέρνηση.
Η έρευνά μας δείχνει τι επιδιώκουν οι μυστικές εταιρείες και τον τρόπο που χρησιμοποιούν για την εφαρμογή του σχεδίου τους και αποδεικνύει την ισχυρή επιρροή των μυστικών εταιρειών στα ιστορικά γεγονότα της ανθρωπότητας, και τις επιδράσεις τους στον σημερινό κόσμο.
Συνοψίζοντας, μετά τον Μεγάλο Κατακλυσμό που περιγράφει ο Πλάτων και οι περισσότερες μυθολογίες του κόσμου, μια μικρή ομάδα εκλεκτών, κρυμμένη μέσα σε μυστικές εταιρείες, διαφύλαξε ανά τους αιώνες τις προκατακλυσμιαίες γνώσεις του τεχνολογικά πολύ προηγμένου Ατλάντιου πολιτισμού, αλλά και το σύστημα διακυβέρνησής του.
Πρωταρχικός της στόχος ήταν η αναβίωσή του και μια Παγκόσμια Κυβέρνηση κατά το πρότυπο των δέκα βασιλείων της Ατλαντίδας. Αυτό ονομάστηκε Μεγάλο Σχέδιο.
Η ομάδα που ήταν ο θεματοφύλακας των γνώσεων, ονομάστηκε Τάξη των Πεφωτισμένων, ή Τάξη της Αναζήτησης, ή Τάξη των Αρχαίων Φιλοσόφων, δενόταν με ιερούς όρκους και εφάρμοζε μια ρέπλικα των προκατακλυσμιαίων τελετουργιών.
Μετά την καταστροφή, το Μεγάλο Σχέδιο κληροδοτήθηκε στις μυστικές εταιρείες των αρχαίων Αιγυπτίων, που είχαν κεντρικό άξονα τη λατρεία της Ίσιδας, του Οσίριδος και του Σείριου που ρύθμιζε τις πλημμύρες του Νείλου, και γνώριζαν πολύ καλά την ύπαρξη της Αμερικής.
Η ομάδα υπήρχε πολύ πριν χτιστεί η πυραμίδα του Χέοπα και η Σφίγγα (που είναι προκατακλυσμιαίες) και χρησιμοποιεί πανάρχαια σύμβολα που βρίσκονται σε όλες τις Στοές.
Η αδελφότητα των λογίων σοφών υπήρχε στην Αίγυπτο, την Ελλάδα, τη Μεσοποταμία, την Ινδία, την Κίνα, καθώς και σε όλο τον υπόλοιπο αρχαίο κόσμο, διαμορφώνοντας ένα κυρίαρχο σώμα και τα σχέδια για την ανάπτυξη του δυτικού ημισφαιρίου και τη δημιουργία μιας Νέας Ατλαντίδας, διαμορφώθηκαν στην Αλεξάνδρεια, τη Μέκκα, το Δελχί και τη Λάσα του Θιβέτ, πολύ πριν από την εποχή του Πλάτωνα.
Η γνώση της Αμερικής, στη Δύση, από τους αρχαίους Αιγύπτιους μύστες, μεταδόθηκε στους Έλληνες, τους Ρωμαίους, τους Γνωστικούς, τους Καθαρούς, τους Καμπαλιστές και τους Ναΐτες.
Η αληθινή ιστορία του κόσμου φυλαγόταν στις μυστικές σχολές, ενώ τα εσωτερικά τάγματα της Ευρώπης, της Εγγύς Ανατολής και της Ασίας βρίσκονταν σε επικοινωνία με την ιεραρχία των πιο εξελιγμένων ιθαγενών αμερικανικών εθνών, πολύ πριν τους Ναΐτες και τον Κολόμβο.
Το σύμβολο της πυραμίδας στις Στοές των μυστικών εταιρειών, στο αμερικανικό δολάριο, και σε πολλές πρωτεύουσες, προέρχεται από την πεποίθηση ότι στην Ατλαντίδα υπήρχε ένα μεγάλο πανεπιστήμιο που στεγαζόταν σε μια τεράστια πυραμίδα, όπου στο πάνω μέρος της υπήρχε ένα αστεροσκοπείο για τη μελέτη των αστεριών.
Ο θρύλος του Χιράμ Αμπίφ, ή γιου της Χήρας, είναι θεμελιώδης στον Τεκτονισμό και σχετίζεται με τον κατακλυσμό, την κρυφή ιστορία της ανθρωπότητας και τους Ναΐτες.
Η ομάδα χρησιμοποιεί αριθμητικούς συμβολισμούς, αριθμοσοφία, «ιερή γεωμετρία» (πού αναφέρεται σε μη ευκλείδιες γεωμετρίες και βεβαίως δεν έχει τίποτε το ιερό), καθώς και διάφορα «Μυστήρια» που βασίζονται σε αρχαίες τελετουργίες μαγείας που διδάσκουν πως να αποκτούν τα μέλη δύναμη και πλούτη, πώς να ελέγχουν τη μοίρα των ανθρώπων και των εθνών, και πώς να πετύχουν την αθανασία, απατηλή υπόσχεση κυρίως στους νεόφυτους, προκειμένου να τους προσεγγίσουν.
Η ομάδα προσπαθεί να πείσει την ανθρωπότητα ότι η παγκόσμια κυβέρνηση είναι αναγκαία για την παγκόσμια ειρήνη, μόνο που στην πραγματικότητα, μια τέτοια κυβέρνηση οδηγεί σε παγκόσμια δικτατορία.
Οι εκλεκτοί των μυστικών εταιρειών που συχνά είναι ομοφυλόφιλοι μισούν τον χριστιανισμό που τον θεωρούν πραγματική τραγωδία για τα σχέδιά τους. Δεν τους ενοχλούν όμως όλα τα άλλα δόγματα.
Κατ’ αυτούς, ο Θεός έχει δυαδική φύση: είναι ταυτόχρονα ο καλός Εωσφόρος, ο αγαθός θεός της γνώσης, και ο κακός και μοχθηρός Αδωνάι. Ο καλός Εωσφόρος έχει ερμαφρόδιτη φύση: το αρσενικό του μέρος αντιπροσωπεύεται από τον Όσιρι και το θηλυκό από την Ίσιδα.
Απ’ αυτήν την πίστη και την επίδραση του CFR προέρχεται το κύμα επιβολής τρανσεξουαλισμού στη Δύση μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Μάλτας το 1989, καθώς τότε θεώρησαν ότι η εκπαιδευτική «μεταρρύθμιση» είχε πλέον ωριμάσει.
Πιστεύουν ότι μόλις ο άνθρωπος εξελιχθεί σε Θεό, είναι ελεύθερος να διαμορφώσει τη δική του ηθική, και κατ’ αυτόν τον τρόπο του επιτρέπονται πολυάριθμα εγκλήματα και ακολασίες, δεδομένου ότι δεν οφείλει να λογοδοτεί σε καμμία ανώτερη απ’ αυτόν δύναμη, παρά μόνον στον εαυτό του. Η αμαρτία θεωρείται νοητική κατάσταση.
Η ομάδα αυτή υποστήριξε οικονομικά τον Κομμουνισμό και τον Σιωνισμό και τους χρησιμοποίησε για την προώθηση των σχεδίων της. Προσπάθησε δε να διατηρήσει την Σοβιετική Ένωση ισχυρή, και στήριξε την Κομμουνιστική Κίνα του Μάο, γεγονός που κόστισε τρισεκατομμύρια δολάρια και 300 εκατομμύρια ανθρώπινες ζωές.
Η ομάδα όχι μόνο ελέγχει το παγκόσμιο χρήμα, τα διεθνή γεγονότα, την εσωτερική πολιτική των περισσότερων κρατών του κόσμου, αλλά και την οικονομική, την εκπαιδευτική και την θρησκευτική τους πολιτική χάρη στην υποστήριξη των πάσης φύσεως ΜΜΕ που κατέχουν τα εξέχοντα μέλη της.
Η ομάδα ζει με την ψευδαίσθηση ότι είναι αήττητη. Αν και τα μέλη της είναι πλούσια και ισχυρά, κάνουν λάθη, λένε ανοησίες και προδίδονται. Δεν είναι άτρωτοι και δεν ελέγχουν τα πάντα, όπως εντέχνως διαδίδουν. Και το κυριώτερο: είναι κοινοί θνητοί όπως όλοι μας. Ούτε κατά διάνοια δεν είναι ερπετοειδείς ή οποιοδήποτε άλλο μύθευμα διαρρέουν οι ίδιοι, ώστε να φοβούνται οι αφελείς και οι απαίδευτοι.
Όπως αναφέρει ο William Still στο σημαντικότατο βιβλίο του Νέα Παγκόσμια Τάξη, η πρόσφατη Παγκόσμια Τάξη δρομολογήθηκε με την εκτέλεση του Τσαουσέσκου και τη Συμφωνία της Μάλτας της 02.12.1989.
Η Συμφωνία της Μάλτας, που κατήργησε τη Συμφωνία της Γιάλτας, προβλέπει την κατάρρευση του Ανατολικού Μπλοκ, και εν συνεχεία, του Δυτικού Μπλοκ και αναδιάταξη των ισορροπιών στην Ευρώπη.
Μέχρι τώρα δυστυχώς βλέπουμε και τα δύο να έχουν επιβεβαιωθεί. Κατά συνέπειαν, ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος είναι εν εξελίξει και θα ζήσουμε πολύ δύσκολες μέρες.
Σύμφωνα με τον Still, ο σχεδιασμός του περιλαμβάνει τροποποιήσεις των Συνταγμάτων των χωρών, ώστε να συγκεντρωθούν όλες οι εξουσίες σε ένα μόνο σώμα.
Αυτό συμβαίνει ήδη, με τέτοιο τρόπο, ώστε να μη γίνονται αντιληπτές, για παράδειγμα, μέσω δήθεν επιτροπών αναθεώρησης του Συντάγματος, ώστε να συμβαδίζει με τις «ανάγκες του σήμερα» και μέσω τροπολογιών που ενσωματώνονται εν κρυπτώ στην εθνική νομοθεσία των κρατών μέσα σε άσχετους Νόμους. Οι συνταγματικές εκτροπές είναι παντού εξόφθαλμες στη Δύση.
Ο Still, ισχυρίζεται ότι μετά την τροποποίηση των Συνταγμάτων των στοχευμένων χωρών, ο Γ΄ Παγκόσμιος Πόλεμος που θα πυροδοτηθεί με παγκόσμιο οικονομικό κραχ από το Τόκιο, εν συνεχεία θα προχωρήσει στην πλήρη ολοκλήρωσή του.
Όλοι λοιπόν θα πρέπει να πληροφορηθούν, και ειδικά οι νεώτεροι, ότι στα πλαίσια του ξαναγραψίματος της Ιστορίας, όλα τα προαναφερθέντα σ’ αυτήν την έρευνα που δεν συμφωνούν με το κυρίαρχο αφήγημα, είτε αποκρύπτονται από τα καθεστωτικά ΜΜΕ, είτε προβάλλονται ως «θεωρίες συνομωσίας», και ειδικά από τη Βικιπαίδεια, πιστό όργανο των παγκοσμιοποιητών.
Γι’ αυτό και η Βικιπαίδεια, και όλα τα κυρίαρχα ΜΜΕ πρέπει να εξοβελιστούν από την πληροφόρηση κάθε Έλληνα.
Διότι η απώλεια της εθνικής μας κυριαρχίας, η συνομωσία της ψευτο-πανδημίας, το γεγονός των αναρίθμητων θανάτων και βλαβών από τα εμβόλια, και η καθημερινή πορεία της ζωής μας προς τον αφανισμό, διαψεύδει τα κυρίαρχα ΜΜΕ, και δικαιώνει όλους τους τίμιους και ανεξάρτητους ερευνητές.
Τέλος, η παρούσα έρευνα δεν αποτελεί σε καμμία περίπτωση αγιογραφία του Χριστιανισμού και δεν τον προάγει ως πανάκεια, γνωρίζοντας τα λάθη και τα εγκλήματα κατά της ανθρωπότητας της διοίκησης των χριστιανικών Εκκλησιών και ειδικά τη στάση τους κατά την ψευτο-πανδημία.
Ωστόσο, εκείνο που κανείς δεν μπορεί να παραβλέψει είναι το απύθμενο μίσος που τρέφουν όλες οι μυστικές εταιρείες προς το πρόσωπο του Χριστού, που δεν τρέφουν προς κανέναν άλλον μύστη ή ζηλωτή (όπως αυτές τον θεωρούν) και προς καμμία άλλη από τις μεγάλες θρησκείες.
Όμως ο τάφος όλων των πραγματικών συνομωτών είναι το διαδίκτυο και η διάδοση της αλήθειας.
Όπως λοιπόν όλες οι δυνάμεις που δρουν στο σκότος, έτσι και οι μυστικές εταιρείες δεν μπορούν να λειτουργήσουν στο φως που διαχέει η δημόσια αποκάλυψη.
Όπως τα ποντίκια και οι κατσαρίδες που όταν πέφτει επάνω τους το φως, εξαφανίζονται και κρύβονται τρομαγμένες, έτσι και η Μασονία και όλες οι κρυφές οργανώσεις δεν αντέχουν στο φως της αλήθειας, γιατί δεν υπάρχει ισχυρότερο όπλο από την αποκάλυψη και το ξεσκέπασμα.
ΠΗΓΕΣ:
William Τ. Still, Nέα Παγκόσμια Τάξη: Το αρχαίο σχέδιο των μυστικών εταιρειών, εκδ. Στερέωμα, 1992.
Tim Wallace-Murphy, The Knights of the Holy Grail: The Secret History of the Knights Templar, 2012.
Christopher Knight & Robert Lomas, The Hiram Key: Pharaohs, Freemasonry, and the Discovery of the Secret Scrolls of Jesus, 1996.
Willard Cleon Skousen, The Naked Communist, 1958.
Paul Kengor, The Devil and Karl Marx: Communism’s Long March of Death, Deception, and Infiltration, 2020.
Des Griffin, Descent into Slavery, 1961.
Nesta Webster, World Revolution. The Plot against Civilisation, 1921, επανέκδ. 2013.
Oleg Budnitskii, Russian Jews Between the Reds and the Whites, 1917-1920, 2012.
Jüri Lina, Under the Sign of the Scorpion: The Rise and Fall of the Soviet Empire, 1998.
Jüri Lina, Ιn the Shadow of Hermes, ντοκιμαντέρ στο YouTube
Antony Sutton, Wall Street and the Bolsevik Revolution, 2012.
Gary Allen, None Dare Call it Conspiracy, 1976.
Catherine Merridale, Lenin on the Train, 2017.
John P. Cafferky, Lord Milner’s Second War: The Rhodes-Milner Secret Society; The Origin of World War I and the Start of the New World Order, 2013.
James Perloff, The Shadows of Power: The Council on Foreign Relations and the American Decline, 1988.
Caroll Quingley, Tragedy and Hope, 1966.
Kevin Gallaher, Norman Dodd On Tax Exempt Foundations, η τελευταία συνέντευξη του N. Dodd, YouTube, 2009.
Τα σχόλια είναι απενεργοποιημένα.