Κατά τη διάρκεια των τελευταίων τεσσάρων αιώνων διάσημοι άνδρες διατύπωσαν τη φλογερή τους επιθυμία για μια καλύτερη ζωή, μέσω της βελτίωσης της φυσιολογίας του ανθρώπου, χάρη στην πρόοδο των επιστημών. Μόνο που όλοι αυτοί οι «προφήτες» του διανθρωπισμού, τουλάχιστον μέχρι το 1991 και τη διάσπαση της Σοβιετικής Ένωσης, δεν είχαν διανοηθεί αυτό που επιχειρείται σήμερα: την πλήρη κατάργηση του έμβιου, του βιολογικού ανθρώπου, και την αντικατάστασή του από το άβιο, δηλαδή από μια συνθετική, μηχανική οντότητα, χωρίς συναισθήματα και κοινωνικότητα, αρχίζοντας από τους διανθρώπους (transhumans) και φτάνοντας στους μετανθρώπους (posthumans) ή αλλιώς τεχνοδιάνοιες (artilects) ή Μοναδικότητες (Singularities), δηλαδή αυτοαναπαραγόμενες και αυτοεπισκευαζόμενες υπερευφυείς μηχανές με συνείδηση.