© Aπεροπία. Τα άρθρα του ιστολογίου aperopia.fr γράφονται κατόπιν κοπιαστικής έρευνας και μετάφρασης. Απαγορεύεται η αναδημοσίευση ολόκληρου του άρθρου από άλλες ιστοσελίδες χωρίς άδεια του aperopia.fr. Επιτρέπεται μόνον η αναδημοσίευση 2-3 πρώτων παραγράφων με προσθήκη ενεργού link για την ανάγνωση της συνέχειας στο aperopia.fr
Γράφει η Χρυσούλα Μπουκουβάλα
Μήπως αναρωτηθήκατε ποτέ πού επενδύονται τα αστρονομικά κέρδη των τραπεζών και των τεχνολογικών κολοσσών, αλλά και πού καταλήγει μέρος των φόρων που πληρώνει η μεσαία τάξη των ανεπτυγμένων κρατών;
Δεν μας φτάνει που εκατομμύρια συνάνθρωποί μας πεθαίνουν εξ αιτίας πολεμικών επεμβάσεων και εγκληματικών πολιτικών των αρπακτικών τραπεζών, αλλά επιπλέον οι πλούσιοι αυτού του κόσμου και οι κυβερνήσεις των μεγάλων κρατών ξοδεύουν τεράστια ποσά προκειμένου να κυριαρχήσουν στο διάστημα. Τι ωθεί άραγε τελευταία τις μεγάλες δυνάμεις στην άμεση ενεργοποίηση σχεδίων για επανδρωμένες διαστημικές αποικίες, που απαιτούν όμως τον μετανθρωπισμό των απεσταλμένων;
Μετά από μια περίοδο νάρκης δεκαετιών, οι μεγάλες δυνάμεις έχουν αρχίσει να επιδίδονται σε έναν αγώνα διαστημικού αποικισμού. Γιατί βιάζονται τόσο; Μόνο και μόνο για να αφήσουν το όνομά τους με χρυσά γράμματα στην εποποιΐα του διαστήματος;
Οι χώρες που είναι σε θέση να πραγματοποιήσουν επανδρωμένες διαστημικές πτήσεις και εφαρμογές είναι οι ΗΠΑ (NASA), η Κίνα (China National Space Administration – CNSA) και η Ρωσία (Roscosmos).
Μικρότερες δυνατότητες έχουν η Ευρωπαϊκή Ένωση ως σύνολο συνεργαζομένων κρατών (Ευρωπαϊκός Οργανισμός Διαστήματος /European Space Agency – ESA), η Ινδία (Indian Space Research Organisation – ISRO) και η Ιαπωνία (Japan Aerospace Exploration Agency – JAXA).
Ωστόσο, κυβερνητικοί οργανισμοί, όπως π.χ. η NASA και o ESA, αναθέτουν το μεγαλύτερο μέρος των δράσεών τους σε ιδιωτικές εταιρείες. Ο Έλον Μασκ ιδρυτής της Tesla, και της SpaceX, ηγέτιδας τα τελευταία χρόνια στον τομέα των διαστημικών μεταφορών, έχει δηλώσει ότι θα μπορούσε να πραγματοποιήσει την πρώτη επανδρωμένη αποστολή στον Άρη μέχρι το 2025, ενώ ο Τζεφ Μπέζος, ιδρυτής της Amazon, άμεσος ανταγωνιστής του και ιδρυτής της διαστημικής εταιρείας Blue Origin, είπε ότι θα επικεντρωθεί αποκλειστικά στη Σελήνη, πάνω στην οποία μας διαβεβαιώνει ότι τα επόμενα χρόνια θα εργάζονται εκατομμύρια άνθρωποι.
Έχουν οι ιδιωτικές εταιρείες τόσους πολλούς ίδιους πόρους; Επειδή τα κόστη των διαστημικών έργων είναι τεράστια, δηλώνουν ότι ο λογαριασμός θα συμπληρωθεί χάρη σε διάφορα επενδυτικά σχήματα, την πώληση τηλεοπτικών δικαιωμάτων, τον διαστημικό τουρισμό στη Σελήνη τον οποίο θα φροντίσουν να κάνουν προσιτό σε όλους, και τέλος, από το crowdfunding, δηλαδή χάρη στην χρηματοδότηση του ευρέως κοινού.
Χρηματοδότηση όμως από το κοινό είναι και οι κρατικές επιχορηγήσεις οι οποίες τροφοδοτούνται από την ανελέητη φορολόγηση όσων ακόμα πληρώνουν φόρους…
Το ήλιο-3 και η καθαρή ενέργεια
Tι θα πάρουν όμως πίσω οι πολίτες από την φορολογική τους αφαίμαξη στο όνομα της διαστημικής «εξερεύνησης»; Δυστυχώς τίποτε, όπως δεν πήραν από τις περιβόητες ΑΠΕ (Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας) που τις πληρώνουν πανάκριβα. Είναι λοιπόν άκρως αμφίβολο αν οι φορολογούμενοι των οποίων οι κυβερνήσεις πραγματοποιούν ή συμμετέχουν σε διαστημικά προγράμματα θα ωφεληθούν από τέτοιου είδους εγχειρήματα.
Πάντως, ως πρώτος σταθμός για αποστολές σε μακρυνότερους πλανήτες θα χρησιμοποιηθεί η Σελήνη. Και αυτό διότι όχι μόνο υπάρχει εκεί αρκετό νερό, αλλά και πολλά άλλα πολύτιμα στοιχεία, το σπουδαιότερο εκ των οποίων θεωρείται το, σχετικά άγνωστο στο ευρύ κοινό, μη ραδιενεργό ισότοπο, ήλιο-3.
Η χώρα που θα προλάβει να αρπάξει το ήλιο-3 που σπανίζει στη Γη, αλλά είναι απαραίτητο για την επίτευξη της ψυχρής σύντηξης του υδρογόνου, θα αποκτήσει το πλεονέκτημα άφθονης και πάμφθηνης ηλεκτρικής ενέργειας και θα κυριαρχήσει σε όλες τις υπόλοιπες. Αν λοιπόν οι λεγόμενες «ανανεώσιμες» και «πράσινες» πηγές ενέργειας ήταν τόσο αποδοτικές, γιατί συνωστίζονται οι μεγάλες δυνάμεις στο διάστημα για το ήλιο-3;
Το κάλπικο αφήγημα της «πράσινης» ενέργειας, εντελώς αντι-οικολογικής και ανεπαρκέστατης για τις ανάγκες της 4ης Βιομηχανικής Επανάστασης, τα επόμενα χρόνια θα καταρρεύσει σαν χάρτινος πύργος, αφήνοντας πίσω του χιλιάδες τόνους σκουριασμένων ανεμογεννητριών και φωτοβολταϊκών πάνελ, και κατακρεουργημένες βουνοκορφές.
Σε ποιον θα ανήκουν τελικά οι καθαρές και άφθονες ενεργειακές πηγές των πλανητών και των αστεροειδών; Προς το παρόν η Κίνα φαίνεται να κέρδισε πόντους με την επιτυχημένη προσελήνωση στη σκοτεινή πλευρά της Σελήνης.
Το μη επανδρωμένο ρομποτικό της όχημα Chang’e-4 της χάρισε επικαιροποίηση της χαρτογράφησης των περιοχών ρεγόλιθου μέσα στον οποίο βρίσκεται το ήλιο-3, ωστόσο οι ΗΠΑ διαθέτουν σαφές πλεονέκτημα στην εξερεύνηση του Άρη. Η μάχη μεταξύ των δύο υπερδυνάμεων θα είναι σφοδρή και σ’ αυτόν τον τομέα.
Αποστολές αυτοκτονίας
Άλλο βέβαια μικρό ρομποτικό όχημα και άλλο ολόκληρες επανδρωμένες βάσεις και μάλιστα εξορυκτικές. Τα εμπόδια είναι πολύ μεγάλα και σχετίζονται με την ανθρώπινη φυσιολογία που θα πρέπει να μεταλλαχθεί εντελώς, ώστε να αντέξει σε τόσο εχθρικά περιβάλλοντα, σε τέτοιο βαθμό ώστε μπορούμε να μιλάμε πλέον για μετανθρωπισμό. Ίσως όχι τόσο γι’ αυτούς που θα πάνε στη Σελήνη, αλλά σίγουρα σε πιο απομακρυσμένους πλανήτες.
Μία από τις δυσκολίες είναι ότι αυτοί οι άνθρωποι δεν θα επιστρέψουν ποτέ πίσω στη Γη. Σήμερα, τουλάχιστον οι πρώτες αποστολές στον Άρη και στον Τιτάνα, είναι τεχνικά αδύνατον να επιστρέψουν, αλλά ακόμα και αν βρεθεί μελλοντικά ο τρόπος, η επιβίωσή τους στη Γη θα είναι πλέον αδύνατη.
Ιδού γιατί: σε επιστημονική έρευνα με τίτλο Political and legal challenges in a Mars colony (Πολιτικές και νομικές προκλήσεις σε μια αρειανή αποικία) που δημοσίευσε η επιστημονική επιθεώρηση Science Direct, Πολωνοί ακαδημαϊκοί προσγειώνουν απότομα κάθε ονειροπόλο.
Ένας από τους συν-συγγραφείς της έρευνας, ο καθηγητής Κόνραντ Στζόσικ (Konrad Szocik), προειδοποιεί: τα ανθρώπινα όντα δεν θα μπορέσουν να επιβιώσουν πολύ, ούτε στον κόκκινο πλανήτη, ούτε σε κανέναν που δεν είναι ίδιος με τη Γη μας, εκτός και αν τα σώματά τους τροποποιηθούν με τρόπο που να ταιριάζουν στο περιβάλλον του.
Σε συνέντευξή του ο καθηγητής τόνισε: «Το ανθρώπινο σώμα έχει φτιαχτεί για να ζει σε επίγειο περιβάλλον. Ως αποτέλεσμα, ορισμένες σωματικές και ψυχολογικές προκλήσεις, τόσο κατά τη διάρκεια του ταξιδιού, όσο και στον ίδιο τον κόκκινο πλανήτη, θα είναι ανυπέρβλητες και θα αποτρέψουν την ανθρώπινη επιβίωση».
Κατά συνέπειαν, οι λεγόμενοι «πρωτοπόροι του διαστήματος», ουσιαστικά θα αυτοκτονήσουν. Εξ αιτίας αυτού του προβλήματος επισημαίνω ότι η Γενική Αρχή Ισλαμικών Υποθέσεων των Ηνωμένων Αραβικών Εμιράτων έχει απαγορεύσει στους μουσουλμάνους να δηλώσουν συμμετοχή σε επανδρωμένες βάσεις.
Όσο λοιπόν κι αν η υπόσχεση της διαστημικής δόξας είναι ελκυστικότατη, αναιρείται υπό την σίγουρη έκβαση του θανάτου, εκτός κι αν ο ενδιαφερόμενος ανήκει στους απελπισμένους που έχουν φορτώσει την οικογένειά τους με μεγάλα χρέη που δεν θα μπορέσουν να ξεχρεώσουν ποτέ με άλλον τρόπο.
Γενετικές μεταλλάξεις και χειρουργικές επεμβάσεις
Πριν το ταξίδι οι υποψήφιοι μελλοθάνατοι πρέπει προηγουμένως να έχουν υποστεί επεμβάσεις που θα έχουν αυξήσει την οστική και τη μυική μάζα τους (γονίδιο LRP5/τροποποίηση G171V και γονίδιο MSTN/IVS1+5G), και θα έχουν τροποποιήσει βακτηριδιακά τη χλωρίδα των εντέρων τους.
Μια λύση εισπνοής της εξωγήινης ατμόσφαιρας όταν είναι ακατάλληλη για τον άνθρωπο, είναι η αντικατάσταση των αναπνευστικών κυττάρων μας. Συνθετικά κύτταρα θα μπορούσαν να φέρουν οξυγόνο στους ιστούς του σώματος με πολύ πιο αποτελεσματικό τρόπο από τα γνωστά μας ερυθρά αιμοσφαίρια. Για να γίνει αυτό όμως, πρέπει να αντικατασταθούν οι πνεύμονες των αποίκων με άλλους, τεχνητούς, προσαρμοσμένους στον κάθε πλανήτη.
Για να καταλάβετε το μέγεθος του προβλήματος, δείτε εδώ στιγμιότυπα από την θρυλική πλέον ταινία επιστημονικής φαντασίας Total Recall (Ολική επαναφορά) του 1990 με τον Άρνολντ Σβαρτσενέγκερ, που αναπαριστούν ρεαλιστικά τι συμβαίνει στους αποίκους του Άρη που πετιούνται βιαίως έξω από τις εγκαταστάσεις της βάσης τους, άνευ στολής.
Συνθετικό δέρμα
Ωστόσο, όσο ανθεκτικές και αν είναι οι στολές τους, είναι αδύνατον να φοριούνται επί πολλά χρόνια χωρίς να χαλάσουν και χωρίς βλαβερές επιδράσεις στον οργανισμό τους. Και το δέρμα λοιπόν των αποίκων πρέπει να τροποποιηθεί.
Αυτό θα επιτευχθεί προσθέτοντάς του το θρυλικό στους επιστημονικούς κύκλους βακτήριο Deinococcus Radiodurance. Το εν λόγω βακτήριο έχει την μοναδική ιδιότητα στη Γη να αντέχει σε ακτινοβολίες αντίστοιχες με αυτές μιας ατομικής βόμβας, δηλαδή 7.000 φορές πιο ισχυρές απ’ αυτές που είναι θανατηφόρες για τον άνθρωπο, τα ζώα και τα κανονικά βακτήρια.
Ο Μιροσλάβ Ράντμαν (Miroslav Radman), διάσημος καθηγητής μοριακής βιολογίας του πανεπιστημίου των Παρισίων Νεκέρ και η ομάδα του που εργάζεται πυρετωδώς πάνω σ’ αυτό, προσπαθεί να βρει τρόπο να ενσωματώσει αυτό το βακτήριο στο γονιδίωμα των αστροναυτών.
Περιττό να πούμε ότι, εφόσον επιτευχθεί πειραματικά η ενσωμάτωση του Deinococcus Radiodurance στο ανθρώπινο γονιδίωμα χωρίς να προκαλέσει ανεπανόρθωτες βλάβες, κάποιοι θα έχουν στη τσέπη τους και το αντίδοτο για την επιβίωση των ιδίων και των οικογενειών τους για κάθε επικίνδυνη κατάσταση που θα προκύψει στον πλανήτη μας εξ αιτίας ακτινοβολιών. Τα πυρηνικά καταφύγια, τα έχουν ήδη έτοιμα, τώρα θα μπορούν να βγαίνουν και έξω απ’ αυτά.
Όταν λοιπόν ακούτε «επενδύσεις στην καινοτομία» να ξέρετε ότι στον όρο περιλαμβάνονται και οι διαδικασίες μετάλλαξης των πληβείων για εξορυκτικούς, και όχι μόνο, σκοπούς.
Κινδυνεύει η Γη άμεσα από έναν κοσμικό κίνδυνο;
Κάθε σκεπτόμενος πολίτης είναι λογικό να σκέφτεται ότι επιβάλλεται να έχουμε προετοιμαστεί για τη διαφυγή μας σε έναν εφεδρικό πλανήτη, πριν να επιβεβαιωθεί ότι επίκειται μια κοσμική καταστροφή.
Όπως όμως διαπιστώσατε, ο άνθρωπος δεν είναι φτιαγμένος για να ζήσει σε διαφορετικά από τη Γη περιβάλλοντα, επομένως πρέπει αναγκαστικά να μετανθρωπιστεί.
Πότε θα επέλθει το μοιραίο; H μόνη επιστημονική βεβαιότητα είναι ότι η Γη μας θα εξαϋλωθεί σε πέντε …δισεκατομμύρια χρόνια, όταν ο ήλιος μας διογκωθεί υπερβολικά και μετατραπεί σε έναν ερυθρό γίγαντα που θα κατακάψει και τον δύστυχο πλανήτη μας.
Μέχρι τότε, υπάρχουν πιο υπαρκτά σενάρια καταστροφής του πολιτισμού μας: τα πιο πιθανά είναι ο πυρηνικός πόλεμος, η εχθρική τεχνητή νοημοσύνη, οι πανδημίες και ο λιμός λόγω υπερπληθυσμού.
Έπονται κοσμικοί κίνδυνοι όπως: πτώση μεγάλου μετεωρίτη, θηριώδης ηλιακή έκλαμψη, αντιστροφή μαγνητικών πόλων, μετατόπιση πόλων, έκρηξη ακτίνων γάμμα, μαύρη τρύπα σε μικρή απόσταση, αλλαγή της φύσης του χώρου μας κ.ά.
Βάσει στατιστικών εργαλείων όμως, τα τρία τελευταία έχουν πολύ μικρές πιθανότητες να πραγματοποιηθούν τις επόμενες χιλιάδες χρόνια, αλλά όχι και τα τέσσερα που προηγούνται.
Για να τα αντιμετωπίσουμε θα πρέπει να βρούμε τεχνολογίες διαφυγής, αφού μετανθρωπιστούμε, υπό την προϋπόθεση όμως ότι η πλειοψηφία της ανθρωπότητας (αν υπάρχει ακόμα) αποφασίσει ότι κάτι τέτοιο αξίζει τον κόπο.
Κατά συνέπειαν, καθίσταται σαφές ότι αφού δεν έχει λυθεί αυτό το ζήτημα, το επιχείρημα του διαστημικού έπους χρησιμοποιείται ως προπέτασμα, εκτός και αν ορισμένοι γνωρίζουν ότι θα συμβεί κάτι πολύ άσχημο που δεν κοινοποιείται όμως στο ευρύ κοινό.
Άρης, Τιτάνας και άλλες μελλοντικές αποικίες
Επειδή όμως πιθανότατα δεν θα συμβεί τίποτε ανησυχητικό, εκτός από τη Σελήνη, οι άλλοι πλανήτες του ηλιακού μας συστήματος στους οποίους οι μεγάλες δυνάμεις επιδιώκουν να εγκαταστήσουν επανδρωμένες βάσεις είναι ο Άρης και ο Τιτάνας, δορυφόρος του Κρόνου γεμάτος από μεθάνιο.
Σοβαρά εξετάζονται και οι δορυφόροι του Δία Ευρώπη, που διαθέτει κάτω από τη παγωμένη επιφάνειά της έναν τεράστιο ωκεανό νερού και υποθαλάσσιες θερμικές πηγές, Ηώ και Γανυμήδης. Επίσης, ο δορυφόρος του Ποσειδώνα, Τρίτων, αλλά και αστεροειδείς όπως ο Έρως και ο Δείμος.
Ας μη γελιόμαστε όμως: όσες βάσεις στηθούν, θα κριθούν αποκλειστικά από την αποδοτικότητά τους σε πολύτιμα στοιχεία για την παραγωγή ενέργειας ή την τεχνολογία αιχμής.
Τι υπάρχει λοιπόν στον Άρη που δικαιολογεί την ίδρυση αποικιών; Μα άφθονες πολύτιμες σπάνιες γαίες, αλλά και ασήμι, βισμούθιο, νικέλιο, τιτάνιο, παλλάδιο, πλατίνα και αναρίθμητα άλλα. Ο Άρης αποτελεί ένα πραγματικό χρυσωρυχείο.
Οι αιτήσεις συμμετοχής για τη θέση υποψηφίου “διαστημικού ήρωα” αριθμούν εκατοντάδες χιλιάδες. Οι επιλαχόντες προπονούνται ήδη σκληρά. Οι ενδιαφερόμενοι είτε μένουν σε κλειστούς θόλους επί 9 μήνες, είτε εκπαιδεύονται σε ηφαιστιακές ερήμους −που αλλού;− στην αναγνώριση πετρωμάτων, ενώ επίσης αποστέλλονται και στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό για αρκετούς μήνες, προκειμένου οι επιστήμονες να παρατηρούν τις αντιδράσεις και τη συμπεριφορά τους.
Όλες αυτές όμως οι προσομοιώσεις δεν είναι τίποτε σε σύγκριση με τις προκλήσεις που θα προκύψουν από την πραγματική διαβίωση πάνω στους εχθρικούς πλανήτες και γι’ αυτό ελάχιστοι φορείς θα μπορέσουν τελικά να φέρουν εις πέρας τέτοιες αποστολές.
Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένοι που αμφισβητούν την πραγματικότητα όλων των διαστημικών αποστολών, αμερικανικών και ρωσικών, ακόμα δε και του ίδιου του Διεθνούς Διαστημικού Σταθμού, και άλλοι που καταγγέλλουν τα υπερβολικά κόστη διαχείρισης των προγραμμάτων του ευρωπαϊκού ESA που επιβαρύνουν τις χώρες μέλη, ισχυριζόμενοι ότι τα χρήματα των φορολογουμένων ρίχνονται για να ταΐζουν μεσάζοντες και «ημέτερους» σε αργομισθία.
Σε κάθε περίπτωση, υπό την προϋπόθεση πάντα ότι τα διαστημικά προγράμματα δεν είναι εικονικά (κάτι που θα κρίνει έκαστος μόνος του), τα ψυχολογικά προβλήματα των μελλοντικών μεταλλωρύχων δεν μπορούν να μελετηθούν επαρκώς στις τρέχουσες αποστολές στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, καθότι το ηθικό των αστροναυτών υποστηρίζεται από τακτικές επισκέψεις νεοεισερχομένων.
Οι τωρινές αποστολές, είτε στους θόλους της Ανταρκτικής, είτε στον Διεθνή Διαστημικό Σταθμό, υποστηρίζονται ψυχολογικά από άλλες βάσεις, η επικοινωνία με τους συγγενείς, τους γιατρούς και την οικογένεια είναι σταθερή και όπως και να το κάνουμε, οι συμμετέχοντες δεν έχουν εγκαταλείψει τον πλανήτη μας.
Στον Άρη όμως, η κάθε επικοινωνία θα είναι υπερβολικά δύσκολη, λόγω του μεγάλου χρόνου απόκρισης (περίπου 45 λεπτά), τουλάχιστον μέχρι την ανακάλυψη ταχύτερης επικοινωνίας.
Για τον Τιτάνα, τα πράγματα είναι ακόμα χειρότερα. Όποιος, και όταν πάει εκεί, δεν θα έχει καμμία επικοινωνία με τη Γη και ούτε θα επιστρέψει ποτέ.
Εν ολίγοις, δεν είναι δυνατόν να υπάρχει κάποια προσομοίωση που να μπορεί να περιγράψει με βεβαιότητα τι πραγματικά θα συμβεί στους ανθρώπους που θα πάνε να μείνουν σε τόσο εχθρικούς πλανήτες.
Όπως άλλωστε δήλωσαν και οι Πολωνοί επιστήμονες, η επιλογή είναι μόνο μία: «Για να πάει κάποιος σε άλλους πλανήτες, σαφώς πρέπει πρώτα να μεταμορφωθεί ως άνθρωπος».
Στην περίπτωση δε που δεν έχουν υποπέσει στην αντίληψή σας οι δράσεις του καναδικού Ινστιτούτου Γενομικής Κρεγκ Βέντερ (Craig Venter Genomics Institut), του Οργανισμού Ανθρώπινης Μακροβιότητας (Human Longevity Inc.) που δημιούργησε ο Βέντερ μαζί με τον γνωστό ελληνικής καταγωγής Πίτερ Διαμάντη, και της νεοφυούς εταιρείας Unity Biotechnology πάνω στην οποία έχει επενδύσει ο Τζεφ Μπέζος και αρκετών άλλων, επισημαίνουμε ότι ασχολούνται ακριβώς με τα παραπάνω: δηλαδή με πειράματα τροποποίησης του ανθρώπινου γονιδιώματος που απορροφούν δισεκατομμύρια δολάρια.
Τι περιλαμβάνουν άραγε αυτά τα πειράματα; Γίνονται πάνω σε ανθρώπινα πειραματόζωα;
Αυτό ακριβώς καταγγέλλει με γλαφυρό τρόπο η ταινία Τhe Titan του Netflix (2018). Στο εν λόγω έργο οι γήινοι έχουν αποδεκατιστεί από πολέμους που κατέστρεψαν ανεπανόρθωτα το οικοσύστημα του πλανήτη μας.
Σε δέκα χρόνια από τη λήξη των πολέμων, οι μισοί από όσους κατοίκους απέμειναν, θα πεθάνουν λόγω λιμού, οπότε οι υπόλοιποι θα πρέπει αναγκαστικά να διαφύγουν σε άλλον πλανήτη, που εν προκειμένω, δεν είναι παρά ο Τιτάνας. Πρόκειται λοιπόν για ζήτημα ζωής ή θανάτου και γι’ αυτό μια ομάδα εθελοντών υπομένει τη σταδιακή μετάλλαξή τους σε εργαστήρια στη Γη, με τραγικές συνέπειες.
Εφ’ όσον όμως ο πλανήτης μας δεν κινδυνεύει άμεσα, οι υποψήφιοι που στρατολογούνται σήμερα δεν αντιμετωπίζουν τέτοιο δίλημμα. Όσοι πάνε στη Σελήνη που είναι και πιο κοντά, θα έχουν επιλογές επιστροφής και δεν θα μένουν για χρόνια, όσοι όμως πάνε μακρύτερα δεν θα επιστρέψουν ποτέ.
Γι’ αυτό λοιπόν, θα ήταν ιδιαίτερα ενδιαφέρον να μαθαίναμε πόσοι απ’ αυτούς που τελικά θα πάνε πέραν της Σελήνης, είναι καταχρεωμένοι ή θανατοποινίτες και πολιτικοί κρατούμενοι. Διαφορετικά ποιος εχέφρων άνθρωπος θα δεχτεί να αυτοκτονήσει και μάλιστα με φριχτό θάνατο;
Μ’ άλλα λόγια, τα διαστημικά εξορυκτικά κάτεργα είναι ένας θαυμάσιος τρόπος αποπληθυσμού, εκκένωσης των φυλακών από κάθε είδους αποβράσματα και αντιφρονούντες και δωρεάν εργατικών χεριών.
Ποιος πληρώνει για το διάστημα;
Αφού λοιπόν μάθατε τι θα συμβεί στους διαστημικούς μεταλλωρύχους, ας δούμε ποιος θα πληρώσει τον λογαριασμό. Γνωρίζατε ότι μέρος των φόρων μας κατευθύνεται εδώ και πολλά χρόνια σε διαστημικά προγράμματα που είναι εξαιρετικά αμφίβολο ότι έχουν ωφελήσει τον Ευρωπαίο φορολογούμενο (όπως άλλωστε και οι περισσότεροι φόροι);
Αν όχι, ιδού σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Διαστήματος (ESA) του 2109, πόσα θα πληρώσουμε οι Έλληνες φορολογούμενοι με βάση το ΑΕΠ μας.
Η χώρα μας θα πληρώσει 10,5 εκατομμύρια ευρώ, χωρίς όμως να περιλαμβάνεται η συνεισφορά της και σε άλλους ευρωπαϊκούς διαστημικούς οργανισμούς.
Μπορεί το συνολικό ποσό αρχικά να μην σας φαίνεται μεγάλο, αν ανήκετε όμως στο στο 19% των φορολογουμένων που πληρώνουν περίπου το 90% του συνολικού φόρου εισοδήματος φυσικών προσώπων, μόλις στο 4,5% των επιχειρήσεων στο οποίο βεβαιώνεται το 83% του φόρου εισοδήματος νομικών προσώπων και στο 33% των ιδιοκτητών ακινήτων που φορτώνεται το 66% του ΕΝΦΙΑ, μήπως νιώθετε ότι η διαστημική saga βάζει κι αυτή το χέρι της στη τσέπη μας όλο και βαθύτερα;
Δεν μας έφτανε αυτή, πολύ σύντομα θα δούμε κι άλλους «πράσινους» φόρους για τις καταστροφικές ΑΠΕ της οικολογικής saga. Οι διαδηλώσεις για την κλιματική αλλαγή εκεί ακριβώς αποσκοπούν.
Καλά λοιπόν μαντεύετε. Σε ό,τι μας αφορά στην Ευρωπαϊκή Ένωση, πάλι οι χρήσιμοι ηλίθιοι θα πληρώσουν για να επωφεληθούν από τα διαστημικά έπη κυρίως οι γερμανικές βιομηχανίες αεροναυπηγικής και τηλεπικοινωνιών, οι γαλλικές, oι αγγλικές καθώς επίσης και κάμποσες εταιρείες ημετέρων σε άλλα κράτη-μέλη μέσω κρατικών ενισχύσεων σε δήθεν δράσεις στους τομείς «της έρευνας, της τεχνολογικής ανάπτυξης και της καινοτομίας» που όταν είναι πραγματικές, είναι συνήθως είτε άχρηστες, είτε υπερκοστολογημένες.
Αν λοιπόν ήξεραν οι Ευρωπαίοι φορολογούμενοι που ακριβώς καταλήγουν οι φόροι τους, αλλά και η ψήφος τους, θα εξεγείρονταν, εφόσον βεβαίως τους το επέτρεπε η λοβοτομή που έχουν υποστεί από την τηλεόραση, τα σμάρτφον, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης και τις selfies.
Μέχρι να το μάθουν, θα πληρώσουμε όλοι είτε για τις εξορύξεις πολύτιμων στοιχείων σε άλλους πλανήτες που χρειάζονται οι κοσμοεξουσιαστές για να γίνουν ακόμα πιο ισχυροί, είτε για να αποκτήσουν πολύτιμη τεχνογνωσία επιβίωσης στην περίπτωση που οι ίδιοι καταστήσουν τη Γη μας ακατοίκητη.
Τη στιγμή λοιπόν που εκατομμύρια Ευρωπαίοι μένουν κάθε μέρα άνεργοι λόγω ρομποτοποίησης της εργασίας και ζουν από τα συσσίτια, μη έχοντας καμμία ελπίδα να ξεφύγουν από τον εφιαλτικό κύκλο της απόλυτης φτώχειας, είναι ο πλανητικός εποικισμός και ο διαστημικός τουρισμός (των πλουσίων) προς 58 εκατομμύρια δολάρια ανά εισιτήριο μετ’ επιστροφής, αναγκαίος, δίκαιος και ηθικός;
Το δίκαιο του ισχυροτέρου
Δεν είναι, αλλά τέτοιου είδους ερωτήματα έχουν απαντηθεί οριστικά από την εποχή της φριχτής Σφαγής των Μηλίων από τους, κατά τα άλλα, ενδόξους ημών Αθηναίους προγόνους.
Να σας υπενθυμίσουμε λοιπόν ότι, όπως διασώζει ο μέγας ιστορικός μας Θουκυδίδης στο 5ο Βιβλίο της Ιστορίας του για τον Πελοποννησιακό Πόλεμο, το 416 π.Χ. οι Αθηναίοι, ως κοσμοεξουσιαστές της εποχής, δήλωσαν στους γενναίους, πλην ανίσχυρους στρατιωτικά Μηλίους, ότι επρόκειτο να τους σφαγιάσουν αν δεν εντάσσονταν στην Αθηναϊκή Συμμαχία (ουσιαστικά ως δούλοι), στρεφόμενοι εναντίον των Λακεδαιμονίων των οποίων όμως ήταν άποικοι.
Οι Μήλιοι μάταια επικαλέστηκαν τις αρχές του δικαίου και της ισότητας. Η επαίσχυντη απάντηση των Αθηναίων στηρίχθηκε στο εξής: «το επιχείρημα της δικαιοσύνης έχει αξία μόνο μεταξύ ίσων· ο ισχυρός επιβάλλει ό,τι του επιτρέπει η δύναμή του και ο ασθενής παραχωρεί ό,τι του επιβάλλει η αδυναμία του».
Οι Μήλιοι, αν και «ασθενείς» αρνήθηκαν να γίνουν δούλοι και σφαγιάστηκαν στυγνά, αποτελώντας ωστόσο φωτεινό παράδειγμα πατριωτισμού και γενναιότητας που έμεινε στην Ιστορία. Επειδή η Σφαγή των Μηλίων απετέλεσε μία από τις πιο αποτρόπαιες γενοκτονίες στην Ιστορία της ανθρωπότητας, η Τίσις (καταστροφή) ήλθε νομοτελειακά για τους Αθηναίους λίγο αργότερα με την αντίστοιχη σφαγή χιλιάδων Αθηναίων στρατιωτών από τους Συρρακούσιους κατά την Σικελική Εκστρατεία.
Μέχρι λοιπόν να τιμωρηθούν οι κοσμοεξουσιαστές (κάτι που θα γίνει νομοτελειακά), οφείλουμε να γνωρίζουμε γιατί παρατηρείται τόση διαστημική φρενίτιδα τελευταία, και ειδικά οι νεώτεροι, ώστε να μην εξαπατώνται από την ανελέητη προπαγάνδα και να φροντίσουν να πάρουν τα μέτρα τους.
Υπάρχει ανατροπή;
Όλα αυτά σας φαίνονται τελείως άσχετα με τα όσα ζείτε καθημερινά; Μήπως αξίζει να παρατηρήσετε προσεκτικότερα την ειδησεογραφία; Θα διαπιστώσετε ότι ένα στρατηγικό μάρκετινγκ αποσπά την προσοχή όλο και περισσότερων πολιτών της Δύσης στο Διάστημα και στις κατασκευασμένες μαθητικές διαδηλώσεις για το κλίμα, προκειμένου να μην αντιληφθούν ότι όχι μόνο οι άθλιες νεοφιλελεύθερες πολιτικές με αριστερό μανδύα γίνονται όλο και πιο θανατηφόρες, όχι μόνο η εφαρμογή του Παγκόσμιου Συμφώνου για τη Μετανάστευση εξολοθρεύει σιγά σιγά τους Ευρωπαϊκούς λαούς μέσα στο πανάρχαιο σπίτι τους, αλλά και ότι τελικά πληρώνουν οι ίδιοι για να σκαφτεί ο τάφος τους.
Το κρίσιμο λοιπόν πρόβλημα προς επίλυση που πρέπει να μας απασχολεί όλους είναι με ποιο τρόπο θα αποδυναμωθούν οι κοσμοεξουσιαστές και θα πάψουμε να γονατίζουμε από μη ανταποδοτικούς φόρους;
Η διαδικασία της επίλυσης εξαρτάται από τον βαθμό αντιληπτικότητας και ανοχής του κάθε πολίτη στην ανομία. Το ιστολόγιο Απεροπία αναμένει άλλωστε τις προτάσεις σας, εφόσον είναι αποδεδειγμένα εφαρμόσιμες.
Παντελής Παναγιώτου 8 Οκτωβρίου 2019 @ 23:29
Πιστεύω κι εγώ πως οι σχεδιαζόμενες διαστημικές πτήσεις στη Σελήνη ίσως έχουν ως σκοπό την εξόρυξη ηλίου-3. Την ίδια στιγμή όμως, η πυρηνική σύντηξη δεν είναι ακόμα τεχνολογικά εφικτή. Μάλιστα, πολλοί ειδικοί εικάζουν πως θα περάσουν άλλα 30 χρόνια μέχρι που ο πρώτος πρακτικός θερμοπυρηνικός αντιδραστήρας παραγωγής ενέργειας γίνει πραγματικότητα.
Την ίδια στιγμή, η εξόρυξη μεταλλευμάτων από τον Άρη ή υδρογονανθράκων από τον Τιτάνα δεν είναι παρά ιστορίες επιστημονικής φαντασίας. Με τις υφιστάμενες τεχνολογίες, για να επιστραφούν έστω και μερικά χιλιόγραμμα μάζας από τα σώματα αυτά, θα χρειαζόταν να δημιουργηθούν τεράστια διαστημικά σκάφη κόστους πολλών δισεκατομμυρίων, το οποίο κόστος σε καμιά περίπτωση δεν θα μπορούσε να δικαιολογηθεί ακόμα και αν ο Τιτάνας ή ο Άρης ήταν φτιαγμένοι από ατόφιο χρυσάφι.
Στην πραγματικότητα, η πιο λογική πρόταση εξόρυξης πρώτων υλών από διαστημικά σώματα αφορά τους αστεροειδείς που βρίσκονται κοντά στον πλανήτη μας (near Earth asteroids). Και αυτό, λόγω του ότι η μικρή απόσταση των σωμάτων αυτών από τη Γη, σε συνδυασμό με τη μηδαμινή βαρυτική έλξη τους, θα μείωνε το κόστος της εκτόξευσης των μεταλλευτικών διαστημικών σκαφών σημαντικά. Όχι όμως σε βαθμό που θα έκανε ένα τέτοιο εγχείρημα προσοδοφόρο. (Στη Γη υπάρχει ακόμα πολύ μέταλλο και οι μπουλντόζες είναι πολύ πιο φθηνές από τα διαστημόπλοια.)
Συνεπεία των πιο πάνω, προσωπικά εξακολουθώ να μην έχω ιδέα γιατί οι κρατούντες την εξουσία ενδιαφέρονται τόσο πολύ για το διάστημα, τώρα τελευταία.
ΜΑΝΙΑ ΛΕΙΒΑΔΑ 1 Απριλίου 2020 @ 12:09
ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ!!!
ΜΙΧΑΗΛ 85 ΕΤΩΝ 26 Ιουνίου 2020 @ 16:12
ΜΠΡΑΒΟ !!