Για τις επιστήμες της φυσικής και των μαθηματικών και τις εξισώσεις τους δεν υπάρχει παρελθόν, παρόν, και μέλλον. Ο χρόνος δεν είναι παρά η τέταρτη χωρική διάσταση του δικού μας σύμπαντος, μια ψευδαίσθηση του ανθρώπινου εγκεφάλου που αντιλαμβανόμαστε σαν κάτι που τρέχει. Όσον δε αφορά το σύμπαν, δεν υπάρχει μόνο ένα, αλλά αναρίθμητα που γεννιούνται και πεθαίνουν συνεχώς. Ακριβώς αυτά τα δύο επιχειρήματα χρησιμοποιούν οι μετανθρωπιστές για να ισχυριστούν ότι αν θέλουμε να δούμε την αληθινή φύση της άχρονης πραγματικότητας, αλλά και να επιβιώσουμε στο μακρινό μέλλον από τη καταστροφή του σύμπαντός μας διαφεύγοντας σε ένα άλλο, η μόνη λύση είναι να γίνουμε μηχανές ξεκινώντας τη διαδικασία από σήμερα κιόλας!