Η παρούσα δημοσίευση αποτελεί τμήμα εκτενούς άρθρου με τίτλο ΤΑ ΜΥΣΤΙΚΑ ΤΟΥ ΣΑΡΩΝΙΚΟΥ που δημοσιεύτηκε στο περιοδικό «ΤΡΙΤΟ ΜΑΤΙ», τεύχος 232, Ιούλιος 2015, ενώ έχουν γίνει ορισμένες προσθήκες και διορθώσεις.

Τα πανέμορφα Μέθανα, είναι ένα παρεξηγημένο και άγνωστο στην πλειοψηφία των Ελλήνων μέρος. Καθώς πλησιάζουμε δια θαλάσσης βλέπουμε από μακριά τους επιβλητικούς ηφαιστειακούς κώνους της χερσονήσου των Μεθάνων, ουσιαστικά ενός νησιού, που συνδέεται με την Τροιζηνία μέσω μιας στενής λωρίδας ξηράς.

Το ηφαίστειο ανήκει στο ηφαιστειακό τόξο του Νοτίου Αιγαίου, (Σουσάκι, Αίγινα, Μέθανα, Πόρος, Φαλκονέρα, Μήλος, Κίμωλος, Πολύαιγος, Δεσποτικό, Στρογγυλό, Σαντορίνη, Κως, Νίσυρος, Γυαλί και Πάτμος)  σχετιζόμενο με τα σημαντικότερα γεωθερμικά πεδία της χώρας μας και θεωρείται δυνητικά ενεργό. Μέχρι σήμερα έχουν βρεθεί στα Μέθανα 30 ηφαιστειακοί κρατήρες!

Η τελευταία του έκρηξη στην αρχαιότητα έγινε επί Αντιγόνου Γονατά, περίπου το 230 π. Χ. σύμφωνα με αναφορές του Στράβωνα, του Παυσανία και άλλων, ενώ η πιο πρόσφατη περί το 1700 μ. Χ. και ήταν υποθαλάσσια.

Μπορεί κανείς να επισκεφθεί τον ηφαιστειακό κώνο φτάνοντας με Ι. Χ. ή με ταξί ως το χωριό Καμμένη Χώρα, και κατόπιν να συνεχίσει την πορεία του σε βατό ορειβατικό μονοπάτι που αρχίζει στην περιοχή Στραβόλογγος, στο όρος Χελώνα.

Ατμοσφαιρική θέα του όρμου της Επιδαύρου το δειλινό από το λόφο της Αρχαίας Ακρόπολης των Μεθάνων

Η ανάβαση στον κρατήρα είναι μια μοναδική εμπειρία, ενώ η κατάβαση –κατά κοινή ομολογία–  σε αφήνει με μια αίσθηση εκπληκτικής ενέργειας, γνωστή στους ψαγμένους και ευαίσθητους στα θετικά ενεργειακά πεδία, ταξιδιώτες.

Η θέα από τα χωριά Παλιά Λουτρά και Μακρύλογγο, είναι αναμφισβήτητα η καλύτερη του Σαρωνικού, ενώ τα ίδια τα χωριά μοιάζουν εντελώς ξεκομμένα από την εποχή μας, φυλώντας το ενεργειακό μυστικό του ηφαιστείου, αποτελώντας ονειρικές πόρτες ενός άλλου χρόνου.

Η ίδια αίσθηση ενέργειας και ζωτικότητας κατακλύζει το σώμα και το νου, μετά από ένα μπάνιο στα λουτρά των Μεθάνων, είτε στα ελεύθερα σημεία όπου αναβλύζει το θειάφι από τα «μάτια» της γης μέσα στη θάλασσα, είτε μέσα στον χώρο των λουτρικών εγκαταστάσεων.

Το κόκκινο τοπίο του ηφαιστείου των Μεθάνων

Στις αρχές του αιώνα, τα Μέθανα υπήρξαν ξακουστή λουτρόπολη της μπελ επόκ. Τα ερείπια των πολυτελών ξενοδοχείων, θλιβερά απομεινάρια εκείνης της εποχής, θυμίζουν το ένδοξο παρελθόν της περιοχής. Σήμερα όμως τα Μέθανα κινδυνεύουν με οικονομικό μαρασμό εξ αιτίας των επιπτώσεων του Μνημονίου, λόγω της σύνδεσης του τόπου με τον ιαματικό τουρισμό.

Το οικονομικό πλήγμα είναι συνέπεια του ότι τα τελευταία 40 χρόνια, τα Μέθανα αποτελούσαν προσφιλή τόπο διακοπών των συνταξιούχων αλλά και άλλων ασφαλισμένων, χάρη στο δημόσιο σύστημα υγείας που επικρατούσε και σε ένα σχετικά αξιοπρεπές επίπεδο συντάξεων.

Το ξακουστό ξενοδοχείο « Αίθρα » περί το 1920…

…και ότι απομένει απ’ αυτό σήμερα…

Άποψη των Λουτρών τη δεκαετία του ’30

Όσοι/ες έπασχαν από αρθροπάθεια, ρευματοπάθεια, σπονδυλαρθρίτιδα, δισκοπάθεια, γυναικολογικές και δερματικές παθήσεις, αλλά και παθήσεις του αναπνευστικού συστήματος, εξασφάλιζαν παραπεμπτικό προς λουτροθεραπεία από τον ασφαλιστικό τους φορέα, καλύπτοντας έτσι ένα μεγάλο μέρος των εξόδων παραμονής τους.

Στο βωμό της κιμαδομηχανής των μνημονιακών συμβάσεων που αλέθει ανθρώπινους βίους και ψυχές, όλα αυτά καταργήθηκαν. Οι Έλληνες πάσχοντες που έρχονται στα Μέθανα για να ανακουφιστούν είναι πλέον ελάχιστοι και μόνο οι ξένοι ή οι Έλληνες ιδίοις εξόδοις μπορούν πλέον να το πράξουν.

Μόνη λύση πλέον για τα Μέθανα είναι η ανάπτυξη του ορειβατικού τουρισμού, η ανάδειξη του ηφαιστείου, του λιμανιού, καθώς και η προβολή των Λουτρών σε πανευρωπαϊκό τόπο ίασης παθήσεων, ώστε να προσελκύουν ξένους τουρίστες.

Το λιμάνι των Μεθάνων γεμάτο από κότερα. Τα τελευταία δύο χρόνια, ευτυχώς ο ιστιοπλοϊκός τουρισμός πάει πολύ καλά

Το μικρό και γραφικό λιμανάκι Βαθύ, κι αυτό γεμάτο από σκάφη το καλοκαίρι

Ως τότε, η ηφαιστειακή χερσόνησος θα εξακολουθήσει να σαγηνεύει τον επισκέπτη με την ομορφιά και την ηρεμία της σε αντίθεση με τον θορυβώδη Πόρο, και είναι πολύ συχνό να συναντάμε κοπάδια δελφινιών και τόνων στη θαλάσσια περιοχή της.

H μαρίνα με μόνιμες θέσεις ελλιμενισμού και το Νησάκι

Αρχαία Τροιζήνα Μετά το παραδοσιακό χωριό της Τροιζήνας, περπατώντας ανάμεσα σε καταπράσινα χωράφια με ελιές και λεμονιές, θα συναντήσουμε τον αρχαιολογικό χώρο της αρχαίας Τροιζήνας, πατρίδας του μυθικού Θησέα. Εκεί ερωτεύτηκαν η Φαίδρα και ο Ιππόλυτος. Ανηφορίζοντας το χωμάτινο μονοπάτι θα φτάσουμε στο Διαβολογέφυρο. Στο τέλος του μονοπατιού  θα δούμε ένα όμορφο τοπίο, κατάφυτο από δέντρα με μικρούς καταρράκτες και λίμνες. Αυτό είναι το Φαράγγι του Διαβόλου, ένα άγριας ομορφιάς φαράγγι με πλούσια βλάστηση, γεμάτο από πικροδάφνες, αιωνόβια δέντρα και πλατάνια. Το Διαβολογέφυρο Στο βάθος του τρέχει ένα μικρό ποτάμι, το οποίο κατεβαίνει από τα βουνά δημιουργώντας σε ορισμένα σημεία του μικρές λίμνες, ανάμεσα από τεράστια βράχια, στις οποίες μπορούμε να κολυμπήσουμε. Στην περιοχή βρίσκονται εκτός του τεμένους του Ιππόλυτου και της Αρχαίας Αγοράς και ερείπια της Ακρόπολης της Αρχαίας Τροιζήνας που επιβίωσαν ως οχυρωματικός πύργος, γνωστός και ως «Παλάτι του Θησέα», ο οποίος επί Φραγκοκρατίας ονομαζόταν Κάστρο Δαμάλα. Ο μύθος αναφέρει ότι ο πασάς της περιοχής διέταξε τον πρωτομάστορα να κατασκευάσει γεφύρι στο ποτάμι του Δαμάλα διαφορετικά θα τον αποκεφάλιζε. Οι δύο πρώτες προσπάθειες του πρωτομάστορα ήταν αποτυχημένες. Στην τρίτη και τελευταία του προσπάθεια, προκειμένου να μην χάσει το κεφάλι του, έκανε συμφωνία με το Διάβολο να τον βοηθήσει, προσφέροντας την ψυχή του. Εξ ου και η ονομασία «Διαβολογέφυρο»… Η πινακίδα προς Διαβολογέφυρο

Xάρτης Σαρωνικού