Δέκα χρόνια μετά την πρώτη έκδοση του βιβλίου «Τεχνοφεουδαρχία», ένας απολογισμός δείχνει ότι τα πράγματα εξελίχθηκαν πιο γρήγορα από όσο αναμενόταν αρχικά. Ταυτόχρονα, οι παρακμιακές τάσεις του λεγόμενου Δυτικού Κόσμου που ενυπήρχαν στο τέλος του προηγούμενου αιώνα, φαίνεται να εδραιώνουν την πεποίθηση ότι οι τωρινές κοινωνικές δομές δεν θα αντέξουν πάνω από μερικές δεκαετίες, κάνοντας απαραίτητη την προετοιμασία για το σοκ του μέλλοντος.
Οι Νεοαντιδραστικοί φιλελεύθεροι που χρηματοδοτούν τα φυτώρια του διανθρωπισμού μηχανεύονται κάθε τρόπο προκειμένου να καταργήσουν τα κράτη και να επιβάλλουν τη παντοκρατορία μιας και μόνο εταιρείας. Γι’ αυτό βιάζονται να προχωρήσουν στην ανάδυση μιας πανίσχυρης τεχνητής νοημοσύνης και σε άλλες διανθρωπιστικές εφαρμογές χωρίς να υποστούν νομικές κυρώσεις, βιοηθικό έλεγχο, και... φόρους. Το κίνημα του επονομαζόμενου Σκοτεινού Διαφωτισμού αναζητά επειγόντως «γκρίζες ζώνες», που θα φιλοξενήσουν αυτονομημένες δομές που δεν θα υπόκεινται σε κανέναν έλεγχο και καλού-κακού, θα μπορούν να αντέξουν και σε μια παγκόσμια καταστροφή, ανθρωπογενή ή μη. Οι πλωτές χώρες ανήκουν σ’ αυτές.
Οι οικονομολόγοι των τραπεζών μπροστά στο μεγάλο οικονομικό κραχ που αναμένεται, και που θα εξαφανίσει πάνω από το 20% των παγκόσμιων καταθέσεων, ρίχνουν μεθοδικά στο τραπέζι τα σχέδια του παγκόσμιου εγγυημένου εισοδήματος για την επόμενη μέρα. Το περιβόητο αυτό εισόδημα θα κρατάει ζωντανές τις μάζες των δυστοπικών κοινωνιών μας. Σε ποια κατάσταση, δεν θέλετε να ξέρετε... Κι αυτό γιατί οι –επιβεβλημένες– τεχνητές νοημοσύνες θα έχουν εξαερώσει σχεδόν όλες τις θέσεις εργασίας. Καλώς ήλθατε στη νέα εντατική του τεχνομεσσιανισμού...
Η εισβολή της ψηφιοποίησης της παιδικής απασχόλησης είναι συνεχής και ανελέητη. Τα κερδοσκοπικά επενδυτικά κεφάλαια προκειμένου να προλάβουν το σκάσιμο της φούσκας του φανταστικού χρήματος, επιχειρούν να πείσουν τους γονείς ότι η εκπαίδευση στην πληροφορική, και ιδιαίτερα στην τεχνητή νοημοσύνη θα τους προσφέρει ένα λαμπρό μέλλον, πιέζοντας τα συστήματα εθνικής παιδείας να διεξάγουν ειδικά προγράμματα τεχνολογικού «γραμματισμού» στα σχολεία με στόχο να μάθουν τα παιδιά από μικρή ηλικία να γράφουν ...κώδικες πληροφορικής.
Από το 2008 επιχειρείται εκθετικά η γενική έξωση του ανθρώπου από κάθε δράση και κοινωνική συμμετοχή, με στόχο τη πραγμοποίησή του. Αυτό γίνεται όλο και πιο φανερό, με τη διαφορά ότι παρουσιάζεται ως «ανθρωπισμός», «τεχνολογική καινοτομία» και «κατάκτηση της αθανασίας». Από την αυτόματη οδήγηση, μέχρι την εργασία, τη στοργή και το βιολογικό σεξ, το είδος sapiens εκδιώκεται από παντού. Πολλοί μας ρωτάνε γιατί συμβαίνει αυτό. Ας δούμε λοιπόν ποια είναι η εξήγηση.
Στην προηγούμενη ανάρτησή μας είχαμε αναλύσει γιατί η επιβολή της τεχνολογίας στα νήπια και στα παιδιά προκαλεί εθισμό και πρέπει οπωσδήποτε να αποφεύγεται. Στην παρούσα, θα εξηγήσουμε πώς οι εφαρμογές (apps) κλέβουν τα προσωπικά δεδομένα των παιδιών και τα κατευθύνουν ―ερήμην της συναίνεσης των γονέων― σε διάφορους επιτήδειους που τα επεξεργάζονται και τα μεταπωλούν, παραβιάζοντας συστηματικά τη διεθνή νομοθεσία.
Ο Ρώσος δισεκατομμυριούχος Ντμίτρι Ιτσκώφ (Dmitry Itskov) θεωρεί ότι τα γηρατειά είναι ασθένεια, ένα τεχνικό πρόβλημα που η τεχνολογία μπορεί να θεραπεύσει. Από το 2011 χρηματοδοτεί ένα εγχείρημα που λέγεται «Πρωτοβουλία 2045» με πολύ συγκεκριμένο σκοπό: την επίτευξη της αθανασίας μέσα στα επόμενα 30 χρόνια. Ναι, αλλά με ποιον τρομερό τρόπο και ποιοι θα μπορούν να επωφεληθούν απ’ αυτήν σ’ έναν κόσμο που καταρρέει;
Τι συμβαίνει το τελευταία χρόνια στην Αστάνα, τη νέα «φουτουριστική» πρωτεύουσα του Καζακστάν και της επερχόμενης Πανθρησκείας; O πρόεδρος Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ και το ομώνυμο Πανεπιστήμιο, σε συνεργασία με μεγάλους τεχνολογικούς κολοσσούς της Δύσης προετοιμάζουν τη δική τους Σίλικον Βάλεϊ της Eυρασιατικής Οικονομικής Ένωσης.
Ο γνωστός Γάλλος συγγραφέας και δημοσιολόγος Νικολά Μπονάλ, αρθρογράφος στην αντισυστημική ιστοσελίδα Dedefensa, προβαίνει σε μια διεισδυτική και πολύ διαφωτιστική ανάλυση για το πώς ο κυβερνοχώρος δημιούργησε νέες κοινωνικές κάστες, εξηγώντας γιατί όσοι είναι εκτός πληροφορικής θα αποτελέσουν «κρέας» στη κιμαδομηχανή της τεχνοφεουδαρχίας.
Η διανθρωπιστική φιλοσοφία που εμφανίζεται διαρκώς σε κινηματογραφικές ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, στη λογοτεχνία, ακόμη και στην προεδρική εκστρατεία των ΗΠΑ, δημιουργεί εύλογους φόβους σε αρκετούς ανθρώπους που θεωρούν εαυτούς χριστιανούς, ότι πρόκειται για μια θριαμβευτική επάνοδο του γνωστικισμού με μια νέα, και άκρως επιθετική μορφή.
