Το παγκοσμίως γνωστό αυτό νησί, ιδιαίτερα μετά τις περιβόητες ταινίες ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΤΟ ΔΕΛΦΙΝΙ, (1956) στην οποία πρωταγωνίστησε η Σοφία Λόρεν, και ΤΟ ΚΟΡΙΤΣΙ ΜΕ ΤΑ ΜΑΥΡΑ, όπου πρωταγωνιστούσαν η Έλλη Λαμπέτη και ο Δημήτρης Χορν, για αιώνες δεν διαδραμάτισε κανέναν ιδιαίτερο ρόλο, και υπήρξε άσημη αποικία Δρυόπων – Δολόπων βοσκών από την Πίνδο, που μετατράπηκαν αργότερα σε αγρότες και ψαράδες.
Το σημερινό όνομα των Σπετσών, το έδωσαν οι Ενετοί που τις κατέλαβαν τον 13ο αι. και το βάφτισαν Ίζολα ντι Σπέτσια, που σημαίνει Αρωματοφόρος Νήσος, γιατί έλεγαν πως ευωδίαζε, ενώ κατά την αρχαιότητα ονομαζόταν και εκείνη Πιτυούσσα, όπως και το Αγκίστρι, που ονομαζόταν Πιτυόνησος. Και οι Σπέτσες κατοικούνταν από τα πανάρχαια χρόνια, όπως όμως και η Ύδρα, δεν είχαν παίξει κάποιο σημαίνοντα ρόλο πριν από την Επανάσταση του 1821. Το νησί δέχτηκε κύματα Αρβανιτών χριστιανών προσφύγων, μετά την καταδίωξή τους από τους Τούρκους, οι οποίοι αφομοιώθηκαν από τον ντόπιο πληθυσμό και ανέπτυξαν αργότερα σημαντική ναυτική δύναμη, λόγω του διαμετακομιστικού εμπορίου που διεξήγαγαν επωφελούμενοι από τους Ρωσοτουρκικούς και Αγγλογαλλικούς πολέμους.
Το νησάκι Αγκίστρι, η αρχαία Πιτυόνησος (=νησί των πεύκων) και μετέπειτα Κεκρυφάλεια που σημαίνει «κρυμμένη-στολισμένη κεφαλή» ή «κάλυμμα κεφαλιού», διαθέτει και αυτό, όπως και η Σαλαμίνα ένα τεράστιο πευκοδάσος. Εκτός από την τουριστική εξέλιξη που συνέβη στο νησί τα τελευταία επάρατα 30 χρόνια, με την ανέγερση κι άλλων «μεζονετών» οι οποίες πάνε πακέτο με αποθήκη και πάρκινγκ (!), ευτυχώς που ακόμα θυμίζει τα καλοκαίρια των παιδικών μας χρόνων.
Οι περισσότεροι από εσάς, γνωρίζετε την Αίγινα των φυστικιών, της Σουβάλας, της Πέρδικας, και του ονομαστού ναού της Αφαίας. Το γραφικό λιμάνι της Αίγινας, αποτελεί και αυτό, εδώ και πολλά χρόνια πόλο έλξης σκαφών. Εκείνο που δεν είναι ευρέως γνωστό, είναι πως τα αρχαία λιμάνια της Αίγινας ήταν μια θανατηφόρα παγίδα για τους εχθρικούς στόλους που ήθελαν να κυριεύσουν το νησί.
Τα πανέμορφα Μέθανα, είναι ένα παρεξηγημένο και άγνωστο στην πλειοψηφία των Ελλήνων, μέρος. Καθώς πλησιάζουμε, βλέπουμε από μακριά τους επιβλητικούς ηφαιστειακούς κώνους της χερσονήσου, ουσιαστικά ενός νησιού, που συνδέεται με την Τροιζηνία μέσω μιας στενής λωρίδας ξηράς. Το ηφαίστειο ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Νοτίου Αιγαίου, (Σουσάκι, Αίγινα, Μέθανα, Πόρος, Φαλκονέρα, Μήλος, Κίμωλος, Πολύαιγος, Δεσποτικό, Στρογγυλό, Σαντορίνη, Κως, Νίσυρος, Γυαλί και Πάτμος) σχετιζόμενο με τα σημαντικότερα γεωθερμικά πεδία της χώρας μας και θεωρείται δυνητικά ενεργό. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί στα Μέθανα 30 ηφαιστειακοί κρατήρες!
Το νησάκι Πάτροκλος (Γαϊδουρονήσι) βρίσκεται απέναντι από την παραλία Λεγραινών, πριν από το Σούνιο. Τι το ιδιαίτερο μπορεί να κρύβει το νοτιοδυτικό άκρο του όμορφου –και στους περισσότερους άγνωστου– αυτού νησιού; Πέραν των ιχθυοτροφείων που διαθέτει, στα νερά του διαδραματίστηκε το μεγαλύτερο ναυάγιο της σύγχρονης ιστορίας! Πρόκειται για το ναυάγιο του επιταγμένου από τους Γερμανούς νορβηγικού ατμόπλοιου «Όρια», στο οποίο χάθηκαν 4.180 Ιταλοί στρατιώτες και αξιωματικοί.
Κρατώντας τα πρωτεία του ρεκόρ γυρίσματος των περισσοτέρων ελληνικών ταινιών, ο Πόρος μάγεψε κατά καιρούς ξένους και Έλληνες διανοητές, πολιτικούς και καλλιτέχνες. Αγαπημένος τόπος διακοπών των Χένρι Μίλλερ, Ζακ Λακαριέρ, Λόρενς Ντάρελ, Πίτερ Γκρέι, Γιώργου Σεφέρη (ο οποίος παραθέριζε στη «Βίλα Γαλήνη», όπου έγραψε και το ποίημά του Κίχλη), Κωστή Παλαμά, Γιάννη Ρίτσου και του ερευνητή παραψυχικών φαινομένων Άγγελου Τανάγρα, ο Πόρος αποτελεί ένα από τα πιο ασφαλή αγκυροβόλια της Μεσογείου, προσελκύοντας έτσι χιλιάδες σκάφη από όλο τον κόσμο.
Τόπος διακοπών των χαμηλών εισοδηματικών στρωμάτων των δυτικών προαστείων επί δεκαετίες, χτίστηκε χωρίς κανένα ρυμοτομικό σχέδιο και οικοδομικές άδειες. Το αποτέλεσμα είναι μια δομική αταξία, όπου βλέπεις χτισμένο οτιδήποτε και οπουδήποτε. Την οικοδομική δυσμορφία, επιβαρύνουν τα πανταχού παρόντα από δεκαετίες σκουπίδια στις παρυφές των δρόμων, στους κάδους που ξεχειλίζουν, στις περισσότερες παραλίες, καθώς και τα σκοτωμένα δύσμοιρα αδέσποτα ζώα από τις υπερβολικές ταχύτητες στους συμφορημένους δρόμους της. Αναρωτιώμαστε αν θα έρθει ποτέ καιρός, που το νησί αυτό θα μεταμορφωθεί, και θα βρει τη θέση που του αξίζει στο παγκόσμιο γίγνεσθαι.
Οι αρχαίοι Έλληνες, οι Βαβυλώνιοι, οι Πέρσες, οι Αιγύπτιοι και άλλοι λαοί, θεωρούσαν ότι κατά το θάνατο συνέβαινε η μετάβαση σε ένα διαφορετικό τόπο, ανάλογο με το βίο του θανόντος. Για τους Έλληνες αυτός ήταν τα Ηλύσια Πεδία, και αφορούσε θνητούς που διακρίθηκαν για τις αρετές τους. Όσοι δεν αξιοποίησαν τα προσόντα και τις δυνατότητες που τους χάρισαν οι θεοί κατά τη διάρκεια του βίου τους, πήγαιναν στον σκοτεινό Άδη, ενώ στο κατώτατο σημείο του, στα Τάρταρα δηλαδή, κατέληγαν όσοι είχαν διαπράξει σοβαρά εγκλήματα. Ανάσταση δεν προβλεπόταν, ώσπου ήλθε ο χριστιανισμός. Ωστόοσο, και οι μετανθρωπιστές υπόσχονται ακριβώς το ίδιο, αλλά μέσω τεχνολογίας αιχμής. Μήπως η διαφήμιση της τεχνολογικής ανάστασης αποτελεί τελικά την πιο επικίνδυνη παραπλάνηση όλων των εποχών που εξυπηρετεί άνομους στόχους;
Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια πλημμυρίδα δωρεάν Eφαρμογών Παρακολούθησης Περιόδου (Period trackers) που είναι διαθέσιμες για έξυπνα κινητά, που σκοπεύουν στη ψηφιοποίηση των γυναικείων σωμάτων. Ποιος επωφελείται από αυτές τις εφαρμογές και ποιος είναι ο απώτερος στόχος τους;
