Ο Γερμανός φιλόσοφος Χάρτμουτ Ρόζα έχει αναλύσει διεξοδικά το παράδοξο της επιτάχυνσης του χρόνου στις ανθρώπινες κοινωνίες και έχει διατυπώσει τέσσερα πιθανά σενάρια για το πώς θα τελειώσει η γενικευμένη κρίση που μαστίζει την ανθρωπότητα. Αυτό όμως που δεν έχει σκεφτεί καθόλου, είναι μήπως αυτή η φοβερή επιτάχυνση που όλοι αισθανόμαστε τα τελευταία χρόνια, είναι απόρροια ενός τρομακτικού κοσμολογικού συμβάντος που μπορεί να έχει αρχίσει να απειλεί την ανθρωπότητα: της σύνθλιψης όλης της περιοχής του χώρου μας από έναν Μεγάλο Ελκυστή, δηλαδή από μια γιγαντιαία μαύρη τρύπα. Κατά πόσον είναι πιθανό κάτι τέτοιο; Υπάρχει περίπτωση να υπολογίσουμε πότε μπορεί να συμβεί;
Οι έντεκα διαστάσεις του χώρου και ο μετανθρωπισμός
ΓΙΑΤΙ ΚΑΜΜΙΑ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΕΝΣΩΜΑΤΩΝΕΙ ΣΤΟ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ ΤΗΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΤΙΣ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΑΝΑΚΑΛΥΨΕΙΣ ΤΗΣ ΦΥΣΙΚΗΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΟΣΜΟΛΟΓΙΑ;
Για τις επιστήμες της φυσικής και των μαθηματικών και τις εξισώσεις τους δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν, και μέλλον. Ο χρόνος δεν είναι παρά η τέταρτη χωρική διάσταση του δικού μας σύμπαντος, μια ψευδαίσθηση του ανθρώπινου εγκεφάλου που αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι που τρέχει. Όσον δε αφορά το σύμπαν, δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά αναρίθμητα που γεννιούνται και πεθαίνουν συνεχώς. Ακριβώς αυτά τα δύο επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι μετανθρωπιστές για να ισχυριστούν ότι αν θέλουμε να δούμε την αληθινή φύση της άχρονης πραγματικότητας, αλλά και να επιβιώσουμε στο μακρινό μέλλον από τη καταστροφή του σύμπαντός μας διαφεύγοντας σε ένα άλλο, η μόνη λύση είναι να γίνουμε μηχανές ξεκινώντας τη διαδικασία από σήμερα κιόλας!