Η νέα θεσσαλική Ατλαντίδα είναι πια γεγονός. Ο κάμπος της Θεσσαλίας επανήλθε σ’ αυτό που ήταν πριν από χιλιάδες χρόνια: ο βυθός μιας τεράστιας λίμνης που κάλυπτε ακόμα και τους βράχους των Μετεώρων. Αν επαναληφθεί αυτό το φαινόμενο λίγες ακόμα φορές δίχως να γίνουν μεγάλα αντιπλημμυρικά έργα, η θεσσαλική λίμνη θα μονιμοποιηθεί. Η τρομερή πλημμύρα διέρρηξε το κοινωνικό συμβόλαιο μεταξύ κυβερνώντων και κυβερνωμένων, κατακρήμνισε το μύθο της υπεροχής του ψηφιακού ευρώ και πυροδότησε διάφορα σενάρια για τα αίτια των συχνών ακραίων καιρικών φαινομένων. Είναι τελικά τόσο ακραία ή συμβαίνει κάτι άλλο; Μπορεί η τόσο έντονη βροχόπτωση να ήταν στυγνή επιχείρηση γεωμηχανικής ξένων δυνάμεων με σκοπό να πλήξει τη χώρα μας, ή αποτέλεσμα του τέλους κοσμικών κύκλων, ή πολύ απλά συνέπεια της διαφθοράς των κυβερνώντων; Αν ισχύει το τελευταίο, τι πρέπει να κάνουν τελικά οι κυβερνώμενοι για να επιβιώσουν;