Μπορεί ποτέ το μέλλον, που θεωρείται ότι ακόμα δεν υπάρχει, να επηρεάσει την πορεία της ζωής μας; Μπορεί ποτέ κάτι που θεωρείται άυλο, όπως η πληροφορία, να επηρεάσει την ύλη; Το γεγονός ότι δεν συνειδητοποιούμε ότι τα πάντα είναι συνείδηση και όχι ύλη, προκαλεί άκρως αρνητικές συνέπειες. Ωστόσο, σήμερα υπάρχουν μείζονες επιστημονικές ανακαλύψεις στην φυσική του μικρόκοσμου, που έγιναν μόλις κατά την διάρκεια των τελευταίων δεκαετιών οι οποίες άλλαξαν ριζικά την κοσμοθέασή μας. Αυτές ακριβώς διερευνά ο Γάλλος καθηγητής φυσικής Φιλίπ Γκιγιεμάν, καταγγέλλοντας ότι αποκρύπτονται επιμελώς από το ευρύ κοινό, με στόχο να πειστούν οι άνθρωποι ότι είναι μηχανές. Αν διαδοθεί ότι αυτό δεν είναι παρά ακόμα ένα δολερό αφήγημα, θα οδηγηθούμε στην κατάρρευση του ελέγχου της ανθρωπότητας από αλγορίθμους που επιβάλλονται από μια χούφτα εξαιρετικά διεστραμμένων υποκειμένων που νομίζουν ότι είναι θεοί, και κατά συνέπειαν, σε ένα πολύ φωτεινότερο μέλλον.
Οι εξωγήινοι ως άνθρωποι του μέλλοντος: ακόμα ένα τέχνασμα της διεθνούς ολιγαρχίας για τον εκφοβισμό των λαών
ΜΥΣΤΙΚΕΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ ΚΑΙ ΣΤΡΑΤΙΩΤΙΚΟΙ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΙ ΔΙΑΧΕΟΥΝ ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΟΜΩΣΙΑΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΝΑ ΕΔΡΑΙΩΣΟΥΝ ΤΗΝ ΜΟΝΙΜΗ ΤΡΟΜΟΚΡΑΤΗΣΗ ΤΩΝ ΛΑΩΝ
Αν παρατηρήσει κανείς προσεκτικά τις ειδήσεις των καθεστωτικών ΜΜΕ, τον τελευταίο χρόνο αναδύεται κάτι που η ιεραρχία των παγκοσμιοποιημένων ελίτ θεωρεί κίνηση ρουά-ματ εναντίον των λαών της Δύσης: η αποκάλυψη της έλευσης εξωγήινων όντων στον πλανήτη μας. Το αφήγημα αυτό θωρακίζεται με την επιστράτευση διασημοτήτων ευρέως φάσματος που ξεπερνώντας τα καθιερωμένα, ισχυρίζονται πως όσοι έρχονται με σκάφη εξωτικής τεχνολογίας δεν προέρχονται αναγκαστικά από άλλους πλανήτες, αλλά είναι οι μακρυνοί μας απόγονοι από το ...μέλλον που επιστρέφουν για να μας παρατηρήσουν. Που στοχεύει το αφήγημα των διαστατικών απογόνων μας που προφανώς θα προβληθεί κατά κόρον σε όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ, μετά το τέλος της πανδημίας;
Είναι ο κβαντικός χρόνος το κλειδί της ροής της ύπαρξης;
Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΦΑΙΝΕΤΑΙ
Στις παράξενες μέρες που ζούμε και που προοιωνίζονται τη γέννηση του επόμενου συνειδησιακού σταδίου της ανθρωπότητας, ήλθε η ώρα για όσους προβληματίζονται για τη φύση της πραγματικότητας, να αναλογιστούν περί της ψευδαίσθησης του χρόνου. Αν ανήκετε σ’ αυτούς που διαισθητικά, και χωρίς να έχετε μελετήσει φυσική ή κβαντομηχανική, αντιλαμβάνεστε ότι κάτι δεν «κολλάει» σ’ αυτό που βιώνετε ως ροή της ύπαρξης, και ότι η αντικειμενική, εξωτερική πραγματικότητα, δεν πρέπει να είναι αυτή που φαίνεται, αλλά κάτι άλλο, τότε αυτό το άρθρο θα σας βοηθήσει να καταλάβετε καλύτερα γιατί τελικά ο χρόνος δεν υπάρχει. Σχετικοποιείστε λοιπόν τους φόβους σας και αρχίστε να ερευνάτε πίσω από τα φαινόμενα, διότι ανέκαθεν ήταν και παραμένουν απατηλά.
Οι έντεκα διαστάσεις του χώρου και ο μετανθρωπισμός
ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ;
Για τις επιστήμες της φυσικής και των μαθηματικών και τις εξισώσεις τους δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν, και μέλλον. Ο χρόνος δεν είναι παρά η τέταρτη χωρική διάσταση του δικού μας σύμπαντος, μια ψευδαίσθηση του ανθρώπινου εγκεφάλου που αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι που τρέχει. Όσον δε αφορά το σύμπαν, δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά αναρίθμητα που γεννιούνται και πεθαίνουν συνεχώς. Ακριβώς αυτά τα δύο επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι μετανθρωπιστές για να ισχυριστούν ότι αν θέλουμε να δούμε την αληθινή φύση της άχρονης πραγματικότητας, αλλά και να επιβιώσουμε στο μακρινό μέλλον από τη καταστροφή του σύμπαντός μας διαφεύγοντας σε ένα άλλο, η μόνη λύση είναι να γίνουμε μηχανές ξεκινώντας τη διαδικασία από σήμερα κιόλας!